ANALIZA WYCHOWANIA JAKO ZJAWISKA SPOŁECZNEGO
Warto zwrócić uwagę na to, że wychowanie odbywa się zawsze w obrębie jakiejś grupy, bez jej istnienia nie jest możliwe. Wychowanie można również rozumieć jako funkcję życia społecznego.
Florian Znaniecki - polski socjolog
Podkreślał, że wychowanie jest tym czym jest przyrost naturalny tzn. że wychowanie zapewnia ciągłość kulturową. Przygotowanie młodego pokolenia na przyszłych członków i obywateli odbywało się najpierw w grupie poprzez urabianie, a dopiero potem jako czynności świadome. Zawsze jednak był określony schemat i czas określający jaki powinien być człowiek.
Mieczysław Łobocki
Mówił, że wychowanie jest zawsze procesem, ciągiem, który powoduje zmiany w osobowości. Wyróżnił pięć cech wychowania:
Złożoność - wskazuje na to, że wychowanie jest uwarunkowane od czynności zewnętrznych, czyli od tego co jest poza wnętrzem wychowania
Intencjonalność - wychowanie zmierza do realizowania określonych celów (to o co chodzi rodzicom i nauczycielom w wychowaniu dziecka)
Interakcyjność - dotyczy relacji jaka jest wytworzona między wychowawcą a wychowankiem
Relatywność - odnosi się do trudności w przewidywaniu skutków wychowania
Długotrwałość - wychowanie to całożyciowy proces rozwoju człowieka (człowiek się wychowuje od początku życia aż do końca)
Jerzy Materne
Wyodrębnił właściwości wychowania:
Związane z powstaniem wychowania jako zjawiska - chodzi tutaj o to, że wychowanie jest wtórne w stosunku do podstawowych potrzeb życiowych człowieka
W odniesieniu do struktury wychowania:
Wielopodmiotowość - nie tylko człowiek jest podmiotem wychowania, mogą być nim także: natura, instytucje, społeczeństwo jako całość, państwo
Wielosystemowość - podstawową jednostką wychowania jest określony system, na który składa się wspólny układ celów i środków
Wieloprocesowość - odnosi się do tego, że wychowanie jest rozumiane w kontekście procesu, dzieje się w ruchu, jest wyznaczone różnymi przekonaniami, jest świadome
Trzy schematy pracy wychowawczej:
Tradycyjno - autorytarny - wychowanie jako planowane urabianie jednostek
Socjologiczno - spontaniczny - spontaniczny proces kształtowania się osobowości jednostki poprzez udział w życiu społeczeństwa
Naturalistyczny - wychowanie jako samorzutny i wewnętrzny proces rozwoju jednostki, wolny od urabiania
Związane z charakterystyką przebiegu wychowania
Prawidłowy - asocjacyjny
Nieprawidłowy - dysocjacyjny
Rodzaje dewiacyjności:
Dewiacje nieszkodliwe - zaletą może być to, że mogą być stymulatorem do innowacyjnych zabiegów wychowawczych
Odmienność celów od powszechnie realizowanych
Mają cechę oryginalności, niezwykłości, odmienności
Odstępstwa od powszechnie stosowanych metod wychowania
Wybujała podmiotowość wychowanka
Dewiacje szkodliwe (patologiczne) - prowadzą do negatywnych konsekwencji, do wynaturzenia, zaprzeczenia istocie wychowania
Kategorie dewiacji:
Alienacja wychowawcza - oderwanie wychowania od rzeczywistych potrzeb, cel życia. Może przybrać postacie:
Alienacja dotycząca celów wychowawczych
Działania wychowawcze
Samowola wychowawcza
Totalizm wychowawczy - jeden dominujący podmiot likwiduje wszystkie pozostałe, aby zostać bez konkurencji. Postacie:
Monizm systemowy - podmiot dominujący określa wszystko skrupulatnie jeśli chodzi o środki, metody, cele
Uprzedmiotowienie wychowanka - staje się bezwolnym narzędziem w rękach wychowawcy
Schizoidalność wychowawcza - rozszczepienie, rozdwojenie, dwulicowość wychowawcza - wychowawca realizuje dwa przeciwstawne systemy
Wychowanie przestępcze - dotyczy grup przestępczych przygotowujących do takiej działalności
Odnoszące się do wyników / rezultatów wychowania - wyniki wychowania zaznaczają się w osobowości jak i w życiu społecznym
Stefan Kunowski - opisał jakim przemianom podlega wychowanie; określił kierunek tych przemian:
Rozszerzenie się tematów wychowawczych w górę (starość) i w dół
Zmiana charakteru wychowania - od indywidualnego do grupowego
Powstawanie nowych instytucji wychowawczych np. wojsko
Pedagogizacja starych instytucji wychowawczych
Pedagogizacja duszpasterstwa w kościele
Istnienie mediów, elektrycznych środków przekazu, wykorzystywanych w celach wychowawczych
Stefan Kunowski wymienia najpierw najstarsze funkcje wychowania, które były realizowane, zawsze, poczynając od wspólnot pierwotnych i do nich zalicza funkcje:
Religijne
Moralne
Społeczne
Funkcje wg Kunowskiego:
Techniczna - polegająca na przygotowaniu do pracy produkcyjnej, politechnizacji i kształcenia zawodowego
Kulturotwórcza - przez wychowanie naturalne, a głownie kształcenie w szkole następuje przekazanie dorobku kultury następnym pokoleniom, a także rozwijanie uzdolnień twórczych w różnych dziedzinach kultury
Biologiczna - została odkryta przez medycynę, wskazuje iż złe wychowanie w dzieciństwie prowadzi do złego funkcjonowania w późniejszym wieku
Psychologiczna - dzięki niej można w szkole i w procesie wychowania naturalnego ćwiczyć myślenie, inteligencję, rozwijać ucznia, wyobraźnię, zainteresowania
Patriotyczna - w wychowaniu należy kształtować uczucie miłości i szacunku do własnej ojczyzny
Ekonomiczna - polega na wyrobieniu w społeczeństwu zmysłu oszczędności, gospodarności i wyższej wydajności pracy przez stosowanie nowoczesnych technologii
Polityczna - oznacza, iż przez odpowiednie wychowanie narodu można go nastawić na agresję w stosunku do innych ludzi lub też doprowadzić do pokojowego współżycia międzynarodowego
Zmiany wychowania na przestrzeni lat:
Zakres treści
Analiza wychowania
Wytwarzanie się nowego wychowania
Nowe funkcje