Opracowała:
Renata Banach
Nauczyciel Gimnazjum im. Polskich Olimpijczyków w Szczebrzeszynie
UROCZYSTOŚĆ DNIA ZIEMI - ,,Ziemia jest naszą matką”.
SCENARIUSZ EKOLOGICZNOŚCIOWY
Przebieg uroczystości:
NARRAROR I : Moi drodzy, nasze dzisiejsze spotkanie stanowi znakomity pretekst do tego, aby choć przez chwilę zastanowić się nad kondycją Ziemi. Ziemi, po której stąpamy już wiele lat. Ziemi, którą często uważamy za swoją własność. Ziemi, za którą musimy być odpowiedzialni. Bez wyjątku wszyscy.
WIERSZ - ,,DO CAŁEJ ZIEMI”
Do całej Ziemi szczęśliwej,
jak wielka i bogata,
do wszystkiego, co wolne i żywe
na wszystkich końcach świata.
Do drzew w lesie,
do ptaków nad polem,
do ludzi, zwierząt i skał,
i do słońca,
które z nieba niesie
jak snopy żyta-
pęki życiodajnych strzał.
Do wszystkich wołam:
Ziemię macie tylko jedną...
Ziemię piękną,
Ziemię cierpliwą,
Ziemię jedyną,
nikt jej nie powtórzy.
NARRATOR II: To, co za chwilę usłyszycie, wydaje się być dziwne, jest jednak jak najbardziej prawdziwe. Najpiękniejsze słowa, na temat wartości, którą dla człowieka stanowi Ziemia, nie pochodzą wcale od wykształconego człowieka. Nie napisał ich żaden z noblistów, ani nie wymyślił żaden wybitny ekolog czy biolog. Ich autorem jest bowiem zapomniany wódz indiańskiego plemienia, który ponad 150 lat temu w rozmowie z jednym z amerykańskich żołnierzy, tak opisał naszą planetę:
NARRATOR I: Każda połać ziemi jest święta, każda błyszcząca igła jodły, każdy piaszczysty brzeg, każda mgła w ciemnych lasach, każdy błyszczący owad - wszystko to jest święte; Sok płynący w drzewach nosi w sobie wspomnienie człowieka. My jesteśmy cząstką ziemi i ona jest cząstką nas.
Pachnące kwiaty to nasze siostry; sarna, koń, wielki orzeł - to nasi bracia. Skaliste góry, soczyste łąki, ciepło ciała dzikiego mustanga - i człowiek - wszystko to należy do jednej rodziny.
Błyszcząca woda, co goni w strumieniach i rzekach, jest nie tylko wodą, a szmer wody jest także głosem naszych praojców.
PIOSENKA - ,,NIE ZABIERAJCIE”
Przed wielu laty rosły drzewa tu.
Przed wielu laty szumiał, pachniał gęsty bór.
Było tak pięknie, śpiewały gwarno ptaki.
O jakże trudno dziś, poszukać takich miejsc.
Dlaczego tak się stało?
Odpowiedź prosta jest:
W związku z postępem ludzi
Coraz mniej zielonych miejsc.
Znikają drzewa, akweny czystych wód.
Skażonych ziemi gleb, nie będzie chleba już.
Ref: Nie zabierajcie nam przejrzystej wody srebrnych strug.
Szumu wiatru, śpiewu ptaków }bis
I kolorowych pięknych snów.
Cywilizacji droga, daje co dzień nam,
Wiele praktycznych rzeczy, które pomagają nam.
Codziennie w pracy, w weekendy, wolne dni.
Wydawać by się mogło, że ludziom jakby lżej.
Tylko to złudzenie,
W nim krótkowzroczność tkwi.
Spoglądać trzeba także w swoje przyszłe dni.
O czystość zadbać wód.
O rozrost zadbać drzew.
Uczynić wszystko by, bezpiecznie można żyć.
Ref: Nie zabierajcie nam....
NARRATOR I: Dzisiaj coraz mniej jest miejsc, gdzie można słuchać, jak rozwijają się liście wiosną i patrzeć na brzęczące owady. Coraz trudniej też znaleźć człowieka, który kocha łagodny szmer wiatru przelatującego nad stawem, kocha zapach wiatru oczyszczonego południowym deszczem albo wiatru ciężkiego od sosnowej woni. Człowiek zdaje się nie zauważać powietrza, którym oddycha, nie odczuwa już prawie, jak słodko pachnie wiatr od kwiatów na łące.
NARRATOR II: Miejsca tak przez nas kiedyś ukochane bardzo często zamieniły się w śmietniska. Konsumpcyjny styl życia społeczeństwa oznacza bowiem większą liczbę artykułów jednorazowego użytku oraz coraz więcej opakowań. Im bogatsze jest społeczeństwo, tym więcej odpadów.
WIERSZ - ,,ŚMIECI ”.
Śmieci tu, śmieci tam, śmieci wszędzie ...
Czy był, czy jest, czy będzie? Nasz świat.
Nieposkromione siły przyrody,
zorze polarne i wodospady,
siły żyjące naszej planety!
Dlaczego? Z jakiego powodu?
-Bo śmieci wszędzie wokół
jest mnóstwo ślepy człowieku!
Czy można to uratować?
Tak! Lecz musisz przyrodę SZANOWAĆ!
Nie tylko mówić i krytykować,
lecz w końcu samemu zacząć pracować,
bo samą chęcią niczego nie zdziałasz,
A z chętną pracą ruszysz z miejsca zaraz
i uratujesz sporą cząstkę tego świata,
który ci daje wiosnę, jesień, zimę, dużo lata
i pozostaje Twym wiernym przyjacielem
do końca wierząc i wciąż mając nadzieję,
że się wkrótce zmienisz i też zostaniesz
Jego przyjacielem.
NARRATOR I: Żeby sobie uzmysłowić, jaki wpływ na wygląd środowiska, w którym żyjemy, ma każdy z nas- zapamiętajmy:
Puszka po konserwie rozkłada się 100 lat; skórka od banana - 6 miesięcy; karton po mleku - 5 lat; szklana butelka - ponad 500 lat, gazeta - 5 miesięcy, a plastikowe opakowania - 500 a czasami nawet tysiąc lat.
I pamiętajmy: Nie otrzymaliśmy ziemi w spadku po naszych przodkach, lecz pożyczyliśmy ją od naszych dzieci!
PIOSENKA - ,,DO KOSZA”.
Gdzie spojrzę, cała sterta brudu i papierów jest,
Nikt tym nie martwi się.
Tym, że jak tak dalej będzie to z miejsca nikt nie ruszy się.
W powietrzu tumany pyłów i drzew co rok jakby mniej.
Gdy skończą się dostawy tlenu, trudno będzie żyć.
Ref: Więc gdy papiery widzisz do kosza,
Butelki, inne śmieci do kosza. }bis
Posprzątaj wokół siebie niech będzie nam jak w niebie, dookoła.
W masmediach ciągle trąbią
O truciznach i odpadach,
Które są wokół nas.
Na nic jednak to się zdaje
Bo jest zbyt dużo brudu w nas.
Czy warto nie być porządnym
Nauczyć się czysto żyć?
Zawsze gdy jakiś śmieć jest w ręku-
Pomyśl o życiu swym.
Ref: Więc gdy papiery widzisz do kosza....
NARRATOR II: Mamy dopiero po 14, 15 lat, ale kiedyś i my będziemy uczyć swoje dzieci, tedo, czego ciągle w domu i w szkole uczy się nas.
NARRATOR I: Wiemy, że Ziemia jest przebogata w różne pokrewne nam żywe istoty. Ziemia jest naszą matką i to, co spotyka ją, spotka także kiedyś nas. Jeżeli ludzie zatruwają ziemię, zatruwają także samych siebie. Bo Ziemia nie jest własnością człowieka, to człowiek należy do Ziemi. To nie człowiek przędzie tkaninę życia, on jest w niej tylko małą nitką. Cokolwiek uczyni tkaninie, uczyni samemu sobie. Dlatego kochajmy tę Ziemięjak, nowo narodzony kocha puls serca swojej matki.
WIERSZ - ,,ZOSTAWCIE NAM”
Zostawcie nam czysty kawałek świata,
zostawcie nam strumyka czysty bieg.
Zostawcie nam lasy, ogrody w kwiatach,
czyste powietrze, zimą czysty śnieg.
Zostawcie nam czysty kawałek plaży,
zostawcie morza czystość pośród fal.
Pozwólcie nam o życiu pięknie marzyć,
gdy nie ma marzeń, w duszy rośnie żal...
NARRATOR I: Czy ziemia musi być śmietnikiem?
Jak radzić sobie z coraz większymi ilościami śmieci? - to poważny problem naszych czasów.
Istnieje wiele rozwiązań pozbywania się śmieci, jednakże każde z nich oprócz zalet ma także i wady.
NARRATOR II: Jednym z najlepszych sposobów, który może zmniejszyć ilość odpadów jest ich powtórne wykorzystanie czyli recykling. Warunkiem zastosowania recyklingu jest sortowanie odpadów. Przy śmietnikach są osobne pojemniki na makulaturę, szkło, bezbarwne i szkło kolorowe, plastik, na żelazo i metale kolorowe. Domowe resztki organiczne nadają się doskonale do kompostowania w przydomowych ogródkach.
NARRATOR I: Od nas zależy jak rozwiążemy problem odpadów! Ta sprawa dotyczy każdego z nas. Do zmniejszenia ilości śmieci możemy przyczynić się także poprzez:
kupowanie produktów w opakowaniach nadających się do recyklingu;
sortując odpady;
zużywając do końca różne produkty np. farby czy lakiery.
NARRATOR II: Odpowiednia edukacja i uświadamianie młodym ludziom powagi problemu na pewno przyczyni się do tego, że będzie żyło się nam przyjemniej, a przede wszystkim - zdrowiej. To niby błaha sprawa - zwykłe śmieci, a jednak każdy odpowiada za nie indywidualnie. Nikt nie chce być otoczony śmieciami, więc trzeba umieć uporać się z tym problemem, gdyż nasza Ziemia, ta wielka i ta lokalna powinna być naszym tworzeniem, wtedy stanie się przyjazna, cenna i bardzo ludzka.
WIERSZ - ,,PRZYRODA”.
Przyroda to piękne krajobrazy.
Przyroda to cudowne obrazy.
Przyroda to zielone łączki.
Przyroda to nie rozpuszczone pączki.
Przyroda to złote słońce.
Przyroda to skaczące zające.
Spójrz, jak piękna jest przyroda,
żółta, zielona, czerwona-kolorowa.
NARRATOR I: My - ludzie uważamy się za panów tej ziemi. Wydaje nam się, że możemy dowolnie ingerować w przyrodę, że możemy pełnymi garściami korzystać z jej zasobów. Z naszej wysokości nie dostrzegamy, że ją niszczymy, nie widzimy też czasami, jaka potrafi być różnorodna i kolorowa.
NARRATOR II: Moi drodzy! Cieszmy się przyrodą - drzewami, trawą, polnymi kwiatami, zieloną żabką w ogródku, polnym konikiem i słońcem. Szanujmy naszą ziemię, szanujmy przyrodę, by zostało coś dla następnych pokoleń.
PIOSENKA - ,,TO WYOBRAŹNIA”
Blask słońca, morza szum i ptaków śpiew, tego mi trzeba.
Wszystkie marzenia pragnę ukryć gdzieś w błękicie nieba.
Poczuć smak ciszy, powiew wiatru i to co najlepsze.
W siedmiu kolorach tęczy znaleźć chcę czyste powietrze.
W zachodzie słońca dostrzec przyjazną twarz,
Myślami dotknąć chmur choć jeden raz.
Uwierzyć, że marzenia spełniają się,
Wystarczy zamknąć oczy, mocno chcieć.
Ref: To wyobraźnia, maluje moje sny.
To wyobraźnia, tak trudno bez niej żyć.
To wyobraźnia, z dnia na dzień lepszy świat.
To wyobraźnia, tajemnic kryje moc i wolniej płynie czas.
Czasami szczęście odnajduje mnie na chwilę krótką.
Daje odpocząć smutnej ciszy i niechcianym smutkom..
I dookoła milion cudnych barw przykrywa Ziemię.
Marzenia wszystko mogą dać, a ja to bardzo cenię.
Wtedy za oknem widzę inny świat.
Pełny mądrości, wiary - żadnych wad.
I wierzę, że marzenia spełniają się.
Wystarczy zamknąć oczy, mocno chcieć.
Ref: To wyobraźnia, maluje moje sny.
To wyobraźnia, tak trudno bez niej żyć.
To wyobraźnia, z dnia na dzień lepszy świat.
To wyobraźnia, tajemnic kryje moc i wolniej płynie czas.
NARRATOR I: Puentę naszego dzisiejszego spotkania niech stanowią poetyckie słowa Jonasza Kofty, nad którymi warto się przez chwilę w skupieniu pochylić:
NARRATOR II: ,,Uśmiechów wiele ma godzina szarego dnia
Nie zginiesz w tłumie, póki jeszcze umiesz
Przystanąć, gdy zaśpiewa ptak.
Wśród swoich ludzkich spraw
Pamiętaj - nie jesteś sam
Ptak przelatuje, kwitnie kwiat.
To ona: ziemia - ojczyzna wszystkich ludzi”.
NARRATOR I: Proszę teraz o zabranie głosu przez Pana Dyrektora...