Cordafen® (Rp)
Nifedipine
Antihypertensivum, vasodilatans coronaria
ATC: C 08 CA
Polpharma
Wykaz: B
tabl. powl.: (0,01 g) 50 szt.; SL 50 szt.
R
krople: (0,02 g/1 ml) flakon 30 ml
R
Skład
1 tabl. powlekana zawiera 10 mg nifedypiny. 1 ml kropli zawiera 20 mg nifedypiny.
Działanie
Pochodna 1,4-dihydropirydyny zaliczana do drugiego typu blokerów kanału wapniowego. Wykazuje silne działanie rozszerzające naczynia krwionośne, działanie antyarytmiczne (słabsze od werapamilu). Hamuje napływ jonów wapnia do komórek mięśnia sercowego, mięśni gładkich naczyń wieńcowych, obwodowych i skórnych. Zmniejsza kurczliwość mięśnia sercowego, i naczyniowy opór obwodowy. Skutkiem tego: obniża ciśnienie tętnicze krwi (jest najsilniejszym lekiem hipotensyjnym z grupy blokerów kanału wapniowego), nie zmniejszając przepływu nerkowego; zmniejsza zużycie tlenu przez mięsień sercowy; zwiększa przepływ wieńcowy nie powodując "zespołu podkradania"; zmniejsza agregację krwinek płytkowych. Korzystnie wpływa na gospodarkę lipidową. Przy krótkotrwałym podawaniu wykazuje działanie sodopędne. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i z błony śluzowej jamy ustnej. Po podaniu doustnym początek działania pojawia się po około 15 min., maksymalne działanie - po 60-90 min; po podaniu podjęzykowo działanie rozpoczyna się po 3-5 min., maksymalne działanie po 15-20 min. W 95% wiąże się z białkami osocza. Szybko metabolizowana do nieczynnych metabolitów; 80% metabolitów wydalane jest z moczem, około 15% z żółcią. T0,5 wynosi 3-5 h.
Wskazania
Leczenie i zapobieganie ostrej i przewlekłej chorobie wieńcowej (zwłaszcza anginy Prinzmetala); przewlekłe i doraźne leczenie nadciśnienia tętniczego (zwłaszcza u chorych z nadciśnieniem niskoreninowym,
hipercholesterolemią, chorobą wieńcową, chorobami naczyń obwodowych i niewydolnością nerek); choroby naczyń obwodowych (choroba Raynaud'a); migrena; w leczeniu cyklosporyną. W leczeniu nadciśnienia
tętniczego stosowana w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami: z b-blokerami - które przeciwdziałają odruchowemu przyspieszeniu częstości serca, lekami moczopędnymi, hamującymi aktywność układu
współczulnego, blokującymi enzym przekształcający angiotensynę I w angiotensynę II.
Przeciwwskazania
Choroba węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy. Wstrząs, niskie ciśnienie tętnicze (skurczowe poniżej 90 mm Hg), znacznego stopnia zwężenie aorty. Ostrożnie stosować w niewydolności serca. Nie
stosować w ciąży i w czasie karmienia piersią.
Działania niepożądane
Bóle i zawroty głowy, zaczerwienienie skóry, uczucie gorąca, kołatanie serca, przejściowy spadek ciśnienia tętniczego (zwłaszcza u osób starszych), zmiany skórne (świąd, pokrzywka, wysypki), bóle mięśniowe,
drżenia mięśniowe, niekiedy zaburzenia przepływu mózgowego, parestezje, zaburzenia widzenia. Do rzadkich objawów ubocznych należą: nudności, niepokój, uczucie znużenia, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu,
odczyny alergiczne, obrzęki w okolicy kostek, przerost dziąseł, upośledzenie czynności wątroby (cholestaza wewnątrzwątrobowa, wzrost poziomu aminotransferaz, alergiczne zapalenie wątroby), ginekomastia (przy
długotrwałej terapii u osób starszych), zmiany obrazu morfologicznego krwi (niedokrwistość, trombocytopenia, leukopenia). Przy nagłym odstawieniu leczenia może wystąpić nagły wzrost ciśnienia tętniczego i
niedokrwienie mięśnia sercowego ("rebound effect"). U pacjentów z cukrzycą może wystąpić przejściowy wzrost poziomu glukozy we krwi. W pojedynczych przypadkach po zażyciu nifedypiny może wystąpić duszność
lub ból zamostkowy.
Interakcje
Nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie, b-adrenolitycznych; zwiększa stężenie digoksyny we krwi. Zmniejsza stężenie chinidyny we krwi (odstawienie antagonistów wapnia powoduje gwałtowne zwiększenie stężenia chinidyny). Cymetydyna, ranitydyna - nasilają działanie hipotensyjne nifedypiny (zwiększenie stężenia nifedypiny we krwi). Rifampicyna przyspiesza metabolizm nifedypiny (nie stosować jednocześnie); diltiazem zwiększa klirens nifedypiny. Spożywanie soku grejpfrutowego hamuje metabolizm nifedypiny powodując większe stężenie leku we krwi i silniejszy efekt hipotensyjny. Ostrożnie łączyć z b-blokerami u chorych z upośledzoną wydolnością krążenia. Stosowany jednocześnie z dożylnym siarczanem magnezowym (np.u ciężarnych) nasila blokadę złącza nerwowo-mięśniowego.
Dawkowanie
Zwykle stosuje się 3-4 razy dziennie po 1 tabl. a 10 mg lub po 10 kropli roztworu 2%. Średnia dawka terapeutyczna - 3 razy dziennie po 20 mg; wysoka - 4 razy dziennie po 20 mg leku na dobę. W przypadkach
wymagających szybkiego zadziałania leku należy zastosować Cordafen w postaci kropli podjęzykowo (trzymając preparat w jamie ustnej). W przypadku zastosowania pojedynczej dawki w wysokości 20 mg, następną dawkę leku można przyjąć dopiero po upływie 2 h. Dzieci: podawać preparat w postaci kropli w dawce nie przekraczającej 2 mg/kg m.c./dobę podzielonej na 3-4 porcje.