9136


Kocur Jakub A - 21 26. V. 2006 r.

Bauer Michał A - 21

Ćwiczenie 14

Obróbka cieplna odlewów ze stopów metali nieżelaznych
na przykładzie stopów Al-Si

Ćwiczenie miało na celu zaznajomienie studentów z obróbką cieplną odlewów ze stopów metali lekkich, która stanowi podstawową metodę zwiększania właściwości wytrzymałościowych odlewów.

1. Przebieg ćwiczenia.

Ćwiczenie polegało na dokonaniu różnych obróbek cieplnych 6 próbek wykonanych ze stopu aluminium AK9 nazywanego siluminem, a następnie na dokonaniu pomiarów twardości uniwersalnym twardościomierzem Brinella-Rockwella.

Na początku próbki poddano wyżarzaniu rozpuszczającemu w temperaturze 500 stopni Celsjusza, a następnie 5 próbek przesycono w wodzie i jedna zostawiona na wolnym powietrzu. Z 5 próbek przesyconych 4 trafiły do pieca elektrycznego i poddano je starzeniu sztucznemu w temperaturze 200 stopni Celsjusza, próbki wyjmowane były z pieca w odstępach 7 minutowych i po ostygnięciu badano ich twardość. Twardość badana ciężarem 2450 N, a wgłębnikiem była kulka o średnicy 5mm.

2. Wyniki pomiarów.

a) próbka poddana jedynie przesycaniu

b) próbka którą zostawiono na wolnym powietrzu

c) próbka poddana starzeniu sztucznemu (7 min)

d) próbka poddana starzeniu sztucznemu (14 min)

e) próbka poddana starzeniu sztucznemu (21 min)

f) próbka poddana starzeniu sztucznemu (28 min)

0x01 graphic

3. Wnioski.

Analizując uzyskane wyniki można od razu zauważyć, że najtwardsza jest próbka, która została poddana starzeniu sztucznemu o czasie procesu równym 14 minut. Niższe czasy procesu starzenia sztucznego też dają dobre wyniki (większe od starzenia naturalnego i przesycania lecz mniejsze od próbki starzonej sztucznie z czasem 14 minut). Jeśli chodzi o próbkę o najmniejszej twardości, to jest nią zdecydowanie silumin starzony na powietrzu. Starzenie to wymaga długiego czasu trwania procesu, aby twardość była odpowiednio wyższa. Próbka ostatnia była wygrzewana w temperaturze i czasie umożliwiającym rozpuszczenie się w roztworze stałym wydzieleń faz międzymetalicznych (wygrzewanie w obszarze jednofazowym układu równowagi), a następnie szybko schłodzona do temperatury otoczenia. Krótko mówiąc została ona poddana procesowi przesycania. Zabieg ten zapewnił otrzymanie metastabilnej struktury przesyconego roztworu stałego odznaczającej się dużą ciągliwością i zwiększoną twardością (większą od próbki starzonej naturalnie lecz mniejszą od próbek starzonych sztucznie.

Na wykresie można zaobserwować ze wraz ze wzrostem temperatury spada twardość próbki, co powiązane jest z powstawaniem porów w próbce, które nie przenoszą obciążeń oddziałujących na próbkę. Podczas wykonywania ćwiczenia właśnie podczas sprawdzania twardości twardościomierzem kulka natrafiła na owe pory- wynik 71HB dla próbki starzonej przez 21 minut.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
9136
9136
9136
9136
9136
9136

więcej podobnych podstron