Opracowanie z produkcji


1.Charakterystyka głównych funkcji systemów CAD, CAM, CAP I PPC.

1. CAD (Computer Aided Desigri) — Komputerowo wspomagane projektowanie.

Przyję ło się uważać to poję cie za właściwe dla wszystkich dziedzin projektowania

inżynierskiego, gdzie tworzy się dokumentację projektowo-kon-strukcyjną

na podstawie geometrycznych modeli obiektów 2D i 3D. W pierwszej fazie

rozwoju technik CAD akronimowi temu przypisano poję cie Computer Aided

Drafting - komputerowo wspomagane rysowanie - poję cie ograniczone tylko do

tworzenia tradycyjnej dokumentacji za pomocą narzę dzi CAD (Drafting).

Projektowanie jest poję ciem znacznie szerszym, a narzę dzia CAD (Desigri)

obejmują też bazy danych, narzę dzia analiz obliczeniowych i symulacyjnych,

które są zintegrowane obiektowo i funkcjonalnie z jądrem systemu CAD,

służącym do geometrycznego modelowania. Każdy system CAD powinien być

też wyposażony w znormalizowane sprzę gi (IGES, VDAFS, DXF ...), służące do

wymiany danych z innymi systemami, np. CAM, CAE, PPC. Główne

funkcje systemów CAD to:

geometryczne modelowanie obiektów,

tworzenie i edycja dokumentacji konstrukcyjnej i ewentualnie technologicznej

konwencjonalnej,

zapisywanie i przechowywanie dokumentacji w postaci elektronicznej, zarówno

w postaci plików, jak i baz danych,

generowanie list zestawieniowych komponentów na podstawie rysunków

złożeniowych (zestawieniowych),

wymiana danych z innymi systemami.

CAM

(Computer Aided Manufacturing) — Komputerowo wspomagane wytwarzanie.

Komputerowe techniki i narzędzia stosowane bezpośrednio na wydziałach

produkcyjnych; obejmują one generowanie i aktywizowanie (uruchamianie)

programów NC obsługujących i nadzorujących pracę urządzeń NC (obrabiarek,

współrzędnościowych maszyn pomiarowych, robotów) w trakcie procesów obróbki

oraz montażu. Główne funkcje systemów CAM, a zwłaszcza struktury danych, są

ściśle zintegrowane z funkcjami systemów SFC i PPC. Często funkcje systemów

CAM mylnie interpretuje się , nadają c im funkcje przynależne systemom CAP

(generowanie programów NC w fazie planowania i projektowania w trybie off-Hne).

Szczególnie istotną cechą systemów CAM jest ich bogate wyposażenie w neutralne

i standardowe formaty wymiany danych (IGES, YDAFS itp.) oraz generatory i

biblioteki postprocesorów dla różnych producentów systemów sterowania NC,

umożliwiające szybkie przesłanie z banku danych programów i ich aktywizowanie.

Wymagana jest wówczas tzw. sieć fabryczna — factory network, bardzo odporna

na zakłócenia i niezawodna w działaniu. Systemy CAM generują i przetwarzają

programy zgodnie z semantyką języków APT. Główne funkcje systemów CAM to:

pobieranie programów NC z bazy danych oraz wczytywanie do urządzeń

NC i ich aktywizowanie,

przesyłanie programów i ich archiwizowanie w powiązaniu z danymi w

nagłówku zlecenia,

zbieranie danych ze stanowisk wytwórczych i ich przesyłanie do systemu

nadrzędnego SFC,

generowanie programów NC w trybie bezpośredniej pracy na konsoli operatora

urządzenia NC (Schop Floor Oriented Programming oraz WOP -

Werkstattorientierte Programmierung - niem.), tzw. programowanie NC

warsztatowo zorientowane.

CAP (Computer Aided

Planning) - Komputerowo wspomagane planowanie. Polskie znaczenie tego

pojęcia należy rozszerzyć o projektowanie technologiczne i niektóre fazy TPP.

Główne zadania systemów CAP można zawrzeć w pytaniach: co i jak należy

wykonać w procesie wytwórczym; będą to więc:

generowanie planów technologicznych obróbki, pomiarów i montażu,

generowanie programów NC obróbki, pomiarów i montażu w postaci

neutralnych kodów NC (CL-Data - dla obrabiarek NC, GM-Data - dla

maszyn współrzędnościowych i IR-Data dla robotów przemysłowych),

generowanie postprocesorów,

archiwizowanie programów NC w bazach danych i ich powiązanie ze

strukturą produktu oraz zleceniem produkcyjnym,

wymiana danych z systemami CAD, CAM, PPC i innymi systemami

CAP. Cechą charakterystyczną systemów CAP jest praca użytkownika w

trybie off-line, ale powinny one umożliwiać też pracę w trybie projektowania współbieżnego

(CE). Wymaga to implementacji bogatych sprzęgów międzysystemowych,

takich jak w CAD, CAM, FEM i PPC, oraz pracy w sieci. Zazwyczaj

każdy z systemów CAP ma moduł do geometrycznego modelowania o

ograniczonych funkcjach z wybranego lub dedykowanego systemu CAD.

PPC (Production Planning and Control) - Planowanie i sterowanie produkcją .

Te wielomodułowe systemy służą przede wszystkim do planowania i sterowania

procesami produkcyjnymi od przyjęcia zamówienia do wysyłki gotowego

produktu. Główne funkcje PPC to:

tworzenie programów produkcyjnych średnio- i krótkoterminowych,

gospodarka materiałowa i narzędziowa,

planowanie cykli produkcyjnych (co do wielkości serii i terminów realizacji

poszczególnych zleceń),

planowanie zdolności produkcyjnych poszczególnych jednostek (obciążenie

maszyn i urządzeń oraz kadry).

Ponadto systemy PPC informują o wielkości produkcji gotowej i produkcji w

toku, sterują stanami zapasów materiałów i produktów gotowych oraz

umożliwiają zmianę priorytetów realizacji harmonogramów zleceń produkcyjnych,

spowodowaną np. awariami czy też zmianą programu produkcji. W

systemach PPC dynamicznie zamodelowane muszą być: struktura i potencjał

środków produkcji, programy produkcji i procesy wytwórcze.

2. Podaj różnice pojęć: produkcja a wytwarzanie.

Różnica pomiedzy produkcja a wytwarzaniem jest taka, iż wytwarzanie stanowi element produkcji, która obejmuje również planowanie, sterowanie, itp.

3. Jakie są główne cechy dzisiejszych systemów i przedsiębiorstw produkcyjnych

Przedsiębiorstwa produkcyjne, pod wpływem globalizacji

i wzrostu konkurencji, poszukują nowych dróg zwiększenia

wydajności produkcji, obniżenia kosztów, poprawy jakości

i skrócenia czasu produkcji. Tzn:

-maleje czas poswięcony na rozwój produktu;

-następuje minimalizacja zapasów i poprawa logistyki,

-stosuje się metody Lean production, JIT, TQM, VF- Virtual Factory;

-wdraża efektywne gospodarowanie środkami produkcji,

-doskonała organizacja pracy,

-wykorzystanie kompetencji kadry,

-stosowanie nowoczesnych narzędzi w pracy inżyniera i menedżera;

-integracja zadań i funkcji pomiędzy zarządzaniem i realizacją produkcji.

4.Co to jest projektowanie współbieżne (concurret engineering )

CE (Concurrent Engineering) zamiennie też SE (Simultaneous Engineering)

Projektowanie współbieżne (równoległe). Metoda równoczesnego (współbieżnego)

rozwoju produktu, stosowana przez interdyscyplinarny zespół

projektantów pracujących w środowisku sieciowym systemów CAx i baz danych.

Produkt jest rozwijany równolegle w obszarze konstrukcji, technologii,

planowania procesów wytwarzania i zaopatrzenia w materiały, półprodukty i

elementy kooperacyjno-handlowe. Zespół projektantów pracuje zadaniowo,

zgodnie z przyjętym harmonogramem realizacji projektu. Prowadzi konsultacje

dotyczące wprowadzania zmian i poprawek w dokumentacji projektowej. Taka

organizacja pracy w sposób znaczący skraca cykl rozwoju produktu, obniża

koszty przygotowania produkcji, w pełni wykorzystuje potencjał biur

projektowych i planistycznych zakładu.

5.Co to są formaty wymiany danych: standardowe i znormalizowane

Standardowe formaty wymiany danych - grafiki komputerowej stosowane w systemach

CAD, CAM, CAP i FEM. Umożliwia wymianę danych graficznych (modeli geometrycznych

dokumentacji) opracowanych w środowisku różnych systemów CAx

Znormalizowane formaty danych STEP- umożliwiają wymianę danych wewnątrz

przedsiębiorstwa, w kontaktach z klientami i poddostawcami eliminując redundancję danych

IGES (Initial Graphic Exchange Specification) - Standardowy neutralny

format wymiany danych grafiki komputerowej, stosowany w systemach

CAD, CAM, CAP, FEM. Umożliwia wymianę danych graficznych (modeli

geometrycznych i dokumentacji), opracowanych w środowisku różnych systemów

CAx. IGES w każdym przypadku jest preprocesorem i postprocesorem,

przetwarzającymi strukturę i zawartość danych z jednego systemu CAx

do postaci znormalizowanej, która następnie może być w tej formie wczytana

przez inny system CAx. IGES specyfikuje i rozpoznaje podstawowe elementy

geometryczne (punkt, linia, linia łamana, łuk, powierzchnia itp.), symbole

(tekst, elementy wymiarowania i kreskowania) oraz elementy strukturalne

(atrybuty, macierze transformacji, rodzaj grafiki, topologię elementów

graficznych itp.). Zalety standardu IGES wykorzystano przy opracowywanej

nowej normie STEP, specyfikującej cały proces wytwórczy realizowany za

pomocą technik CAx.

DXF (Drawing Exchange Format) - Format wymiany danych rysunkowych

(graficznych). Standard wymiany danych opracowany dla systemu Auto-

CAD przez firmę Autodesk.

STEP (Structured for the Exchange ofProduct Model Data) - Standard wymiany

danych modelu produktu. Model produktu, jak i odwzorowujący go zapis

danych, tworzy się na podstawie normy ISO 10303, zawierającej specyfikację

standardu STEP. Standard ten definiuje reguły zapisu modelu produktu oparte na

danych geometrycznych, topologicznych, technologicznych, materiałowych.

Nadrzędnym celem normy STEP jest zapis modelu produktu w środowisku

systemów CAx niezależnie od ich cech użytkowych. Wymiana danych między

różnymi systemami CAx odbywa się za pośrednictwem procesorów STEP,

które powinny być opracowane przez każdego producenta systemów CAx, podobnie

jak to się dzieje z neutralnymi formatami IGES, YDAFS itp. Specyfikacja

standardu STEP odnosi się do trzech głównych poziomów:

• poziomu aplikacji (application layer),

poziomu logicznego (logical layer),

poziomu fizycznego (phisical layer).

Zastosowanie użytkowe standardu STEP odbywa się na podstawie tzw. protokołów

aplikacyjnych (Application Protocol).

SET (Standard d'Exchange et de Transfer) Standard wymiany i transmisji

danych. Opracowany według francuskich norm AFNOR, głównie dla francuskiego

przemysłu lotniczego i samochodowego. Właściwości SET są podobne do standardu

IGES. Standard SET umożliwia wymianę danych geometrycznych między

systemami CAD, FEM opartych na modelach CSG, B-Rep.

6.Jakie fazy zalicza się do planowania technologicznego TPP?

Fazy planowania technologicznego to:

1)projektowanie

2)konstruowanie

3)planowanie

4)programowanie urządzeń NC

5)logistyka

6)gospodarka materiałowa

7)sterowanie maszynami

8)utrzymanie parku maszynowego

9)sterowanie jakością

7.Jaka jest różnica między planowaniem a sterowaniem produkcją?

Różnica polega na tym, że sterowanie produkcja jest opóźnione w planowaniu produkcji.

Planowanie jako etap opisu produkcji i określenie jego parametrów obróbkowych maszyn,

a sterowanie produkcją jest realizacja etapu planowania.

8.Podaj definicję i krótko scharakteryzuj bazę danych.

Centralne ogniwo zapewniające integrację przepływu informacji

technicznej w przedsiębiorstwach. Do głównych zadań bazy danych

w przedsiębiorstwach wdrażających systemy zintegrowanego rozwoju

produktu i wytwarzania należą:

-gromadzenie danych

-udostępnianie danych użytkownikom systemów użytkowych

-nadzorowanie operacji dokonywanych na nośnikach pamięci masowych

-zapewnianie spójności i jednoznaczności danych.

Składa się ona ze zbioru lub zbiorów danych, w których jest zapisana

informacja fizyczna oraz z narzędzi do przechowywania i udostępniania

tej informacji użytkownikom.

9.Co to jest system PDM ?

PDM (Product Data Management) - Zarządzanie danymi produktu. Systemy

zapisu danych o strukturze produktu, jego dokumentacji i procesach jego

wytwarzania, wraz z możliwością przetwarzania w środowisku baz danych i

systemów EDI. Systemy PDM są uważane za najbardziej zintegrowane narzędzia

poszczególnych faz rozwoju produktu, niezależnie od gałęzi przemysłu.

PDM jest też często zastępowane innymi synonimami, jak: EDM (Engineering

Data Management) - Zarzą dzanie danymi inżynierskimi, PIM -

(Product Information Management) - Zarządzanie informacją o produkcie,

TDM (Technical Data Management) - Zarządzanie danymi technicznymi

czy też (Total Data Management) - Kompleksowe zarządzanie danymi.

Systemy PDM umożliwiają modelowanie, zapis i przetwarzanie danych

w zakresie:

konfiguracji struktury produktu,

planowania i zarządzania projektami,

definiowania i prezentacji komponentów produktu (dane z CAD),

wykorzystania informacji audio/video,

modelowania geometrycznego,

elektronicznego przetwarzania, edytowania i przesyłania dokumentacji,

analiz inżynierskich i oceny ich wyników,

tworzenia i przetwarzania procesów wytwórczych,

generowania programów NC,

specyfikacji standardów i sprzęgów wymiany danych,

komunikacji z nadrzędnymi systemami zarządzania przedsiębiorstwem,

np. MRP H.

Systemy PDM integrują zazwyczaj dane z systemów CAD/CAP/CAM oraz

relacyjnych baz danych i systemów MRP II opartych na standardach komunikacji

sieciowej i systemów EDI.

10.Co to jest system STEP ?

STEP (Structured for the Exchange ofProduct Model Data) - Standard wymiany

danych modelu produktu. Model produktu, jak i odwzorowujący go zapis

danych, tworzy się na podstawie normy ISO 10303, zawierającej specyfikację

standardu STEP. Standard ten definiuje reguły zapisu modelu produktu oparte na

danych geometrycznych, topologicznych, technologicznych, materiałowych.

Nadrzędnym celem normy STEP jest zapis modelu produktu w środowisku

systemów CAx niezależnie od ich cech użytkowych. Wymiana danych między

różnymi systemami CAx odbywa się za pośrednictwem procesorów STEP,

które powinny być opracowane przez każdego producenta systemów CAx, podobnie

jak to się dzieje z neutralnymi formatami IGES, YDAFS itp. Specyfikacja

standardu STEP odnosi się do trzech głównych poziomów:

• poziomu aplikacji (application layer),

poziomu logicznego (logical layer),

poziomu fizycznego (phisical layer).

Zastosowanie użytkowe standardu STEP odbywa się na podstawie tzw. protokołów

aplikacyjnych (Application Protocol).

11.Co to są technologie rapid prototyping ?

Rapid prototyping - Szybkie tworzenie prototypu. Zbiór metod i technik

umożliwiają cych tworzenie fizycznych modeli i prototypów konstrukcyjnych,

funkcjonalnych, estetycznych, montażowych, na podstawie geometrycznego

modelu 3D, zapisanego za pomocą systemów CAD. Model geometryczny

3D jest budowany warstwowo z różnych materiałów technikami:

SLA - warstwowe utwardzanie fotopolimerów, Ł OM — zgrzewanie warstw

odpowiednio przygotowanych folii, FDM - topienie tworzywa i warstwowe

natryskiwanie zgodnie z geometrią

konturu bryły, SLS — spiekanie promieniem lasera różnych

kompozycji proszków metali

i ceramiki oraz tworzyw sztucznych.

W wyniku zastosowania tych technik otrzymuje się przestrzennie odwzorowaną

geometrię brył zamodelowanych w technice 3D. Rapid prototyping stosuje

się w budowie maszyn, w medycynie, architekturze.

12. Opisz krótko technologię SLA

SLA (Stereolithographie) - Stereolitografia. Metoda szybkiego tworzenia prototypów

(rapidprototyping), oparta na miejscowym utwardzaniu fotopolimeru

sterowanym promieniem lasera w płaszczyźnie lustra cieczy polimerowej.

Umożliwia budowę najbardziej złożonych obiektów geometrycznych, nawet

fragmentami przestrzennie zamkniętych (musi być tylko zapewniona możliwość

odprowadzenia nieutwardzonego polimeru). Technika SLA nadaje się do

stosowania w budowie maszyn, architekturze, medycynie. Umożliwia

tworzenie różnego rodzaju prototypów (funkcjonalnych, konstrukcyjnych,

montażowych itp.).

13. Technologie RP zalety, wady

  • Zalety

  • Wady

Szybkie tworzenie wzorców fizycznych

Część wzorcowa jest do dyspozycji już podczas opracowywania konstrukcji

Nadają się szczególnie do:

  • części o złożonej geometrii (przede wszystkim do zarysów wewnętrznych)

  • powierzchni i kształtach swobodnych

Małe koszty wykonania w porównaniu z innymi metodami (frezowaniem, toczeniem, obróbką elektroerozyjną itd.) przede wszystkim przy małej liczbie sztuk

Możliwość zastosowania różnych metod w obrębie całego łańcucha procesów (rapid Engineering)

Ograniczone wymiary budowanych obiektów

Ograniczona gama materiałów

Części spełniają wymagania mechaniczne tylko w ograniczonym zakresie

Ograniczona dokładność (ok. +- 0,1mm), a jakość powierzchni jest uwarunkowana stosowaną techniką wykonania

Często konieczna jest dodatkowa obróbka wygładzająca

14.Główne cele i fazy reverse engrneering.

Reverse enginiering -celem jest wdrożenie do produkcji niekonwencjonalnego

rozwiązania w produkcie (konkurencji, lub własnego wykonanego z łatwo

formowalnych tworzyw, np. modeliny)

rozkładanie produktu konkurencji na części składowe w celu ustalenia,

w jaki sposób został wykonany i ile kosztowała jego produkcja.

Fazy:

15.Jakie są główne cele symulacji procesów produkcyjnych?

16.Jakie znasz rodzaje modeli geometrycznych CAD 3D ?

Rodzaje  modeli przestrzennych CAD3D:

Automatyczne generowanie rzutów(automatyczne tworzenie przekrojów

w modelu objętościowym) Możliwa symulacja ruchowa i wysokie wymagania obliczeniowe.

17. Co rozumiesz pod pojęciem Virtual Reality

W środowisku VR dokonuje się analizy procesów i zdarzeń w przedsiębiorstwie zachodzących za pomocą modeli symulacyjnych

18.Jak można integrować systemy CAD z systemami CAP i CAM ?

CAD/CAM (Computer Aided Design/Computer Aided Manufacturing) - Komputerowo

wspomagane projektowanie/Komputerowo wspomagane wytwarzanie.

Integracja systemów CAD i CAM, spowodowana podobieństwem stosowanych

modeli geometrycznych oraz przede wszystkim następstwem faz rozwoju

produktu (od konstruowania, poprzez opracowanie procesów technologicznych do

wytwarzania). W systemach o małym stopniu integracji funkcje integrujące

spełniają znormalizowane sprzęgi wymiany danych: IGES, YDAFS, ACIS czy też

ostatnio procesory STEP. W systemach wytwórczych o wyższym stopniu

integracji funkcje te przejmują (też za pośrednictwem standardów wymiany danych)

systemy PPC, SFC, a także moduły planowania i sterowania produkcją

systemów MRPII. Duże systemy (Unigraphics, CATIA, IDEAS, CADDS, ...)

korzystają z tych samych modeli geometrycznych, zarówno w CAD, jak i

w CAM. Inne rozwiązanie to zgodne modele geometryczne w CAD i CAM, a

jeszcze inne to sprzęgi dedykowane (wzajemnie dostosowane formaty wymiany

danych dla wybranych systemów CAD i CAM), opracowywane zazwyczaj

indywidualnie dla wybranych systemów użytkownika.

CAPP (Computer Aided Process Planning) - Komputerowo wspomagane

planowanie procesów. Poję cie równoważne znaczeniu CAP, używane w literaturze

amerykańskiej. Dalszym jego rozwinię ciem jest też CAPPP (Computer

Aided Process and Production Planning) - Komputerowo wspomagane

planowanie procesów produkcji. W cyklu rozwoju produktu systemy CAPP

wspomagają prace inżyniera nad projektowaniem technologicznym i

przygotowaniem procesu wytwórczego zgodnie z planem. Umożliwiają

określenie normatywnego zużycia materiałów, określenie czasów jednostkowych

oraz maszyn, oprzyrządowania i narzę dzi, ale nie wspomagają jednak

zwolnienia zlecenia produkcyjnego, nie określaj ą terminu realizacji tych procesów

oraz obłożenia maszyn i stanowisk pracy.

19.Co to jest CIM ?

CIM (Computer Integrated Manufacturing) Komputerowo zintegrowane

wytwarzanie. Najbardziej rozwinię ta koncepcja produkcji, integrują ca narzę

dzia CAx w obszarach zarządzania, planowania, projektowania konstrukcyjnego

i technologicznego, programowania urządzeń NC, nadzoru ich funkcjonowania

oraz sterowania produkcją, z uwzglę dnieniem gospodarki zasobami

magazynowymi, transportem bliskim i logistyką . Najważniejszą rolę w CIM

odgrywają narzę dzia CAx procesowe zintegrowane, oparte na modelach i

bazach danych przetwarzanych w zróżnicowanym i rozproszonym środowisku

standardowych protokołów komunikacji sieciowej. W skład CIM wchodzą

zazwyczaj nastę pujące systemy funkcjonalne: PPC, CAD, CAP, CAQ,

CAM oraz RDBMS. Koncepcja CIM umożliwia elastyczne reagowanie na

potrzeby rynku, wprowadzanie zmian oraz modernizację produktów i

procesów wytwarzania w sposób programowy. Warunkiem stosowania CIM

jest kosztowna infrastruktura techniczna: systemy CAx, sieć informatyczna

oraz urządzenia NC/CNC.

20.Co to jest format CL DATA ?

CLData (Cutter Location Data) - Dane opisują ce parametry obróbki i

przebieg trajektorii narzędzia w obróbce skrawaniem. Jest to neutralny

format zapisu danych dla ję zyków APT, zgodnie z normą DIN 66215. Dane te

są niezależne od specyfiki sterowników CNC. Aby program obróbki uruchomić

na obrabiarce NC, należy najpierw z pliku CLData wygenerować

postprocesor, który dostosuje program do wewnę trznego ję zyka sterownika

CNC.

21.Podaj główne fazy technicznego przygotowania produkcji.

22. Co to jest PLM ?

PLM -/Produkt Lifecycle Management/-Rozwiązanie umożliwiające globalne

tworzenie planów produktu projektowanie, tworzenie i przekazywanie informacji

potrzebnych do współpracy poprzez lokalne sieci i Internet. Oprogramowanie PLM

łączy w sobie te rozwiązania.

23. Jaka jest rola postprocesorów w systemach CAM/NC i jakie są sposoby konwersji danych w łańcuchu CAD/NC?

Postprocesor. Program dokonujący konwersji danych zapisanych w formacie

pliku wyjściowego, z jednego systemu (programu) na format danych konieczny

do wczytania przez inny system (program). Najczęściej stosuje się

postprocesory oparte na standardowych formatach wymiany danych, np. na

bazie formatu IGES, DXF, CLData. Postprocesor NC jest programem tłumaczącym

neutralny plik tekstowy CLData na wewnętrzny język sterownika

NC konkretnego producenta (SIEMENS, FANUC, GRUNDING, HEIDENHEIM).

CAD/NC (Computer Aided Design/Numeric Control) - Integracja systemów

CAD/NC. Są to zazwyczaj dedykowane sprzęgi międzysystemowe (opracowywane

indywidualnie i niezgodne ze standardami znormalizowanymi), bez

możliwości ich bezpośredniej adaptacji do innych systemów. W przypadku

ograniczonej liczby sterowników NC, kiedy nie występuje potrzeba częstego

generowania postprocesorów, może to być rozwiązanie najtańsze. Z systemu

CAD pobiera się dane geometryczne przedmiotu obrabianego, które po uzupełnieniu

o parametry technologiczne są przetwarzane przez dedykowany

postprocesor na kod programu NC zgodnie z normą DIN 66025.

24.Główne funkcje systemów MRP II/ERP ?

ERP- planowanie zasobów przedsiębiorstwa. Metody techniki i narzędzia do kompleksowego zarządzania przedsiębiorstwem w sferach produkcji, usług, kadr, finansów z możliwością prowadzenia aktywnych analiz.

MRP II-planowanie zasobów produkcyjnych. Zbiór zasad, procedur zarządzania przedsiębiorstwem i do sterowania realizacją zleceń produkcyjnych. Moduły MRP 1)Planowanie potrzeb materiałowych 2)Planowanie i sterowanie produkcją 3)Harmonogram produkcji 4)gospodarka magazynu 5)obliczenia pracochłonności i kosztochłonności 6)zarządzanie sprzedażą 7)Księgowość i finanse

MRP (Materia! Reąuirements Planning) - Planowanie zapotrzebowania materiałów.

Zbiór zasad, algorytmów i procedur przetwarzania danych do prowadzenia

optymalnej strategii zaopatrzeniowej, magazynowej i logistycznej w

przedsiębiorstwie produkcyjnym. Procedury te powiązane z organizacyjną

strukturą przedsiębiorstwa i zaimplementowane w środowisku baz danych oraz

systemu akwizycji danych i ich analizy, tworzą system MRP, który steruje

zaopatrzeniem w materiały i pomocnicze środki produkcji. MRP n (Manufacturing

Resources Planning) - Planowanie zasobów produkcyjnych. Zbiór zasad,

algorytmów i procedur zarządzania przedsiębiorstwem i do sterowania realizacją

zleceń produkcyjnych. Uwzględnia się w nich funkcje poszczególnych komórek

przedsiębiorstwa, dyspozycyjny potencjał wytwórczy, przyjęte średnio- i

krótkoterminowe harmonogramy produkcji, minimalne stany magazynowe oraz

terminową realizację zamówień. Zintegrowane moduły systemów MRP II

dostosowuje się funkcjonalnie do organizacji przedsiębiorstwa, a ich aplikacja jest

oparta na systemach zarządzania bazami danych oraz na elektronicznej wymianie

danych. Najczęściej stosowanymi modułami systemów MRP II są:

planowanie potrzeb materiałowych,

planowanie i sterowanie produkcją,

harmonogram produkcji,

gospodarka magazynowa,

obliczanie pracochłonności i kosztochłonności,

zarządzanie sprzedażą produkcji,

księgowość i finanse.

Najnowsze odmiany systemów MRP II, wzbogacone o moduły wspomagania

decyzji oraz aktywnej symulacji przebiegu procesów produkcyjnych i aplikacji

w rozproszonej, wielozakładowej strukturze przedsię biorstwa, nazywa się

systemami MRP ni lub ERP — (Enterprise Resource Planning) planowanie

zasobów przedsiębiorstwa.

ERP (Enterprise Resourse Planning) - Planowanie zasobów przedsiębiorstwa.

Metody, techniki i narzędzia do kompleksowego zarządzania przedsiębiorstwem

w sferach produkcji, usług, kadr, finansów, z możliwością prowadzenia

aktywnych analiz, symulacji i procedur wspomagających podejmowanie decyzji.

Jako zasoby traktuje się też personel i środki finansowe.

25. Layout- definicja, zastosowanie, cechy s159,298

Layout- plan rozmieszczenia. Metodyka projektowania i planowania realizacji procesów

produkcyjnych i przepływu materiałów. Dzięki niej powstaje plan rozmieszczenia maszyn

i urządzeń, dróg transportowych, buforów magazynowych i pomocniczych środków produkcji.

Technika ta stosowana jest zawsze wtedy, kiedy należy dokonać zmian strukturalnych środków

produkcji pod kątem realizacji długoterminowych, wysokowydajnych zadań produkcyjnych

26. Jakie znasz modele (organizacji) systemów wytwórczych?

(JIT, MRP II pyt. 24, LM, CE pyt. 4)

JIT (Just in Time) - Dokładnie na czas, terminowo. Pojęcie odnoszące się do

sprawnej, efektywnej i dobrze zorganizowanej produkcji masowej i seryjnej,

opartej na doskonałej współpracy producenta i poddostawców. Nadrzędnym celem

takiej koncepcji jest eliminacja zapasów magazynowych, natomiast niezbędne

do produkcji komponenty są dostarczane bezpośrednio na stanowiska

montażowe lub obróbcze. Koncepcja JIT zapewnia znaczne zmniejszenie zapasów,

a tym samym zaangażowania kapitału obrotowego, skrócenie cykli produkcyjnych,

a także wymusza unifikację i ograniczenie liczby poddostawców, a wewnątrz

przedsiębiorstwa powoduje uporządkowany przepływ informacji

(podporządkowany zleceniom produkcyjnym) i jasną strukturę kompetencyjną.

Koncepcja LM (Lean Management), czę sto też określana jako LP (Leon Production),

oznacza rozwój przedsiębiorstwa produkcyjnego w kierunku przedsiębiorstwa

racjonalnie gospodarującego środkami [9, 40]. Przynosi ona znaczne

zmiany w sposobach organizacji, zarządzania., a także w dziedzinie przygotowania

zawodowego oraz kształtowania postaw pracowników. Metodę LM można

zdefiniować jako: „współdziałania stosunkowo niezależnych zespołów roboczych,

składających się z wszechstronnie przygotowanych pracowników, pracujących

w ramach elastycznych i zautomatyzowanych systemów organizacji

pracy, w celu optymalnej realizacji zadań produkcyjnych, we współpracy z

klientami i poddostawcami" [12].

Pojęcie LM wprowadził J.F. Krafcik, który razem z zespołem badawczym

analizował sytuację w światowym przemyśle motoryzacyjnym [16, 17]. Najważniejsze

wyniki opracowania tego zespołu sprowadzają się do stwierdzenia, że

Japończycy w swoich zakładach w Japonii, USA i Wielkiej Brytanii, w porównaniu

ze swoimi konkurentami światowymi, potrzebują:

• połowę liczby zatrudnionych w fabryce,

• połowę powierzchni produkcyjnej,

• połowę nakładów inwestycyjnych na maszyny i urządzenia,

• dużo mniej niż połowę zapasów materiałowych,

• o połowę krótszych cykli produkcyjnych,

• połowę czasu niezbędnego na badania i rozwój przy kreowaniu nowych pro

duktów.

Zarządzanie według koncepcji LM jest niekończącym się procesem racjonalizacji

i samoorganizacji, w którym współpracownicy oraz przełożeni tworzą jeden,

silnie zintegrowany zespół. LM jest więc zorientowana na współdziałanie i

współodpowiedzialność za realizację zadań przedsiębiorstwa. Przy realizacji tej

koncepcji niezbędne jest zaufanie i dyscyplina w układach: pracownik - pracownik,

pracownik - przełożony, oddział - oddział. LM ma zasadniczy wpływ na

poprawę jakości, wydajności i na identyfikowanie się pracownika z firmą.

I mniej znane:

1. Koncepcja OPT (Optimized Production Technology) - zarządzania wąskimi

przekrojami (w żargonie nazywana zarządzaniem wąskimi gardłami). Jest to

koncepcja optymalnego obciążenia stanowisk o krytycznej produktywności. W

koncepcji OPT za nadrzędne kryterium sterowania zleceniami produkcyjnymi

przyjmuje się możliwie maksymalne wykorzystanie tych stanowisk wytwórczych,

na których występuje spiętrzenie zadań wytwórczych. Ta koncepcja

sterowania produkcją jest najczęściej stosowana:

• w produkcji mało- i średnioseryjnej technologicznie zorientowanej,

• w zleceniach niewrażliwych na zmiany terminów ich realizacji (możliwość

zmiany priorytetów i terminów realizacji, a zwłaszcza zakończenia zleceń),

• w przypadku, gdy tylko jedno „wąskie gardło" steruje procesami produkcji.

2. Koncepcja BOA (niem. Belastungsorientierten Auftragsfreigabenverfahreri)

średniego stałego obciążenia stanowisk wytwórczych (sterowanie zleceniami

produkcyjnymi według średniej wydajności). Koncepcja ta wspomaga

reguły MRP II w produkcji jednostkowej i seryjnej; jest stosowana gdy:

• terminy dostaw są stałe,

• zdolności produkcyjne są znane i do dyspozycji,

• są stosowane terminale BDE do określania produkcji w toku i nadzorowania

realizacji zleceń produkcyjnych,

• jest zapewniona dostępność materiałów.

3. Koncepcja Kanban. Koncepcja ta jest ściśle związana z koncepcjami LM i

JIT - pełni wobec nich funkcje narzędzia. Polega na ciągłym uzupełnianiu

potrzeb materiałowych na stanowisku wytwórczym, do ustalonego i bezpiecznego

poziomu. Koncepcję tę rozwinięto w firmie Toyota; stosowana jest

głównie wtedy gdy:

• liczba wariantów produktów jest ograniczona,

• czasy przezbrojenia na stanowiskach wytwórczych są krótkie,

• potrzeby materiałowe, zabezpieczające przed dezorganizacją realizacji

zleceń wskutek niewielkich zachwiań w dostawach, są stabilne,

• produkcja o stabilnych czasowo zdolnościach produkcyjnych jest płynna,

• sterowanie jakością jest związane ze sterowaniem procesem wytwórczym.

4. Koncepcja FZS (niem. Forschrittszahlenkonzept) - ciągłego uzupełniania

zbilansowanych stanów potrzeb materiałowych w produkcji seryjnej i

masowej. Ta koncepcja nadaje się w szczególności do:

• produkcji w przeważającej części seryjnej ciągłej lub powtarzalnej,

• produkcji płynnej, ze stałym zapotrzebowaniem materiałów zarówno dla

średnich, jak i dużych serii,

• sterowania produkcją przy wykorzystaniu terminali BDE, służących do

nadzorowania zleceń produkcyjnych.

27. Co to jest struktura produktu?

Określa zasoby niezbędne do wytwarzania produktów, dokumenty, technologie.

Opisuje podstawowe niezbędne dane do modelowania procesów wytwórczych,

oraz określania ich parametrów i struktury danych. Zawiera ona główne składniki

procesu wytwórczego zdeterminowane produktem, stosowanymi technologiami

i środkami produkcji oraz zadaniami kooperacyjnymi i logistycznymi. Ma ona

zasadniczy wpływ na:

Rodzaje struktur: montażowa, konstrukcyjna, technologiczna

28. Jakie wyróżnia się hierarchiczne poziomy w strukturze produktu i gdzie są one wykorzystywane?

Produkt(warianty)

Zespół(warianty)

Podzespół(warianty)

Elementy (wytwarzane, kooperacyjne, handlowe)

Materiały pomocnicze

Wykorzystywane w systemach

●PDM/TDM(odpowiedzialne za zarządzanie zasobami danych rozwiniętych na podstawie struktury produktu).

●PDM/TPP(pobierają strukturę produktu i jej wariantowanie z MRP II i na jej podstawie zarządzanie

dokumentacją konstrukcyjną i technologiczną, generowanie procesów technologicznych, zarządzanie danymi

o stanowiskach pracy i procesach, tworzenie i zarządzanie powiązaniami produkt- struktura- proces, nadzorowanie

systemu zmian, ich raportowanie i archiwizowanie)

29. Jakie są zasady tworzenia systemów informatycznych w zarządzaniu produkcją?

Systemy informatyczne muszą być dostosowane do potrzeb użytkowników i klientów, muszą być jak najbardziej

zintegrowane, a wymiana danych powinna odbywać się bez przeszkód, co umożliwia obecnie norma STEP.

Powinna zapewniać przepływ dokumentów papierowych na elektroniczne, tworzenie nowych elementów i danych na bazie starych.

30. Organizacyjne różnice w produkcji jednostkowej, seryjnej i masowej.

Przedsiębiorstwo produkcyjne ma do wyboru różne

koncepcje realizacji produkcji, mieszczące się między dwoma granicznymi

sposobami: produkcją masową i produkcją rzemieślniczą (rys. 2.1).

Można powiedzieć , że produkcja rzemieślnicza jest najbardziej zintegrowanym

sposobem produkcji, bo rzemieślnik jest projektantem, technologiem, materiałoznawcą,

wytwórcą, wreszcie sprzedawcą; świadczy też usługi serwisowe.

Maszyny i technologie charakterystyczne dla produkcji jednostkowej, najczęściej

uniwersalne, decydując tym, że pośrednie koszty stałe są zazwyczaj niskie, w

odróżnieniu od kosztu jednostkowego, który jest jednak wysoki w porównaniu z

produkcją seryjną. Produkcja rzemieślnicza jest też najbardziej elastyczna, ale też i

mało wydajna. Istnieje jednak granica maksymalnej wydajności produkcji na

stosunkowo niskim poziomie. Przeciwstawnym sposobem wobec produkcji

rzemieślniczej jest produkcja masowa, realizowana za pomocą automatycznych

linii produkcyjnych o dużej wydajności, lecz o bardzo wąskim asortymencie

produkcji. W tym przypadku koszty stałe są wysokie, natomiast koszt jednostkowy

wyrobu jest mały (małe nachylenie linii kosztów). Wszystkie inne rodzaje i

koncepcje produkcji można osadzić między tymi dwiema. Za najbardziej uznaną i

coraz szerzej stosowaną w różnych odmianach, uważa się LP (produkcję racjonalną,

szczupłą, ekonomiczną czy też optymalną). Jeśli idzie o elastyczność ,

koszty stałe oraz zazwyczaj niski stopień automatyzacji, to ten sposób produkcji jest

bliższy produkcji rzemieślniczej; jeśli idzie o sposób zarządzania zapasami i

koszty, to jest on bliższy produkcji wielkoseryjnej. Ten rodzaj realizacji produkcji

prowadzi do optymalizacji jej podstawowych cech, często w postaci

wzajemnie wykluczających się i przeciwstawnych wymagań co do wysokiej jakości

produktów, niskich kosztów produkcji i krótkich cykli realizacyjnych.

Omawiana racjonalna koncepcja realizacji produkcji daje się łatwo adaptować w

różnych formach organizacyjnych przedsiębiorstwa (kompleksowych, holdingowych,

kooperacyjnych), w których można wydzielić obszary funkcjonalne poszczególnych

jednostek produkcyjnych oraz prowadzić analizę ich produktywności,

kosztochłonności produkcji i innych wskaźników techniczno-ekonomicznych.

W ten sposób można dojść do pełnego rozgraniczenia przychodów i strat,

kompetencji i odpowiedzialności poszczególnych jednostek.

31. Cechy i różnice harmonogramowania w przód i wstecz.

Wstecz- rozpoczyna się od elementarnych parametrów określanych

na najniższym poziomie modelu a nastepnie poprzez pośredni poziom

gniazda przechodzi się do najwyższego poziomu systemu

32. Czym różni się produkcja na zamówienie i na magazyn.

Na zamówienie- zazwyczaj dobre inwestycje.

Na magazyn- produkcja masowa.

33. Jaka jest różnica między zamówieniem a zleceniem produkcyjnym?

Zamówienie- jest to dokument zewnętrzny dla (od) klienta.

Zlecenia- dokument wewnętrzny określający produkt, liczbę, termin rozpoczęcia i zakończenia

etapu produkcji.

34. Jakie typy danych opisują zlecenie produkcyjne?

35. Podaj główne zasady budowy i zastosowania modeli symulacyjnych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
OPP opracowane moje, ZiIP Politechnika Poznańska, Organizacja Przygotowania Produkcji
Opracowanie ćwiczeń, Nauka, Informacje na temat produktów roślinnych
do kola PPT, PPT opracowanie 2ściąga, 1)Fazy rozwoju i życia produktu i miejsce procesu technologicz
do kola PPT, PPT opracowanie 2ściąga, 1)Fazy rozwoju i życia produktu i miejsce procesu technologicz
Opracowanie systemu HCCP dla zakładu produkcji ciastkarskiej
Biogaz Produkcja Wykorzystanie Zadania do opracowania Spis treści, Ze studiów
Podział produktów spożywczych, HIGIENA, OPRACOWANIA I PREZENTACJE
Opracowywanie projektów produktów turystycznych
opracowanie katalogu ofertowego, Zarządzanie i inżynieria produkcji, Semestr 4, Zarządzanie dok tech
odlewnictwo opracowanie, Politechnika Poznańska - Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, Semestr II, Me
zarzadzanie opracowanie wersja testowa2, Zarządzanie i inżynieria produkcji, Semestr 2, Podstawy Zar
opracowanie piaski, Politechnika Poznańska - Zarządzanie i Inżynieria Produkcji, Semestr II, Metalur
Zapasy produkcyjne Opracowanie
Opracowanie Maszyny i narzedzia do obróbki plastycznej, Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Politechn
OPP opracowane, ZiIP Politechnika Poznańska, Organizacja Przygotowania Produkcji
Usuwanie zbędnych produktów azotowych, studia-biologia, Opracowane pytania do licencjatu
Procesy produkcyjne egzamin zagadnienia, opracowaie
KPPT-opracowanie pytań, Politechnika Poznańska ZiIP Stopień II (niestacjonarne), Semestr III, System

więcej podobnych podstron