Europejska Federacja Związków Biur Podróży
Prawodawstwo UE
a branża turystyczna
Przegląd 2009/2010 ECTAA
ECTAA
Europejska Federacja Związków Biur Podróży
Międzynarodowe Stowarzyszenie
Ul.Dautzenberg 36, B - 1050 Bruksela, Belgia
Tel.+32(0)2 644 34 50 / Fax: +32(0)2 644 24 21 / secretariat@ectaa.eu
Powielanie materiałów jest surowo zabronione bez uzyskania wcześniejszej pisemnej zgody ECTAA
Cena zakupu: 250 €
WPROWADZENIE
Słowo od prezydenta,
Mam przyjemność zaprezentować nowy przegląd ECTAA europejskich przepisów i działań wpływających na biura podróży i tour operatorów na rynku europejskim. Daje nam to obraz otoczenia naszej branży na poziomie europejskim w maju 2009. Oprócz uaktualnionej treści, duża innowacyjność w tym raporcie to jego format, który został poddany recenzji. W rezultacie uzyskano uproszczony, zorganizowany i skrócony dokument, z którego łatwiej skorzystać. Jest on skierowany do stowarzyszeń handlowych, biur podróży i tour operatorów, jak również do wszystkich osób i organizacji zainteresowanych branżą turystyczną.
Zawiera on krótkie opisy ustawodawstw, które bezpośrednio dotyczą tour operatorów i biur podróży, takich jak dyrektywa w sprawie pakietów turystycznych (patrz rozdział II) lub rozporządzenia w sprawie usług lotniczych (patrz rozdział III), ale również cały szereg przepisów i działań o pośrednim, ale znaczącym wpływie na naszą branżę. Są to zarówno prawodawstwa UE w dziedzinie transportu, środków ochrony konsumentów, instrumentów Rynku Wewnętrznego, prawa konkurencji, zobowiązań podatkowych, a także działania na rzecz Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, turystyki, ochrony środowiska i polityki społecznej. Raport prezentuje również najważniejsze zasady branży, między innymi te zawarte w Programie Agencji IATA lub w dobrowolnych instrumentach, takich jak normy.
Dla każdego działania mającego wpływ na branżę turystyczną, raport stanowi podsumowanie jego statusu, celu, treśći i wpływu na branżę. Także zawiera on nawiązania do aktualnych treści działań i innych użytecznych informacji, w tym do rocznego sprawozdania z działalności ECTAA.
Z ogromnej liczby zagadnień zawartych w tej publikacji wynika, że duży wpływ mają posłowie Parlamentu Europejskiego na branżę turystyczną. Z tego względu mogę skorzystać z okazji, by podziękować wszystkim posłom ECTAA za ich aktywne wsparcie, jak również zespółowi ECTAA w Brukseli za nie pozostawanie w tyle z niezliczoną ilością zadań legislacyjnych i pozalegislacyjnych oraz promocją w tym raporcie poglądów i interesów biur podróży i tour operatorów.
Bruksela, Maj 2009
Akis Kelepeshis
Prezydent
RAPORT 2009
SPIS TREŚCI
Prezentacja ECTAA
- członkowie ECTAA s.7
- branża turystyczna s.10
Spis treści
Jak Unia Europejska tworzy przepisy prawne?
Traktaty s.11
Instytucje s.13
Procedury podejmowania decyzji s.14
Instytucje Unii Europejskiej s.15
Polityka ochrony konsumentów
Strategia polityki ochrony konsumentów na lata 2007-2013 s.17
Pakiety turystyczne s.18
Nieuczciwe praktyki handlowe s.28
Nieuczciwe warunki umów s.30
Sprzedaż pośrednia s.31
Sprzedaż bezpośrednia s.32
Wakacyjne oraz długookresowe produkty wakacyjne s.33
Konsolidacja prawa wspólnotowego o ochronie konsumentów s.34
Nakaz ochrony interesów konsumentów s.36
Egzekwowanie prawa w zakresie ochrony konsumentów s.37
Roszczenia zbiorowych konsumentów s.38
Bezpieczeństwo pożarowe w hotelach s.39
Transport lotniczy
Świadczenie usług lotniczych s.40
Pomoc i odszkodowanie w przypadku odmowy przyjęcia na pokład, odwołania lub opóźnienia s.42
Prawa pasażerów o ograniczonej sprawności ruchowej s.47
Społeczna czarna lista oraz tożsamość przewoźnika s.49
Ochrona pasażerów przed awariami linii lotniczych s.51
Odpowiedzialność przewoźników lotniczych s.52
Ochrona lotnictwa: artykuły zakazane w ładowniach i bagażu s.54
Systemy rezerwacji komputerowych s.56
Obsługa naziemna w portach lotniczych s.58
Program Agencji Pasażerów IATA s.59
Kalendarz BSP 2009 s.60
Korzystanie z kuponów s.61
Korzystanie ze stron Internetowych linii lotniczych przez biura podróży s.62
Transport drogowy
Zasady dotyczące przewozu pasażerów autokarem i autobusem s.63
Prawa pasażerów autobusów i autokarów s.64
Transport kolejowy
Obowiązki i prawa pasażerów transportu kolejowego s.65
Transport morski
Odpowiedzialność przewoźników morskich s.69
Prawa pasażerów podróżujących drogą morską i żeglugą śródlądową s.71
Konkurencyjność
Przepisy ochrony konkurencji s.72
Stosowanie przepisów ochrony konkurencji w sektorze transportu lotniczego s.74
Decyzje i dochodzenia organów ochrony konkurencji w dziedzinie transportu s.75
Spadek oraz zniesienie prowizji agentów turystycznych s.75
Premie dla agentów od linii lotniczych (Virgin przeciw British Airways) s.76
Opodo - system rezerwacji Internetowej s.78
ECTAA/GEBTA przeciw IATA oraz członkowie IATA s.79
Decyzje przeciw SNCF oraz Expedia s.80
Kontrola połączeń s.81
Podatki oraz polityka celna
VAT s.82
Podatek od towarów i usług s.82
Miejsce świadczenia usług turystycznych s.83
Specjalny system podatku VAT dla biur podróży s.87
Kursy podatku od towarów i usług s.89
Cło s.93
Odprawa celna i ulgi podatkowe dla podróżnych s.93
Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego s.95
Kontrola środków pieniężnych s.96
Rynek wewnętrzny
Swobodny przepływ usług s.97
Uznawanie kwalifikacji zawodowych s.99
Zestawienia warunków dostępu do zawodu agenta turystycznego i tour operatora s.101
Handel elektroniczny s.118
Usługi płatnicze s.119
Polityka turystyczna
Polityka turystyczna s.120
Rozwój turystyki zrównoważonej s.122
Statystyki s.124
Ochrona dzieci w turystyce s.125
Standardy i kodeksy branżowe
Europejski Komitet Normalizacyjny - CEN TC 329 s.126
Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) TC 228 s.127
Kodeks postępowania ECTAA-HOTREC s.129
Wymiar Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych
Układ z Schengen s.130
Wspólny kodeks wizowy s.132
Ochrona danych osobowych s.134
Przekazywanie danych osobowych - PNR s.135
Prawa umów UE s.137
Prawa dla zobowiązań umownych - Rzym I s.138
Prawa dla zobowiązań umownych - Rzym II s.140
Jurysdykcja i uznawanie orzeczeń - Bruksela I s.141
Postępowanie w sprawie drobnych roszczeń s.143
Postępowanie egzekucyjne s.144
Opieka konsularna s.145
Ochrona środowiska
Internalizacja zewnętrznych kosztów transportu s.146
Włączenie lotnictwa do ETS s.148
Polityka Społeczna
Czas pracy s.149
Czas pracy w transporcie drogowym s.151
Delegowanie pracowników s.153
Członkowie ECTAA
Kraj |
Nazwa |
Logo |
Niemcy |
Deutscher Reisebüroverband e.V. |
|
Belgia |
Fédération de l'Industrie du Tourisme |
|
Austria |
Österreichischer Reisebüro- und Reiseveranstalterverband |
|
Austria |
Wirtschaftskammer Österreich |
|
Bułgaria |
Association of Bulgarian Tour Operators and Travel Agents |
|
Cypr |
Association of Cyprus Travel Agents |
|
Chorwacja |
Association of Croatian Travel Agencies |
|
Dania |
Danmarks Rejsebureau Forening |
|
Hiszpania |
Associació Catalana d'Agencies de Viatges |
|
Hiszpania |
Asociación Empresarial de Agencias de Viajes Españolas |
|
Estonia |
Eesti Turismifirmade Liit |
|
Finlandia |
Suomen Matkatoimistoalan Liitto |
|
Francja |
Organisation Nationale des Professionnels du Voyage |
|
Grecja |
Hellenic Association of Travel and Tourist Agencies |
|
Węgry |
Association of Hungarian Travel Agents and Tour Operators |
|
Irlandia |
Irish Travel Agents Association |
|
Włochy |
Federazione Italiana Associazioni Imprese Viaggi e Turismo |
|
Łotwa |
Latvijas Tūrisma Aģentu Asociācija |
|
Malta |
Federated Association of Travel & Tourism Agents |
|
Norwegia |
The Norwegian Travel Trade Section |
|
Holandia |
Algemene Nederlandse Verenigin van Reisondernemingen |
|
Polska |
Polska Izba Turystyki |
|
Portugalia |
Associação Portuguesa das Agências de Viagens e Turismo |
|
Czechy |
Asociace Ceskych Cestovnich Kancelari a Agentur |
|
Rumunia |
Asociata Nationala a Agentiilor de Turism |
|
Słowacja |
Slovenská asociácia cestovných kancelárií a cestovných agentúr |
|
Słowenia |
Združenje Turističnih Agencij Slovenije |
|
Szwecja |
Svenska Resebyråföreningen |
|
Szwajcaria |
Schweizerischer Reisebüroverband |
|
Turcja |
Türkiye Seyahat Acentaları Birliği |
|
Wielka Brytania |
Association of British Travel Agents |
|
Branża turystyczna
ECTAA jest grupą stowarzyszającą krajowe biura podróży i tour operatorów 26 państw członkowskich Unii Europejskiej oraz 2 krajów przystępujących do UE, a także Szwajcarię i Norwegię. Członkowie ECTAA zostali wymienieni na poprzedniej stronie.
ECTAA stanowi około 80.000 biur podróży i tour operatorów w Europie, którzy sprzedają transport, zakwaterowanie, wypoczynek i inne usługi turystyczne jak również pakiety turystyczne klientom biznesowym i tym szukającym wypoczynku. Dochód wygenerowany przez biura podróży i tour operatorów w 2006 r. szacuje się na 153 miliardy €, co stanowiło 1,3% PKB w UE. Zatrudnionych było około 485.000 osób w 2006 r., co stanowi 0,2% całkowitego zatrudnienia w UE. Europejskie biura podróży sprzedały w 2007 r. około 145 milionów biletów lotniczych na kwotę 66 mld €. Tour operatorzy i biura podróży są ważnym elementem przemysłu turystycznego, co stanowi 4% PKB Wspólnoty Europejskiej. Oprócz wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, turystyka odgrywa ważną rolę w rozwoju gospodarczym większości regionów europejskich.
ECTAA ściśle współpracuje z instytucjami europejskimi i innymi organizacjami, które mają wpływ na branżę turystyczną w Europie. Monitoruje i działa na wszystkich szczeblach europejskich, które mogą mieć wpływ na biura podróży i tour operatorów, zapewniając tym samym styk pomiędzy branżą a klientami podejmującymi decyzję.
ECTAA jest rozpoznawalna przez branżę i klientów podejmujących decyzję zarówno jako reprezentant europejskich biur podróży i tour operatorów, jak i jest cenionym partnerem w konsultacjach w sprawach wszelkich kwestii politycznych, ustawodawczych lub działań mających wpływ na działalność biur podróży i tour operatorów.
Oprócz tego raportu, ECTAA publikuje co roku sprawozdanie z działalności, które podsumowuje wszystkie najważniejsze działania podjęte przez ECTAA w poprzednim roku.
Jest on dostępny pod adresem:
http://www.ectaa.org/Home/Publications/Publications/tabid/102/language/en-US/Default.aspx
Jak Unia Europejska tworzy przepisy prawne?
Traktaty
Status:
Traktat Wspólnot Europejskich, od 1 stycznia 1958 w WE/UE, zmieniony przez Jednolity Akt Europejski w 1987 r., Traktat z Maastricht w 1993 r., Traktat z Amsterdamu w 1999 r. i Traktat z Nicei w 2003 roku.
Traktat o Unii Europejskiej, od 1 listopada 1993 w UE, zmieniony przez Traktat z Amsterdamu w 1999 r. i Traktat z Nicei w 2003 roku.
Traktat lizboński może wejść w życie w latach 2009/2010.
Cel:
Traktaty stanawiące o Wspólnocie Europejskiej i Unii Europejskiej są najwyższym prawem Unii Europejskiej, na podstawie których instytucje europejskie realizują różne polityki europejskie.
Treść:
Traktaty ustanawiają przepisy formalne, określające podział kompetencji między Unię a państwa członkowskie, oraz uprawnień na instytucje europejskie.
Określają one zakres polityk i działań instytucji europejskich w ramach każdego obszaru polityki.
Określają one również proces decyzyjny dla przyjęcia ustawodawstwa europejskiego i procedur sądowych.
Wpływ na branżę turystyczną:
W dziedzinie ochrony konsumentów, transportu, swobodnego przepływu osób w ramach Rynku Wewnętrznego, wiz, podatków i środowiska, kompetencje są dzielone między UE a państwa członkowskie. UE może podjąć proporcjonalne działania, jeżeli działania na szczeblu UE są bardziej skuteczne. UE opracowała obszerne polityki we wszystkich tych dziedzinach.
Dla niektórych aspektów konkurencji, UE posiada i wykonuje kompetencję wyłączną.
Jeśli chodzi o turystykę, wykaz działań Wspólnoty włączono do "Działań w sferze turystyki" od 1993 roku. Jednakże Traktat nie dał szczegółowych wskazań dotyczących polityki turystycznej i nie ma szczególnych podstaw prawnych dla działań wspólnotowych w dziedzinie turystyki.
Kiedy traktat lizboński wejdzie w życie, Unia ma kompetencję do prowadzenia działań w celu wspierania, koordynowania lub uzupełniania działań Państw Członkowskich w dziedzinie turystyki. Działania UE mają na celu zachęcanie do tworzenia korzystnego środowiska dla rozwoju przedsiębiorstw w tym sektorze i promowanie współpracy między państwami członkowskimi, w szczególności poprzez wymianę dobrych praktyk. Spowoduje to wykluczenie harmonizacji przepisów krajowych w zakresie turystyki.
Dokumenty źródłowe:
Skonsolidowany tekst Traktatu Wspólnot Europejskich
http://eur-lex.europa.eu/en/treaties/dat/12002E/pdf/12002E_EN.pdf
Skonsolidowany tekst Traktatu Unii Europejskiej
http://eur-lex.europa.eu/en/treaties/dat/12002M/pdf/12002M_EN.pdf
Tekst Traktatu z Lizbony
Wersje skonsolidowane Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
http://eur-lex.europa.eu/JOHtml.do?uri=OJ:C:2008:115:SOM:EN:HTML
Instrumenty prawne Unii Europejskiej
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską przyznaje pewne kompetencje instytucjom europejskim, które rozporządzane są przez pięć aktów prawnych do przyjęcia prawodastwa i działań w zakresie tych kompetencji: Rozporządzenia, Dyrektywy, Decyzje, Zalecenia i Opinie:
Rozporządzenia
Charakterystyka: Mają ogólny zakres, są obowiązkowe we wszystkich jego elementach i są bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Dlatego też, Rozporządzenia określają prawa i nakładają obowiązki bezpośrednio na obywatela Unii Europejskiej, jak gdyby było to prawo krajowe.
Rozporządzenia mogą zostać przyjęte przez Radę i Parlament Europejski lub Komisję Europejską (realizowanie działań).
Dyrektywy
Charakterystyka: Skierowane do niektórych lub wszystkich państw członkowskich i są aktem obowiązkowym. Nie tworzą jednolitego prawa wspólnotowego, wiążącego w całej Wspólnocie, gdyż wskazują cel, który trzeba osiągnąć, pozostawiając wybór środków i formy wykonania państwom członkowskim. W związku z tym dyrektywy podlegają transpozycji do prawa krajowego w określonym terminie.
Rozróżnia się zwykle dwa rodzaje Dyrektyw, minimalne i maksymalne Dyrektywy harmonizacji.
Jeżeli państwo członkowskie nie podejmie w wyznaczonym terminie transpozycji Dyrektywy, Trybunał uznaje, że obywatele mają prawo do bezpośredniego powoływania się przeciw władzy publicznej na podstawie przepisów zawartych w Dyrektywie, pod warunkiem, że zawartość jest przejrzysta. Nie przyznaje jednak prawa, aby indywidualna lub prywatna jednostka powoływała się na tekst Dyrektywy w stosunku do innych osób.
Decyzje
Charakterystyka: To indywidualne działania skierowane przez Radę bądź Komisję do jednego lub kilku Państw Członkowskich lub do osób fizycznych bądź prawnych. Są to akty administracyjne.
Poprzez Decyzje, instytucje UE mogą zażądać od państwa członkowskiego lub obywatela działania lub jego zakaz, bądź mogą przekazywać prawa albo nakładać na nich obowiązki.
Zalecenia i opinie
W przeciwieństwie do trzech poprzednich instrumentów prawnych, Zalecenia i Opinie nie są aktami wiążącymi. W związku z tym nie przynoszą ze sobą zobowiązań prawnych dla tych do których są skierowane.
Zalecenia sugerują określone zachowanie, natomiast Opinie uznają pewne sytuacje i okoliczności określone we Wspólnocie lub w państwach członkowskich.
Te dwa rodzaje aktów prawnych mają przede wszystkim znaczenie moralne i polityczne, ale czasem Zalecenia prowadzą do Dyrektywy lub Rozporządzenia (na przykład, gdy Zalecenie nie jest przestrzegane przez Państwa Członkowskie).
Procedury podejmowania decyzji
Legislacja, wraz z polityką UE, są wynikiem decyzji podjętych przez trójkąt instytucjonalny składający się z Rady (reprezentująca rządy), Parlamentu Europejskiego (reprezentujący obywateli) oraz Komisji Europejskiej (organ niezależny od rządów państw UE, który podtrzymuje zbiorowy interes europejski) - patrz rozdział 1.4, aby uzyskać więcej informacji na temat instytucji.
Istnieją dwie główne procedury opracowywania aktów prawnych mających wpływ na naszą branżę, w szczególności:
Procedury współdecyzji
W ramach procedury współdecyzji, Parlament Europejski podzielił władzę ustawodawczą z Radą. Procedura zwykle obejmuje jedno lub dwa czytania. Jeśli Parlament Europejski i Rada nie mogą zgodzić się w kwestii proponowanych przepisów, jest on przedkładany przed Komitet Pojednawczy (trzecie czytanie), składający się z równej liczby przedstawicieli Parlamentu i Rady. Gdy Komitet osiągnie porozumienie, tekst trafia ponownie do Parlamentu Europejskiego i Rady, aby mogły one ostatecznie przyjąć go jako prawo.
Obecnie procedura współdecydowania jest najczęściej używaną procedurą i jest stosowana, między innymi w następujących obszarach: swobody przedsiębiorczości, swobody świadczenia usług, polityki transportowej, przyjęcia działań mających na celu dalszą harmonizację przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do stanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego, ochrony konsumentów, ochrony środowiska itp.
Procedura konsultacji
Procedura konsultacji pozwala Parlamentowi Europejskiemu wydanie opinii do Rady w sprawie wniosku Komisji. Opinia Parlamentu Europejskiego nie jest wiążąca dla Rady.
Procedurę konsultacji stosuje się w takich dziedzinach, jak podatki, konkurencja, rewizja traktatów, jak również wizy, azyl, imigracja i inne polityki związane ze swobodnym przepływem osób, pomocą państwa, zasadami konkurencji, itp.
Istnieją inne procedury podejmowania decyzji (procedury zgody i współpracy), które są wykorzystywane przede wszystkim w dziedzinie unii gospodarczej i walutowej oraz podstawowych aspektów Unii Europejskiej.
Dokumenty źródłowe:
Schemat procedury współdecyzji
http://ec.europa.eu/codecision/stepbystep/diagram_en.htm
Instytucje Unii Europejskiej
Istnieje pięć instytucji europejskich, w ścisłym tego słowa znaczeniu, jest to Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Obrachunkowy.
Instytucje te prowadzą interakcje z innymi instytucjami, takimi jak Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, Komitet Regionów, Europejski Bank Centralny, Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich i agencje Wspólnotowe, które razem tworzą Europejski system instytucjonalny.
Trójkąt instytucjonalny, który podejmuje wszystkie decyzje w sprawie polityki i prawodawstwa, to Komisja Europejska, Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej:
Komisja Europejska
Komisja Europejska jest politycznie niezależną instytucją, która reprezentuje i broni ogólnego interesu Unii Europejskiej. Ma wyłączne i rzeczywiste prawo do inicjatywy w zakresie ustawodawstwa. Przygotowuje, a następnie wykonuje akty prawne przyjęte przez Radę i Parlament Europejski w związku z polityką Wspólnoty.
Komisja ma również kompetencje w zakresie realizacji, zarządzania i kontroli. Jest odpowiedzialna za planowanie i realizację wspólnej polityki, wykonanie budżetu i zarządzanie programami wspólnotowymi. Jako "strażniczka Traktatów", również gwarantuje, że prawo europejskie jest stosowane.
Komisja jest powoływana na pięcioletnią kadencję przez Radę. Komisarze są wspomagani przez administrację składającą się z Dyrekcji Generalnych i wyspecjalizowanych służb, których pracownicy są podzieleni głównie pomiędzy Brukselę a Luksemburg.
Aby uzyskać więcej informacji na temat Komisji Europejskiej:
http://europa.eu/institutions/inst/comm/index_en.htm
http://ec.europa.eu/
Rada Unii Europejskiej
Rada Unii Europejskiej jest głównym organem decyzyjnym Unii. Jest to instytucja, która reprezentuje państwa członkowskie. Siedziba Rady mieści się w Brukseli, ale niektóre spotkania odbywają się w Luksemburgu.
Rada spotyka się o różnych porach (w sumie dziewięć posiedzeń), skupiając ministrów właściwego państwa członkowskiego, wśród których są ministrowie do Spraw Ogólnych i Stosunków Zewnętrznych; Spraw gospodarczych i finansowych; Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Spraw Konsumenckich, konkurencyjności, współpracy w dziedzinie Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (WSiSW); Transportu, Telekomunikacji i Energii oraz Środowiska.
Każdy kraj Unii Europejskiej przewodniczy Radzie przez okres sześciu miesięcy. Dla każdego 18-miesięcznego okresu, trzy prezydencje, które będą w tym czasie sprawowały urząd, przygotowują projekt wspólnego programu.
Decyzje są przygotowywane przez Komitet Stałych Przedstawicieli Państw Członkowskich (COREPER), wspierany przez grupy robocze złożone z urzędników krajowych rządów.
Rada, wraz z Parlamentem Europejskim, działa w charakterze legislacyjnym i budżetowym. Jest posiadaczem władzy wykonawczej, która na ogół delegowana jest do Komisji.
W zależności od przedmiotu, Rada podejmuje decyzje większością głosów, kwalifikowaną większością głosów lub jednomyślnie, chociaż większość kwalifikowana jest coraz szerzej stosowana (rynek wewnętrzny, ochrona środowiska, transport, zatrudnienie, zdrowie, itp.).
Aby uzyskać więcej informacji na temat Rady, w tym listy prezydencji Rady Unii Europejskiej i głosowania większościowego:
http://europa.eu/institutions/inst/council/index_en.htm
http://www.consilium.europa.eu
Parlament Europejski
Parlament Europejski jest zgromadzeniem przedstawicieli 492 milionów obywateli Unii. Od 1979 roku są wybierani w powszechnych wyborach i liczba wyborców wyniesie 736 milionów po wyborach w 2009, liczba rozdzielona jest między państwa członkowskie w odniesieniu do liczby ludności.
Władza ustawodawcza Parlamentu Europejskiego jest w większości przypadków dzielona z Radą, w szczególności poprzez procedury współdecyzji.
W celu przeprowadzenia prac przygotowawczych dla posiedzeń plenarnych Parlamentu, posłowie są podzieloni pomiędzy kilka wyspecjalizowanych komisji, w tym Komisji Transportu i Turystyki oraz Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów.
Parlament Europejski sprawuje kontrolę nad działaniami Unii Europejskiej, w szczególności poprzez ustne i pisemne pytania, które może dać do Komisji i Rady.
Aby uzyskać więcej informacji na temat Parlamentu Europejskiego, w tym jego Konstytucji:
http://europa.eu/institutions/inst/parliament/index_en.htm
http://www.europarl.europa.eu
II. Polityka Konsumencka
2.1 Strategia polityki konsumenckiej 2007-2013
Status:
Komunikat przyjęty w dniu 13 marca 2007
Cel:
Aby ustanowić cele Komisji Europejskiej na lata 2007-2013 w zakresie ochrony konsumentów.
Treść:
Następujące obszary priorytetowe są określone jako:
• Lepsze monitorowanie rynków konsumenckich oraz krajowych polityk konsumenckich
Komisja pragnie rozwijać zorientowany na klienta monitoring rynku wewnętrznego poprzez rozwój instrumentów statystycznych i gromadzenie danych.
• Lepsze przepisy prawne dotyczące ochrony konsumentów
Komisja będzie działać w sprawie zmiany istniejących dyrektyw europejskich dotyczących ochrony konsumentów, kierowania pełnej harmonizacji przepisów w UE w celu zapewnienia konsumentom tego samego poziomu ochrony we wszystkich państwach członkowskich.
• Lepsze egzekwowania i dochodzenia roszczeń
Komisja będzie w szczególności współpracować z państwami członkowskimi w celu osiągnięcia terminowej i jednolitej transpozycji dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych. Zamierza wzmocnić monitoring i zachęcać do korzystania z zalecenia 98/257 w sprawie zasad stosowanych dla organów odpowiedzialnych za alternatywne mechanizmy rozwiązywania sporów. Komisja rozważy również działania w zakresie mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych konsumentów.
• Lepsze informowanie i edukowanie konsumentów
Komisja będzie wspierać i promować działania / inicjatywy mające na celu zwiększenie świadomości konsumentów.
• Wprowadzanie konsumentów w centrum innych polityk i regulacji UE
Komisja Europejska chce oprzeć się w szczególności na prawach przyznawanych pasażerom w sektorze lotniczym oraz na inne rodzaje transportu, w szczególności dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej.
Wpływ na przemysł:
Strategia polityki konsumenckiej daje wyraźny obraz tego, czego można się spodziewać w nadchodzących latach w zakresie prawnych i pozaprawnych inicjatyw w dziedzinie ochrony konsumentów.
Dokumenty źródłowe:
Treść komunikatu
Komunikat z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie strategii polityki konsumenckiej UE na lata 2007-2013 (COM (2007) 99 wersja ostateczna).
2.2 Podróże zorganizowane
Status:
Dyrektywy stosowane w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 31 grudnia 1992
Cel:
Ustanowienie minimalnych zasad regulujących umowy podróży w państwach członkowskich.
Treść:
Dyrektywa ma zastosowanie, gdy umowa podróży zorganizowanej została zawarta z konsumentem.
Podróż zorganizowana jest określana jako uprzednio przygotowane połączenie co najmniej dwóch z następujących usług: transportu, zakwaterowania i innych usług dodatkowych. To połączenie musi być sprzedawane lub oferowane do sprzedaży w łącznej cenie, obejmujących okres dłuższy niż 24 godziny lub obejmującym nocleg.
Dyrektywa reguluje przede wszystkim następujące kwestie:
• Informacje przed zawarciem umowy
- Materiały opisowe z pakietu nie mogą wprowadzać w błąd.
- Prospekt musi być zawierać czytelny, wszechstronny opis, dokładne ceny oraz musi spełniać inne kryteria wymienione w
dyrektywie.
- Informacje zawarte w broszurze są wiążące, chyba że broszura wymienia wyraźnie, że zmiany zostaną przekazane
konsumentowi przed zawarciem umowy.
• zawarcie umowy
- Warunki umowy muszą być określone w sposób jasny i zrozumiały.
- Umowa musi zawierać przynajmniej elementy wymienione w załączniku do dyrektywy.
- Kopie postanowienia umowy muszą być dostarczone konsumentowi.
• Zmiana cen określonych w umowie
- Zmiany cen w górę lub w dół, są dopuszczalne, jeżeli umowa wyraźnie przewiduje taką możliwość, wskazując dokładnie, w
jaki sposób zmienione ceny będą obliczane i tylko w stosunku do zmian kosztów transportu, opłat, podatków lub opłat
należnych za niektóre usługi lub kursy walut.
- wzrost cen nie może być przewidziany w ciągu dwudziestu dni poprzedzających rozpoczęcie podróży.
• Znaczne zmiany istotnych elementów umowy przed wyjazdem
- Konsument musi być poinformowany możliwie jak najszybciej.
- Konsument ma prawo odstąpić od umowy albo zaakceptować załącznik do umowy.
- Jeśli zdecyduje się wycofać, konsument może żądać albo zwrotu wszystkich kosztów, które poniósł lub przyjąć
imprezę zastępczą. Jeżeli impreza zastępcza jest niższej jakości, różnica w cenie zostanie zwrócona. Tylko w razie
potrzeby, konsument może otrzymać dodatkowe odszkodowanie.
• Nie wykonanie znacznej części zamówienia po wyjeździe
- Odpowiednie rozwiązania alternatywne muszą być zorganizowane w razie potrzeby, gdyby konsument będzie żądał
odszkodowania za różnicę pomiędzy oferowanymi usługami, a dostawą otrzymanych usług.
- Jeśli nie ma możliwości stworzenia alternatywnych rozwiązań lub konsument nie akceptuje ich, konsument musi być
transportowany z powrotem do punktu wyjazdu. W razie potrzeby, powinien on otrzymać również odszkodowanie
• Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy
- Organizator i / lub punkt sprzedaży detalicznej jest odpowiedzialny wobec konsumenta za właściwe wykonanie usług
przewidzianych w umowie, nawet jeśli usługa jest faktycznie świadczona przez innego dostawcę usług.
- Odpowiedzialność nie ma zastosowania, jeżeli bład jest spowodowany przez konsumenta, na rzecz osoby trzeciej lub
siły wyższej.
- Odszkodowanie może być ograniczone zgodnie z konwencjami międzynarodowymi mającymi zastosowanie do danej usługi.
- Odszkodowanie za szkody inne niż osobowe mogą być ograniczone na podstawie umowy.
- Konsument ma obowiązek zawiadomienia o uszkodzeniach, zauważonych w miejscu docelowym do dostawcy danej usługi
i do drugiej strony umowy, na piśmie lub innych odpowiednich środków w możliwie najkrótszym czasie.
• gwarancje finansowe
Organizator i / lub punkt sprzedaży detalicznej powinien zapewnić dostateczne zabezpieczenie umożliwiające zwrot wszystkich depozytów oraz powrót konsumenta w razie niewypłacalności.
Wpływ na przemysł:
Wszelki organizator lub punkt sprzedaży detalicznej czy taki oferujący pakiet usług dla konsumentów podróży będzie musiał funkcjonować zgodnie z przepisami prawa krajowego wdrażającymi niniejszą dyrektywę.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy
Dyrektywy 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31990L0314:EN:NOT
• Wymagania krajowe dotyczące odpowiedzialności i gwarancji finansowych
Tabela 21-27 stron
• Dokumenty Komisji Europejskiej
- 1999 Sprawozdanie w sprawie wdrożenia dyrektywy w podróży
- 2001 Okrągłego Stołu w sprawie pakietu umów
- 2007 dokument roboczy Komisji w sprawie dyrektywy podróży
- 2007 WE Kompendium prawa konsumenckiego, część 2B, Opakowanie
• Dokument Parlamentu Europejskiego
Rezolucji z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie ogólnych aspektów polityki ochrony konsumentów, w szczególności, informacji i edukacji konsumentów w zakresie stosowania dyrektywy 90/314/EWG
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+TA+P5-TA-2002-0003+0+DOC+PDF+V0//EN
• Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości
- Pojęcie pakietu
Przypadek AFS, C-237/97
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61997J0237:EN:HTML
Przypadek Garrido, C-400/00
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62000J0400:EN:HTML
- Odpowiedzialność
Przypadku Leitner , C-168/00
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62000J0168:EN:HTML
- Gwarancje finansowe
Przypadek Dillenkoffer , C-178/94
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61994J0178:EN:HTML
Przypadek Verein für Konsumenteninformation Verein (stowarzyszenie konsumentów) , C-364/96
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61996J0364:EN:HTML
Przypadek Ambry, C-410/96
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61996J0410:EN:HTML
Przypadek Rechberger , C-140/97
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61997J0140:EN:HTML
• Najnowsze osiągnięcia / pozycji ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
Wdrażania dyrektywy w sprawie zorganizowanych podróży w państwach członkowskich: Odpowiedzialność i gwarancje finansowe
TO - Tour Operator (Organizator imprez turystycznych ; biuro podroży , TA - Travel Agent (agent biura podróży)
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Austria |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenia, gwarancja bankowa, gwarancja organu państwowego |
W zależności od firmy |
Federalne ministerwstwo ekonomii, rodziny I młodziezy |
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Belgia |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie |
Brak minimalnej kwoty |
Belgijskie federalne ministerstwo ekonomii |
|
TA |
Nie |
Tak |
Ubezpieczenie |
Brak minimalnej kwoty |
Belgijskie federalne ministerstwo ekonomii |
Bułgaria |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie |
Tak |
Państwowa agencja turystyki |
|
TA |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Cypr |
TO |
Tak |
Tak |
Gwarancja bankowa lub ubezepiecznie |
20% rocznego obrotu |
ACTA (Stowarzyszenie |
|
TA |
Tak |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Czechy |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie |
Minimum 2% rocznego obrotu |
Ministerstwo rozwoju lokalnego |
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Dania |
TO |
Tak |
Tak |
Fundusz gwarancyjny |
-Min. DKK 0 za bardzo małe obroty tj. mniej niż DKK 250,000
- Max. 2,5 mln DKK obroty ponad DKK 250000000 + 1 mln EUR na dodatkowe DKK 100000000
- Na czartery maksymalną kwotę zwiększa się do 30 mln DKK dla obrotów rocznych ponad DKK 700000000 + 5.000.000 pr. dodatkowych 200 million1 |
Gwarancyjny fundusz podróży |
|
TA |
Tak
|
Tak |
Fundusz gwarancyjny |
Tak jak dla TO |
Gwarancyjny fundusz podróży |
Estonia |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie, bank |
- Pakiety w oparciu o regularne |
Izba Ochrony Konsumentów |
|
TA |
Tak, tylko w przypadku imprez zorganizowanych |
Tak |
Ubezpiecznie, bank |
Min100, 000 EEK = 6 400 €. Brak maksymalnej kwoty (tylko w przypadku imprez zorganizowanych |
Izba Ochrony Konsumentów |
Finlandia |
TO |
Tak |
Tak |
Gwarancja, ubezpieczenie, bank lub inna ochrona |
Brak minimalnej i maksymalnej kwoty |
Fińska agencja konsumentów |
|
TA |
Nie, chyba, że działa w imieniu TO z siedziba poza Finlandią |
Nie, chyba, że działa w imieniu TO z siedziba poza Finlandią |
Nie, chyba, że działa w imieniu TO z siedziba poza Finlandią |
Nie, chyba, że działa w imieniu TO z siedziba poza Finlandią |
Nie, chyba, że działa w imieniu TO z siedziba poza Finlandią |
1Fundusz Gwarancyjny może korzystać z kilku kryteriów, podobnie jak kryteria finansowe IATA by ustalić "prawdziwy" status spółki w każdym czasie (tj. powaga i solidność firmy). Oceny te mogą stanowić podstawę do nadzwyczajnego popytu na dodatkową gwarancję przez okres lub do czasu, gdy Fundusz jest przekonany, że firma zajmuje się kwestiami, które były przyczyną zwiększenia gwarancji.
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Francja |
TO |
Tak |
Tak |
Fundusz, ubezpieczenie lub obligacje spółek kredytowych |
W zależności od rocznego obrotu Minimalna stawka 99,092 € |
Prefekt |
|
TA |
Tak |
Tak |
Tak jak w przypadku TO |
Tak jak w przypadku TO |
Prefekt |
Niemcy |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie lub gwarancja bankowa |
Maksymalna stawka: 110 million € per year |
Istotne lokalne biuro handlowe |
|
TA |
Nie |
Tak |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Grecja |
TO |
Tak2 |
Tak |
Ubezpieczenie, gwarancja bankowa, fundusz gwarancyjny |
Brak minimalnej i maksymalnej stawki |
Grecka organizacja turystyki (GNTO) |
|
TA |
Tak2
|
Tak |
Ubezpieczenie, gwarancja bankowa, fundusz gwarancyjny |
Brak minimalnej i maksymalnej stawki |
Tak jak w przypadku TO |
Węgry |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie, gwarancja bankowa, gotówka w depozycie |
-Działalność czarterowa: 20 % planowanego obrotu rocznego, ale min. cca. 67,000 € - Nie czarterowa działalność: 12 % planowanego rocznego obrotu, ale min. cca. EUR. 17,000 € |
Węgierskie biuro licencjonowania handlu |
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Irlandia |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie, sumy na depozycie, obligacje |
10%/15% minimum ( w zależności od ciała zapewniającego obligację) |
Komisja ds. regulacji lotnictwa oraz Agencja konsumetów |
|
TA |
Nie |
Tak |
Tak jak w przypadku TO |
Tak jak w przypadku TO |
Tak jak w przypadku TO |
2Greckie ustawodawstwo przeniosło dyrektywy 90/314/EWG na grunt mniej lub bardziej dosłownie zachowując wyrażenie "i / lub" w prawie każdym aspekcie pakietów wycieczkowych. To nie wyjaśnia, kto jest zobowiązany do prawidłowego wykonania umowy podróży. Tak więc biuro turystyczne może działać jak TO bądź TA w zależności od tego czy organizuje czy sprzedaje pakiety wycieczkowe biorąc za nie odpowiedzialność.
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Włochy |
TO |
Tak |
Tak |
Fundusz |
Nie dotyczy |
Wydział rozwoju i konkurencyjności turystyki |
|
TA |
Nie3 |
Tak |
Fundusz |
Nie dotyczy |
Tak jak w przypadku TO |
Łotwa |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie lub gwarancja bankowa |
8% rocznej sprzedaży lub minimum EUR 28 500 |
Centrum ochrony praw konsumenta |
|
TA |
Tak |
|
|
|
|
Malta |
TO |
Tak |
Tak |
Brak wystarczającego i adekwatnego ubezpieczenia lub inne formy zabezpieczenia dostępne dla lokalnych TO i TA. Operatorzy muszą sobie radzić samodzielnie |
Brak (Brak minimalnej kwoty, a limit maksymalnej gwarancji jest stanowiony prawnie) |
Maltański urząd ds.turystyki |
|
TA |
Tak |
Tak |
Tak jak w przypadku TO |
Tak jak w przypadku TO |
Maltański urząd ds.turystyki |
Holandia |
TO |
Tak |
Tak |
Fundusz gwarancyjny (SGR) |
Brak limitu |
Urząd konsumenta (aktywnie działający od 2008) |
|
TA |
Nie |
Nie, jeśli działa jako Tak, jeśli uznaje się go za TO (przypadki dynamicznego organizowania) |
Fundusz gwarancyjny (SGR) |
Brak limitu |
Urząd konsumenta (aktywnie działający od 2008) |
3W niektórych przypadkach sądy uznały, że TO TA i ponoszą wspólną odpowiedzialność za właściwe wykonanie zamówienia. W innych przypadkach sądy oceniły, że TA nie odpowiada ze względu na fakt, że działa w imieniu i na rzecz konsumenta (i dlatego nie ma bezpośredniego stosunku umownego pomiędzy TO i konsumentem), z wyjątkiem przypadków fałszywych interpretacji TA lub braku informacji czy błędnej informacji.
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Polska |
TO |
Tak |
Tak |
Gwarancja bankowa, polisa ubezpieczeniowa lub gwarancja |
6% rocznego obrotu i nie mniej niż 30,000€, 7,500€, 6,000€, 4,500€ w zależności od grupy docelowej |
Marszałek Województwa |
|
TA |
Nie |
Nie4 |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Portugalia5 |
TO TA |
Tak |
Tak |
TO i TA muszą mieć 2 typy gwarancji: 1. Ubezpieczenie 2. Wg. wyboru TO i TA: Fundusz; gwarancja bankowa, Portugalskie publiczne papiery wartościowe lub ubezpieczenie |
Kwota minimalna ubezpieczenie musi wynosić 74,819.68 €. Dodatkowa gwarancja musi wynosić minimum 5,000 € a maksymalnie € 250,000. Kwota zależna jest od ilości sprzedaży za poprzedni |
Turismo de Portugal I.P (Centralny publiczny urząd ds. Turystyki) |
Rumunia |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie na wypadek niewypłacalności bądź upadłości |
50,000 USD |
Ministerstwo turystyki |
|
TA |
Tak |
Tak |
Tak jak w przypadku TO |
Tak jak w przypadku TO |
Ministerstwo turystyki |
Słowacja |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie lub gwarancja bankowa |
Minimum 25% of the turnover from last year |
Słowacka Inspekcja Handlowa |
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
4 Tak jeśli TA nie przedstawi ważnego porozumienia agenta
5 W Portugalii, ustawodawstwo uznaje jedynie pojęcie biura podróży i nie czyni rozróżnienia pomiędzy operatorem turystycznym i agentem
turystycznym.
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Słowenia |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie lub bank |
Minimalna stawka 41.730,00 € Brak maksymalnej kwoty |
Turystyka i hotelarstwo kancelaria która jest częścią Izby handlowej i przemysłu Słowenii |
|
TA |
Tak |
Tak |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Hiszpania |
TO |
Tak |
Tak |
Gwarancja bankowa: Polityka ostrożności: powinien |
- Tour-operator: 120,202.42 € - TTOO i agent turystyczny: 180,303.63 € |
DG Turystyka wszystkich regionów (Comunidad Autónoma) |
|
TA |
Tak |
Tak |
Gwarancja bankowa: Polityka ostrożności: powinien |
- Agent turystyczny: 60,101.21 € - TTOO i agent turystyczny: 180,303.63 € |
DG Turystyka wszystkich regionów (Comunidad Autónoma) |
Szwecja |
TO |
Tak |
Tak |
Bank lub ubezpieczenie |
Nie ma określonej minimalnej kwoty, |
Kammarkollegiet (Prawna agencja usług, Finansowych i administracyjnych) |
|
TA |
Nie |
Tak. (Zabezpieczenie wniesione przez TA, nie może być jednak użyte jeśli TO wniósł własne zabezpieczenie) |
Bank lub ubezpieczenie |
Minimalna kwota SEK 50,000, jeśli TA jest jedynie sprzedawcą detalicznym |
Kammarkollegiet (Prawna agencja usług, Finansowych i administracyjnych) |
Wielka Brytania |
TO |
Tak |
Tak |
- TO organizujący pakiety zawierające loty będące w funduszu zarządzanym przez CAA - TO sprzedający pakiety bez przelotów może zapewnić gwarancję przez zobowiązanie, ubezpieczenie lub rachunek powierniczy |
- TO organizujący: pakiety lotnicze 1£ opłaty za każdego pasażera na fundusz CAA - TO organizujący pakiety bez przelotów: kwota zależna od obrotu i sprzedawanych usług. |
Brytyjski urząd lotnictwa cywilnego |
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Państwo |
Odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy podróży |
Gwarancje finansowe obejmujące umowy podróży |
Formy gwarancji finansowej |
Stawka gwarancji finansowej |
właściwy organ zgodności z gwarancji finansowej |
|
Chorwacja |
TO |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie, fundusz lub gwarancja bankowa |
Nie ma szczególnej wymaganej kwoty |
Ministerstwo turystyki i ministerstwo finansów |
|
TA |
Nie6 |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Norwegia |
TO |
|
Tak |
Tak |
Min. NOK 250.000 = € 33.000 |
Administrator funduszu |
|
TA |
|
Tak |
brak, dopóki sprzedają pakiety we własnym imieniu |
Tak jak w przypadku TO, jeśli sprzedaje pakiety we włanym imieniu |
Administrator funduszu |
Szwajcaria |
TO |
Tak |
Tak |
Fundusz gwarancyjny, ubezpieczenie |
Brak minimalnej kwoty |
|
|
TA |
Nie |
Nie |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Nie dotyczy |
Turcja |
TA TO7 |
Tak |
Tak |
Ubezpieczenie, bank, fundusz |
Gwarancja bankowa na 7,000 TL |
Ministerstwo turystyki I kultury TÜRSAB |
6 Chorwackie ustawy o ochronie klientów włączają przepisy z dyrektywy o wyjazdach zorganizowanych w taki sposób, że odpowiedzialność i wymagania finansowe gwarancji przypadają albo / albo na organizatora wycieczek i sprzedawcę detalicznego, ale na ogół jest to lekceważone.
7 Tureckie prawo posługuje się jedynie pojęciem agenta biura podróży (TA). Nie ma rozróżnienia między agentem biura podróży, a organizatorem wycieczek.
2.3 Nieuczciwe praktyki handlowe
Status:
- dyrektywy stosowane w UE i EOG
- Termin transpozycji w UE: 12 grudnia 2007
Cel:
W sprawie ochrony konsumentów przed stosowaniem nieuczciwych praktyk handlowych, podczas gdy przedsiębiorcy promują, reklamują, sprzedają i dostarczają swoje towary lub usługi.
Treść:
Dyrektywa ustanawia ogólny zakaz stosowania nieuczciwych praktyk handlowych. Praktyka handlowa jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z wymogami staranności zawodowej i w istotny sposób zniekształca lub może w sposób istotny zniekształcić zachowanie gospodarcze konsumentów.
Załącznik do dyrektywy zawiera praktyki handlowe, które będą zawsze uznawane za nieuczciwe:
Praktyki wprowadzające w błąd
- Działania wprowadzające w błąd
Praktyka handlowa polegająca na przekazywaniu informacji, które są fałszywe lub które wprowadzają lub mogą wprowadzić w błąd konsumentów, nawet jeśli jest są zgodne z faktami, w odniesieniu do różnych elementów, takich jak podstawowe cechy towaru lub usługi, cena, sposób, w jaki cena jest obliczana lub istnienie szczególnej korzyści cenowej. To powoduje lub może powodować podjęcie przez konsumenta decyzji o transakcji, której nie podjąłby w innych okolicznościach.
- Zaniechania wprowadzające w błąd
Praktyka handlowa, która pomija istotne informacje, tak że przeciętny konsument podejmuje świadomą decyzję o transakcji, której nie podjąłby w innych okolicznościach. Zaniechanie wprowadzające w błąd będzie również, jeżeli przedsiębiorca zataja lub w sposób niejasny, niezrozumiały ukazuje istotne informacje.
Dyrektywa uznaje informacje za istotną, gdy przedsiębiorca składa
zaproszenie do dokonania zakupu (z wyłączeniem ogólnych zasad kampanii
marketingowej), gdzie cena jest wraz z podatkami, lub w przypadku gdy
charakter towaru lub usługi oferowane oznaczają, że cena nie mogła być
wyliczona wcześniej.
Wymogi dotyczące informacji Artykuł 3 dyrektywa 90/314 w sprawie pakietu
turystycznego są uważane za istotne informacje.
• Agresywne praktyki
Są one związane z nękaniem, przymusem i bezprawnym naciskiem, co w istotny
sposób ogranicza lub może w istotny sposób ograniczyć konsumentom swobodę
wyboru.
Wpływ na przemysł:
Organizatorzy wycieczek i biura podróży będą musiały dostosować swoją komunikację handlową w celu upewnienia się, że jest ona zgodna z przepisami dyrektywy.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywę 2005/29 z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk przedsiębiorców wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmienioną dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) n ° 2006/200 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dyrektywa nieuczciwych praktyk handlowych)
2.4. Nieuczciwe warunki umowy
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 31 grudnia 1994
Ustawodawstwo, w ramach przeglądu (patrz punkt 2.8.)
Cel:
Aby zapewnić, że nieuczciwe warunki nie są już stosowane w umowach i wzmacniają stowarzyszenia konsumenckie we wszczynaniu postępowań przed sądami krajowymi w celu zapobieżenia stałemu stosowaniu takich warunków.
Treść:
Dyrektywa ma zastosowanie do warunków, których konsument nie był w stanie wynegocjować ze sprzedającym. Warunek będzie uznany za nieuczciwy kiedy, w przeciwieństwie do dobrej wiary, stwarza znaczną nierównowagę praw i obowiązków każdej ze stron, ze szkodą dla konsumentów.
Uczciwość jest oceniana, biorąc pod uwagę rodzaj towaru lub usługi, okoliczności związanych z zawarciem umowy i wszystkie inne warunki umowy. To nie powinno być oceniane na podstawie głównego przedmiotu umowy lub ceny dobra lub usługi.
Nieuczciwe warunki nie są wiążące dla konsumenta. Jeśli chodzi o umowę, powinna być nadal wiążąca dla obu stron, jeżeli może istnieć bez nieuczciwych warunków.
Niewyczerpujący wykaz warunków, które mogą być uznane za nieuczciwe, jest dołączony do Dyrektywy.
Wpływ na przemysł:
Tour operatorzy i biura podróży muszą używać standardowych warunków umów, które są uczciwe.
W 2000 r., na zaproszenie Komisji Europejskiej, ECTAA wzięła udział w Okrągłym Stole
z przedstawicielami konsumentów, w celu zbadania stosowania Dyrektywy Nieuczciwych Warunków Umów w umowach pakietów turystycznych. Okrągły Stół zakończył prace w lutym 2001 r. poprzez przyjęcie niewiążących ostatecznych wniosków.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywy 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 31993L0013: PL: NOT
Dokumenty Komisji
-
Sprawozdania z 1999 r. w sprawie wdrożenia Dyrektywy Pakietów Turystycznych
http://ec.europa.eu/consumers/cons_int / safe_shop / pack_trav /pack_trav02_en.pdf
-
2001 Okrągłego Stołu na temat umowy zorganizowanych podróży
http://ec.europa.eu/consumers/cons_int / safe_shop / pack_trav /pack_trav03_en.pdf
- 2007 dokument roboczy Komisji w sprawie Dyrektywy Pakietów Turystycznych
http://ec.europa.eu/consumers/prawa / commission_working_document_final26-07-2007.pdf
- 2007 WE Kompendium prawa konsumenckiego, część 2B, Dyrektywy Pakietów Turystycznych
http://www.eu-consumer-law.org/consumerstudy_part2b_en.pdf
2.5. Sprzedaż na odległość
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 04 czerwca 2000
Ustawodawstwo, w ramach przeglądu (patrz punkt 2.8.)
Cel:
Aby zapewnić minimalny zestaw przepisów mających zastosowanie do umów, które konsument zawiera na odległość z przedsiębiorcą.
Treść:
Dyrektywa ma zastosowanie do umów, w których konsument i przedsiębiorca działa jako zorganizowany
system sprzedaży na odległość oraz nie spotykają się twarzą w twarz na żadnym etapie, aż po zawarcie umowy.
Dyrektywa przyznaje następujące prawa konsumentowi:
Otrzymanie odpowiednich informacji przed zawarciem umowy,
Otrzymanie potwierdzenia wcześniejszych informacji na trwałym nośniku, w odpowiednim czasie
w trakcie wykonywania umowy.
Okres co najmniej 7 dni do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny i konsekwencji poniesienia kary
Zwrot w terminie 30 dni, jeśli konsument odstąpi od umowy
Wykonanie umowy w terminie 30 dni.
Jednakże, konsument nie korzysta z tych praw, gdy zawiera umowę na
odległość dotyczącą usług zakwaterowania, transportu, gastronomii lub wypoczynku, które muszą
być dostarczone w określonym terminie lub w określonym okresie czasu.
Wpływ na przemysł:
Zwolnienia zawarte w umowach o usługach turystycznych, w szczególności w zakresie prawa
odstąpienia od umowy, są niezbędne dla biur podróży i tour operatowów, którzy chcą wykorzystać środki komunikacji na odległość, do sprzedaży swoich usług konsumentom.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywa 97/7/WE z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do
umów zawieranych na odległość (Dyrektywa o Sprzedaży na Odległość)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CONSLEG: 1997L0007: 20071225: PL:PDF
Dokumenty Komisji
- 2006 Komunikat w sprawie wdrożenia dyrektywy dotyczącej sprzedaży na odległość
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =COM: 2006:0514: FIN: PL: PDF
- 2007 WE Kompendium prawa konsumenckiego, 2E strony, dyrektywa o sprzedaży na odległość
http://www.eu-consumer-law.org/consumerstudy_part2e_en.pdf
- 2008 r. wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie praw konsumentów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =COM: 2008:0614: FIN: PL: PDF
2.6. Sprzedaż obwoźna
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 23 grudnia 1987
Ustawodawstwo, w ramach przeglądu (patrz punkt 2.8.)
Cel:
Ochrona konsumentów, gdy zawarcie umowy następuje poza lokalem przedsiębiorstwa.
Treść:
Dyrektywa ma zastosowanie wtedy, gdy konsument zawiera umowę z dala od siedziby przedsiębiorcy, w trakcie wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, lub w czasie wizyty przedsiębiorcy w domu lub miejscu pracy konsumenta, jeśli konsument nie wyrazi chęci na wizytę przedsiębiorcy.
Ma również zastosowanie do umów o dostawę towarów lub usług innych niż te, których konsument żądał od wizyty przedsiębiorcy pod warunkiem, że kiedy zamawiał wizytę przedsiębiorcy, konsument nie wiedział, że dostawa tych innych towarów i usług była częścią działalności gospodarczej przedsiębiorcy.
Nie ma ona zastosowania do umów:
sprzedaż gruntów
dostaw żywności, napojów i innych produktów przeznaczonych do bieżącego spożycia w
gospodarstwie domowym i dostarczanych regularnie przez dostawcą.
niektórych umów zawartych na podstawie katalogu przedsiębiorcy
umów ubezpieczenia
umów dotyczących papierów wartościowych
Dyrektywa przyznaje konsumentowi prawo do odstąpienia od umowy w okresie
nie mniej niż 7 dni, od dnia, w którym umowa została zawarta.
Wpływ na przemysł:
Biura podróży i tour operatorzy powinni zawierać umowy z konsumentem w
okolicznościach, o których mowa powyżej, będą oni musieli przyznać prawo do odstąpienia od
umowy przez konsumenta.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywy 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do
umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa (Dyrektywa Sprzedaży Obwoźnej)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 31985L0577: PL: NOT
Dokumentów Komisji
- 2007 Dokument o dyskusji w sprawie przeglądu dyrektywy dotyczącej sprzedaży obwoźnej
http://ec.europa.eu/consumers/cons_int / safe_shop / door_sell /doorstepselling_discussionpaper.pdf
- 2007 WE Kompendium prawa konsumenckiego, część 2A, sprzedaży obwoźnej dyrektywy
http://www.eu-consumer-law.org/consumerstudy_part2a_en.pdf
- 2008 r. wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie praw konsumentów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =COM: 2008:0614: FIN: PL: PDF
2.7. Produkty sprzedaży i odsprzedaży i długoterminowe produkty wakacyjne
Status:
Dyrektywa mająca zastosowanie w UE
Termin transpozycji w Unii Europejskiej: 23 lutego 2011
Cel:
Ochrona konsumentów w dziedzinie marketingu, sprzedaży i odsprzedaży nieruchomości w oznaczonym czasie i długoterminowych produktów wakacyjnych.
Treść:
Umowa o oznaczonym czasie sprzedaży i odsprzedaży jest umową na okres dłuższy niż jeden rok, w którym konsument, za opłatą, nabywa prawo do korzystania z jednej lub więcej nocy
zakwaterowania przez ponad jeden okres wynajmowania.
Umowa o długoterminowy produkt wakacyjny jest umową na okres dłuższy niż jeden rok
W ramach której konsument za opłatą nabywa prawo do uzyskania zniżek lub innych
świadczeń z tytułu zakwaterowania, samodzielnie lub wraz z przejazdem lub innymi usługami.
Dyrektywa przyznaje następujące prawa konsumenta:
Udzielanie szczegółowych informacji przed zawarciem umowy, w drodze nośników informacji w załączniku do dyrektywy.
Umowa musi być na piśmie, w formie papierowej lub na innym trwałym nośniku i napisane w języku ojczystym konsumenta lub jednym z języków państwa członkowskiego, w którym konsument jest zameldowany.
okres 14 dni kalendarzowych na odstąpienie od umowy bez podania przyczyny.
Zakaz wnoszenia wszelkich zaliczek przed końcem okresu odstąpienia.
Rozłożenie płatności na roczne kontrakty i prawo do odstąpienia od umowy od drugiej raty.
Wpływ na przemysł:
Dyrektywa 2008/122 zastąpi poprzednią dyrektywę 94/47 w sprawie sprzedaży lub odsprzedaży nieruchomości w oznaczonym czasie i rozszerzenie jej zakresu na długoterminowe produkty wakacyjne. Takie umowy będą podlegać lepszej regulacji, z korzyścią dla konsumenta. Pomoże to uniknąć nieuczciwej konkurencji pomiędzy dostawcami długoterminowych produktów wakacyjnych oraz biurami podróży i touroperatorami.
Dokumenty źródłowe:
Tekst nowej dyrektywy
Dyrektywa 2008/122/EC z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku niektórych aspektów sprzedaży i odsprzedaży w oznaczonym czasie, długoterminowych produktów wakacyjnych, wymiany i odsprzedaży umów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32008L0122: PL: NOT
Tekst poprzedniej dyrektywy
Dyrektywa 94/47/WE z dnia 26 października 1994 r. w sprawie ochrony nabywców w odniesieniu do niektórych aspektów umów odnoszących się do nabywania praw do korzystania z nieruchomości w oznaczonym czasie
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 31994L0047: PL: NOT
2.8. Wzmocnienie Community Acquis w sprawie ochrony konsumenta
Status:
Wniosek dotyczący dyrektywy opublikowanej dniu 8 października 2008
Cel:
Ustanowienie jednolitego zbioru prawa konsumentów w całej UE, oferując im taką samą ochronę we wszystkich państwach członkowskich.
Treść:
Wniosek będzie zawierać 4 istniejące dyrektywy praw konsumenta:
dyrektywę 85/577 w sprawie umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa.
dyrektywę 93/13 w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.
dyrektywę 97 / 7 w sprawie umów zawieranych na odległość
dyrektywę 99/44 w sprawie sprzedaży towarów konsumpcyjnych i gwarancji.
Główne punkty wniosku:
Zakres
O ile nie przewidziano inaczej, wniosek dotyczy umów sprzedaży towarów i usług
zawartych między przedsiębiorcą a konsumentem. Jednakże umowy o sprzedaż pakietów turystycznych są
jedynym przedmiotem zaopatrywania, z zastrzeżeniem przepisów wniosku o regulacji nieuczciwych warunków umowy.
Wniosek dotyczy umów zawieranych z konsumentem w lokalach działalności przedsiębiorców , jak również zawarta na odległość lub poza lokalem.
Umowa zawierana na odległość jest umową, w którym przedsiębiorca, do zawarcia umowy,
korzysta wyłącznie z jednego lub kilku środków porozumiewania się na odległość.
Umowa zawarta poza lokalem jest umową zawartą z dala od lokalu działalności przedsiębiorcy
przy jednoczesnej fizycznej obecności przedsiębiorcy i konsumenta, zamówienia, na które oferta została złożona przez konsumenta w tych samych okolicznościach lub umowa zawarta w lokalu przedsiębiorstwa, ale negocjacje miały miejsce poza lokalem przedsiębiorcy.
Przed zawarciem umowy
We wniosku wymienia się elementy informacji, które muszą być przekazane konsumentowi
przed zawarciem umowy.
Państwa członkowskie określają w przepisach krajowych, skutki naruszenia umowy
przed jej zawarciem i ogólne wymogi dotyczące informacji.
Szczególny obowiązek informowania spada na pośrednika, działającego w imieniu
lub na rzecz konsumenta do zawarcia umowy z innym konsumentem. W
tym przypadku, pośrednik musi wyraźnie informować konsumenta o innych, a jego rola jest taka, że umowa zawarta będzie uznawana za umowę zawartą przez konsumenta wobec konsumentów. Ewentualnie pośrednika uważa się za takiego który zawarł umowę na swoje nazwisko.
Informacje dla konsumentów oraz prawo odstąpienia od umowy na odległość i poza pomieszczeń
Jeżeli nie postanowiono inaczej, w przypadku gdy konsument zawiera umowę na odległość lub
poza lokalem z przedsiębiorcą, musi on być zaopatrzony w najbardziej szczegółowe i najważniejsze informacje , korzysta on z prawa do odstąpienia od umowy bez podania przyczyny w okresie 14 dni kalendarzowych.
Zwolnienie z prawa odstąpienia od umowy przewidziane jest w umowach zawieranych
na odległość dotyczących usług zakwaterowania, transportu, wynajmu samochodów, gastronomii lub
usług rekreacyjnych, które mają być wykonane w określonym terminie lub okresie.
Jednakże odstąpienie nie jest przewidziane w umowie zawartej poza lokalem o świadczenie
zakwaterowania, transportu, gastronomii lub wypoczynku.
Prawa konsumentów dotyczące nieuczciwych warunków umowy
Tylko warunki umowy sporządzone wcześniej i na które konsument zgodził się bez
o możliwości wpływania na ich treść są regulowane.
Projekt wprowadza zakaz nieuczciwych warunków, to znaczy warunki, które wywierają
nierównowagę praw i obowiązków stron wynikających z umowy, ze szkodą dla konsumenta.
Sprawiedliwość ocenia się biorąc pod uwagę charakter produktu, okoliczność
zawarcia umowy, inne warunki umowy, jak również
sposób, w jaki umowa została sporządzona i przekazana konsumentowi.
Przedmiot zamówienia oraz adekwatności wynagrodzenia przedsiębiorcy
nie powinny być poddane ocenie uczciwości.
Czarna lista pojęć, które są zawsze uznawane za nieuczciwe i szara lista pojęć, które są
domniemywane za nieuczciwe załączone są do wniosku.
Inne prawa konsumenta charakterystyczne dla umów sprzedaży
Wniosek ustanawia przepisy, które mają zastosowanie wyłącznie do umów sprzedaży towarów i które regulują kwestie, takie jak dostarczanie, istnienie możliwości ryzyka, zgodności towarów, itd.
Wpływ na przemysł:
Od kiedy będą wdrożone 3 ważne dyrektywy praw konsumentów w sprawie nieuczciwych warunków, sprzedaży na odległość i sprzedaży obwoźnej, wniosek będzie miał wpływ na związek operatorów turystycznych, biura podróży oraz umowy z konsumentami.
Rozszerzenie definicji umowy poza lokalem na pokrycie umowy zawartej
podczas wizyty przedsiębiorcy, której się domagał w połączeniu z przyznaniem prawa do wycofania takiej
umowy, może mieć negatywny wpływ na biura podróży / tour operatorów, którzy świadczą
cenne usługi dla konsumentów, którzy specjalnie w celu spełnienia żądania ich poza lokalem przedsiębiorstwa aby zamówić usługi turystyczne.
Dokumenty źródłowe:
Tekst projektu
Wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie praw konsumentów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =COM: 2008:0614: FIN: PL: PDF
Najnowsze osiągnięcia / pozycji ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
http://ectaa.org/Home/Publikacje / Publikacje /tabid/102/language/en-S /Default.aspx
2.9. Zalecenia dotyczące ochrony praw konsumenta
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 1 stycznia 2001
Cel:
Zapewnienie środków do wnoszenia powództwa do zaprzestania naruszeń prawa konsumentów określonych przez określone instytucje lub organizacje, które będą bronić wspólnych interesów
konsumentów.
Treść:
Dyrektywa nakłada na państwa członkowskie wyznaczenie właściwego sądu administracyjnego lub
organów, do prowadzenia postępowań wprowadzonych przez uprawnione podmioty do ubiegania się o nakaz zaprzestania lub zakaz naruszeń wykazu dyrektyw UE, które są załączone do Dyrektywy. Różne dziedziny, wśród których znajdują się nieuczciwe praktyki handlowe, pakiety turystyczne, nieuczciwe warunki umów, przedsprzedaż, sprzedaż na odległość, sprzedaż obwoźnej, elektroniczne handlu i swobodnego świadczenia usług zostały wymienione. Uprawnione podmioty obejmujące jakiekolwiek organy lub organizacje utworzone zgodnie z prawem Państw członkowskich, które mają uzasadniony interes w zapewnieniu zgodności z dyrektywami wymienionymi w Załączniku.
Dyrektywa przewiduje wzajemne uznawanie przez podmioty, które posiadają kwalifikacje w każdym z
Państw członkowskich, tak aby każdy uprawniony podmiot może występować przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi w państwie członkowskim, w którym naruszenie zostało popełnione, i w ten sposób uniknąć naruszeń wewnątrzwspólnotowych. Komisja sporządza listę uprawnionych podmiotów w każdym państwie członkowskim.
Państwa członkowskie mogą wymagać, aby przed rozpoczęciem postępowania nakazowego, upoważnionego podmiotu pierwszego kontaktu pozwanego starał się znaleźć polubowne rozwiązania sporu, a tym samym zakończenie domniemanego naruszenia.
Wpływ na przemysł:
Organizatorzy wycieczek i biur podróży, które nie zgadzają z dyrektywami wymienionymi w aneksie mogą stać się przedmiotem takiego nakazu naruszenia.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywy 98/27 z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony konsumentów
interesów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CONSLEG: 1998L0027: 20061228: PL:PDF
Tekst ujednolicony dyrektywy
Dyrektywa 2009/22 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony konsumentów
interesów, uchylająca dyrektywę 98/27 i wejście w życie w dniu 29 grudnia 2009 roku.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32009L0022: PL: NOT
Listę podmiotów uprawnionych w każdym państwie członkowskim
Komunikat Komisji Europejskiej
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: C: 2008:063:0005:0043: PL: PDF
2.10. Egzekwowanie praw ochrony konsumenta
Status:
Regulacje mające zastosowanie od dnia 29 grudnia 2006 r. w UE
Również zastosowanie w EOG
Cel:
Ustanowienie Sieci Ochrony Współpracy Konsumentów między krajowymi organami
właściwymi do wykonywania ustawodawstwa praw konsumentów.
Treść:
właściwe organy państw członkowskich, mogą zwrócić się wzajemnie o pomoc w
dochodzeniu, aby zatrzymać międzygraniczne naruszenia listy europejskich aktów prawnych, załączonych do rozporządzenia, między innymi w sprawie zorganizowanych podróży, dyrektywy o sprzedaży na odległość, Dyrektywy w sprawie e-commerce, rozporządzenia w sprawie odmowy przyjęcia na pokład i odszkodowania dyrektywy w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych.
Gdy mają uzasadnione podejrzenie naruszenia wewnątrzwspólnotowego, mogących szkodzić zbiorowym interesom konsumentów zamieszkałych w jednym lub więcej państw członkowskich
innym niż państwo członkowskie, w którym działania lub zaniechania powstały lub miały miejsce, krajowe
organy ścigania mogą podejmować różne działania, między innymi:
dostępu do wszelkich odpowiednich dokumentów
przeprowadzenie kontroli na miejscu,
wniosek na piśmie, że sprzedawcy lub dostawcy dopuścili się naruszeń,
uzyskania formularza sprzedawcy lub dostawcy zobowiązania do zaprzestania naruszenia,
wymagać zaprzestania lub zakazu wszelkich naruszeń,
wymagać od sprzedawcy lub dostawcy dokonywania świadczeń pieniężnych na rzecz Skarbu Państwa lub na rzecz wyznaczonego beneficjenta.
Krajowe organy muszą zapewnić sobie wzajemną pomoc w przypadku naruszeń wewnątrzwspólnotowych poprzez wymianę informacji, biorąc wszelkie niezbędne środki egzekucji dotyczące koordynacji działań nadzoru rynku i egzekwowania prawa.
Wpływ na przemysł:
Sieci mogą być wykorzystane do zbadania domniemanych naruszeń transgranicznych prawa konsumentów przez operatorów turystycznych i biurs podróży. We wrześniu 2007 r. Komisja Europejska
skoordynowała działania sieci, aby sprawdzić, czy strony internetowe sprzedające bilety lotnicze typu seat-only działają zgodnie z przepisami prawa konsumentów.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenie 2006/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie współpracy między krajowymi
organy odpowiedzialne za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CONSLEG: 2004R2006: 20071219: PL:PDF
Krajowe organy część sieci współpracy w dziedzinie ochrony konsumentów
Komunikat Komisji Europejskiej
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: C: 2007:286:0001:0044: PL: PDF
Informacje na temat działań wykonawczych na stronach internetowych sprzedających bilety lotnicze
http://ec.europa.eu/consumers/wykonanie / sweep / index_en.htm
2.11. Roszczenia konsumenckie
Status:
Zielona Księga Komisji Europejskiej opublikowana 27 listopada 2008 r.
Cel:
Zbieranie opinii zainteresowanych stron na temat czterech opcji, że Komisja Europejska została wyznaczona do rozwiązywania problemu zbiorowego dochodzenia roszczeń konsumenckich na poziomie europejskim.
Treść:
Cztery opcje zostaną przedstawione zainteresowanym podmiotom:
Opcja 1: brak działań na szczeblu WE
Opcja ta wiązałaby się opierając się na istniejących środkach krajowych i WE w celu osiągnięcia
odpowiednich odszkodowań dla konsumentów. W ramach tej opcji Komisja Europejska będzie
czekać, aż więcej informacji będzie dostępnych na temat wpływu środków krajowych i UE w wyznaczonym miejscu lub gdzie ma być wprowadzona.
Opcja 2: współpracy między państwami członkowskimi
Współpraca między państwami członkowskimi będzie opracowana w celu zapewnienia konsumentom
w całej UE możliwości korzystania z mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych, które są dostępne w różnych państwach członkowskich. Byłoby zapewnione, że państwa członkowskie, które już wdrożyły mechanizmy dochodzenia roszczeń zbiorowych mogą otworzyć je dla konsumentów z innych państw członkowskich i że państwa członkowskie, które nie posiadają mechanizmu dochodzenia roszczeń zbiorowych stworzą taki. Można to osiągnąć przez zalecenia lub dyrektywy.
Opcja 3: zestaw instrumentów polityki
W ramach tej opcji niewiążące i wiążące narzędzia należy wprowadzić w życie. Między innymi, ukierunkowane na wyniki zalecenia lub dyrektywy mogłyby zachęcić państwa członkowskie do ustanowienia wspólnych mechanizmów alternatywnego rozstrzygania sporów konsumenckich. Państwa Członkowskie mogą również rozszerzyć zakres drobnych roszczeń do roszczeń zbiorowych.
Zakres rozporządzenia w sprawie ochrony konsumentów sieci współpracy może być
rozszerzony do upoważnienia właściwych organów aby mogły żądać, aby przedsiębiorca
zrekompensował konsumentów, którzy zostali poszkodowani. Ponadto środki samoregulacji
przedsiębiorstw powinny być propagowane. Świadome działania konsumentów można przewidzieć.
Opcja 4: sądowego dochodzenia roszczeń zbiorowych
Wariant 4 proponuje przyjęcie niewiążącego lub wiążącego środka wspólnotowego w celu zapewnienia, że
sądowe mechanizmy dochodzenia roszczeń zbiorowych istnieją we wszystkich państwach członkowskich. Każdy użytkownik w całej UE byłby w stanie uzyskać odpowiednie środki dochodzenia roszczeń w przypadkach, w wielu przypadkach przez powództwa, działania grupy lub sprawdzenia.
Wpływ na przemysł:
Zielona Księga jest pierwszym krokiem na drodze do ewentualnego ustanowienia formy sądowej mechanizmów dochodzenia roszczeń zbiorowych. ECTAA poważnie bierze to pod uwagę. Taki mechanizm może mieć negatywne konsekwencje dla firm. Należy unikać każdego systemu takiego jak pozew amerykański
Dokument odniesienia:
Tekst Zielonej Księgi
Zielona księga w sprawie dochodzenia zbiorowych roszczeń konsumentów
http://ec.europa.eu/consumers/redress_cons / greenpaper_en.pdf
2.12. Bezpieczeństwo przeciwpożarowe w hotelach
Status:
Zalecenia przyjęte w dniu 22 grudnia 1986
Przemysł inicjatywy w przygotowaniu (HOTREC)
Cel:
Celem zalecenia jest określenie minimalnych standardów bezpieczeństwa dla wszystkich Wspólnoty, w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony osób przebywających w hotelach i w celu informowania ich o zakresie tej ochrony.
Treść:
Zalecenie określa precyzyjnie warunki konieczne dla uzyskania redukcji ryzyka
zaistnienia pożaru , zapobiegania rozprzestrzenianiu się ognia i dymu, bezpiecznej ewakuacji i działania służb ratowniczych w hotelach dla więcej niż 20 osób. Wymagania
dotyczą:
dróg ewakuacyjnych i dostępu do nich,
strukturalnie stabilnych budynków
stosowania materiałów niepalnych,
bezpiecznej eksploatacji urządzeń technicznych i wyposażenia,
istnienia alarmów, instrukcja bezpieczeństwa i planów budynków,
dostępności awaryjnego sprzętu gaśniczego, szkolenia personelu.
Zalecenie określa również, że zgodnie z minimalnymi zaleconymi normami dotyczącymi bezpieczeństwa
jest nieodzowne, że dla dalszego funkcjonowania hotele muszą być poddawane regularnym
kontrolom.
Wpływ na przemysł:
Dyrektywy 90/314/EWG w sprawie zorganizowanych pakietów wycieczkowych, odpowiedzialność za bezpieczeństwo podróżnych na spada organizatora wycieczki, nawet jeżeli w przypadku pożaru hotelu nie ma obowiązku prawnego w zakresie bezpieczeństwa na poziomie Wspólnoty. Dlatego też organizatorzy wycieczek powinni być świadomi tego zbioru minimalnych norm bezpieczeństwa przy wyborze hoteli w Europie i za granicą.
W 2001 r. Komisja Europejska przedstawiła sprawozdanie w sprawie stosowania
zalecenia, w celu rozpoczęcia zmiany prawodawstwa.
Dlatego HOTREC, Europejski Hotel i Konfederacji Restauratorów przygotowuje
Kartę bezpieczeństwa pożarowego w Europie pod auspicjami Komisji Europejskiej.
Dokumenty źródłowe:
Tekst zalecenia
Zalecenie Rady 86/666/EC z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie bezpieczeństwa przeciwpożarowego w istniejących
hotele
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 31986H0666: PL: HTML
Dokumentów Komisji
Sprawozdanie z zaleceniem Rady z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie bezpieczeństwa przeciwpożarowego w
istniejących hoteli (86/666/EEC)
http://ec.europa.eu/consumers/cons_safe / serv_safe / fire_safe /ps06_en.pdf
III. AIR TRANSPORT
3.1. Wykonywanie przewozów lotniczych
Status:
Regulacje mające zastosowanie od dnia 1 listopada 2008 r. w UE
Cel:
Przekształcenie trzeciego pakietu liberalizacji transportu lotniczego w ramach Rynku Wewnętrznego. Zapewnia
uproszczenie i zaktualizowanie ram prawnych dotyczących przyznawania i nadzoru pracy
licencji wspólnotowych przewoźników lotniczych, dostępu do rynku, rejestracji i leasingu statków powietrznych, publicznego obowiązku świadczenia usług, podziału ruchu lotniczego pomiędzy portami lotniczymi i cen.
Treść:
Monitorowanie finansów przewoźników lotniczych
Władze krajowe, które posiadają uprawnienia do transportu przewoźnikami wspólnotowymi, są w obowiązku do wzmocnienia kontroli przestrzegania obowiązków przewoźników w związku kryteriami do uzyskania i zachowania pozwolenia na przewoźnika lotniczego, w tym kryteriów finansowych.
Przejrzyste ceny
Rozporządzenie zawiera przepisy dotyczące przejrzystości cen biletów lotniczych, które mają zastosowanie do
usług lotniczych rozpoczynających się w UE, w tym lotów lotniczych z krajów trzecich. Następujące wymogi przejrzystości stosuje się do wszystkich podmiotów, które sprzedają bilety lotnicze typu seat-only, tj. linie lotnicze, biura podróży, sprzedawcy biletów lub innych opłat, które są dostępne dla ogółu społeczeństwa:
- Wskazanie podstawowych warunków mających zastosowanie do przejazdu;
- Wskazanie, w każdej chwili ostatecznej ceny do zapłacenia, w tym taryfy lotniczej, podatków,
opłaty, dopłaty i opłaty, które mają zastosowanie, przewidywalne i nieuniknione w momencie publikacji cen;
- Określenie składu cen. Kategorie
podział cen taryfa, podatki, opłaty lotniskowe i inne
opłaty / dopłaty / opłaty takie jak związane z ochroną lub paliwem.
- Opcjonalne dopłaty do ceny muszą być wyraźnie wskazane na początku rezerwacji i akceptowane przez konsumentów na zasadzie opt-in.
Zakaz dyskryminacji w dostępie do taryf na podstawie lokalizacji lub narodowości
Rozporządzenie zakazuje wszelkiej dyskryminacji w zakresie dostępu do taryf, które są dostępne do
ogółu społeczeństwa, w oparciu o przynależność państwową lub miejsce zamieszkania klienta
lub miejsce prowadzenia działalności przez biuro podróży lub sprzedawcy biletów na terenie
Wspólnoty. W ten sposób rozporządzenie zakazuje różnicowania poziomu taryf dla tego
samego biletu w danej chwili z jednego kraju Europy do innego, i zakazuje
podejmowania niektórych opłat dostępnych w niektórych krajach tylko w ramach UE.
Egzekwowanie
Państwa członkowskie winny zapewniać zgodność z zasadami wyceny i niedyskryminacji poprzez ustanowienie sankcji w przypadku naruszeń.
Wpływ na przemysł:
Rozporządzenie ma wpływ na podanie do wiadomości publicznej stawek biletów lotniczych typu seat-only przez wszystkich operatorów, w tym biura podróży i organizatorów wycieczek, oraz w sprawie dostępu w całej UE do taryf udostępnionych publicznie.
Dokument odniesienia:
Tekst rozporządzenia:
Rozporządzenia (WE) 1008/2008 z 24 września 2008 r. wspólnych zasad wykonywania przewozów przez Air
usług we Wspólnocie (przekształcenie)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32008R1008: PL: NOT
3.2. Wsparcie i rekompensata w przypadku odmowy wejścia na pokład, odwołania lotu lub dużego opóźnienia
Status:
Regulacje mające zastosowanie od dnia 17 lutego 2005 r. w UE
Również zastosowanie w EOG i Szwajcarii
Cel:
Celem rozporządzenia jest zmniejszenie liczby pasażerów, którzy są pozbawieni
przyjęcia na pokład postawienie przed faktem odwołania lub dużego opóźnienia lotu. Również uprawnia pasażerów do roszczenia swoich praw w celu zminimalizowania niedogodności wynikających z przerwania podróży.
Treść:
Rozporządzenie ustala zestaw praw przyznanych pasażerom w przypadku odmowy wejścia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotu:
W przypadku odmowy przyjęcia na pokład: obsługujący przewoźnik lotniczy ma obowiązek wezwać poszkodowanych do hoteli w zamian za zgodę na zmianę pełnionych świadczeń, a także dać możliwość wyboru spośród alternatywnego lotu i zwrotu kosztów. niemniej jednak w razie odmowy przyjęcia, pasażer ma następujące prawa:
rekompensaty finansowej (od 250-600 € w zależności odległości),
Wyboru między zwrotem kosztów lub zmianą planu podróży i
Pomocą: posiłki, napoje i bazy noclegowej
W przypadku anulowania, pasażer ma prawo do:
rekompensaty finansowej (od 250-600 € w zależności od odległości lotu), chyba że
- Pasażerowie zostali poinformowani o odwołaniu lotu przed odlotem (patrz
szczególne warunki) lub
- Odwołanie jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności
Pomoc: posiłki, napoje i zakwaterowanie w hotelu
Wybór między zwrotem kosztów lub zmianą planu podróży
W przypadku dużego opóźnienia, pasażer ma prawo do:
Pomocy, w zależności od czasu zwłoki i odległości: posiłki, przekąski
i zakwaterowanie w hotelu
Wybór zwrotu kosztów, gdy opóźnienia opóźnienie pasażerów wynosi co najmniej pięć godzin
Rozporządzenie dotyczy wszystkich lotów, zarówno regularnych i nieregularnych, rozpoczynających się z
portów lotniczych położonych w państwie członkowskim lub wychodzących z portów lotniczych położonych w państwie trzecim do portu lotniczego znajdującego się na terytorium UE, jeżeli przewoźnik jest przewoźnikiem UE, chyba że pasażerowie już skorzystali ze świadczeń lub rekompensat w państwie trzecim.
Przegląd przepisów znajduje się w tabeli poniżej.
Wpływ na przemysł:
Zobowiązania wynikające z niniejszego rozporządzenia dotyczą linii lotniczych, z wyjątkiem zobowiązań dotyczących zwrotu, w przypadku gdy takie prawo wynika z dyrektywy 90/314/EWG pakietów wycieczkowych (Artykuł 8 (2)), która wchodzi w zakres odpowiedzialności organizatorów wycieczek.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenie 261/2004/EC z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady
odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład
odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie 295/91/EEC:
http: / / eur-lex.europa.eu /LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32004R0261: PL: HTML: NIET
Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości
Pojęcie nadzwyczajne okoliczności - Wallentin-Hermann sprawie, C-549/07
http: / / eur-lex.europa.eu /LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 62007J0549: PL: HTML
Dokumentów Komisji Europejskiej
- Pytania i odpowiedzi w sprawie stosowania rozporządzenia 261/2004
http: / / ec.europa.eu / transport /pasażerów / powietrze / doc / KOW /questions_answers.pdf_reg_2004_261.pdf
- UE formularz skargi pasażerów
http: / / ec.europa.eu / transport /pasażerów / powietrze / doc / complain_form / complaints_form_en. Pdf
- Wykaz krajowych organów
http: / / ec.europa.eu / transport /passengers/air/doc/2009_04_08_national_enforcement_bodies.pd
Przegląd praw przysługującym pasażerom na mocy rozporządzenia 261/2004/EC
Czas kiedy pasażerowie uprawnieni są do przysługujących im praw
|
Prawa w przypadku odmowy przyjęcia na pokład
Odmowa przyjęcia na pokład = odmowa przewozu pasażerów, pomimo że stawili się do odprawy w czasie wyznaczonym przez przewoźnika / TO / TA, albo 45 min. przed odlotem, chyba że istnieją uzasadnione podstawy, by odmówić im przyjęcia na pokład (np. zdrowie, bezpieczeństwo lub niewłaściwe dokumenty podróżne) |
Prawa w przypadku odwołania
Anulowanie lotu, który był uprzednio planowany i na który zarezerwowano co najmniej jedno miejsce. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania w przypadkach, gdy zorganizowana wycieczka jest odwołana z przyczyn innych niż odwołanie lotu. |
Prawa w przypadku opóźnienia
Opóźnienie lotu, który spóźniony jest w stosunku do planowego startu (a) o dwie lub więcej godzin w przypadku lotów do 1500 km; lub (b) trzy lub więcej godzin w przypadku wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1500 km i wszystkich innych lotów pomiędzy 1500 a 3500 km; lub (c) o cztery lub więcej godzin w przypadku wszystkich lotów wchodzących w (a) lub (b). |
Przed odlotem |
|
Jeżeli lot został odwołany na co najmniej dwa tygodnie przed terminem, pasażer ma prawo do:
- Zwrotu kosztów i lotu powrotnego w razie potrzeby - Zmiany trasy przy najbliższej sposobności - Zmiany trasy w późniejszym terminie |
|
|
|
W przypadku zmiany trasy: zakwaterowania w hotelu w razie potrzeby
i. 250 € dla lotów <1500 km ii. 400 € dla lotów pomiędzy 1500 km - 3000 km i lotów wewnątrzwspólnotowych powyżej 1.500 km iii. 600 € dla wszystkich innych lotów W przypadku zmiany trasy: odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 2/3/4 godziny dla lotów należących do kategorii I / II / III odpowiednio.
- Pasażerowie poinformowani o odwołaniu lotu przed odlotem * - Anulowanie rezerwacji w przypadku nadzwyczajnych okoliczności ** |
|
Czas |
Prawa w przypadku odmowy przyjęcia na pokład |
Prawa w przypadku odwołania
|
Prawa w przypadku opóźnienia
|
W momencie przyjmowania na pokład i po |
Wezwanie ochotników - pasażer ma prawo do:
- Zwrotem kosztów i lotu powrotnego w razie potrzeby - Zmianą trasy przy najbliższej sposobności - Zmianą trasy w terminie późniejszym.
W przypadku dalszej odmowy przyjęcia na pokład, pasażer ma do:
i. 250 € dla lotów <1500 km ii. 400 € dla lotów pomiędzy 1500 km - 3000 km i lotów wewnątrz wspólnotowych powyżej 1500 km iii. 600 € dla wszystkich innych lotów |
Jeżeli lot został odwołany, gdy na lotnisku znajdował się pasażer, ma on prawo do:
- Zwrotu kosztów i lotu powrotnego w razie potrzeby - Zmiany trasy przy najbliższej sposobności - Zmiany trasy w późniejszym terminie
- Posiłku + bufetu w rozsądnym stosunku do czasu oczekiwania - 2 telefonów, teleksu lub faksu lub wiadomości e-mail - W przypadku zmiany trasy: w razie potrzeby zakwaterowanie w hotelu + przejazd między lotniskiem a hotelem |
|
|
W przypadku zmiany trasy: odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 2/3/4 godziny dla lotów należących do kategorii i / ii / iii odpowiednio.
- Zwrotu kosztów i lotu powrotnego w razie potrzeby - Zmiany trasy przy najbliższej sposobności - Zmiany trasy w późniejszym terminie
- Posiłku + bufet w rozsądnym stosunku do czasu oczekiwania - W razie potrzeby zakwaterowanie w hotelu + przejazd między lotniskiem a hotelem - 2 telefonów, teleksu lub faksu lub wiadomości e-mail • Pisemnego powiadomienia o prawach i współrzędnych krajowych przez organy wykonawcze |
i. 250 € dla lotów <1500 km ii. 400 € dla lotów pomiędzy 1500 km - 3000 km i lotów wewnątrz wspólnotowych powyżej 1.500 km iii. 600 € dla wszystkich innych lotów W przypadku zmiany trasy: odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 2/3/4 godziny dla lotów należących do kategorii i / ii / iii odpowiednio. Bez odszkodowania, jeżeli: - Pasażerowie poinformowani o odwołaniu lotu przed odlotem (zobacz 1-szą stronę) * - Anulowanie rezerwacji w przypadku nadzwyczajnych okoliczności ** • Pisemnego powiadomienia o prawach i współrzędnych krajowych przez organy wykonawcze |
|
Czas |
Prawa w przypadku odmowy przyjęcia na pokład |
Prawa w przypadku odwołania
|
Prawa w przypadku opóźnienia
|
2 godziny opóźnienia i więcej |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 2 godziny. |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 2 godziny. |
Jeśli spodziewane opóźnienie lotu wynosi 2 lub więcej godzin w przypadku lotów z <1500 km, pasażer ma prawo do:
- Posiłku + bufet w rozsądnym stosunku do czasu oczekiwania - W razie potrzeby zakwaterowanie w hotelu + przejazd między lotniskiem a hotelem - 2 telefonów, teleksu lub faksu lub wiadomości e-mail • Pisemnego powiadomienia o prawach i współrzędnych krajowych przez organy wykonawcze |
3 godziny opóźnienia i więcej |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 3 godziny. |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 3 godziny. |
Jeśli spodziewane opóźnienie lotu wynosi 3 godziny lub więcej dla lotów 1500 km - 3000 km i lotów wewnątrz wspólnotowych powyżej 1500 km, pasażer ma prawo do:
• Pisemnego powiadomienia o prawach i koordynacji NEBs |
4 godziny opóźnienia i więcej |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 4 godziny. |
Ograniczenie praw: W przypadku zmiany trasy, odszkodowanie może być połowiczne, jeśli czas przylotu alternatywnego lotu nie przekracza planowego czasu przylotu pierwotnego lotu o 4 godziny. |
Jeśli spodziewane opóźnienie lotu wynosi 4 godziny lub więcej dla wszystkich pozostałych lotów, pasażer ma prawo do:
• Pisemnego powiadomienia o prawach i koordynacji NEBs
|
5 godzin opóźnienia i więcej |
- |
- |
Jeśli spodziewane opóźnienie lotu wynosi 5 lub więcej godzin w przypadku wszystkich lotów, pasażer ma prawo do:
• Pisemnego powiadomienia o prawach i koordynacji NEBs |
* Pasażerowie mają prawo do odszkodowania, o ile nie są poinformowani o odwołaniu lotu:
(i) co najmniej dwa tygodnie przed planowanym czasem odlotu; lub
(ii) od dwóch tygodni do siedmiu dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż dwie godziny przed planowanym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej cztery godziny po planowym czasie przyjazdu lub
(iii) mniej niż siedem dni przed planowanym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż godzinę przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej dwie godziny po planowym czasie przyjazdu.
** Nadzwyczajne okoliczności = destabilizacja polityczna, warunki meteorologiczne uniemożliwiające dany lot, zagrożenie bezpieczeństwa, nieoczekiwane wady mogące wpłynąć na bezpieczeństwo lotu oraz strajki mające wpływ na działalność przewoźnika.
3.3 PRAWA OSÓB O OGRANICZONEJ SPRAWNOŚCI RUCHOWEJ PODRÓZUJĄCYCH DROGĄ LOTNICZĄ
Status:
Rozporządzenie mające w pełni zastosowanie od dnia 26 lipca 2008 r. w UE
Również stosowane w EOG
Cel:
Celem rozporządzenia jest ochrona osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej (zwanej dalej "PRM") przeciwko dyskryminacji i zapewnienie, że otrzymają właściwą pomoc w portach lotniczych i na pokładzie samolotu bez dodatkowych opłat.
Treść:
Rozporządzenie zakazuje dyskryminacji PRM: rezerwacji lub przyjęcia na pokład PRM można odmówić tylko z uzasadnionych wymogów bezpieczeństwa lub jeżeli ze względu na rozmiar samolotu lub jego drzwi, wsiadanie lub przewóz osoby o ograniczonej sprawności ruchowej lub osoby niepełnosprawnej jest fizycznie niemożliwe. W przypadku odmowy przyjęcia rezerwacji, danej osobie zaoferuje się do zaakceptowania rozwiązanie alternatywne. W przypadku odmowy przyjęcia na pokład, osobie takiej oferuje się prawo do zwrotu kosztów lub zmiany trasy.
Rozporządzenie nakłada na zarządzającego portem lotniczym obowiązek udzielenia pomocy PRM w portach lotniczych, a przewoźnicy odpowiedzialni są za udzielanie pomocy w samolocie, w tym przewozu certyfikowanych psów i do dwóch sztuk sprzętu medycznego na osobę. Taka pomoc jest bezpłatna.
Rozporządzenie dotyczy wszystkich lotów startujących, przelatujących nad lub lądujących w portach lotniczych UE. Przepisy dotyczące niedyskryminacji i pomocy na pokładzie samolotu stosuje się również do odlotów z lotniska w krajach trzecich skierowanych do portów lotniczych znajdujących się na terytorium UE, jeżeli przewoźnik należy do UE.
Wpływ na przemysł:
Niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia mają również zastosowanie w biurach podróży i dotyczą organizatorów wycieczek - patrz załączona tabela podsumowująca zobowiązania biur podróży i organizatorów wycieczek zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenia 1107/2006/EC z dnia 5 czerwca 2006 w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:204:0001:01:EN:HTML
• Lista krajowych organów
http://ec.europa.eu/transport/passengers/air/doc/prm/2006_1107_national_enforcement_bodies.pdf
Obowiązki biur podróży i organizatorów wyjazdów według rozporządzenia 1107/2006
Data wniosku
|
Prawa i obowiązki dla biur podróży i organizatorów wycieczek |
Zakres wniosku |
26 Lipca 2007 |
- uzasadnione przyczyny bezpieczeństwa ustanowione przez prawo (Artykuł 4.1 § 1 (a)). Jako alternatywę, można wymagać, aby osobie niepełnosprawnej towarzyszyła inna osoba udzielająca im pomocy (art. 4.2) - podróż uniemożliwia rozmiar samolotu (Artykuł 4.1 § 1 (b)). • W przypadku odmowy rezerwacji na drodze wyjątku: Niezwłocznie należy poinformować PRM o powodach odmowy, a na wniosek, przedstawić te powody zainteresowanej osobie na piśmie w terminie 5 dni roboczych (art. 4.4); - dokonać należytych starań w celu zaproponowania przyjęcia alternatywy (Artykuł 4.1 § 2). • Publicznie udostępnić zasady bezpieczeństwa, które mają zastosowanie do przewozu PRM, a także ograniczenia dotyczące ich przewozu lub przewozu sprzętu do poruszania się, w dostępnej formie i języku co najmniej tym samym, co w przypadku informacji dla innych osób (art. 4.3) |
Niepełnosprawni (PRMs) podróżujący drogą lotniczą, z, do lub w portach lotniczych znajdujących się na terytorium państwa członkowskiego, do którego stosuje się traktat WE (art. 1.2).
Pasażerowie podróżujący z państwa trzeciego do państwa członkowskiego, jeżeli przewoźnik lotniczy jest przewoźnikiem wspólnotowym (art. 1.3). |
26 Lipca 2008 |
- organów zarządzających portami lotniczymi w trakcie odlotu, przylotu i tranzytu; i - przewoźnika, jeśli rezerwacja nie była dokonana u tego przewoźnika. Jeżeli tożsamość przewoźnika nie jest jeszcze znana, informacje te zostaną przekazane jak najszybciej. • W przypadku otrzymania powiadomienia później niż 48 godziny przed odlotem: przekazać informacje w możliwie najkrótszym terminie (art. 6.3). |
Niepełnosprawni (PRMs) podróżujący drogą lotniczą, z, do lub w portach lotniczych znajdujących się na terytorium państwa członkowskiego, do którego stosuje się traktat WE (art. 1.2). |
3.4 CZARNA LISTA WSPÓLNOTY I TOŻSAMOŚĆ PRZEWOŹNIKA
Status:
Rozporządzenie mające w pełni zastosowanie od 16 stycznia 2007 r. w UE
Również stosowane w EOG i Szwajcarii
Cel:
Celem rozporządzenia jest zapewnienie pasażerom prawa do informacji o tożsamości przewoźnika, którym podróżują i dać im pewność, że przewoźnik nie podlega zakazowi wykonywania przewozów w UE z powodu braków bezpieczeństwa.
Treść:
Rozporządzenie wymaga, aby Komisja ustaliła listę linii lotniczych, które podlegają w całej Wspólnocie zakazu wykonywania przewozów ze względów bezpieczeństwa w oparciu o wspólne kryteria. Wykaz ten jest regularnie aktualizowany i publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Rozporządzenie wymaga także, aby przewoźnik kontraktowy poinformował pasażerów o tożsamości przewoźnika lub przewoźników lotniczych przy dokonywaniu rezerwacji, niezależnie od sposobu jej dokonania. Pasażer musi być na bieżąco informowany o każdej zmianie przewoźnika, zarówno w punkcie check-in lub, najpóźniej, przy wchodzeniu na pokład.
Rozporządzenie daje również pasażerom prawo do zwrotu kosztów lub zmiany planu podróży, jeżeli przewoźnik, u którego została dokonana rezerwacja jest dodany do czarnej listy.
Rozporządzenie stosuje się zarówno do lotów odlatujących z lotniska znajdującego się na UE, jak lotów odlatujących z lotniska w państwie trzecim a lądujących w portach UE, pod warunkiem że przewoźnik lotniczy ma siedzibę we Wspólnocie. Rozporządzenie to ma również zastosowanie do lotów między portami lotniczymi mającymi siedzibę poza UE, jeżeli lot stanowi część umowy przewozu (w tym wycieczek) wkraczających na teren Wspólnoty, pod warunkiem, że podróż rozpoczyna się we Wspólnocie.
Wpływ na przemysł:
Niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do biur podróży i organizatorów wycieczek - patrz załączona tabela podsumowująca zobowiązania biur podróży i organizatorów wycieczek zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenie 2111/2005/EC z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2005:344:0015:01:EN:HTML
• Pytania i odpowiedzi w sprawie rozporządzenia 2111/2005/EC
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=MEMO/06/127&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en
• Aktualizacja listy linii lotniczych podlegających zakazowi w UE
http://ec.europa.eu/transport/air-ban/
Kiedy zobowiązania mają moc prawną |
Zobowiązania biur podróży |
Zobowiązania organizatorów wycieczek |
W połowie marca 2006* |
||
Publikacja czarnej listy Wspólnoty oraz kolejne aktualizacje w Dzienniku Urzędowym UE i Internet * |
Wprowadzenie czarnej listy Wspólnoty do wiadomości pasażera (strona internetowa i właściwe pomieszczenia) |
Wprowadzenie czarnej listy Wspólnoty do wiadomości pasażera (strona internetowa i właściwe pomieszczenia) |
Od 16 lutego 2006 |
||
Od 16 lutego 2006 |
- |
Zawierający się w ogólnych warunkach sprzedaży mających zastosowanie do umowy obowiązek informowania pasażerów o tożsamości obsługującego przewoźnika (przewoźników). |
Po dokonaniu rezerwacji - Przewoźnik (przewoźnicy) znany
- Przewoźnik (przewoźnicy) nieznani |
Poinformowanie pasażerów o tożsamości obsługującego przewoźnika (przewoźników). Gdy tożsamość obsługującego przewoźnika (przewoźników) jest nieznana w momencie dokonywania rezerwacji, informuje pasażerów o imieniu (imionach) przewoźnika (-ów), którzy mają prawdopodobnie przeprowadzić lot (loty) |
Poinformowanie pasażerów o tożsamości obsługującego przewoźnika (przewoźników). Gdy tożsamość obsługującego przewoźnika (przewoźników) jest nieznana w momencie dokonywania rezerwacji, informuje pasażerów o imieniu (imionach) przewoźnika (-ów), którzy mają prawdopodobnie przeprowadzić lot (loty)
|
Kiedy tożsamość przewoźnika (-ów) jest / są znane (w przypadku, gdy tożsamość nie była znana w momencie rezerwacji) |
Poinformowanie pasażerów, jak tylko tożsamość przewoźnika (-ów) będzie znana |
Poinformowanie pasażerów, jak tylko tożsamość przewoźnika (-ów) będzie znana. Poinformowanie biura podróży o tożsamości przewoźnika (-ów), jeżeli rezerwacja została dokonana za pośrednictwem biura podróży |
Gdy przewoźnik (-cy) jest / są zmieniani po dokonaniu rezerwacji |
Podjęcie niezwłocznie wszelkich stosownych kroków, aby pasażer został poinformowany o zmianie jak najszybciej |
Podjęcie niezwłocznie wszelkich stosownych kroków, aby pasażer został poinformowany o zmianie jak najszybciej. Poinformowanie biura podróży o tożsamości przewoźnika zastępczego (-ów), jeśli rezerwacja została dokonana za pośrednictwem biura podróży |
Kiedy przewoźnik lub przewoźnik zastępczy został wpisany na czarną listę Wspólnoty (podlegającą zakazowi wykonywania przewozów) |
Skierowanie pasażera do kontraktowanych stron (linii lotniczych lub organizatora wycieczek) |
Zaoferowanie pasażerowi prawa do zwrotu kosztów lub zmiany planu podróży (pod warunkiem, że jeżeli lot nie został odwołany, pasażer nie zdecydował się do podjęcia tego lotu) Organizator ma prawo do odszkodowania od linii lotniczych, zgodnie z artykułem 13 rozporządzenia DBC |
* Aktualizacje: http://ec.europa.eu/transport/air-ban/
3.5. OCHRONA PASAŻERÓW W RAZIE UPADŁOŚCI LINII LOTNICZYCH
Status:
Brak aktów prawnych
Komisja Europejska sprzeciwiła się w 2007 i 2008 wprowadzeniu obowiązkowego systemu ochrony pasażerów przed upadłością linii lotniczych
Badania Komisji Europejskiej opublikowane 7 stycznia 2009
Treść:
Według badań w 2009 r. Komisja przyznaje, że konsumenci z biletami tylko na siedzenia prawdopodobnie ucierpią niewygody i pewien poziom strat finansowych w przypadku bankructwa linii lotniczych.
Stwierdza, by, według uzasadnionych i opłacalnych reguł, uświadamiać konsumentów o istnieniu podejmowanego ryzyka.
Nie poleca prawu legislacyjnemu wprowadzenia przepisów dotyczących sieci środków bezpieczeństwa, które chroniłyby konsumentów przed skutkami upadłości linii lotniczych. Zamiast tego, za bardziej wartościowe uważa ideę połączenia środków w ramach ogólnej odpowiedzialności rządów, przemysłu i sądów w celu doraźnej reakcji w sytuacjach awaryjnych, gdy takie powstają.
Wpływ na przemysł:
W przypadku braku obowiązkowego systemu ochrony konsumentów w razie upadłości linii lotniczych, tylko pasażerowie, którzy wykupili bilet w ramach zorganizowanej wycieczki mogą uzyskać korzyści z ochrony ustawowej. Biura podróży są dyskryminowane, w myśl zasady, że odpowiedzialne są za prawidłową realizację podróży i dlatego zobligowane do zapewnienia gwarancji finansowych w razie ich własnej upadłości na mocy dyrektywy w sprawie zorganizowanych podróży (Package Travel Directiv), podczas gdy obowiązek taki nie istnieje dla linii lotniczych. Poza tym, awarie linii lotniczych tworzą dodatkowe obciążenie w pracy dla biur podróży i organizatorów wycieczek.
Biorąc pod uwagę światowy kryzys gospodarczy i finansowy, przewoźnicy lotniczy znajdują się w znacznej presji finansowej i istnieje ryzyko wzrostu liczby bankructw linii lotniczych.
Dokumenty źródłowe:
Tekst badania
Badanie z dnia 7 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów przed upadłością lotnictwa
http://ec.europa.eu/transport/air/studies/doc/internal_market/2009_01_bankruptcy_study.pdf
Streszczenie pracy
http://ec.europa.eu/transport/air/studies/doc/internal_market/2009_01_bankruptcy_exec_sum.pdf
3.6.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH
Status:
Rozporządzenie oraz Międzynarodowa Konwencja (Konwencja Montrealska) mają zastosowanie od dnia 28 czerwca 2004 r. w UE
Również stosowane w EOG i Szwajcarii
Cel:
Aby ustalić zasady odpowiedzialności przewoźników lotniczych w razie wypadku, jak również opóźnienia, uszkodzenia lub utraty bagażu.
Treść:
Rozporządzenie wprowadza w życie odpowiednie postanowienia Konwencji Montrealskiej, które stosuje się do lotów między sygnatariuszami (w tym UE, państw członkowskich EOG i Szwajcarii). Rozporządzenie ustanawia również przepisy uzupełniające i rozszerza zakres zastosowania przepisów na przewóz w obrębie jednego państwa.
Śmierć lub uszkodzenia ciała pasażera
Nie ma finansowych ograniczeń z tytułu odpowiedzialności przewoźnika lotniczego. O odszkodowanie w wysokości do 100000 SDR (około 111.550 €), przewoźnik lotniczy nie może kwestionować roszczeń. Powyżej tej kwoty przewoźnik lotniczy może bronić się przed roszczeniami przez udowodnienie, że nie dopuścił się zaniedbania lub w inny sposób.
Przewoźnik lotniczy musi wypłacić zaliczkę na pokrycie najpilniejszych potrzeb ekonomicznych, w ciągu 15 dni od ustalenia osoby uprawnionej do odszkodowania. W przypadku śmierci zaliczka ta nie może być niższa niż 16000 SDR (około 17.850 €).
Opóźnienia w przewozie pasażerów
Przewoźnik lotniczy jest odpowiedzialny za szkody, chyba że podjął wszelkie należyte środki w celu uniknięcia szkody lub nie miał możliwości podjęcia takich środków. Odpowiedzialność za opóźnienie pasażerów jest ograniczona do 4150 SDR (ok. 4630 €).
Przypadki bagażu
W przypadku opóźnienia dostarczenia bagażu przewoźnik lotniczy ponosi odpowiedzialność za szkody, chyba że podjął wszelkie należyte środki w celu uniknięcia szkody lub nie miał możliwości podjęcia takich środków. Odpowiedzialność za opóźnienie w przewozie bagażu jest ograniczona do 1000 SDR (ok. 1080 €).
Przewoźnik lotniczy jest odpowiedzialny za zniszczenie, utratę lub uszkodzenie bagażu do wysokości 1000 SDR (ok. 1080 €). W przypadku bagażu rejestrowanego przewoźnik jest odpowiedzialny, nawet jeżeli nie zawinił, chyba że bagaż był wadliwy. W przypadku bagażu nierejestrowanego przewoźnik jest odpowiedzialny jedynie za zachowanie zawinione. Pasażer może skorzystać z podwyższonego limitu odpowiedzialności poprzez złożenie specjalnej deklaracji najpóźniej w dniu przyjazdu i wniesienie dodatkowej opłaty.
W sprawie opóźnień i strat, jeżeli przewoźnik przyznaje utratę odprawionego bagażu lub bagaż nie przybył w 21 dni od dnia, w którym powinien był przybyć, pasażer może dochodzić swoich praw w stosunku do przewoźnika.
Pasażer musi zgłosić pisemną reklamację do przewoźnika lotniczego tak szybko, jak to możliwe. W przypadku uszkodzenia bagażu odprawionego, pasażer musi zgłosić pisemną skargę w terminie siedmiu dni, a w przypadku opóźnienia w ciągu 21 dni, w obu przypadkach licząc od dnia, w którym bagaż został oddany do dyspozycji pasażera.
Wpływ na przemysł:
Zasady odpowiedzialności nie mają zastosowania do biur podróży. Rozporządzenia WE, stosuje się jedynie do przewoźników lotniczych. Jednakże, Konwencja Montrealska może zwrócić się do organizatorów wycieczek, podległych interpretacji definicji kontraktowego przewoźnika przez państwa-sygnatariuszy.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst regulaminu
Rozporządzenie (WE) 2027/97 z 9 października 1997 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:31997R2027:EN:NOT
Rozporządzenie (WE) 889/2002 z 13 maja 2002 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2027/97 w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32002R0889:EN:NOT
• Tekst Konwencji Montrealskiej
Konwencja o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego (Konwencja Montrealska)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:22001A0718 (01): PL: NOT
3.7.
BEZPIECZEŃSTWO LOTNICTWA CYWILNEGO - PRZEDMIOTY ZABRONIONE W KABINACH PASAŻERSKICH I BAGAŻOWYCH
Status:
Regulacje prawne mające zastosowanie w UE:
- Zakaz dotyczy niektórych artykułów od 19 kwietnia 2003
- Zakaz płynów mający zastosowanie od 06 listopada 2006
Również stosowane w EOG i Szwajcarii
Cel:
Rozporządzenie 2320/2002/EC dotyczące bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego określa ogólny cel ustanowienia i wprowadzenia odpowiednich przepisów wspólnotowych w celu zapobiegnięcia aktom bezprawnej ingerencji w lotnictwie cywilnym. Czyni to poprzez ustalenie wspólnych podstawowych norm dla środków ochrony lotnictwa.
Treść:
W ramach rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, Komisja przyjęła rozporządzenie, które ustanawia środki dla wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa. Między innymi, niniejsze rozporządzenie z późniejszymi zmianami, zawiera wykaz pozycji, które nie mogą być przewożone na pokładzie samolotu pasażerskiego czy lukach bagażowych.
Lista przedmiotów, których nie wolno pasażerom wnosić na tereny objęte bezpieczeństwem bądź na pokład samolotu:
• rewolwery, broń palna i inna broń: broń wszelkiego rodzaju, repliki bądź imitacje broni palnej, pistolety i karabiny, itp.
• spiczasta/cięta broń i ostre przedmioty: przedmioty spiczaste lub z ostrzem, mogące powodować obrażenia, takie jak siekiery, topory, strzały, raki, harpuny, itp.
• tępe narzędzia: kije baseballowe, kije do krykieta, kije golfowe, wędki, itp.
• materiały wybuchowe i substancje łatwopalne: amunicja, zapalniki, detonatory, materiały wybuchowe, granaty wszelkiego rodzaju, itp.
• chemiczne substancje toksyczne: substancje żrące, kwasy i zasady, substancje trujące, substancje radioaktywne, itp.
• Płyny, chyba że w pojedynczych opakowaniach o pojemności nie większej niż 100 ml lub równowartości, umieszczone w jednej zamykanej przeźroczystej torbie plastikowej o pojemności nie przekraczającej jednego litra.
Wyjątki dla cieczy:
- Wymagane do celów medycznych lub na specjalną dietę, w tym żywność dla niemowląt;
- Nabyte w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych lub w strefie zastrzeżonej portu lotniczego w UE lub na pokładzie samolotu wspólnotowego przewoźnika, pod warunkiem że płyn zapakowany jest w torbie, która jest jednocześnie zabezpieczona przed otwarciem i przedstawia odpowiedni dowód zakupu w danym porcie lotniczym w tym dniu;
- Płyn zakupiony w sklepach znajdujących się w strefie operacyjnej lotniska za punktem kontroli kart pokładowych lub w strefie zastrzeżonej lotniska w kraju trzecim, które spełniają te same normy zabezpieczenia określone w rozporządzeniu. W dniu publikacji niniejszego raportu, to obejmuje tylko Chorwację i Singapur.
W bagażu rejestrowanym nie wolno przewozić następujących pozycji :
• materiały wybuchowe, gaz propan / butan, ciecze palne, utleniacze, substancje toksyczne lub zakaźne, substancje żrące, łatwopalne substancje stałe, itp.
Lista przedmiotów zabronionych nie jest wyczerpująca, jako że wciąż są opracowywane nowe rodzaje broni potencjalnie niebezpiecznych, więc lista może być przedmiotem regularnych przeglądów.
Wpływ na przemysł:
Rozporządzenie określa, że lista artykułów zabronionych w luku bagażowym jest udostępniana do wiadomości publicznej w przedstawicielstwach przewoźników lotniczych oraz za pomocą innych odpowiednich środków.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego
Rozporządzenie 2320/2002/EC z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32002R2320:EN:HTML
• Skonsolidowany tekst rozporządzenia Komisji Regulacyjnej uprawomocniający rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego
Rozporządzenie Komisji 820/2008/EC z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:221:0008:01:EN:HTML
• Dokumenty Komisji Europejskiej
- Przypomnienie zasad bezpieczeństwa UE dla płynów na pokładzie samolotu
http://ec.europa.eu/transport/air/doc/security_2006_aviation_security_new_rules_poster.pdf
- Pytania i odpowiedzi na temat zasad bezpieczeństwa dla płynów na pokładzie samolotu
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=MEMO/06/363&format=HTML&aged=0&language=en&guiLanguage=en
3.8 KOMPUTEROWE SYSTEMY REZERWACJI
Status:
Rozporządzenie mające zastosowanie od dnia 29 marca 2009 r. w UE
Cel:
Rozporządzenie zawiera przepisy dotyczące korzystania z komputerowych systemów rezerwacji (KSR) w zakresie dystrybucji biletów lotniczych i kolejowych.
Treść:
• Przewoźnicy macierzyści
Rozporządzenie odnawia zabezpieczenia przed zakłóceniami w korzystaniu z KSR przez przewoźników, które mogą wywierać decydujący wpływ na KSR, w szczególności poprzez udział w kapitale KSR. Komisja Europejska wskazała w wyjaśnieniu, w jaki sposób stosuje się definicję "przewoźnika macierzystego".
Tacy przewoźnicy mają dwa rodzaje obowiązków “niedyskryminacji“:
- Obowiązek zapewnienia tej samej treści do innych KSR co do swojego własnego, i
- Zakaz załączania zachęty do wykorzystywania ich własnego KSR.
• Linie lotnicze mogą dowolnie rozpowszechniać przez swoją stronę internetową
Rozporządzenie przyznaje, że przewoźnicy mogą swobodnie korzystać z alternatywnych systemów rezerwacji takie jak własne systemy rezerwacji internetowej i centrum połączeń telefonicznych.
• Wykaz neutralny
KSR-y muszą dostarczyć wymagane dane w sposób neutralny i kompleksowy, niedyskryminacyjny i bezstronny, w oparciu o listę obiektywnych kryteriów.
W przypadku, gdy informacje są dostarczane do konsumenta, biuro podróży musi użyć obiektywnego wykazu, chyba że wymagany jest inny, preferowany przez konsumenta.
Ceny pokazane na wyświetlaczu muszą zawierać taryfy i należne podatki, opłaty, dopłaty i opłaty na rzecz przewoźnika, które są niemożliwe do uniknięcia a możliwe do przewidzenia w chwili ich wyświetlania.
• Informacje na wyświetlaczu KSR
Zgodnie z wnioskiem złożonym przez ECTAA, rozporządzenie zapewnia identyfikację przewoźników z czarnej listy na wyświetlaczu KSR za pomocą specjalnego symbolu.
• Ograniczenia w zakresie marketingu, rezerwacji i sprzedaży danych
Marketing, rezerwacje i sprzedaż danych udostępnionych przez CRS nie mogą ujawniać tożsamości biur podróży, klientów korporacyjnych i osób podróżujących, bezpośrednio lub pośrednio.
Zasada ta ma zastosowanie w przypadku MIDTs (Marketing Information Data Tapes) i danych przekazywanych drugiej stronie w celu innego wykorzystania niż rozliczenia płatności. Zasady te stosuje się dla IATA PAXIS, inteligentnego serwisu dostarczonego przez IATA na podstawie danych BSP.
W wyjątkowych przypadkach, identyfikacja biura podróży jest możliwa, jeśli wyraziło ono zgodę dla KSR w sprawie warunków właściwego stosowania tych danych. Takie umowy są podawane do publicznej wiadomości. W żadnym wypadku przewoźnicy nie mogą korzystać z danych na wpływ wyborów biur podróży.
• Ochrona danych
Dane osobowe zebrane w celu dokonania rezerwacji lub wystawiania biletów są przetwarzane wyłącznie w sposób zgodny z tymi celami oraz jeśli jest to konieczne.
W razie przetwarzania delikatnych danych osobowych wymagana jest zgoda upoważnionej osoby.
Na wniosek, biuro podróży informuje konsumenta o nazwie i adresie KSR, celach przetwarzania danych oraz czasie trwania przechowywania danych osobowych.
• Powiązania między KSR i biurami podróży
KSR nie może dołączać nieuczciwych lub nieuzasadnionych warunków do umowy zawieranej z biurem podróży. Małe biura podróży mogą rozwiązać umowę z KSR zawiadomieniem na nie więcej niż 3 miesiące (nie przed upływem 1 roku umowy).
• Powiązania między KSR i przewoźnikami
KSR nie może dołączać nieuczciwych lub nieuzasadnionych warunków do umów zawieranych z przewoźnikami. CRS nie może rezerwować urządzenia dystrybucyjnego dla jednego lub pewnych przewoźników. KSR musi zapewnić, że ich urządzenia dystrybucyjne są odizolowane od prywatnych zasobów, zarządzania i marketingu każdego przewoźnika. KSR, który przechowuje również zasoby linii lotniczej musi zapobiegać obchodzeniu przepisów dotyczących ochrony danych poprzez połączenie między bazami danych.
• Egzekutywa Komisji Europejskiej
Komisja Europejska posiada uprawnienia do prowadzenia dochodzeń w sprawie naruszenia przepisów, zaprzestania praktyki i nałożenia grzywny.
Wpływ na przemysł:
Rozporządzenie ma wpływ na relacje między biurami podróży, KSR i przewoźnikami. Pozwala ono niemacierzystym przewoźnikom odróżniać treści taryf jednego KSR od innego, co zachęca przewoźników do wprowadzenia warunków dostępu do taryf w KSR. Wzmacnia uprawnienia agentów negocjacji w odniesieniu do ich identyfikacji danych marketingowych.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenie (WE) 80/2009 z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie kodeksu postępowania dla komputerowych systemów rezerwacji
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32009R0080:EN:NOT
• Dokument Komisji Europejskiej
Noty wyjaśniające definicję "przewoźnika macierzystego" w odniesieniu do rozporządzenia (WE) 80/2009
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2009:053:0004:0006:EN:PDF
3.9. OBSŁUGA NAZIEMNA LOTNISK
Status:
Dyrektywa obowiązująca w UE, Europejskiej Agencji Środowiska oraz w Szwajcarii
Ostateczny termin transpozycji w UE: 25 październik 1997
Ustawodawstwo do zmiany (włączając w program pracy Komisji)
Cel:
Celem Dyrektywy jest otwarcie konkurencji na rynku obsługi naziemnej lotnisk w Unii Europejskiej.
Treść:
Dyrektywa stanowi, iż w większych portach lotniczych UE dostęp do rynku dostawców obsługi naziemnej lotnisk jest wolny , a także dla niektórych kategorii usług, liczba dostawców może być mniejsza niż dwa dla każdej kategorii usługi. Ponadto , co najmniej jeden z dostawców powinien być niezależny od portu lotniczego bądź dominującego przewoźnika w tym porcie lotniczym.
Podobne przepisy istnieją w odniesieniu do samodzielnej obsługi, co oznacza, że linie lotnicze dostarczają świadczenia przedmiotowe usług: dla tych usług powinno być przyjętych co najmniej dwóch przewoźników lotniczych.
Komisja zawarła zmiany dyrektywy w sprawie obsługi naziemnej w swoim programie pracy, lecz wniosek legislacyjny nie został jeszcze przedstawiony.
Wpływ na przemysł:
Zmiana dyrektywy w prawo krajowe każdego państwa członkowskiego przyniosła pozytywne skutki w całej UE: liczba dostawców wzrosła wraz z rozwojem transportu lotniczego w ogóle, ceny za obsługę naziemna lotnisk spadły, a jakość usług poprawiła się.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy:
Rada Dyrektyw 96/67/EC 15 październik 1996 o dostępie do rynku obsługi naziemnej w portach lotniczych wspólnot.
3.10. PROGRAM BEZPIECZNEJ DYSTRYBUCJI BILETÓW W RAMACH STOWARZYSZENIA IATA (PASSENGER AGENCY PROGRAMME)
Status:
Program bezpiecznej dystrybucji biletów obowiązuje na świecie od 1952
Uchwała 818 obowiązuje od 2006 roku w UE, Europejskiej Agencji Środowiska oraz w Szwajcarii
Modyfikacje wprowadzane co najmniej raz w roku ( 1 czerwiec)
Cel:
IATA Program Bezpiecznej Dystrybucji Biletów jest światowym programem dotyczącym dystrybucji biletów lotniczych za pośrednictwem sieci akredytowanych biur podróży, które zgłosiły zakres sprzedaży dokonywanej na rzecz linii lotniczych do BSP ( sposób dystrybucji, wystawiania uniwersalnych dokumentów przewozowych i innych formularzy podlegającym rozliczeniom oraz ich rozliczania pomiędzy przewoźnikami lotniczymi oraz zatwierdzonymi agentami)
Treść:
Program reguluje stosunki pomiędzy agentami akredytowanymi przez IATA oraz liniami lotniczymi uczestniczącymi w BSP. W celu uzyskania i utrzymania akredytacji IATA, na szczeblu krajowym lub europejskim, przedstawiciele muszą spełniać kryteria dotyczące licencji, personelu, finansów, nieruchomości, bezpieczeństwa i historię sprzedaży (w kryteriach uchwały 818 i 818a ).
Program stanowi o sposobie sporządzania sprawozdań agentów i przekazywanie ich do BSP(uchwała 818, załącznik A), w tym częstotliwości przekazów. Określa procedurę sankcji stosowanych w stosunku do agentów w przypadku nieprzestrzegania przepisów dotyczących sprawozdawczości (uchwała 818, załącznik A). Reguluje zagadnienia na temat ADMS -Agencja Debetowa, jako że linie lotnicze wykorzystują agencyjne debety (uchwała 818, załącznik § 7.1.12 oraz uchwała 850 m).
Niezależny mediator zwany Komisarzem Agencji Turystycznej, prowadzi kontrole i przeglądy w sprawach dotyczących agentów oraz ubiegających się kandydatów w ramach Programu Bezpiecznej Dystrybucji Biletów, zgodnie z uchwałą 820d i 820e. Koszty Komisarza Agencji Turystycznej są zawarte w programie, w związku z czym występuje brak kontroli kosztów proceduralnych. Decyzje komisarza są wiążące dla obu stron. Decyzje komisarza mogą zostać poddane kontroli drogą arbitrażu.
Program jest zarządzany i omawiany przez kongres linii lotniczych (Passenger Agency Conference). Agenci prowadzą dyskusje w ramach wspólnych jednostek na poziomie lokalnym, europejskim i światowym , ale ostateczna decyzja zapada podczas kongresu linii lotniczych.
Wpływ na przemysł:
Zważywszy, że program IATA to tylko system wielostronnej współpracy, rozliczeń i rozrachunków ds. sprzedaży biletów lotniczych, akredytacja IATA ma zasadnicze znaczenie dla agencji turystycznych w zakresie ich przystąpienia do głównych segmentów rynku dystrybucji transportu lotniczego.
Ten proces decyzyjny Programu Bezpiecznej Dystrybucji Biletów doprowadził do zwiększonego niedostosowania działalności agentów i rosnącej dysproporcji w zakresie traktowania agentów w stosunku do linii lotniczych w ramach programu.
Dokumenty źródłowe :
• uchwały IATA: http://www.iata.org/whatwedo/travel-tourism/resolutions.htm
• strona internetowa Komisarza Agencji Turystycznej : http://www.travel-agency-commissioner.aero/
Notatki:
Zobacz ECTAA / GEBTA skargi w ramach europejskiego prawa konkurencji przeciwko IATA oraz członkowskim liniom lotniczym stowarzyszenia IATA w punkcie 7.3.4.
3.11. KALENDARZ BSP 2009
Kraj |
Częstotliwość wpłat/przekazu do BSP* |
Austria |
Raz w miesiącu (15 każdego miesiąca) |
Belgia/Luksemburg |
Dwa razy w miesiącu (5 + 20 każdego miesiąca) |
Bułgaria |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Chorwacja |
Dwa razy w miesiącu (2 + 17 każdego miesiąca) |
Cypr |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Republika Czeska/Słowacja |
Dwa razy w miesiącu (4 + 19 każdego miesiąca) |
Dania |
Dwa razy w miesiącu (1 + 15 każdego miesiąca) |
Estonia |
Dwa razy w miesiącu(ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca ) |
Finlandia |
Do czterech razy w tygodniu (23+ 31 + 7 każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca ) |
Francja |
Raz w miesiącu (17 każdego miesiąca) |
Niemcy |
Raz w miesiącu (15 każdego miesiąca) |
Grecja |
Raz w miesiącu ( 17 każdego miesiąca) |
Węgry |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Irlandia |
Raz w miesiącu (16 każdego miesiąca) |
Włochy |
Raz w miesiącu (16 każdego miesiąca ) |
Łotwa |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Litwa |
Dwa razy w miesiącu (1 + 15 każdego miesiąca) |
Malta |
Raz w miesiącu (15 każdego miesiąca) |
Holandia |
Raz w miesiącu(15 każdego miesiąca) |
Norwegia |
Dwa razy w miesiącu (1+ 15 każdego miesiąca) |
Polska |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Portugalia |
Raz w miesiącu(16 każdego miesiąca) |
Rumunia |
Dwa razy w miesiącu (1każdego miesiąca/2 każdego miesiąca +16 każdego miesiąca) |
Słowenia |
Dwa razy w miesiącu (ostatniego dnia każdego miesiąca + 15 każdego miesiąca) |
Szwecja |
Dwa razy w miesiącu (1+ 15 każdego miesiąca) |
Hiszpania |
Raz w miesiącu (16 każdego miesiąca) |
Szwajcaria |
Raz w miesiącu (15 każdego miesiąca) |
Turcja |
Dwa razy w miesiącu (1 +16 każdego miesiąca) |
Wielka Brytania |
Raz w miesiącu (17 każdego miesiąca) |
*dla bardziej szczegółowych terminów, zapoznaj się z dokumentami IATA
Dokumenty źródłowe:
Dokumenty IATA
Kalendarz BSP dla danego kraju: http://www.iata.org/customer_portal_europe/dfc.htm
3.12. UŻYCIE KUPONÓW
Status:
Prawo precedensowe w Niemczech i w Szwajcarii
Ukazuje rozwój prawomocnego, legalnego sposobu w stosunku do użytkowania kuponów
Treść:
Określone przez linie lotnicze warunki co do przewozu pasażerów, zobowiązują do wykorzystania wszystkich kuponów w kolejności uznanej za niewłaściwą i nieważną przez kilka pierwszych instancji, Sąd Apelacyjny od 2005 roku.
Sądy pierwszej instancji orzekły, jako że pasażer nie ma obowiązku korzystania z lotów lub z części rejsów, które zostały zarezerwowane w umowie. Linia lotnicza musi pozwolić pasażerowi wejść na pokład bez żądania dodatkowych opłat, jeśli ten ostatni zdecydował nie korzystać z pierwszej części planu podroży. Pasażer ma również możliwość zmiany rezerwacji. Sąd apelacyjny uznał, że warunek był nieważny gdyż wiązało się to z nieproporcjonalnymi konsekwencjami dla częściowego anulowania przez pasażera. Istnieje decyzja Niemieckiego Sądu Apelacyjnego o przypadku naruszenia przez agenta zasad korzystania z kuponów. Trybunał orzekł brak uzasadnienia na podstawie braku wyraźnych przepisów w ramach programu IATA jak i w ramach umowy o sprzedaży agencyjnej linii lotniczych, która zakazuje dokonywania rezerwacji przez agenta.
Wpływ na przemysł:
Decyzje te są istotne w obecnych warunkach, w których biura podróży są wynagradzane przez pasażerów, a czasem działają w imieniu osób, które prosiły o książce najlepsze ceny. Te budzą wątpliwości dotyczące ważności obowiązków nakładanych na środki w ramach programu Agencji IATA osobowe lub warunki linii lotniczych przewozów, do sprzedaży biletów na wykorzystanie wszystkich kuponów w sekwencji.
Sąd decyzje wiążą tylko strony postępowania i nie wiąże w żaden sposób sądy innych krajów, nawet w ramach UE.
Te decyzje są istotne w obecnej sytuacji, gdzie agencje turystyczne są wynagradzane przez pasażerów i czasami działają w imieniu pasażerów, którzy żądają najlepszych cen. Budzą wątpliwości co do słuszności obowiązków nakładanych na agentów działających w ramach Programu Bezpiecznej Dystrybucji Biletów w ramach stowarzyszenia IATA(IATA Passenger Agency Programme) lub warunków linii lotniczych dotyczących sposobu sprzedaży biletów dla wykorzystania wszystkich kuponów w kolejności.
Decyzje sądu wiążą tylko niektóre strony postępowania i nie wiąże w żaden inny sposób innych krajów, nawet w ramach UE.
Dokumenty źródłowe:
• Amtsgericht Köln 05/01/2005 (117C269/04) : decyzja pierwszej instancji
Decyzja w sprawie sprzeciwu konsumentów i linii lotniczych
• Amtsgericht Frankfurt an Main 21/02/2006 (31 C 2942/05 - 74): decyzja pierwszej instancji
Decyzja w sprawie sprzeciwu konsumentów i linii lotniczych
• Landgericht Frankfurt - 10/11/ 2008 (2/01 S 105/8):
Decyzja w sprawie odwołania w przypadku sprzeciwu agenta I linii lotniczych
• Oberlandesgericht Frankfurt -18/12/2008 (16 U 76/08 - 2/02 O 243/07): decyzja w sprawie odwołania w przypadku sprzeciwu stowarzyszenia konsumentów i linii lotniczych
• Zivilgericht Basel-Stadt - 13/01/2009 :decyzja pierwszej instancji w przypadku sprzeciwu konsumenta i linii lotniczych
3.13. UŻYCIE STRON INTERNETOWYCH LINII LOTNICZYCH PRZEZ AGENCJE TURYSTYCZNE
Status:
Prawo precedensowe we Francji, Niemczech i Hiszpanii w 2007,2008 i 2009 roku
Ukazuje rozwój prawomocnego, legalnego sposobu w odniesieniu do korzystania stron internetowych linii lotniczych przez agencje turystyczne;
Ryanair ogłosił w 2008 roku, jako że będzie anulował rezerwacje dokonywane drogą online przez biura podróży. Również zmienił swoje zasady i warunki celem uświadomienia, iż każda rezerwacja dokonana drogą inną niż bezpośrednio przez www.ryanair.com może zostać anulowana. W następstwie, wobec wielu przypadków sprzeciwu wobec Ryanair przez biura podróży bądź pośredników biur podróży zostały wszczęte postępowania przed sądem.
Treść:
W jednym przypadku, tymczasowy i decyzji odwołania zakazały organizatora wycieczki z wykorzystaniem ekranu zgarniania do rezerwacji biletów Ryanair, w oparciu o prawo wirtualnego gospodarza, aby ograniczyć korzystanie z jego stronie internetowej.
Większość decyzji, tymczasowych, także odwołań ,są przychylne internetowym biurom podróży a także pośrednikom biur podróży, w szczególności na podstawie następujących wytycznych:
- brak naruszenia warunków i zasad Ryanair przez biura podróży, ze względu na brak stosunków prawnych pomiędzy Ryanair i agencjami turystycznymi;
- rezerwacje dokonywane przez agencje turystyczne nie wywołują szkód dla Ryanair;
- bazy danych i programy komputerowe Ryanair nie korzystają z prawa chroniącego go przed użytkowaniem przez agencje turystyczne;
W jednym przypadku tylko, tymczasowe decyzje i odwołania zakazały tour operatorom korzystania z techniki screen scraping dla rezerwowania biletów lotniczych Ryanair, w oparciu o prawo wirtualnego gospodarza dla ograniczenia korzystania z jego strony internetowej;
Wpływ na przemysł:
W przypadku braku jasnych przepisów w tej kwestii, orzecznictwo jest ważnym elementem w celu ustalenia, czy biura podróży, w szczególności internetowe biura podróży, mogą korzystać z jakichkolwiek stron internetowych linii lotniczych celem dokonywania rezerwacji, w tym poprzez screen scraping.
Dokumenty źródłowe:
• Ryanair v. Vivacances : Tribunal de Commerce de Paris 09/11/2007 RG : 2007053322 : Tymczasowa decyzja o odrzuceniu roszczeń Ryanair
• Ryanair v. Vtours : Landesgericht Hamburg (21/07/2008) - Landgerichts Hamburg 28/08/2009 Geschäfts Nr 315 O 326/08): Decyzja przychylna Ryanair
• Cheap Tickets v. Ryanair : Landesgericht Frankfurt am Main 21/08/2008 06 O 478/08 - Court of Appeal in Frankfurt 05/03/2009 : Decyzja przychylna tanim lotom
• Rumbo v. Ryanair: Juzgado de lo Mercantil Núm.1 Madrid 03/09/2008 núm 452/08: Decyzja przychylna Rumbo
• Ryanair v. Atrapalo: Juzgado Mercantil Barcelona 20/01/2009 Sentencia 11/2009 : Decyzje o odrzuceniu roszczeń Ryanair
IV. TRANSPORT DROGOWY
4.1. WSPÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE PRZEWOZU PASAŻERÓW AUTOBUSEM I AUTOKAREM
Status:
Przepisy obowiązujące od 1 czerwca 1992 w UE oraz w Europejskiej Agencji Środowiska
Ustawodawstwo podlega korekcie
Cel:
Przepisy określają wspólne zasady dostępu do rynku z możliwością wolności usług transportowych pomiędzy państwami członkowskimi bez dyskryminacji w na gruncie narodowościowym oraz ze względu na miejsce prowadzenia działalności.
Treść:
Przepis 684/92, w następnej kolejności zastąpiony przepisem 11/98 obowiązuje w międzynarodowym przewozie pasażerskim, na jakiejkolwiek części trasy, w ramach Wspólnoty, przy użyciu pojazdów zarejestrowanych w państwie członkowskim.
Przewoźnicy działający w ramach wspólnoty mają swobodę świadczenia usług przewozowych pomiędzy państwami członkowskimi bez dyskryminacji na gruncie narodowościowym albo ze względu na miejsce prowadzenia działalności. Usługi sporadyczne, transport wahadłowy z zakwaterowaniem oraz specjalne usługi regularne, będące przedmiotem umowy, są zwolnione z upoważnienia, ale są zobowiązane do przedstawiania dokumentów do kontroli. Upoważnienia są wymagane w przypadku: usług regularnych , specjalnych usług regularnych nie objęte umową między organizatorem a przewoźnikiem.
Przepis wprowadza system pozwoleń w obrębie wspólnoty, na własny rachunek przewoźników którzy są upoważnieni do przewozu pasażerów autokarem bądź autobusem i którzy spełniają warunki dopuszczenia do wykonywania zawodu oraz kryteria bezpieczeństwa drogowego. Powyższe upoważnienia, odnawiane są co 5 lat, wydawane przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym prowadzona jest działalność I wydawane w imieniu przewoźnika.
Definicje „usług regularnych” , „usług sporadycznych” oraz “obsługi transportowej na własny rachunek” podano.
Wpływ na przemysł:
Organizatorzy wycieczek zapewniając międzynarodowy transport pasażerski zwyczajnie znajdą się pod hasłem sporadycznego/okolicznościowego transportu w świetle niniejszego rozporządzenia. Przewoźnicy okolicznościowi powinni wypełnić formularze podroży, które musza zawierać co najmniej jeden rodzaj usługi, główną trasę podróży oraz przewoźników.
Dokumenty źródłowe :
• Tekst regulacji prawnej
Rozporządzenie Rady ( EEC) numer 684/92 z 16 marca 1992 w sprawie wspólnych zasad dotyczących przewozu pasażerskiego autokarem oraz autobusem.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:1992R0684:20070101:EN:PDF
• Dokumenty Komisji
Wniosek z 2007 roku odnośnie przepisów dotyczących wspólnych zasad dostępu do rynku usług autokarowych i autobusowych. Proposal for a Regulation on common rules for access http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0264:FIN:EN:PDF
4.2 PRAWA PASAŻERÓW W TRANSPORCIE AUTOKAROWYM I AUTOBUSOWYM
Status:
Wniosek odnośnie przepisów prawnych opublikowany 3 grudnia 2008
Cel:
Wniosek ma na celu ustanowienie praw pasażerów w autokarach i autobusach zamiarem osiągnięcia równych szans między przewoźnikami z różnych krajów członkowskich oraz pomiędzy różnymi środkami transportu.
Treść:
Wniosek wprowadza podobne prawa pasażerów, jak te przyjęte w innych środkach transporty ( kolejowy, samolotowy), takie jak odszkodowania i pomoc dla pasażerów na wypadek przerwania podróży, tolerancja w odniesieniu do przynależności państwowej czy miejsce zamieszkania w odniesieniu do warunków transportowych oferowanych pasażerom przez firmy autobusowe bądź autokarowe, pomoc dla niepełnosprawnych osób oraz osób z ograniczoną sprawnością ruchową i odpowiedzialność w przypadku śmierci bądź obrażeń pasażerów lub utraty lub zniszczenia bagażu.
Przepisy prawne będą miały zastosowanie do przewozu pasażerów przez firmy autokarowe lub autobusowe w ramach usług regularnych. Organizatorzy podróży zazwyczaj korzystają z usług okolicznościowych, które podlegają przepisom dotyczącym odpowiedzialności firm autokarowych i autobusowym za śmierć i obrażenia pasażerów oraz zagubienie lub uszkodzenie bagażu.
Wpływ na przemysł:
Organizatorzy wycieczek prowadzący usługi okolicznościowe będą przedmiotem ponoszenia odpowiedzialności. Odpowiedzialność firmy jest nieograniczona i na poszczególnych określonych warunkach przedsiębiorstw, nie mogą kwestionować odszkodowań do 220. 000 EURO w razie wypadku. Ponadto, firmy wpłacają zaliczkę nie mniejszą niż 21.000 EURO , która może być wymagana na pokrycie natychmiastowych potrzeb ekonomicznych. Biura podróży oraz organizatorzy wycieczek mają obowiązek dostarczenia informacji o dostępności usługi we właściwym i przystępnym formacie, nie mogą odmówić rezerwacji lub wejścia na pokład osobom - chyba że w celach bezpieczeństwa tych osób- a także koordynowania celem świadczenia bezpłatnej pomocy dla osób niepełnosprawnych w terminalach autokarowych a także na pokładzie autokaru lub autobusu.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dotyczący wniosku rozporządzenia:
Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie praw pasażerów w autobusach i autokarach oraz zmieniającym się rozporządzeniu nr 2006/2004 w sprawie współpracy pomiędzy organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:DKEY=484295:EN:NOT
• Ostatnie wydarzenia/ pozycje ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
http://ectaa.org/Home/Publications/Publications/tabid/102/language/en-S/Default.aspx
V. RAIL TRANSPORT
5.1. PRAWA I OBOWIĄZKI PASAŻERÓW DOTYCZĄCE TRANSPORTU KOLEJOWEGO
Status:
Przepisy obowiązują w UE od 3 grudnia 2009
Cel:
Celem przepisu prawnego jest wzmocnienie praw pasażerów w transporcie kolejowym;
Treść:
Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady w odniesieniu do następujących:
• Dostarczanie informacji przez przedsiębiorstwa kolejowe, zawieranie umów transportowych, wydawanie biletów oraz wdrażania komputerowego systemu informacji oraz Systemu Rezerwacji Transportu Kolejowego
• Odpowiedzialność przedsiębiorstw kolejowych oraz obowiązek ubezpieczenia dla pasażerów oraz ich bagażu:
- przedsiębiorstwo kolejowe jest odpowiedzialne w przypadku śmierci pasażera lub obrażeń ciała. Odpowiedzialność gwarantowana niezależnie od winy w wysokości 220.000 EURO. Pasażerowie mają prawo ubiegania się o wypłatę zaliczki.
- przedsiębiorstwo kolejowe jest również odpowiedzialne za całkowitą lub częściową utratę lub uszkodzenie rzeczy osobistych, przewożone przez pasażera. Odszkodowania wahają się od 1,300 i 1,800 €
- przedsiębiorstwo kolejowe odpowiada za opóźnienie, w tym opóźnienie prowadzące do utraty połączenia, także za odwołanie podróży , chyba że są one wynikiem wyjątkowych okoliczności. Jest również odpowiedzialny za wszelkie poniesione szkody.
• Obowiązki przedsiębiorstwa kolejowego względem pasażerów w przypadku spóźnienia:
W przypadku opóźnienia ponad 60 minut, utraty połączenia lub odwołań, pasażerowie muszą mieć możliwość wyboru między zmianą trasy lub zwrotu pieniędzy (w tym powrót do miejsca startu podroży).
Pasażerowie , którzy spotkali się z opóźnieniem i którzy nie otrzymali zwrotu pieniędzy mogą zażądać odszkodowania (pod pewnymi warunkami) :
- 25% ceny biletu za opóźnienie od 60- 119 minut;
- 50% ceny biletu za opóźnienie od 120 minut lub więcej.
W przypadku opóźnienia, opóźnienia prowadzącego do utraty połączenia lub odwołania podróży , pasażerowie mają prawo do pomocy w tym wyżywienie, zakwaterowanie, transport i powiadomienia bliskich.
• Ochrona i pomoc dla osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej (PRM) podróżujących koleją:
- Zakaz odmowy rezerwacji lub przewozu PRM
- Obowiązek dostarczenia informacji na temat dostępności przewozów kolejowych
- Obowiązek udzielenia pomocy na pokładzie i przy wsiadaniu lub wysiadaniu, pod warunkiem, że pomoc została zgłoszona 48 godziny przed odjazdem
• Określenie i monitorowanie standardów jakości usług, zarządzania ryzykiem dla zapewnienia bezpieczeństwa osobistego pasażerów oraz rozpatrywanie skarg i
• Ogólne zasady wykonania.
Rozporządzenie stosuje się do podróży międzynarodowych podejmowanych w UE, gdzie międzynarodowe przewozy świadczone są przez licencjonowane przedsiębiorstwa kolejowe. Niektóre przepisy mają również zastosowanie do krajowych usług w UE.
Wpływ na przemysł:
Większość obowiązków wynika z niniejszego rozporządzenia, pozostałe pochodzą od rozporządzeń wewnętrznych przedsiębiorstw kolejowych, niektóre obowiązki dotyczą też biur podróży i organizatorów wycieczek. Patrz : załączona tabela obowiązków biur podróży i organizatorów wycieczek zgodnych z niniejszym rozporządzeniem.
Dokumenty źródłowe:
Tekst przepisu prawnego
Przepis prawny 371/2007/EC z 23 października 2007 dotyczący praw i obowiązków pasażerów w transporcie kolejowym.
Obowiązki biur podróży oraz organizatorów wycieczek w myśl przepisu 1371/2007
Kto |
Obowiązek |
Zakres |
Informacje przedwyjazdowe dotyczące podróży |
||
Biuro podróży |
Udzielanie informacji przed podróżą odbywa się w określonym formacie, w tym: -ogólne warunki umowy, -rozkład jazdy oraz warunki co do szybkich połączeń kolejowych/ najniższych opłat za przejazd, - dostęp, warunki dostępu do wszelkich udogodnień pokładowych dla PRM oraz rowerów; - dostęp do miejsc siedzących, - działań, które mogą spowodować zakłócenia lub opóźnienia usług transportowych, -dostępność wszelkich usług pokładowych, - procedury odzyskania zagubionego bagażu oraz składania skarg,
|
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
Organizator wycieczki |
Jak wyżej, jeśli dostępne |
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
Bilety i rezerwacje |
||
Biura podróży i organizatorzy wycieczek |
Oferty, jeśli dostępne, biletów , rezerwacji |
Wszystkie usługi oferowane pasażerom |
|
Użycie komputerowych systemów informacji i rezerwacji dla transportu kolejowego, dostarczanie informacji i wystawiania biletów; |
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
|
Zakaz ujawniania danych osobowych pasażerów w poszczególnych rezerwacjach innym jednostkom; |
|
Osoby niepełnosprawne oraz PRM |
||
Biura podróży i organizatorzy wycieczek |
Zakaz: -uiszczania dodatkowych kosztów, -odmówienia przyjęcia rezerwacji lub wydania biletu, lub wymagania obecności osoby towarzyszącej, chyba że jest to wymagane w świetle przepisu przedsiębiorstw kolejowych,
dla osób niepełnosprawnych oraz PRM |
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
|
Na wniosek, udzielenie dostępu do informacji |
Wszystkie usługi oferowane pasażerom |
|
Na wniosek, informacje na piśmie w terminie 5 dni, dotyczących przyczyn odmowy przyjęcia rezerwacji lub wydania biletu lub wymóg obecności osoby towarzyszącej zgodnie z przepisem przedsiębiorstwa kolejowego; |
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
|
Wprowadzenie środków do udzielenia pomocy osobom niepełnosprawnym oraz PRM ** |
|
Informacje dla pasażerów dotyczące przysługujących im praw |
||
Organizator wycieczki |
Dostarczenie informacji na temat praw i obowiązków pasażerów za pomocą streszczenia przesłanego przez Komisję Europejską
|
Wszystkie usługi, za wyjątkiem wyłączonych tego z zakresu |
Biuro podróży = operator działający w imieniu przedsiębiorstwa kolejowego
Organizatorzy wycieczek = operator sprzedający we własnym imieniu
* Wyłączenia: Państwa członkowskie mogą wyłączyć krajowe, miejskie, podmiejskie i regionalne kolejowe usługi pasażerskie oraz usługi świadczone w większości spoza Wspólnotą;
** PRM: osoba o ograniczonej sprawności ruchowej;
VI. TRANSPORT MORSKI
6.1. ODPOWIEDZIALNOŚĆ PRZEWOŹNIKÓW W TRANSPORCIE MORSKIM
Status:
Rozporządzenie wydany 11 marca 2009
Obowiązuje nie później niż do 21 grudnia 2012
Cel:
Poprawa ochrony pasażerów podróżujących drogą morską, poprzez ujednolicenie przepisów dotyczących rekompensat za szkody wynikające ze śmierci lub uszkodzenia ciała pasażera lub innych szkód.
Treść:
Rozporządzenie wprowadza do prawa wspólnotowego z 2002 r. Konwencji Ateńskiej przewóz pasażerów i ich bagażu drogą morską.
Główne punkty rozporządzenia to :
• Zakres
Rozporządzenie odnosi się wyłącznie do przewozu międzynarodowego drogą morską i na przewóz droga morską w obrębie państwa członkowskiego na pokładzie statków klasy A i B, gdy:
- Statek pływa pod banderą lub jest zarejestrowany w państwie członkowskim,
- Umowa przewozu została zawarta w Państwie Członkowskim lub
- Miejsce startu podróży bądź przeznaczenia, zgodnie z umową przewozu, znajduje się w Państwie Członkowskim.
Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zastosowaniu rozporządzenia do wszystkich krajowych podróży pełnomorskich .
•Zasady odpowiedzialności
- Śmierć i obrażenia ciała w wyniku katastrofy morskiej: odpowiedzialność całkowita
(z zastrzeżeniem wyjątków) przewoźnika za szkody do 290.000 € na jednego pasażera w każdym przypadku.
- Śmierć i uszkodzenie ciała w innych przypadkach niż katastrofa morska: przewoźnik ponosi winę z ciężaru dowodu do wysokości 460.000 € na jednego pasażera w każdym przypadku.
- Śmierć i obrażenia ciała w wyniku szczególnego ryzyka, takie jak wojny i terroryzm: odpowiedzialność będzie ograniczona kwotą 290.000 € na pasażera w każdym przypadku lub 390 milionów € przypadający na statek w każdym przypadku.
- Uszkodzenia bagażu: przewoźnik ponosi winę, co jest domniemane. Limity to 2.600 € do bagażu kabinowego na pasażera za przewóz, 3.900 € do innego bagażu, z możliwością potrącenia od 170 € i 14.700 € za szkody w pojazdach, z możliwością odliczenia od 380 €.
Odpowiedzialność może być ograniczona zgodnie z Międzynarodową Konwencją o ograniczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie z 1996 r., w stosownych przypadkach zgodnie z ustawodawstwem krajowym.
Gdy statek posiada licencję na przewóz ponad dwunastu pasażerów, każdy przewoźnik, który faktycznie świadczy całość lub część przewozu musi posiadać ubezpieczenie lub inne zabezpieczenie finansowe na pokrycie zobowiązań z tytułu śmierci lub uszkodzenia ciała pasażerów, w wysokości nie mniej niż 290.000 € na pasażera w każdym przypadku.
• Zaliczka
Przewoźnik, który świadczył usługę przewozową podczas gdy zdarzył się wypadek morski, który spowodował śmierć lub uszkodzenie ciała pasażera, będzie musiał wypłacić zaliczkę na pokrycie natychmiastowych potrzeb w stopniu proporcjonalnym do szkody w terminie 15 dni od ustalenia odszkodowania przez osobę do tego uprawnioną.
W przypadku śmierci, płatność nie może być mniejsza niż 21.000 €.
Zaliczka nie stanowi uznania odpowiedzialności.
•Informacje dla pasażerów
Bez szkody dla zobowiązań tour operatorów w ramach dyrektywy w sprawie podróży zorganizowanych, przewoźnik musi zapewnić pasażerom właściwe i zrozumiałe informacje dotyczące ich praw. Informacje te muszą być dostarczone na podstawie streszczenia przygotowanego przez Komisję Europejską oraz:
- w przypadku gdy umowa jest zawarta w Państwie Członkowskim: we wszystkich punktach sprzedaży, w tym sprzedaży przez telefon i Internet
- w przypadku gdy miejsce startu podróży jest w państwie członkowskim: przed wyjazdem
- w pozostałych przypadkach: nie później niż w dniu wyjazdu.
Wpływ na przemysł:
Na mocy rozporządzenia, organizator wycieczek może być uznany za przewoźnika. W związku z tym, to organizator faktycznie przewozi pasażerów drogą morską, będzie on podlegał przepisom o odpowiedzialności , jak również obowiązkowi posiadania ubezpieczenia na pokrycie odpowiedzialności za śmierć lub obrażenia ciała pasażerów.
Według Komisji Europejskiej, postanowienia rozporządzenia mają pierwszeństwo przed przepisami dyrektywy w sprawie podróży zorganizowanych o odpowiedzialności organizatorów wycieczek. Oznaczałoby to, że organizator może korzystać z ograniczenia odpowiedzialności, jak również z oczyszczenia z zarzutów /odpowiedzialności przewidziane w rozporządzeniu.
Ponadto do jego obowiązków w ramach dyrektywy w sprawie podróży zorganizowanych- jeśli organizator jest traktowany jako przewoźnik- do jego obowiązków będzie należało informowanie pasażerów przewidziane w rozporządzeniu.
Dokumenty źródłowe:
Tekst rozporządzenia
Rozporządzenie z 11 marca 2009 roku w sprawie odpowiedzialności przewoźników za pasażerów w przypadku katastrofy morskiej.
6.2. PRAWA PASAŻERÓW PODRÓŻUJĄCYCH DROGĄ MORSKĄ ORAZ SZLAKAMI ŚRÓDLĄDOWYMI
Status:
Wniosek dotyczący rozporządzenia opublikowany 3 grudnia 2008
Cel:
Celem wniosku dotyczącego rozporządzenia jest wzmocnienie praw pasażerów podróżujących droga morską oraz szlakami śródlądowymi.
Treść:
Wniosek dot. rozporządzenia wzmacnia prawa pasażerów poprzez ustanowienie zasad w odniesieniu do następujących:
• niedyskryminacja między pasażerami w odniesieniu do warunków transportowych oferowanych przez przewoźników;
• niedyskryminacja oraz obowiązkowa pomoc dla osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej (PRM);
• obowiązki przewoźników wobec pasażerów w przypadkach odwołania podróży lub opóźnienia;
• minimum informacji dostarczanych pasażerom;
• rozpatrywanie skarg;
• egzekwowanie praw pasażerów.
Rozporządzenie będzie miało zastosowanie do komercyjnych usług morskich oraz żeglugi śródlądowej, w tym rejsy pomiędzy portami lub punktami załadunku / wyładunku położonymi na terytorium UE.
Wpływ na przemysł:
Większość obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia należy do przewoźnika , niektóre zobowiązania zostały zwiększone w przypadku biur podróży i organizatorów wycieczek, takie jak świadczenie niektórych informacji, zakaz odmowy przyjęcia rezerwacji od PRM, przyjmowanie i przekazywanie zgłoszeń PRM do przewoźnika, itd.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst wniosku dot. rozporządzenia
Wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie praw pasażerów podróżujących drogą morską i żeglugą śródlądową
• Najnowsze osiągnięcia / stanowisko ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
http://www.ectaa.org/Portals/0/AD08-293-123.pdf
|
VII. Konkurencja
7.1.
ZASADY ANTYTRUSTOWE (prawa ochrony konkurencji)
Status:
-Paragrafy Traktatu Komisji Europejskiej(EC) zastosowane od dnia 1 stycznia 1958 r. w EC / UE
-Przepisy mające zastosowanie od dnia 1 maja 2004 r. w UE
-Podobne zasady mające zastosowanie w EOG (europejski obszar gospodarczy)
Cel:
Konkurencja wspiera innowacje i sprawia że ceny idą w dół. Prawa ochrony konkurencji wymagają od dostawców aby być od siebie niezależne i podlegają wzajemnej konkurencji.
Treść:
Traktat EC zakazuje dwóch rodzajów praktyk:
umowy zawarte pomiędzy dwoma lub więcej przedsiębiorstwami, których celem lub skutkiem jest
zapobieganie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w zakresie produkcji lub handlu.
zakaz jest objęty zwolnieniem, gdy umowy poprawia produkcję lub dystrybucję lub promuje pozwalając jednocześnie na korzyści dla konsumentów i nie nakłada nadmiernych ograniczeń, ani nie eliminuje konkurencji.
Nadużycia popełniane przez przedsiębiorstwo zajmują pozycję dominującą na danym rynku; nadużycie może polegać na nakładaniu nieuczciwych cen, ograniczaniu rynków lub rozwoju, dyskryminacji między
stronami transakcji lub umów sprzedaży wiązanej.
Przepisy określają które czyny są objęte zakazem oraz są uznane za nieważne ab initio. Umowy, które podlegają wyjątkom obowiązują od początku, bez uzyskania indywidualnego zwolnienia. Wciąż istnieją odstępstwa dla niektórych rodzajów umów lub w niektórych sektorach.
Komisja Europejska jest uprawniona do stosowania przepisów dotyczących ochrony konkurencji. Korzysta w tym celu z pewnych uprawnień śledczych. może nałożyć grzywny na przedsiębiorstwa, które naruszają prawa ochrony konkurencji UE.
Wszystkie krajowe organy ochrony konkurencji i sądy są uprawnione do stosowania w pełni
przepisów unijnych antymonopolowych.
Wpływ na przemysł:
Każdy zakład musi ocenić, czy jego praktyki są zgodne z Europejskimi przepisami antymonopolowymi
bez uprzedniego zgłoszenia lub przyznania indywidualnego wyłączenia przez organy ds. konkurencji.
Dokument odniesienia:
Artykuły w Traktacie WE
- Artykuł 81 traktatu WE (porozumienia między przedsiębiorstwami)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 12002E081: PL: NOT
- Artykuł 82 Traktatu WE (nadużywanie pozycji dominującej)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 12002E082: PL: NOT
#Strona 73 |
Tekst regulaminu
- Rozporządzenie Rady (WE) 1 / 2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wykonania
reguł konkurencji ustanowionych w artykułach 81 i 82 Traktatu
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32003R0001: PL: NOT
- Rozporządzenie Komisji (WE) 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. do prowadzenia
postępowania przez Komisję na mocy artykułów 81 i 82 Traktatu WE
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32004R0773: PL: NOT
7.2. Zastosowanie przepisów antytrustowych w sektorze transportu lotniczego
Status:
Rozporządzenia obowiązują od dnia 1 lipca 2005 r. w UE
Również zastosowanie w EOG i Szwajcarii
Cel:
Aby zakończyć poprzednie zwolnienia na przeprowadzenie konsultacji między liniami lotniczymi w sprawie taryf pasażerskich i planowania lotów.
Treść:
konferencje IATA taryf pasażerskich były wyłączone w latach 1993
i 2008 ze stosowania przepisów dotyczących ochrony konkurencji w umowach. Rozporządzenie stopniowo
usunęło zwolnienia grupowe.
Wyłączenie grupowe dotyczące konsultacji w sprawie przydziału czasu i harmonogramów lotniskowych zostało zniesione 1 stycznia 2007 roku.
Wyłączenie grupowe dla konferencji taryf było stopniowo znoszone dnia od 1 listopada 2008
dla wszystkich tras wewnątrz Wspólnoty oraz wszystkich tras między Wspólnotą, EOG, Szwajcarią
i państwami trzecimi.
Wpływ na przemysł:
taryfy IATA, które zostały wcześniej określone w taryfowych konferencjach IATA , zostały zastąpione przez elastyczne taryfy i e-taryfy, które są ustalane na podstawie średniej ceny biletów, do której dodaje się elastyczność główną. Agenci mogą mieć dostęp do nowych taryf IATA (FIF, CIF, YIF) zamiast
poprzednich taryf.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenie Komisji (WE) 1459/2006 z dnia 28 września 2006 r. dotyczące stosowania art
81 (3) Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych w
konsultacji w sprawie taryf pasażerskich w rejsowych połączeniach lotniczych oraz przydziału czasu na lotniskach
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32006R1459: PL: NOT
7.3. Decyzje i dochodzenia w sprawie organów konkurencji dotyczące transportu
7.3.1. ZMNIEJSZENIE i USUWANIE PROWIZJI DLA AGENTÓW
Status:
Skargi rozpatrzone i odrzucone na poziomie krajowym i UE
Cel:
Celem było usankcjonowanie praktyk linii lotniczych w związku ze zmniejszaniem się i usuwaniem prowizji dla agentów Jednakże organy ochrony konkurencji odrzuciły skargi.
Treść:
Przedstawiciele agentów złożyłyli skargi przed Europejskim organem konkurencji w sprawie antykonkurencyjnych porozumień i nadużywania pozycji dominującej przez linie lotnicze, przez które
zmniejszył się poziom prowizji dla agentów.
Zjednoczone Królestwo
ABTA wszczęła postępowanie w 2002 r. przeciwko British Airways za nadużycie pozycji dominującej na
tej podstawie, że płatności dokonywane ,były tak niskie, że nie pozwalały biurom podróży na pokrycie
kosztów. Poza tym klienci byli zachęcani do rezerwacji biletów lotniczych na stronie internetowej.
Office of Fair Trading oddalił skargę, uznając, że biura podróży mogą swobodnie odzyskiwać koszty od konsumentów poprzez narzut lub prowizję za usługę. Komisja stwierdziła również, że
nie byłoby nadużyciem udostępnianie biletów BA na stronie internetowej w niższych cenach dla klientów , ponieważ różnica w cenie nie eliminują konkurencję między różnymi metodami dystrybucji biletów.
Irlandia
ITAA złożył skargę w Irlandii w 2002 r. przeciwko Aer Lingus za nadużywanie dominującej
pozycji. Władze Irlandii stwierdziły, że linie lotnicze nie posiadają pozycji dominującej.
UE
ECTAA i GEBTA wniósł skargę na mocy europejskiego prawa konkurencji z SAS w 1998 roku.
ECTAA i GEBTA twierdził, że SAS realizowała praktyki uzgodnione z innymi liniami lotniczymi
działającymi na rynku skandynawskim i nadużywała swojej pozycji dominującej. Komisja Europejska oddaliła skargę w 2003 roku. Uznała, że nie ma obowiązku dla linii lotniczych pokrywania kosztów podróży poniesionych przez agentów, bez względu na pozycję na rynku. Uznając, że w przypadku gdy usługodawca nie płaci prowizji, biuro podróży może pobierać opłaty za usługi, które są proporcjonalne do wartości usług, które przekazują klientom. Komisja Europejska uważa również, że linie lotnicze i biura podróży oferują odrębne usługi dla klientów i żadna reguła konkurencji nie może wspierać poglądu, że skoro SAS sprzedaje bezpośrednio do klientów, powinna ona przyznać biurom podróży takie same warunki, jakimi się kieruje. Co do praktyk uzgodnionych, Komisja Europejska uznała za zwykły zbieg okoliczności, że w krótkim okresie czasu podczas którego kilka Europejskich przewoźników przystąpiło do redukcji lub wyeliminowania prowizji, nie dostarczyło żadnych dowodów umowy lub uzgodnionej praktyki.
Wpływ na przemysł:
Linie lotnicze kontynuowały obcinanie i usuwanie prowizji agentów, z kilkoma zmianami, gdzie agenci uzyskali środki uznane za zgodne z prawem do wynagrodzenia zgodnie Umową dot. Sprzedaży Pasażerom IATA
7.3.2. Wypłaty motywujące dla agentów (Virgin kontra British Airways)
Status:
Decyzje wiążące British Airways, potwierdzone przez sąd najwyższy WE
Wskazanie zasad wypłat motywujących agentom przez dominujące linie lotnicze
Cel:
Celem skargi złożonej przez Virgin było usankcjonowanie wcielenia w życie schematu BA nagród za wyniki dla agentów . Ten program zniechęcał agentów do sprzedaży usług innych linii lotniczych w szczególności ze względu na podstawę obliczania wynagrodzenia motywacyjnego.
Treść:
Komisja Europejska uważa, że BA nadużyła swoich praw na brytyjskim rynku powietrznym. Potępiła BA system wynagrodzeń i skazała na karę grzywny w wysokości € 6,8 milionów w lipcu 1999 roku. BA odwołała się w dwóch kolejnych instancji przed Europejskim Sądem wspólnotowym, ale oba odwołania zostały odrzucone.
Komisja Europejska określiła również 7 zasad na przyszłe wypłaty prowizji dokonywane
biurom podróży przez BA i przez inne linie lotnicze w podobnej sytuacji:
1. Prowizja dla biur podróży jest zróżnicowana w zależności od:
1,1 wahania kosztów dystrybucji przez różne biura podróży, lub
1.2. zmiany w wartości usług świadczonych przez dominujące linie lotnicze różnych biur podróży w zakresie dystrybucji jej bilety.
2. Prowizje rosną na pewnej wysokości, która odzwierciedla:
2.1. oszczędności dla linii lotniczych dominującej w kosztach dystrybucji, lub
2.2. wzrost wartości usług świadczonych przez biuro podróży
dominujących linii lotniczych w dystrybucji swoich biletów.
3. Prowizje dotyczą sprzedaży przez biura podróży w okresie nieprzekraczającym sześciu
miesięcy.
4. Płatności prowizji nie odnoszą się, do sprzedaży przez biura podróży w poprzednim okresie.
5. Wzrost prowizji na podstawie metody liniowej powyżej każdej linii bazowej określonej w
porozumieniu.
6. Prowizja od każdego biletu nie obejmuje wzrostu prowizji wypłacanej na wszystkie pozostałe bilety dominującej linii lotniczej wydane przez biuro podróży.
7. Biura podróży mogą swobodnie sprzedawać bilety lotnicze , inne towary i usługi
przez osoby trzecie.
Wpływ na przemysł:
decyzja Komisji Europejskiej dot. zasad zapobiegania dominującym liniom lotniczym związywania
agentów z nimi poprzez systemy motywacyjne.
Dokumenty źródłowe:
decyzji Komisji Europejskiej z dnia 14 lipca 1999 r., IV/D-2/34.780, Virgin / British Airways
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: l: 2000:030:0001:0024: PL: PDF
komunikat prasowy Komisji Europejskiej w sprawie zasad prowizji płaconej przez
linie lotnicze dla biur podróży
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference = IP/99/504 & format =HTML i wieku = 1 & language = EN &guiLang
uage = pl
Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich, T219/1999, British Airways przeciwko
Komisji, 17 grudzień 2003
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 61999A0219: PL: NOT
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, C95/2004, British Airways przeciwko
Komisji, 15 marca 2007
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 62004J0095: PL: NOT
7.3.3. OPODO
Status:
Skarga do Europejskiej Komisja odrzucona w 2002 r., odnosząca się do linii lotniczych i zobowiązań finansowych Opodo
Cel:
Skarga złożona przez TQ3 mająca na celu zakaz wspólnych przedsięwzięć pomiędzy liniami lotniczymi w celu stworzenia Opodo.
Treść:
W 2001 r., 9 linii lotniczych stworzyło Opodo, wspólną stronę internetową oferującą konsumentom możliwość zarezerwowania biletów lotniczych oraz hoteli, pakietów turystycznych, wypożyczania samochodów oraz innych usług turystyczynych.
Komisja Europejska uważa, że umowa joint venture (wspólne przedsięwzięcie) nie narusza praw konkurencji , z zastrzeżeniem zobowiązań podjętych przez zainteresowane linie lotnicze i przez Opodo.
Linie lotnicze zobowiązały się w szczególności (1) do traktowania Opodo i innych agencji na równych prawach; (2) do nie przyznania wyłącznych praw Opodo dostępu do hoteli, cen i preferencyjnych
usług, chyba że jest to komercyjnie uzasadnione; (3) aby nie wchodzić w klauzulę MFN z Opodo, chyba że jest to komercyjnie uzasadnione.
Opodo, ze swej strony zobowiązały się (1) nie żądać warunków MFN od linii lotniczych chcących pojawić się na portalu, (2), aby uniknąć wymiany informacji między przewoźnikami, (3) do przestrzegania Kodeksu Postępowania CRS i wprowadzenia poprawek , (choć nie miało to być rozpatrywane jako CRS), (4) do zastosowania prowizji dotyczących agencji on-line ze Sprzedaży Umów Pasażerskich IATA; (5) nie zawieranie umowy na wyłączność z CRS .
Wpływ na przemysł:
Stworzenie Opodo zostało zaaprobowane . Linie lotnicze wycofały się z Opodo, ale niektóre
zobowiązania podjęte przez Opodo są nadal stosowane.
Dokumenty źródłowe:
Tekst poręczenia, w tym zobowiązania
Przypadku COMP/A.38321/D2, TQ3 Travel Solutions GmbH / Opodo Limited:
http://ec.europa.eu/konkurencji / antymonopolowych / przypadków /decisions/38321/en.pdf
Uwagi:
Więcej informacji na temat kodeksu postępowania CRS w pkt 3.8 i więcej informacji na temat
Programu Sprzedaży Umów Pasażerskich zgodnie z pkt 3.10.
7.3.4. ECTAA / GEBTA V. IATAI IATA członkowie linii lotniczych
Status:
Skargę do Komisji Europejskiej zamknięto w 2005 roku.
Cel:
Skargi wniesione przez ECTAA i GEBTA po nieudanych poprzednich negocjacjach
z IATA, w celu wprowadzenia większej równowagi na korzyść agentów IATA w Passenger
Agency Program (IPAP).
Treść:
Skarga została oparta na naruszeniu przepisów dotyczących łamania Europejskich zasad konkurencji w porozumieniach między przedsiębiorstwami i nadużywaniem pozycji dominującej. ECTAA i GEBTA twierdził, że IPAP nałożył niepotrzebne zobowiązania na biura podróży i przyczyniły się do podziału
Wewnętrznego Rynku. Ponadto ECTAA i GEBTA twierdził, że IPAP był używany przez linie lotnicze
aby nałożyć nieuczciwe warunki umowy w biurach podróży, i wyprzedawać w niższej cenie bilety lotnicze i tym samym zablokować rynki .
Komisja Europejska powiadomiła o obawach IATA w czerwcu 2003 r. w sprawie wahań
i proporcjonalności kryteriów akredytacyjnych dla biur i dotyczące ograniczeń w swobodnym
świadczeniu usług spowodowane przez procedury biletowe , Planów Płatności i Rozliczeń (BSP)
oraz przepisów dotyczących miejsca dostępu do taryf.
ECTAA / GEBTA i IATA wynegocjowały nowelizacje do IPAP pod kierunkiem
Komisji Europejskiej. Poprawki Kompromisowe weszły w życie 1 stycznia 2006 r. w Uchwale 818. Na podstawie tych zmian oraz z punktu widzenia dalszych negocjacji, ECTAA i GEBTA wycofała skargę w grudniu 2005 roku.
Wpływ na przemysł:
W sprawie kryteriów akredytacyjnych dla biur, lokalne kryteria kwalifikacji pracowników zostały usunięte, a kryteria dla biur i urządzeń bezpieczeństwa zostały uproszczone. Została stworzona dodatkowa akredytacja , nazwana, jednolitą europejską akredytacją , co ułatwia
procedury akredytacji dla podmiotów prowadzących działalność w kilku krajach europejskich.
W odniesieniu do uczciwości i proporcjonalności, prawa agentów do bycia wysłuchanym były wymierzone dyscyplinarnie, i wzmocnione wobec nich . Ponadto, Euroforum było utrzymywane w
miejscu aby przysłużyć się dialogom i dalszym negocjacjom .
Zagadnienia dotyczące trans granicznej działalności w Europie, IATA przedstawiła Europejski Zjednoczenie Satellite Printers, dzięki czemu agenci mogli wprowadzic na stanowisko kogoś w innych Państwach Członkowskich. Co więcej, agenci byli zapewnieni o możliwość korzystania z zasobów biletów trans granicznych . Wreszcie, w odniesieniu do dostępu do taryf, warunki SITI / SOTO zostały usunięte.
Niektóre punkty pozostały do dalszych negocjacji, w szczególności centralizacja operacji BSP,
poprawę lokalnych kryteriów finansowych i standardów bezpieczeństwa oraz stanu praw i obowiązków agentów wynikających z IPAP. ECTAA i GEBTA również realizowała to , wzywając do
modernizacji zarządzania IPAP i większego udziału biur podróży w tym zarządzaniu.
IATA nie przysługuje już żadny zakazu zawierania porozumień kartelowych w Unii Europejskiej od 1 maja 2004. W związku z tym, IATA jest zobowiązana do ciągłego sprawdzania zgodność swoich rozwiązań z Wspólnotowym prawem konkurencji.
Uwagi:
Zobacz więcej informacji na temat sprzedaży IATA Programu Agencji Pasażerskiej w pkt 3.10.
7.3.5. DECYZJE PRZECIKO SNCF I EXPEDIA
Status:
2009 decyzja francuskiego Conseil de la Concurrence sankcjonująca SNCF i Expedia.
Cel:
Skargi wniesione przez 3 biura podróży on-line (Karavel-Promovacances, Lastminute
i Switch), w celu praktyki sankcji francuskiego przedsiębiorstwa kolejowego SNCF, które
było zapewnienie korzyści dla agencji on-line Expedia na szkodę innych konkurencyjnych agentów on-line .
Treść:
SNCF i Expedia zostali skazani na podstawie europejskiego prawa konkurencji na zapłatę kary w wysokości 5 € 500,000 mln €, odpowiednio, od porozumienia między przedsiębiorstwami i nadużycia
pozycji dominującej, sprzyjanie Voyages-sncf.com ze szkodą dla konkurentów innych agencji turystycznych on-line.
SNCF i Expedia stworzyło antymonopolowe porozumienie umożliwiające ich wspólne przedsięwzięcie Voyages-SNCF skorzystać z zalet związanych z wspólną stroną internetową SNCF, w szczególności
korzystających z ruchu w sieci wynikających z zakupu biletów na pociąg, wysyłanie wspólnego
biuletyny, dzielenie się nierównomiernie miejscem reklamowym i korzystających z symbolu nazwy markowej "SNCF”.
SNCF też nadużyła pozycji dominującej poprzez:
nakładając wysokie i dyskryminujące koszty w celu umożliwienia dostępu do taryf;
płacąc prowizje w sposób dyskryminujący;
pozbawienie konkurentów dostępu do niektórych funkcjonalności co oznacza brak możliwości
dystrybucji niektórych ofert i poprzez narzucanie dyskryminujących warunków do przedstawienia oferty.
Wpływ na przemysł:
Decyzje ta opierają się na Europejskim prawie antymonopolowym , i które mogą być stosowane przez sądy i władze krajowe. Jednak inne sądy nie są zobowiązane na mocy tej decyzji.
Decyzja jest ważna w zakresie dostępu do oferty i funkcjonalności bez
dyskryminacji przewoźnika własnych kanałów dystrybucji i biur podróży.
Decyzja ta jest jednak ważna w szczególności, że stosuje się do przedsiębiorstwa w warunkach monopolistycznych , gdzie powstały biura podróży które działają we wspólnym przedsięwzięciu.(joint venture) .
Dokumenty źródłowe:
Tekst decyzji French Conseil de la Concurrence:
Decyzję nr 09-D-06 du 5 février 2009 w stosunku ŕ des pratiques Mises en oeuvre par la SNCF
Expedia Inc et dans le secteur de la vente en ligne de podróży
http://www.autoritedelaconcurrence.fr /pdf/avis/09d06.pdf
7.4. Kontrola połączeń(fuzji)
Status:
Regulacje mające zastosowanie od dnia 1 maja 2004 r. w UE
Również zastosowanie w EOG i Szwajcarii
Cel:
Łączenia przedsiębiorstw są mile widziane, o ile nie utrudniają one
konkurencji. Celem zbadania proponowanych połączeń jest zapobieganie szkodliwego wpływu na
konkurencje. Fuzje o wymiarze wspólnotowym są badane na poziomie europejskim. To
Pozwala firmom handlowym w różnych państwach członkowskich UE, aby uzyskać zezwolenie na ich
połączeń za jednym zamachem.
Treść:
Połączenia osiągnie wymiar wspólnotowy i będzie sterowane na szczeblu UE, jeśli spełnia
warunki w zakresie obrotu osiągniętego na całym świecie, we Wspólnocie lub w kilku
Państwach Członkowskich przez wszystkich zainteresowane przedsiębiorstwa lub indywidualnie, w zależności od tego czy obrót jest osiągnięty w kilku państwach członkowskich czy w niewielu państwach członkowskich.
Komisja Europejska bada, czy połączenie znacząco utrudni skuteczność konkurencji w UE. Ma władzę w procesie przyjmowania wniosków innych podmiotów lub zainteresowanych stron ,informacji lub komentarzy na temat skutków proponowanego łączenia.
Jeśli Komisja Europejska uzna, że planowana fuzja może prowadzić do zakłócenia konkurencji,
strona proponowanego połączenia może być zobowiązana do usunięcia skutków antykonkurencyjnych.
W przeciwnym razie Komisja Europejska może zakazać fuzji .
Wpływ na przemysł:
Każde połączenie, które jest w wymiarze wspólnotowym należy zgłosić się do Komisji Europejskiej .
Biura podróży, organizatorzy wycieczek i ich związki zawodowe mogą zostać poproszone o odpowiedź na
kwestionariusze Komisji Europejskiej w sprawie fuzji w sektorze podróżowania i transportu , w tym fuzji pomiędzy liniami lotniczymi.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenie Rady (WE) 139/2004 z 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji
przedsiębiorstw
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =CELEX: 32004R0139: PL: NOT
VIII. Podatki i polityka urzędu celnego
8.1. VAT
8.1.1. System podatku od wartości dodanej
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE
Termin transpozycji: 1 stycznia 1978 przekształcenie (1 stycznia 2008 r.)
Cel:
Dyrektywa ustanawia wspólny system podatku od wartości dodanej.
Treść:
Dyrektywy 2006/112/WE, często określane jako "dyrektywa VAT" jest przekształceniem szóstej Dyrektywy VAT z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstwa Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG). Jest to główna część przepisów prawodawstwa europejskiego VAT.
System podatkowy VAT UE z podatkami na konsumpcję dóbr i usług w UE.
Kluczową kwestią VAT UE w przypadku gdy chodzi o zaopatrywanie i konsumpcję pojawia się skutkiem tego ustalenie które Państwo Członkowskie będzie pobierać podatek VAT i jak będzie stawka VATu. Patrz rozdział 8.1.2 dla więcej szczegółów.
Różne stawki podatku VAT stosuje się w różnych państwach członkowskich UE. Minimalna stawka standardowej VAT w całej UE wynosi 15%, chociaż obniżonych stawek podatku VAT, tak niskich jak 0%, stosowane są w poszczególnych państwach na różnego rodzaju świadczeniach. Maksymalna stawka w UE wynosi 25%. Patrz rozdział 8.1.4 więcej informacji.
Przedsiębiorstwo jest zazwyczaj w stanie odzyskać podatek VAT w zakresie naliczonego wkładu ,VAT jest używany do opodatkowania produkcji. Naliczony podatek VAT jest odzyskiwany poprzez porównanie go w stosunku do podatku należnego w odniesieniu do których działalności ma obowiązek rozliczenia z rządem, lub, jeśli jest nadmiar, domagać się zwrotu od rządu.
Dyrektywy w sprawie VAT wymaga określenia pewnych towarów i usług, które mają być zwolnione z podatku VAT oraz niektórych innych towarów i usług zwolnionych z podatku VAT, jednak z zastrzeżeniem możliwości państw Państwo Członkowskie ma możliwość naliczenia podatku VAT od tych usług. Patrz rozdział 8.1.4 wiecej informacji.
Wpływ na przemysł:
Biura podróży działają jako pośrednicy do rozliczenia podatku VAT, zgodnie z Dyrektywą VAT . Szczególne uregulowania dotyczących podatku VAT dla biur podróży istnieje dla sprzedaży we własnym imieniu nabyte od osób trzecich na rzecz turysty. Patrz rozdział 8.1.3 wiecej informacji.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy
Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: L: 2006:347:0001:01: PL: HTML
8.1.2. Miejsce świadczenia usług
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE
Termin transpozycji obowiązujących przepisów: 1 stycznia 1978 przekształcenie (w: 1
Stycznia 2008 r.)
Termin transpozycji nowych przepisów: 1 stycznia 2010 r. (niektóre przepisy 1 stycznia 2011 i 2013)
Cel:
Miejscem świadczenia usług określa miejsce, w którym VAT jest należny.
Zasady określania miejsca świadczenia usług zmienią się od 1 stycznia 2010 r. dla
zapewnienia, że opodatkowanie przypada państwom członkowskim, gdzie konsumpcja ma miejsce. Nowe
zasady zapewnią bardziej wyrównane warunki konkurencji między dostawcami usług, którzy obecnie mają możliwość wyboru w zależności od charakteru świadczonych usług, aby znaleźć się poza UE i nie płacić należności VAT lub ulokować się w państwie członkowskim o niskiej stawce podatku VAT i płacić stawki bez względu na to w jakim Państwie Członkowskim UE są ich klienci opłaty.
Treść:
Artykuły 43 do 59 dyrektywy w sprawie VAT (przekształcenie z szóstej Dyrektywy VAT) określenie miejsca świadczenia usług i tym samym miejscu, w którym VAT jest należny.
Od dnia 1 stycznia 2010 r., główną regułą dla „ business to business” (B2B) będzie to, że
miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie usługobiorca ma siedzibę, a nie gdzie
dostawca ma siedzibę (obecne przepisy). Usługobiorca będzie zobowiązany do
rozliczenia podatku VAT w odniesieniu do usług w kraju w ramach systemu odwrotnego obciążenia.
Gówna zasada dla ” business to customers” (B2C) będzie wspominać , że miejscem świadczenia usług będzie w miejscu gdzie dostawca ma siedzibę.
Istnieją pewne wyjątki od tych zasad ogólnych, w szczególności w odniesieniu do usług związanych z gruntem ("Nieruchomości"), świadczenie transportu pasażerskiego, świadczenie usług związanych z
kulturą, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej i innych podobnych czynności,
usług restauracyjnych i cateringowych i krótkoterminowe leasingu środków transportu. Ogólnie rzecz biorąc, materiały te będą w miejscu, gdzie są faktycznie wykonywane.
Istnieje także wyjątek dla świadczenia usług przez pośredników, ale tylko o ile są one
dostarczane do klientów indywidualnych (B2C), miejsce świadczenia pozostanie tam gdzie są przeprowadzane transakcje. Jednak miejsca B2B przez pośredników będzie wchodzić w
ogólne zasady dostaw miejsce od dnia 1 stycznia 2010 r., tj. w przypadku gdy klient ma
siedzibę.
Między innymi ,wyjątkiem są usługi faktycznie wykonywane i konsumpcji na pokładzie
statków, samolotów lub pociągów, dla których miejscem świadczenia będzie punktem wyjścia ( podróż w obie strony jest traktowana jako oddzielny transport).
Od dnia 1 stycznia 2011 r., zasady mające zastosowanie do wydarzeń zmienia się w stosunku do tych wprowadzonych w 2010 oraz B2B (nie B2C) zaopatrywanie organizowanych imprez będzie podlegało zasadom tj. podatek VAT należy rozliczać w miejscu, gdzie usługobiorca ma siedzibę. Nie odnosi się to
z dostawą za zgodą na wydarzenie.
Od dnia 1 stycznia 2013 r., zasady mające zastosowanie do leasingu i wynajmu pojazdów w transporcie do nie-klientów biznesowych (inne niż krótkoterminowe) zmienią się od tych, które wprowadzono w 2010 r.,
powodując, że miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie usługobiorca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.
Każde państwo członkowskie ma możliwość zmiany miejsca dostawy do miejsca faktycznego wykorzystania i korzystania z zasady o unikaniu podwójnego opodatkowania, nontaxation lub zakłócenie konkurencji.
Dla porównania obecnych i przyszłych przepisów, istotne w kontekście turystyki znajdują się w
tabela zamieszczona poniżej.
Wpływ na przemysł:
Odniesieniu do transakcji B2C przez pośredników miejsce świadczenia nie ulegną zmianie. Jednakże dla B2B dostaw przez pośredników miejsca świadczenia nie będą następującymi miejscami świadczenia
podstawowych usług (o ile klient nie przewiduje numeru identyfikacyjnego VAT w innym
kraju), ale przesuną się automatycznie na miejsce siedziby klienta i będą rozliczenia z podatku VAT w swoim kraju w ramach systemu odwrotnego obciążenia.
Dokumenty źródłowe:
Tekst dyrektywy z obecnego miejsca zasady dostaw (art. 43 do 59)
Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu wartości dodanej
podatku
http: / / eur-lex.europa.eu /LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: L: 2006:347:0001:01: PL:HTML
Tekst dyrektywy z miejsca zasady dostaw
Dyrektywy 2008/8/EC z dnia 12 lutego 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2006/112/EC w zakresie
miejsce świadczenia usług
http: / / eur-lex.europa.eu /LexUriServ / LexUriServ.do? Uri =Dz.U.: L: 2008:044:0011:01: PL:HTML
Dotychczasowe i nowe zasady podaży istotne dla turystyki
Począwszy od 1 stycznia 2010 usługi...[pierwsza kolumna] są opodatkowane, gdzie …[ostatnie dwie kolumny zależą czy jest to B2C albo B2B podaż]:
OBECNE PROWIZJE |
PRZYSZŁE PROWIZJE |
||
B2C |
B2B |
B2C |
B2B |
Zasada ogólna w odniesieniu do usług |
... Dostawca prowadzi działalność, z wyjątkiem niektórych usług, w tym większość usług turystycznych (patrz poniżej) |
... Dostawca prowadzi działalność, z wyjątkiem niektórych usług, w tym większość usług turystycznych (patrz poniżej) |
... Dostawca prowadzi działalność, z wyjątkiem niektórych usług, w tym większość usług turystycznych (patrz poniżej), chyba że państwa członkowskie korzystają z opcji (patrz pkt 1) |
... Usługobiorca jest ustalony, z wyjątkami dla niektórych usług, w tym większość usług turystycznych (patrz poniżej), chyba że państwa członkowskie korzystają z opcji (patrz pkt 1) |
Wyjątki
Mediator |
... Podstawowe usługi odbywają się zgodnie z poniższymi postanowieniami |
... Podstawowe usługi mają miejsce, o ile klient nie jest zarejestrowany dla celów VAT w innym państwie członkowskim niż to, gdzie odbywają się podstawowe usługi, w tym przypadku usługa jest opodatkowana w przypadku gdy nabywca jest ustalony |
... Podstawowe usługi odbywają się zgodnie z poniższymi postanowieniami |
... Klient jest ustalony, chyba że MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
Zakwaterowanie (hotel i podobne usługi), w tym przyznania prawa do korzystania z tych usług |
... Hotel jest położony |
... Hotel jest położony |
... Hotel jest położony |
... Hotel jest położony |
Transport pasażerski |
... Transport odbywa się, z uwzględnieniem przebytej odległości |
... Transport odbywa się, z uwzględnieniem przebytej odległości |
... Transport odbywa się, z uwzględnieniem przebytej odległości |
... Transport odbywa się, z uwzględnieniem przebytej odległości |
Restauracja i catering |
... Dostawca ma siedzibę, |
... Dostawca ma siedzibę, |
... Usługi są faktycznie świadczone |
... Usługi są faktycznie świadczone |
Usługi przewoźnika są fizycznie wykonywane i spożywane na pokładzie statków, samolotów lub pociągów ** |
... Odbywa się transport |
... Odbywa się transport |
... Punktem wyjścia *** |
... Punktem wyjścia *** |
Kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe i podobna działalność (np. targi i wystawy), w tym usługi pomocnicze |
... Działania / imprezy odbywają się |
... Działania / imprezy odbywają się |
... Działania / imprezy odbywają się |
... Działania / imprezy odbywają się W 2011 r. rozróżnia się: - Wstęp do tych działań ->bez zmian - Świadczenie usług i usług pomocniczych związanych z działalnością ->opodatkowane w którym usługobiorca ma siedzibę, chyba że MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
Wynajem środków transportu - krótkoterminowe (ST) * - długoterminowe (LT) |
... Dostawca ma siedzibę, bez względu na krótki lub długi okres najmu
stosuje się przepis, chyba że MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
... Dostawca ma siedzibę, bez względu na krótki lub długi okres najmu
stosuje się przepis, chyba że MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
ST: ... środki transportu są oddawane do dyspozycji klienta LT: ... dostawca ma siedzibę Od 2013: ST: ... środki transportu są oddawane do dyspozycji klienta LT: ... usługobiorca ma siedzibę, z wyjątkiem (patrz punkt 2 poniżej), powyższe przepisy stosuje się, chyba że MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
ST: ... środki transportu są oddawane do dyspozycji klienta LT: ... usługobiorca ma siedzibę,
chyba że przepisy stosuje się MS skorzystać z opcji (patrz pkt 1) |
* Short-term (krótko- okresowe)= okres nie dłuższy niż 30 dni. Za wyjątkiem statków, których okres ten nie przekracza 90 dni
** W przypadku operacji transportu pasażerów wykonywanej na terytorium Wspólnoty
*** podróż powrotna jest uważana za oddzielny transport
(1) Opcja: W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, braku opodatkowania lub zakłócenia konkurencji, Państwa Członkowskie mogą (i)zwolnic usługi , jeżeli uzna, skuteczne użycie korzystania z usług ma miejsce poza terytorium Wspólnoty oraz (ii) usługi podatkowe, jeżeli uzna, skuteczny dostęp do korzystania z usług, które odbywają się w ramach terytorium.
(2) Wyjątek: miejsce świadczenia długoterminowych wynajmów łodzi rekreacyjnych dla podmiotu niebędącego podatnikiem jest miejsce, gdzie łodzi rekreacyjnych są oddawane do dyspozycji klienta, gdy usługodawca ma siedzibę również w tym miejscu.
8.1.3. SPECJALNE VAT DLA BIUR PODRÓŻY
Status:
dyrektywy obowiązujące w UE
Termin transpozycji: 1 stycznia 1978 (wersja przeredagowana: 1 stycznia 2008)
Legislacja w trakcie przeglądu
Cel:
Pierwszym celem specjalnego planu dla biur podróży jest uproszczenie stosowania przepisów o podatku VAT dla tych dostaw. Kiedy agent turystyczny kupuje usługi turystyczne od innych dostawców, później łączy je w pakiet i sprzedaje produkt klientom w swoim własnym imieniu i na własny rachunek, przepisy tego specjalnego systemu zapewnią, że biura podróży unikną wielu rejestracji dla celów VAT w różnych państwach członkowskich, z których usługi są świadczone.
Drugim celem tego specjalnego systemu jest podział dochodów z VAT między państwami członkowskimi. Specjalny system gwarantuje, że dochody VAT będą przyznane Państwom Członkowskim, w którym konsumpcja poszczególnych usług ma miejsce. Przychody z podatku VAT od usług wykorzystanych w czasie podróży - np. hotel, restauracja, transport - są przypisane do państwa członkowskiego, w którym usługi te są konsumowane, podczas gdy VAT od marży biura podróży jest przyznane Państwom Członkowskim, w którym biuro podróży ma swoją siedzibę.
Zawartość:
Artykuły 306 do 310 dyrektywy VAT (przekształcenie 6. dyrektywy VAT) przewiduje szczególny system dla biur podróży. Ma ona zastosowanie do biur podróży, których materiały składają się z elementów, takich jak zakwaterowanie w hotelu i transportu, które zostały zakupione od stron trzecich, a potem sprzedane, w imieniu własnym, dla podróżnych.
Wszystkie transakcje dokonywane przez biura podróży dotyczące podróży traktowane są jako jedno świadczenie. Podstawą opodatkowania jest marża zysku osiągniętego przez biuro podróży na dostawy pakietów wycieczkowych. Biuro podróży, które stosuje niniejszą procedurę marży nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od transakcji, które są z nim i które są dla bezpośredniej korzyści turysty. Miejsca opodatkowania dostaw biur podróży jest miejscem, w którym ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczona jest usługa lub, w przypadku braku takiego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca prowadzenia działalności, miejsce jego stałego zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
Specjalny system nie ma zastosowania do biur podróży działających w charakterze pośredników, którzy zgodnie z artykułem 79 (c) dyrektywy w sprawie VAT traktują kwoty jakie otrzymują od swoich klientów jako zwrot wydatków na rachunek tych klientów, które są rejestrowane w księgach na koncie przejściowym.
W 2002 r. Komisja Europejska przedstawiła wniosek dotyczący przeglądu specjalnego systemu dla biur podróży. Celem projektu była modernizacja specjalnego systemu i zapewnienie bardziej jednolitego stosowania specjalnego systemu przez państwa członkowskie UE. Jednakże Państwa Członkowskie nie były w stanie znaleźć wspólnego porozumienia w sprawie tekstu kompromisowego i pod koniec 2003 r. projekt dyrektywy został odłożony na bok.
W 2007 r. Komisja Europejska wszczęła postępowanie w sprawie naruszenia przepisów przeciwko kilku państw członkowskich z powodu nieprawidłowego stosowania specjalnych procedur. W większości tych przypadków, Komisja uważa, że specjalny system dla biur podróży nie ma zastosowania do tzw całości dostaw sprzedaży, tj. dostaw dokonywanych przez biura podróży do innego biura podróży na przód sprzedaż do klienta, jako że specjalny program ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy klientem jest turysta.
Wpływ na przemysł:
Specjalny system dla biur podróży stał się bardzo użytecznym uproszczeniem w kwestii handlu. Jednakże, system podatku VAT nie jest dostosowany do obecnej sytuacji na rynku i jest stosowany różnie w poszczególnych krajach co prowadzi do niebezpiecznego zakłócenia konkurencji. Przemysł wymaga fundamentalnej zmiany obecnego systemu dla biur podróży.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy z aktualnie obowiązującymi przepisami (art. 306 do 310)
Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:347:0001:01:EN:HTML
• Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości
- Zakres stosowania - pojedyncze usługi, wyroki sprawie C-163/91
- Miejsce opodatkowania przypadku DFDS, C-260/95
http://eur-lex.europa.eu/smartapi/cgi/sga_doc?smartapi!celexplus!prod!CELEXnumdoc&lg=en&numdoc=61995J0260
- Zastosowanie specjalnego programu i podstawy obliczenia przypadku Madgett i Baldwin, połączone sprawy C-308/96 i C-94/97
http://eur-lex.europa.eu/smartapi/cgi/sga_doc?smartapi!celexplus!prod!CELEXnumdoc&lg=en&numdoc=61996J0308
- Metoda obliczania podatku na usługi własne, sprawy MyTravel, C-291/03
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62003J0291:EN:HTML
- Główne i usługi pomocnicze, iSt sprawa C-200/04
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62004J0200:EN:HTML
- Rabaty - łączna kwota do zapłaty przez podróżnego, przypadek First Choice Holidays, C-149/01
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:62001J0149:EN:HTML
• Tekst dyrektywy wniosku (strona 390)
Wniosek dotyczący dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do specjalnego systemu dla biur podróży
http://eur-lex.europa.eu/JOHtml.do?uri=OJ:C:2002:126E:SOM:EN:HTML
• Postępowanie w sprawie naruszenia
http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/08/333&format=PDF&aged=1&language=EN&guiLanguage=en
•Ostatnie wydarzenia / ECTAA pozycji
ECTAA Sprawozdanie z działalności
http://www.ectaa.org/Portals/0/AD08-293-123.pdf
8.1.4. WARTOŚC DODANEJ STAWKI PODATKOWEJ
Status:
dyrektywy obowiązujące w UE
Termin transpozycji: 31 stycznia 1992 (wersja przeredagowana: 1 stycznia 2008)
Legislacja w trakcie przeglądu
Cel:
Wraz z realizacją rynku wewnętrznego, która zniosła kontrole podatkowe na granicach, należało zbliżyć liczbę stawek i ich poziomy do obowiązujących w różnych państwach członkowskich UE, aby uniknąć zakłóceń.
Zawartość:
Artykuły 93 i 130 oraz w załączniku III i IV dyrektywy VAT (przekształcenie 6. dyrektywy VAT), stanowią ramy prawne dla stosowania stawek VAT w państwach członkowskich.
Podstawowe zasady są następujące:
• Dostawy towarów i usług objętych podatkiem VAT normalnie podlegają standardowej wysokości co najmniej 15%
• Państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie obniżone stawki nie mniej niż 5% do towarów i usług wymienionych w ograniczonym wykazie (załącznik III); Ta lista zawiera niektóre usługi turystyczne, w szczególności:
- Transport pasażerski,
- zakwaterowanie w hotelach i podobnych instytucjach- w tym zapewnienie zakwaterowania i wynajem miejsc kempingowych lub karawingowych,
Lista będzie w przyszłości obejmować także usługi restauracyjne i cateringowe, ale do czasu formalnego przyjęcia projektu dyrektywy przez Radę, data transpozycji nie jest jeszcze znana.
• Państwa członkowskie mogą również, pod pewnymi warunkami, stoswac obniżoną stawkę do niektórych usług pracochłonnych (załącznik IV).
Artykuły 370 do 390 i załącznik X dyrektywy w sprawie VAT podsumowujące odstępstwa, które państwa członkowskie mogą stosować do czasu przyjęcia ostatecznego systemu VAT. Między innymi pozwalają one państwom członkowskim utrzymanie zwolnienia towarów i usług wymienionych w ograniczonym wykazie (załącznik X, część B).Lista ta obejmuje transport pasażerski i świadczenia usług odnoszących się do transportu pasażerskiego.
Program Komisji zawiera ponadto bardziej dogłębny przegląd całej struktury stawek VAT, w tym przegląd licznych odstępstw przyznanych do różnych państw członkowskich (takie jak zwolnienie transportu pasażerskiego) i do poziomu stawek podatku VAT mają być upoważnione tylko niektóre państwa członkowskie. Jednak Rada nie udzieliła żadnych wskazówek politycznych Komisji w tej sprawie i nie ma harmonogramu procesu weryfikacji.
Wpływ na przemysł:
Na podstawie powyższych przepisów, państwa członkowskie stosują różne stawki VAT na typowe usługi turystyczne. Zobacz na załączonej tabeli stawek podatku VAT stosowanych przez operatorów wycieczek, usługi noclegowe, usługi transportu pasażerskiego i świadczenia tych usług przez pośredników.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy (art. 93 i 130 w powiązaniu z załącznikiem III i IV, jak również art 370 do 390 w połączeniu z załącznikiem X)
Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej podatku
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:347:0001:01:EN:HTML
• Konsultacje w sprawie przeglądu ustawodawstwa obniżonych Stawek VAT
http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/consultations/tax/article_4850_en.htm
• pozycja ECTAA
http://www.ectaa.org/Portals/0/CR08-133-42.pdf
• Tekst projektu dyrektywy zmieniającej wykaz towarów i usług, uprawnionym do stosowania obniżonej stawki VAT
Projekt dyrektywy zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w zakresie stawek obniżonych podatku od wartości dodanej
http://ec.europa.eu/prelex/detail_dossier_real.cfm?CL=en&DosId=197211
• Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości
Zwolnienia międzynarodowego transportu lotniczego, przypadek Ideal Tourisme, C-36/99
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:61999J0036:EN:HTML
• stawek VAT obowiązujących w UE
http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/taxation/vat/how_vat_works/rates/vat_rates_en.pdf
Stawki VAT na niektóre usługi turystyczne (stan na 01.01.2009)
Usługi |
BE |
BG |
CZ |
DK |
DE |
EE |
EL |
ES |
FR |
IE |
IT |
CY |
LV |
LT |
LU |
HU |
MT |
NL |
AT |
PL |
PT |
RO |
SI |
SK |
FI |
SE |
UK |
Wypoczynek zorganizowany (system podatku VAT) |
21 (m) |
20 (m) |
19 (m) |
(ex) |
19 (m) |
18 (m) |
19 (m) |
16 (m) |
19,6 (m) |
(ex)8 |
20 (m) |
15 (m) |
21 (m) |
19 (m) |
15 (m) |
20 (m) |
18 (m) |
(ex) |
20 (m) |
22 (m) |
20 (m) |
19 (m) |
20 (m) |
19 (m) |
22 (m) |
25 (m) |
15 (m) |
Zakwaterowanie |
6 |
7 20 |
9 |
25 |
19 |
5 |
9 |
7 |
5,5 |
13,5 |
10 |
8 |
10 |
19 |
3 |
20 |
5 |
6 |
10 |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
19 |
8 |
12 |
15 |
Biuro podróży prowizja od sprzedaży/ opłaty za usługi |
|
|
|
259 |
19 |
18 |
19 |
16 |
19,6 |
|
20 |
|
|
|
|
|
|
|
10 |
22 |
|
|
|
|
|
25 |
15 |
Transport Lotniczy |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Krajowy transport lotniczy |
6 |
20 |
9 19 |
(ex) |
19 |
18 |
9 |
7 |
5,5 |
(ex) |
10 |
15 |
10 |
19 |
3 |
20 |
- |
19 |
10 |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
19 |
8 |
6 |
0 |
Opłata Linii lotniczych za usługę |
6 |
20 |
9 19 |
(ex) |
19 |
18 |
9 |
7 |
5,5 |
(ex) |
10 |
15 |
10 |
19 |
3 |
20 |
- |
19 |
10 |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
19 |
8 |
6 |
0 |
Biuro podróży prowizja od sprzedaży/ opłaty za usługi |
|
|
|
(ex) |
19 |
18 |
19 |
16 |
19,6 |
(ex) |
20 |
20 |
- |
19 |
10 |
22 |
5 |
20 |
19 |
22 |
25 |
0 |
ex) |
19 |
18 |
19 |
16 |
Miedzynarodowy transport lotniczy |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Opłata Linii lotniczych za usługę |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Biuro podróży prowizja od sprzedaży/ opłaty za usługi |
0 |
0 |
0 |
0 |
19 |
18 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
20 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
20 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Transport morski |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Krajowy |
6 |
20 |
N/A |
(ex) |
19 7 |
18 |
9 |
7 |
5,5 |
(ex) |
1à |
8 |
10 |
19 |
N/A |
N/A |
0 |
6 |
N/A |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
N/A |
8 |
6 |
0 |
Zagraniczny |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Żegluga śródlądowa |
6 |
0 |
0 |
7 0 |
18 |
7 |
5,5 |
0 |
N/A |
0 |
0 |
0 |
0 |
N/A |
6 |
0 |
0 |
0 |
0 |
N/A |
0 |
0 |
0 |
6 |
0 |
0 |
|
Usługi |
BE |
BG |
CZ |
DK |
DE |
EE |
EL |
ES |
FR |
IE |
IT |
CY |
LV |
LT |
LU |
HU |
MT |
NL |
AT |
PL |
PT |
RO |
SI |
SK |
FI |
SE |
UK |
Transport kolejowy |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Krajowy |
6 |
20 |
9 19 |
(ex) |
19 7 |
18 |
9 |
7 |
5,5 |
(ex) |
10 (ex) |
N/A |
10 |
19 |
3 |
20 |
N/A |
6 |
10 |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
19 |
8 |
6 |
0 |
Zagraniczny |
6 |
0 |
0 |
0 |
19 7 |
0 |
9 |
7 |
0 |
0 |
0 |
N/A |
0 |
0 |
0 |
0 |
N/A |
6 |
10 0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Transport drogowy |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Krajowy |
6 |
20 |
9 19 |
(ex) 25 |
19 7 |
18 |
9 |
7 |
5,5 |
(ex) |
20 (ex) |
5 15 |
10 |
19 |
3 |
20 |
0 18 |
6 |
10 |
7 |
5 |
19 |
8,5 |
19 |
8 |
6 |
0 |
Zagraniczny |
6 |
0 |
0 |
0 |
19 7 |
0 |
9 |
7 |
5,5 (ex) |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
0 |
N/A |
6 |
10 0 |
7 |
0 |
0 |
8,5 |
0 |
0 |
0 |
0 |
Źródło: ECTAA i Komisja Europejska (http://ec.europa.eu/taxation_customs/resources/documents/taxation/vat/how_vat_works/rates/vat_rates_en.pdf)
8.2. OPŁATY CELNE
8.2.1.OPŁATY CELNE I ULGI PODATKOWE DLA PODRÓŻNYCH
Status:
dyrektywy i rozporządzenia stosowane w UE
Termin transpozycji akcyzowej i ulgi podatku VAT: 1 grudnia 2008
rozporządzenia w sprawie bezcłowych ulg mających zastosowanie od 1 grudnia 2008
Cel:
Nie ma zwolnienia z podatku VAT i podatku akcyzowego towarów przywożonych w międzynarodowym ruchu pasażerskim w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania.
Zawartość:
Podróżni wjeżdżający do UE z kraju nienależącego do UE mogą importować towary, które nie mają charakteru handlowego w bagażu osobistym bez cła, podatku VAT i akcyzy w następujących limitach:
• Wyroby tytoniowe (a) (c)
Każde Państwo Członkowskie podejmuje decyzję w sprawie limitów obowiązujących:
- 200 papierosów lub 40 papierosów,
- 100 cygaretek lub 20 cygaretek;
- 50 cygar lub 10 cygar,
- 250 g tytoniu lub 50 gramów tytoniu do palenia .
Każda kwota stanowi 100% łącznego przydziału dla wyrobów tytoniowych oraz dowolna kombinacja tych produktów nie może przekraczać 100%. Przykład: 100 papierosów + 50 = całkowity przydział
• napoje alkoholowe (a)
- łącznie 1 litr alkoholu i napojów alkoholowych o zawartości alkoholu przekraczającej 22% vol lub nieskażonego alkoholu etylowego o mocy 80% i więcej (b), lub
- łącznie 2 litry napojów alkoholowych o zawartości alkoholu nie przekraczającej 22% vol. (B)
- łącznie 4 litry wina niemusującego i
- 16 litrów piwa (wyłącznie dla VAT i akcyzy)
• paliwo
- W każdym silnikowym środku transportu, paliwo znajdujące się w standardowym zbiorniku, oraz
- ilość paliwa nie przekracza 10 litrów w przenośnym kanistrze.
• Inne towary (w tym perfumy, kawa, herbata, urządzenia elektroniczne itp.) (a)
- do wartości € 430 dla podróżnych podróżujących samolotem lub statkiem
- do wartości 300 € dla innych podróżnych
Wartość pojedynczych przedmiotów nie może być dzielona.
Wartość bagażu osobistego (np. walizki) oraz produktów leczniczych dla osobistych potrzeb podróżnego, nie liczą się.
Państwa Członkowskie mogą obniżyć powyższe ograniczenia do 150 € w przypadku podróżnych poniżej 15 roku życia.
a) Świadczenia dotyczące papierosów i alkoholu, nie mają zastosowania w przypadku podróżnych poniżej 17 roku życia.
b) Każda z tych kwot stanowi 100% łącznego przydziału dla alkoholu i napojów alkoholowych.
c) Cygaretki to cygara o maksymalnej wadze 3 gramów.
Wpływ na przemysł:
Podróżni muszą przestrzegać tych ulg podatkowych i celnych przy wjeździe na terytorium UE.
Dokumenty referencyjne:
• Tekst dyrektywy w sprawie podatku akcyzowego i podatku VAT wolnego importu
Dyrektywa 2007/74/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie zwolnienia z podatku od wartości dodanej i podatku akcyzowego towarów przywożonych przez osoby podróżujące z państw trzecich
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2007:346:0006:01:EN:HTML
• Tekst rozporządzenia w sprawie zwolnienia z cła (art. 45)
Rozporządzenie 274/2008/EC z dnia 17 marca 2008 r. zmieniające rozporządzenie 918/83/EEC ustanowienia wspólnotowego systemu zwolnień celnych
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2008:085:0001:01:EN:HTML
8.2.2. OSOBISTA PRZESYŁKA PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO
Status:
rozporządzenia Komisji dotyczy w EOG
Cel:
Aby nie dopuścić do wprowadzenia osobistych przesyłek mięsa, mleka i ich produktów, które mogą zawierać niebezpieczne patogeny, które wywołują choroby zwierząt.
Zawartość:
Rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych lub są zamawiane na odległość i dostarczone do konsumenta.
Produkty te nie podlegają wstępnej kontroli weterynaryjnej, a zatem mogą być wprowadzone do UE, o ile ich ilość nie przekracza następujących wartości:
• Mięso i przetwory mleczne: Podróżni nie mogą wwozić lub wysyłać do UE produktów mięsnych i produktów mlecznych z wyjątkiem mleka w proszku dla niemowląt, żywności dla niemowląt i specjalnych środków spożywczych lub specjalnych karm dla zwierząt domowych ze względów medycznych, pod warunkiem że ich łączna waga nie przekroczy limitu wagi 2 kilogramy na osobę lub na zwierzę i że produkty te nie wymagają chłodzenia przed spożyciem, jest zapakowany oryginalnie oraz opakowanie jest nienaruszone, chyba że jest w użyciu.
• Ryby: 20 kg wagi jednej ryby, w zależności od wagi najwyższej,
• Inne produkty pochodzenia zwierzęcego (np. miod): 2kg na osobę.
Szczególne przepisy stosuje się do: produktów pochodzących z Chorwacji, Wysp Owczych, Grenlandii i Islandii.
Wpływ na przemysł:
Biura podróży mają obowiązek informować swoich klientów o zasadach określonych w rozporządzeniu.
Referencyjne dokumenty:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenie Komisji 206/2009/EC z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłki produktów
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2009:077:0001:0019:EN:PDF
• Dokumenty Komisji Europejskiej
Lista produktów i ilości, które mogą być wprowadzone w trybie kontroli weterynaryjnych UE
http://ec.europa.eu/food/animal/animalproducts/personal_imports/passenger_communication_en.html
8.2.3. Kontrola gotówki
Status:
mającego zastosowanie od 15 czerwca 2007 r.
Cel:
Regulacje mające na celu zwalczanie prania brudnych pieniędzy i finansowania terroryzmu.
Treść:
Podróżni wjeżdżający lub wyjeżdżający Unii Europejskiej i posiadający 10 000 € w gotówce lub więcej (lub równowartość w innych walutach lub łatwo zbywalnych aktywach zamiennych, takich jak czeki wystawione na osoby trzecie), muszą dokonać zgłoszenia do organów celnych.
Europejskie organy celne są uprawnione na mocy rozporządzenia do przeprowadzenia kontroli w odniesieniu do osób fizycznych, ich bagażu oraz ich środków transportu i zatrzymania środków pieniężnych, które nie zostały zgłoszone.
Państwa Członkowskie muszą stosować sankcje w przypadku niewywiązania się z obowiązku złożenia deklaracji, określonych w rozporządzeniu. Niektóre państwa członkowskie mogą zastosować dodatkowe środki, zgodnie z ustawodawstwem krajowym (np. wewnątrzwspólnotowe kontrole środków pieniężnych).
Wpływ na przemysł:
Podróżni muszą przestrzegać tych wymaganych deklaracji.
Referencyjne dokumenty:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenie 1889/2005/EC z dnia 26 października 2005 r. w sprawie kontroli środków pieniężnych wwożonych lub wywożonych ze Wspólnoty
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2005:309:0009:01:EN:HTML
• formularze deklaracji
http://ec.europa.eu/taxation_customs/customs/customs_controls/cash_controls/declaration_form/index_en.htm
IX. RYNEK WEWNĘTRZNY
9.1. Swobodny przepływ usług
Status:
dyrektywy stosowane w UE
Termin transpozycji: 28 grudnia 2009
Cel:
Stworzenie prawdziwie zintegrowanego wewnętrznego rynku usług.
Treści:
Dyrektywa reguluje następujące kwestie:
• Uproszczenie procedur administracyjnych
Państwa członkowskie muszą uprościć procedury administracyjne- muszą ustanowić "pojedyncze punkty kontaktowe", jako jednego rozmówcę do dostawców usług, stworzyć możliwości, aby załatwić formalności na odległość i drogą elektroniczną oraz udostępnić informacje o krajowych wymogach i procedurach które będą łatwo dostępne dla usługodawców i odbiorców usług.
Wymogi te mają zastosowanie do centralnych, władz regionalnych i lokalnych oraz do wszystkich procedur i formalności dla podejmowania i prowadzenia działalności usługowej na terytorium państwa członkowskiego, czy na stałe lub tymczasowo.
• Swoboda przedsiębiorczości
Prawo do zakładania przedsiębiorstw i prowadzenia działalności gospodarczej ma każdy dostawca usług, który ma na celu osiedlić się na stałe w państwie członkowskim lub jest obywatelem tego państwa członkowskiego lub innego państwa członkowskiego.
Państwa członkowskie mogą uzależnić ustanowienie temat systemów zezwoleń, które są niedyskryminacyjne, uzasadnione nadrzędnym interesem publicznym (np. ochrona konsumentów) oraz proporcjonalne.
Ponadto, kryteria Państw Członkowskich w celu uzyskania zezwolenia muszą być niedyskryminacyjne, uzasadnione nadrzędnymi względami interesu publicznego, proporcjonalne, obiektywne, podane do wiadomości publicznej z wyprzedzeniem, przejrzyste i łatwo dostępne.
Procedury wydawania zezwoleń muszą zagwarantować, że wnioski zostaną rozpatrzone w sposób obiektywny i bezstronny.
Dyrektywa zawiera szereg wymogów dotyczących przedsiębiorczości w danym państwie członkowskim, które są zabronione lub które powinny być przedmiotem oceny w oparciu o kryteria niedyskryminacji, konieczności i proporcjonalności.
• Swobodny przepływ usług
Przepisy dyrektywy w sprawie swobodnego przepływu usług mają zastosowanie, gdy usługodawca chce świadczyć swoje usługi na czas określony w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie gdzie znajduje się jego siedziba.
W tym przypadku przyjmujące Państwo Członkowskie musi udzielić wolnego dostępu i swobodnego wykonywania działalności usługowej na swoim terytorium. Państwo Członkowskie może nakładać ograniczenia, które są niedyskryminujące, konieczne i proporcjonalne i uzasadnione względami polityki, bezpieczeństwa publicznego, zdrowia publicznego i ochrony środowiska. Uzasadnienia są bardzo ściśle określone.
• Prawa usługobiorców i jakość usług
Państwa członkowskie nie mogą nakładać na usługobiorcę wymogów, które ograniczają korzystanie z usług świadczonych przez usługodawcę mającego siedzibę w innym państwie członkowskim. Na odbiorcę nie mogą być nakładane dyskryminacyjne wymogi z uwagi na jego obywatelstwo.
Dostawcy ogólnych warunków dostępu do usług nie mogą zawierać dyskryminacyjnych postanowień dotyczących przynależności państwowej lub miejsca zamieszkania odbiorcy. Jednakże takie różnice są dopuszczalne, jeżeli są one bezpośrednio uzasadnione obiektywnymi kryteriami.
Państwa Członkowskie muszą dostarczyć informacji i pomocy odbiorcom, w sposób jasny i jednoznaczny. Musi być łatwo dostępne, w tym drogą elektroniczną.
Dostawcy muszą stworzyć różne elementy informacji, które będą dostępne dla odbiorców, wśród których jego dane, jego numer VAT, jego ogólne warunki i klauzule, ceny usług. Dostawca może wybrać sposób, w jaki będzie on dostarczać informacje między różnymi parametrami.
Wymagania w zakresie informacji dyrektywy dodane do wymagań w zakresie informacji określonych w innych aktach prawnych UE, takich jak dyrektywa w sprawie zorganizowanych podróży.
• Działalność wielodyscyplinarna
Państwa Członkowskie nie mogą skłonić dostawców do przestrzegania wymogów, które zobowiązują ich do wykonywania określonej działalności wyłącznie lub, który ogranicza wykonywanie wspólnie lub uczestniczenie w różnych działaniach.
• Współpraca administracyjna
Państwa członkowskie mają obowiązek świadczenia sobie wzajemnej pomocy w celu zapewnienia nadzoru nad usługodawcami i usługi, które świadczą.
Wpływ na przemysł:
W tych państwach członkowskich, w których wymagane jest zezwolenie ustabilizowania się jako organizator wycieczki lub w biurze podróży, system zezwoleń będą musiały być sprawdzane w celu dostosowania go z dyrektywą.
Dyrektywy będą także ułatwiały swobodny przepływ touroperatorów i biur podróży, którzy chcą świadczyć usługi na czas określony w innych państwach członkowskich, a następnie ich Państwami Członkowskimi przedsiębiorczości.
Będzie on również bardzo przydatny dla przewodników turystycznych z siedzibą w państwie członkowskim, którzy świadczą swoje usługi na czas określony na terytorium innych państw członkowskich. W rzeczywistości, obecnie niektóre państwa członkowskie wymagają, aby przewodnicy turystyczni przestrzegali wymogów dotyczących narodowych ustaleń. Na mocy dyrektywy, nie będzie już dozwolone. Powinno to ułatwić transgraniczne świadczenie usług przewodnika turystycznego na czas określony, z korzyścią dla przewodników turystycznych, ale również organizatorów wycieczek.
Odniesienie do dokumentów:
• Tekst dyrektywy:
Dyrektywy 2006/123 z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:376:0036:0068:EN:PDF
• Dokument Komisji Europejskiej
Podręcznik wdrażania dyrektywy o usługach
http://ec.europa.eu/internal_market/services/docs/services-dir/guides/handbook_en.pdf
Status:
Dyrektywa mająca zastosowanie w EU i EEA
Ostateczny termin transpozycji w UE: 20 październik 2007
Cel:
Ustanowienie głównego system rozpoznawania zawodowych kwalifikacji nabytych w jednym z krajów członkowskich przez inny kraj.
Zawartość:
• Świadczenie usług na tymczasowym etacie
Gdy dostawca usług ustanowionych w kraju członkowskim UE chwilowo przenosi się do innego kraju członkowskiego, stosuje się następujące reguły:
Jeśli zawód jest regulowany w kraju członkowskim, gdzie został powołany, dostawca usług ma prawo kontynuować swoją aktywność, w kraju zrzeszającym bez potrzeby aplikowania o zezwolenie zawodowe i udokumentowywania doświadczenia.
Jeśli profesja nie jest regulowana w państwie członkowskim oraz gdy nie jest członkiem kraju zrzeszającego, wtedy dostawca usług musi udokumentować dwa lata doświadczenia zawodowego.
Kraj członkowski goszczący może wymagać od imigrantów przedłożenia pisemnej deklaracji o rocznej podstawie wskazującej, że zawód będzie doskonalony, potwierdzenia jego narodowości oraz legalnej placówki w kraju pochodzenia, a także przedłożenia kwalifikacji zawodowych lub wymaga się dwóch lat doświadczenia. Państwo członkowskie, które wymaga takiej deklaracji nie jest jednak upoważnione do sprawdzania szczegółowego tychże kwalifikacji.
• Założenie
Kiedy obywatel kraju członkowskiego chce osiedlić się w innym kraju członkowskim UE to jeśli doświadczenie zawodowe jest wymagane, wtedy Dyrektywa zapewnia dostarczenie różnych reżimów kwalifikacji zawodowych: .
Główny system rozpoznawania doświadczenia zawodowego, aplikowalny do wszystkich profesji, które nie są objęte specjalnymi zasadami rozpoznania i do niektórych sytuacji, gdzie warunki ustanowione w innym programie nie łączą się. Oparte jest to na zasadzie wzajemnego rozpoznania profesjonalnych kwalifikacji w każdym kraju członkowskim. Jednakże kraj taki może ubiegać się o środki wyrównawcze jeśli są pokaźne różnice pomiędzy szkoleniem nabytym przez osobę zainteresowaną, a szkoleniem wymaganym przez kraj członkowskim.
System automatycznego rozpoznawania kwalifikacji przetestowany przez doświadczenie w pewnych przemysłowych, rzemieślniczych i handlowych działaniach.
System automatycznego rozpoznawania kwalifikacji dla zawodów w sektorze zdrowia.
Wpływ na przemysł:
Ta dyrektywa zapewni, że wszyscy fachowcy z sektora turystyki, tacy jak agenci, tour operatorzy, przewodnicy, managerowie, itp. Są tematem do jasnego ustalenia zasad w poszanowaniu rozpoznawania ich doświadczeń, a w szczególności zasady mające zastosowanie w świadczeniu usług pomogą rozwiązać długo trwający problem restrykcji odnoszących się do profesjonalnych kwalifikacji narzuconych przez niektóre kraje członkowskie, gdy przewodnicy zatwierdzeni w innym kraju członkowskim oprowadzają grupy turystów na ich terytorium.
Odnośniki:
Tekst dyrektywy
Dyrektywa 2005/36 z 7 września 2005 o rozpoznaniu kwalifikacji zawodowych.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:2005L0036:20081211:EN:PDF
I. Warunki przystąpienia do zawodu agenta (Maj 2009)
Kraj |
Licencja/ zgoda dla |
Kwalifikacje zawodowe |
Kapitał Minimalny |
Profesjonalna odpowiedzialność ubezpieczeniowa |
Gwarancja finansowa |
Aktywność na wyłączność |
Specjalne wymagania dla tymczasowego świadczenia usług |
Kompetentna administracja |
Austria |
Tak |
Tak. Udowodnione kwalifikacje na poziomie szkolnym (egzaminy kwalifikacyjne, edukacja zawodowa I dodatkowe zajęcia z obsługi). |
Podstawowy nie, ale to zależy od struktur firmy.
|
Nie |
Nie |
Sprzedawanie pakietów zarezerwowane dla TA i TO. |
TA z innych krajów który otwiera działalność spotyka się z takimi samymi wymaganiami jak Austriacy |
Federalny minister ekonomii, Rodzina i młodzież |
Belgia |
Tak |
Tak. Różnią się w zależności od region, w którym pracuje agent. |
Tak - Flandria: 50,000 € (25,000 € dla nowych TA, przez 3 lata). - Bruksela I Wallonia: 7,500 € |
Tak |
Tak |
Nie |
Nie |
- Flandria: Toerism vlaanderen - Bruksela: cocof - Wallonia: Commissariat Général au Tourisme |
Kraj |
Licencja/ zgoda dla |
Kwalifikacje zawodowe |
Kapitał Minimalny |
Profesjonalna odpowiedzialność ubezpieczeniowa |
Gwarancja finansowa |
Aktywność na wyłączność |
Specjalne wymagania dla tymczasowego świadczenia usług |
Kompetentna administracja |
Bułgaria |
Tak |
Tak |
Tak 2,500 € |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Państwowa agencja turystyki |
Cypr |
Tak |
Tak, ale tylko manager |
Tak |
Nie |
Tak, tylko aby pokryć transakcje turystyczne 20,503 € i jeszcze 20,503 € dla turystyki wyjazdowej |
Tak |
Tak, ale tylko jeśli przestrzegają artykułów 5, 6 & 6A ustawy 41(1)/95 ze specjalnymi regulacjami, tj. zatrudnianie wykwalifikowanego managera, itp. |
Cypryjska organizacja turystyki |
Czechy |
Tak |
Nie |
Tak, W zależności od rodzaju firmy |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak |
Nakaz powiadomienia ministra rozwoju lokalnego i biura upoważnień. |
Dania |
Nie |
Nie |
Nie - dopóki firma jest zakładana z ograniczoną odpowiedzialnością |
Tak - ale członkowie DRF są zobowiązani przez cały czas posiadać zawodowe ubezpieczenie pokrywające skargi pod międzynarodowym i krajowym prawem.
|
Nie |
Nie |
Nie |
Brak |
Kraj |
Licencja/ |
Kwalifikacje |
Kapitał |
Profesjonalna |
Gwarancja |
Aktywność |
Specjalne wymagania |
Kompetentna |
|
Zgoda dla |
zawodowe |
minimalny |
odpowiedzialność |
finansowa |
na wyłączność |
dla tymczasowego |
administracja |
|
|
|
|
ubezpieczeniowa |
|
|
świadczenia usług |
|
Estonia |
Tak, ale tylko jeśli sprzedają pakiety usług. |
Nie |
Jak każda inna firma |
Nie |
10,0000 EEK = 6,400 € (tylko jeśli sprzedają pakiety usług) |
Nie |
Nie |
Minister spraw gospodarczych i komunikacji |
Finlandia |
Rejestracja w Fińskim ministerstwie handle I agencji konsumentów przy sprzedawaniu pakietów |
Nie |
Nie koniecznie dla agentów. Dla spółek minimum 8,000€ |
Nie |
Nie, z wyjątkiem gdy działają na rzecz TO nie założonego w Finlandii
|
Nie |
Nie |
Fińska Agencja Konsumenta |
Francja |
Tak |
Tak |
Nie |
Tak |
Tak |
Tak |
Tak |
The préfet |
Niemcy |
Rejestracja w lokalnym Biurze Handlu |
No |
Nie |
Nie obowiązkowa, ale zalecana. |
Nie |
Nie |
Nie |
Lokalne właściwe Biuro Handlu |
Grecja |
Tak (Zgoda na operację) |
Tak |
Nie |
Nie |
Tak . |
Nie |
Nie |
Grecka Narodowa Organizacja Turystyczna (GNTO) |
Kraj |
Licencja/ zgoda dla |
Kwalifikacje zawodowe |
Kapitał Minimalny |
Profesjonalna odpowiedzialność ubezpieczeniowa |
Gwarancja finansowa |
Aktywność na wyłączność |
Specjalne wymagania dla tymczasowego świadczenia usług |
Kompetentna administracja |
Węgry |
Tak |
Tak, najwyższy poziom edukacji specjalistycznej lub minimum 10 lat doświadczenia
|
Kapitał 10,000 € |
Nie |
Nie |
Tak |
Nie |
Węgierskie Biuro Udzielania Licencji |
Irlandia |
Tak |
Tak |
€25,000 lub 5% zwrot |
Nie wymagane statutowo |
Nie wymagana. Czasem widziana jako warunek uzyskania pozyskania licencji. |
Tak |
Nie |
Komisja Regulacji Lotniczej |
Włochy |
Tak |
Tak. |
Nie |
Tak. |
Tak. Rządowy Fundusz Gwarancyjny |
Tak |
Nie |
W większości regionów kompetentną władzą jest jest lokalne Państwo(Provincia). W innych przypadkach władze miasta (Comuni) |
Łotwa |
Rejestracja w bazie Łotewskiej Agencji Rozwoju Turystyki |
Nie |
2,845 € |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Certyfikat rejestracji w Łotewskiej Agencji Rozwoju Turystyki |
Kraj |
Licencja/ zgoda dla |
Kwalifikacje zawodowe |
Kapitał Minimalny |
Profesjonalna odpowiedzialność ubezpieczeniowa |
Gwarancja finansowa |
Aktywność na wyłączność |
Specjalne wymagania dla tymczasowego świadczenia usług |
Kompetentna administracja |
Malta |
Tak |
Musi być wykwalifikowany i/lub wyspecjalizowany zgodnie z zadowoleniem władz. Aplikant musi również mieć co najmniej 3 lata doświadczenia. |
Nie |
Trzecia cześć odpowiedzialności ubezpieczeniowowej i jeśli Jest wymagana przez władze to również i dodatkowa polisa gwarancyjna. |
Nie wymagana przez prawo |
Nie |
Nie |
Maltańska Administracja Turystyczna |
Holandia |
Nie |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie jeśli występuje jako pośrednik. Tak jeśli występuje jako TO. Gwarancja zaliczki w przypadku bankructwa: bez limitu |
Nie |
Nie |
Nie mający zastosowania |
Portugalia |
Tak |
Tak |
100.000€ |
Tak. Kapitał 74.819,68 € |
Ubezpieczeniowe 5,000 € aż do 250.000 € |
Tak, ale dostawcy usług mogą bezpośrednio sprzedawać swoje usługi |
Otwarcie branży jest przedmiotem takiej samej zgody jak krajowa agencja turystyczna. |
Turismo de Portugal I.P |
Kraj |
Licencja/ |
Kwalifikacje |
Kapitał |
Kwalifikacje |
Gwarancja |
Aktywność na |
Specjalne wymagania |
Kompetentna |
|
zgoda dla |
zawodowe |
minimalny |
odpowiedzialność |
finansowa |
wyłączność |
dla tymczasowego |
administracja |
|
|
|
|
ubezpieczeniowa |
|
|
świadczenia usług |
|
Rumunia |
Tak |
Tak - uniwersyteckie/lice lice kwalifikacje z turystyki |
Tak - 200 RON |
Nie |
Tak - Ubezpieczenie niewypłacalności lub na wypadek bankructwa 10,000 USD |
Nie |
Licencja/ zgoda dla; obcych-zgoda na pobyt i pracę w Rumunii. Profesjonalne kwalifikacje |
Minister turystyki |
Słowacja |
Tak |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak, z wyjątkiem pakietów usług dla prywatnych klientów |
Nie |
Biuro handlu |
Słowenia |
Tak |
Tak, co najmniej dyplom ukończenia uniwersytetu i minimum kontrakt zatrudnienia potwierdzający jasno, że aplikant ma 3 letnie doświadczenie w działalności |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak |
Nie |
Izba Turystyki i Gościnności, która jest częścią Biura Handlu i Przemysłu Słowenii |
Kraj |
Licencja/ |
Kwalifikacje |
Kapitał |
Profesjonalna |
Gwarancja |
Aktywność na |
Specjalne wymagania |
Kompetentna |
|
zgoda dla |
zawodowe |
minimalny |
odpowiedzialność |
finansowa |
wyłączność |
dla tymczasowego |
administracja |
|
|
|
|
ubezpieczeniowa |
|
|
świadczenia usług |
|
Hiszpania |
Tak |
Nie |
W zależności od Społeczności Autonomicznej |
Tak. Pokrywa odpowiedzialność cywilną (750.759€) |
Tak. Pokrywa odesłanie do kraju na wypadek niewypłacalności |
Zależy od Społeczności Autonomicznej (nie wymagane w Katalonii) |
Nie |
DG Turystyka każdego regionu |
|
|
|
(Comunidad Autónoma): -Agencja turystyczna: 60.101€ |
*Katalonia jest jedyną Społecznością Autonomiczną która nie wymaga tego. ACAV kontynuuje prośby, aby wszyscy członkowie posiadali takie ubezpieczenie |
|
|
|
|
|
|
|
-TTOO i agent: 180.303 € |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Szwecja |
Nie |
Nie |
Nie (jeśli minimalny kapitał spółki wynosi SEK 100,000) |
Nie |
Tak, jeśli jest detalistą pakietów usług to wkład wynosi minimum SEK 50,000 |
Nie |
Nie |
N/A |
Zjednoczone Królestwo |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Chorwacja |
Nie |
Nie |
20.000 HRK = 2,700 € |
Nie |
Nie |
tylko TO & TA |
Tak. Wymagane jeśli podróż lub wycieczka sprzedawane w kraju członkowskim UE. Jeśli organizowane w Chorwacji to musi być zarejestrowany jak każdy inny Chorwacki TA |
Biuro hrabstwa w rękach turystyki |
Norwegia |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
N/A |
Szwajcaria |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Kraj |
Licencja/ |
Kwalifikacje |
Kapitał |
Profesjonalna |
Gwarancja |
Aktywność na |
Specjalne wymagania |
Kompetentna |
|
zgoda dla |
zawodowe |
minimalny |
odpowiedzialność |
finansowa |
wyłączność |
dla tymczasowego |
administracja |
|
on |
|
|
ubezpieczeniowa |
|
|
świadczenia usług |
|
Turcja |
Tak |
Tak, dla agencji IATA
|
Tak, 22,000 TL dla rejestracji w TURSAB jako agencja turystyczna -Otwarcie biura jest obowiązkowe, brak możliwości prowadzenia biura w domu |
Nie |
Tak, bank gwarantuje list o wartości 7,000 TL |
Tak |
Tak. Kontakty handlowe załatwiane za pomocą agencji lub tour operatora. Obywatele innego kraju muszą uzyskać zgodę na pracę |
Minister Turystyki i Kultury TURSAB |
|
|
-licencja IATA |
|
|
|
|
|
|
|
|
-pracownik mający specjalne pozwolenie od Ministra Turystyki i Kultury i zdał specjalny egzamin TURSAB |
|
|
|
|
|
|
|
|
-dyrektor agencji musi mieć ukończone studia |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
II. Warunki przystąpienia do zawodu tour operatora (Maj 2009)
Kraj |
Licencja/ |
Kwalifikacje |
Kapitał |
Profesjonalna |
Gwarancja |
Aktywność na |
Specjalne wymagania |
Kompetentna |
|
Zgoda dla |
zawodowe |
minimalny |
odpowiedzialność |
finansowa |
wyłączność |
dla tymczasowego |
administracja |
|
|
|
|
ubezpieczeniowa |
|
|
świadczenia usług |
|
Austria |
Tak |
Tak. Udowodnione świadectwo szkoły średniej (egzaminy kwalifikujące, praktyka zawodowa i dodatkowe szkolenie usług) |
Zasadniczo nie, ale to zależy od formy prowadzenia zakładu |
Nie |
Tak. Ryzyko musi być pokryte ubezpieczeniem lub zabezpieczenia finansowym. W zależności od poziomu działalności: Minimalny wkład 10.000€. Nie ma górnego limitu
|
Organizacja pakietów usług jest zarezerwowana ściśle dla TO. Sprzedaż pakietów dla TA i TO |
TO z innego kraju członkowskiego, który otwiera działalności spotyka się z takimi samymi wymaganiami jak austriacki przedsiębiorca |
Federalny Minister Gospodarki Rodzina i Młodzież, |
Kraj |
Licencja/ autoryzacja |
Kwalifikacje |
Kapitał min. |
Ubezpieczenie |
Gwarancje finansowe |
Elitaryzm działań |
Wyjątkowe wymagania tymczasowych prowizji za usługi |
Właściwe władze |
Belgia |
Tak |
Tak. Różni się w zależności od Regionu, gdzie Organizacja Turystyczna jest założona *21 |
Tak - Flandy: 50, 000 euro (25, 000 euro dla nowej Turystyki , w ciągu 3 lat) - Bruksela i Walonia 12, 500 euro *22 |
Tak * 23 |
Tak |
Nie |
Nie |
-Flandy: Toerism Vlaanderen -Bruksela: COCOF Wallonia: Commissariat Général au Tourisme
|
Bułgaria |
Tak |
Tak |
2, 500 Tak |
Tak *25 |
Nie |
Tak |
Nie |
Państwowa Agencja Turystyki |
Cypr |
tak |
Tak |
Nie |
Nie |
Tak, 20% rocznych obrotów |
Tak |
Musi posiadać licencję od właściwych władz |
ACTA (Związek Cypryjskich Agentów Biura Podróży |
*21Flandy: Tytuł magistra/licencjata z turystyki + 1 rok doświadczenia lub magister/licencjat + 2 lata doświadczenia lub dyplom szkoły średniej z zakresu turystyki +3 lata doświadczenia lub staż w zarządzie biura podróży + 3 lata doświadczenia. Brak dyplomu: jeśli osoba posiada 5 lat doświadczenia w pracy jako przewodnik.
Bruksela i Wallonia: Dyplom + 2 lata doświadczenia lub 5 lat doświadczenia.
*22 Minimalny depozyt jest również wymagany. Flandy: od 25,000 do 30,000 euro. Bruksela-Wallonia: 50,000 euro + 25,000 euro za 10 pracowników.
*23 Profesjonalna odpowiedzialność Organizacji Turystycznej względem podróżnika (kwota podlega wskaźnikom): uraz ciała: 1,239,467 euro za wypadek i 123,946 euro za podróżnika - szkoda materialna: 123,946 euro za zdarzenie i 2,500 euro za podróżnika - szkoda moralna: 123,946 euro od wydarzenia i 2,500 euro od podróżnika.
*24 Manager (pracownik): stopień magistra z turystyki i przynajmniej 3 (1) lata/rok doświadczenia zawodowego lub tytuł magistra z innej dziedziny i przynajmniej 5 (2) lat/lata doświadczenia zawodowego lub szkoła średnia i specjalistyczne wykształcenie zawodowe i przynajmniej 7 (3) lat/lata doświadczenia zawodowego. Dobra znajomość bułgarskiego i przynajmniej znajomość jednego obcego języka.
*25 Umowa ubezpieczenia pokrywa ryzyko ponoszone przez klienta poprzez niezapłacenie przez Organizację Turystyczną żadnej sumy swoim dostawcom włączając przypadek ich niewypłacalności. Uwaga: Zwrot pieniędzy klientowi za wcześniejsze rozpoczęcie wycieczki, różnica w cenie opłaty w przypadku częściowej prowizji za zakontraktowane usługi; opłata za wydatki za repatriację klienta do miejsca odlotu. Suma zapewniona (SZ) i składka ubezpieczenia (SU) - na podstawie rocznych dochodów. Minimum SZ - 7 500 euro minimum SU - 150 euro.
Czechy |
Tak |
Tak, wykształcenie, doświadczenie w turystyce |
Tak, zależy od rodzaju firmy. |
Tak |
Tak, 2% rocznych obrotów. Pokrywa odszkodowanie i depozyt finansowy. |
Nie |
Zobowiązanie deklaracji skierowane do lokalnego urzędnika. |
Ministerstwo lokalnego rozwoju i licencja biura handlowego. |
Dania |
Nie |
Nie |
Nie - dopóki firma nie jest założona z ograniczoną odpowiedzialnością. |
Nie, ale członkowie D... muszą cały czas posiadać profesjonalną odpowiedzialność za ubezpieczenie zawierające roszczenia zgodne z krajowym i międzynarodowym prawem. |
Tak. Regularne ... min 12,780 euro. Loty czarterowe 31,950 euro. Obejmuje przedpłaty i pokrywa koszty odszkodowania. |
Nie |
Nie |
Żadne |
Estonia |
Tak Rejestracja przy Rejestrze Ministerstwa Ekonomii |
Nie |
Tak, jak każda inna firma w Estonii |
Nie |
Tak dla zorganizowanych wakacji. Maksymalna kwota zabezpieczenia finansowego na rok: 110 milionów euro |
Nie |
Nie |
Ministerstwo Spraw Ekonomicznych i Komunikacyjnych |
Finlandia |
Rejestracja przy fińskiej Agencji Handlu i Konsumentów |
Nie |
Niesprecyzowane dla Organizacji Turystycznej. Dla firm z ograniczoną odpowiedzialnością min. 8,000 euro. |
Nie |
Tak |
Nie |
Nie |
Fińska agencja konsumencka. |
Francja |
Tak |
Tak *26 |
Nie |
Tak |
Tak |
Tak |
Nie |
Prefekt |
Niemcy |
Rejestracja przy odpowiednim biurze Handlowym |
Nie |
Nie |
Nie ma zobowiązania, ale jest polecane. |
|
Nie |
Nie |
Właściwe, lokalne biuro handlowe |
Grecja |
Tak (Autoryzacja operacji) |
Tak *28 |
Nie |
Nie |
Tak *29 |
Nie |
Nie |
Grecka Narodowa Organizacja Turystyczna |
Węgry |
Tak |
Tak. Wyższe studia kierunkowe lub 10 lat praktyki. |
Minimum 10,000 euro |
Nie |
Tak, tylko dla przychodów rocznych ... |
Tak |
Nie ma szczególnych wymagań |
Węgierskie Biuro Handlowe do wydawania Licencji. |
Irlandia |
Tak |
Ściśle niewymagane - preferowane. |
38,000 euro lub 5% rocznych obrotów. |
Niewymagane ustawowo. |
Czasami wymagane jako warunek licencji (np. filia firmy) |
Nie - agenci biura podróży również sprzedają i organizują wakacje zorganizowane. |
Nie |
Komisja Regulacji Lotniczych |
Włochy |
Tak |
Tak *30 |
Nie *31 |
Tak *32 |
Rządowy Fundusz Gwarancyjny |
Tak |
Nie |
W większości regionów odpowiednimi władzami są (...) Prowincje lub ... |
Łotwa |
Rejestracja w bazie danych Łotewskiej Agencji Rozwoju Turystyki |
Nie |
2,845 euro |
Nie |
8% z rocznych zysków lub 28,500 euro pokrywa koszty bankructwa |
Nie |
Nie |
Łotewska Agencja Rozwoju Turystyki. |
Malta |
Tak |
Musi być wykwalifikowany/lub musi posiadać doświadczenie, które będzie satysfakcjonujące dla Władz. Kandydat zwykle musi posiadać przynajmniej trzyletnie doświadczenie. |
Nie |
Odpowiedzialność strony trzeciej, jeśli władze wymagają to dodatkowa polisa zapewniająca zabezpieczenie kompensacyjne. |
Nie ma limitu ustanowionego jeszcze przez prawo lub inne regulacje. Organizacja Turystyczna jest odpowiedzialna tak jak PTD i wreszcie ustanowione przez sąd lub trybunał konsumencki. |
Nie |
Bez specjalnych wymagań. |
Prawo Maltańskiej Turystyki |
Holandia |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie *33 |
Tak. Gwarancja nowoczesnych płatności w razie bankructwa. Bez limitów. |
Nie |
Nie |
Nie stosować się |
Portugalia |
Tak |
Tak |
10,000 euro |
Tak. Minimum 74.819,68 euro |
Ubezpieczenie od 5,000 euro do 250,000 euro. |
Tak, ale usługodawcy mogą bezpośrednio sprzedawać swoje własne usługi. |
Otworzenie oddziału podlega takim samym autoryzacjom jak krajowe biuro podróży. |
Turystyka Portugalska I.P |
Rumunia |
Tak |
Tak - wydział turystyki/szkoła średnia turystyczna/ liceum lub kwalifikacyjny kurs z turystyki. |
Tak - 200 RON |
Nie |
Tak. Ubezpieczenie od niewypłacalności lub bankructwa. Wymagane 50,000 dolarów. |
Tak. Usługi zorganizowanego wypoczynku są wyłącznie zarezerwowane dla operatorów turystycznych. |
Licencja/autoryzacja; dla obcokrajowców zezwolenie na pobyt i pracę w Rumunii. Kwalifikacje zawodowe. |
Ministerstwo turystyki |
Słowacja |
Tak |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak |
Nie |
Biuro handlowe |
Słowenia |
Tak |
Tak. Minimum dyplom ukończenia studiów na uniwersytecie i potwierdzenie minimum trzyletniego doświadczenia w pracy. |
Nie |
Tak. Ubezpieczenie pokrywające rekompensatę za brak lub niewłaściwe wykonanie kontraktu przez organizatorów wycieczek. Po 1.2.2006 kwota minimalna wynosi: 41.730,00 euro, kwota maksymalna nieograniczona. |
Tak. Ubezpieczenie lub list gwarancyjny. Pokrywa ... Kwota minimalna wynosi 41.730,00 euro. Kwota maksymalna nieograniczona |
Tak. Organizacja zorganizowanego wypoczynku jest wyłącznie zarezerwowana Organizacji Turystycznej. Sprzedawanie pakietów jest zarezerwowane Organizacji Turystycznej oraz TA. |
Nie |
Izba Turystyki i Gościnności?, która jest częścią Handlu i Przemysłu Słowenii. |
Hiszpania |
Tak |
Nie |
Zależy od Wspólnoty Autonomicznej: -TTOO :120,202 euro. - TTOO i agent biura podróży: 180,303 euro. |
Tak .Pokrywa odpowiedzialność cywilna (450,759 euro). * Katalonia jest jedyną Wspólnotą Autonomiczną, która nie wymaga ubezpieczenia. ACAV podtrzymuje wymagania dotyczące wszystkich Członków do posiadania ubezpieczenia cywilnego. |
Tak. Pokrywa repatriację i zwrot pieniędzy w wypadku niewypłacalności. |
Zależy od Wspólnot Autonomicznych (w przypadku Katalonii nie). |
Nie |
DG Turystyka każdego regionu (Wspólnoty Autonomicznej). |
Szwecja |
Nie |
Nie |
Nie (Jeżeli jest to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to kapitał minimalny wynosi 100,000 koron szwedzkich. |
Nie |
Tak |
Nie |
Nie |
N/A |
Wielka Brytania |
- Tak jeśli sprzedaje pakiety zawierające przeloty: licencja ATOL. - Nie jeśli nie sprzedaje pakietów zawierających w sobie przelotów. |
Nie |
Nie |
Nie |
- Tak Cywilne Prawo Lotnicze finansuje posiadaczowi ATOL: 1£/pasażer. - Inna Organizacja Turystyczna: przywiązanie, poufne konto lub ubezpieczenie. Kwota zależy od rocznych obrotów. |
Nie |
Nie |
Cywilne Prawo Lotnicze dla posiadacza ATOL. |
Chorwacja |
Tak |
Tak. Egzamin w szkole średniej dotyczy jednej z instytucji turystycznej - prawo określa program egzaminu. |
20,000 kun = 2,700 euro. |
Żadne |
Żadne |
Tak |
Żadna jeśli sprzedaje się pakiet (zwiedzanie lub wycieczka jednodniowa) sprzedany w kraju UE - jeśli zorganizowana i sprzedana w Chorwacji to musi być zarejestrowana tak jak w chorwackiej TA. |
Biuro hrabstwa odpowiedzialne za turystykę. |
Norwegia |
Nie |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak, średnia z 3 najlepszych miesięcy - minimum 33,000 euro. |
Nie |
Nie |
N/A |
Szwajcaria |
Nie |
Nie |
Nie |
Tak |
Tak |
Nie |
Nie |
Nie |
Turcja |
Tak *34 |
Tak - Dla agencji Międzynarodowego Związku Transportu Powietrznego - Licencja Międzynarodowego Związku Transportu Powietrznego - Pracownik posiadający formularz autoryzacji z Ministerstwa Turystyki i Kultury i TÜRSAB oraz formularz potwierdzający zdanie specjalnego egzaminu. - Dyrektor biura podróży musi mieć ukończony koledż.
|
Tak 22,000 lir tureckich, aby zarejestrować biuro turystyczne do TÜRSAB - Otwarcie biura jest obowiązkowe, nie można tworzyć baz domowych.
|
Nie |
Tak Bank udziela gwarancji listownej na kwotę 7,000 lir tureckich. |
Tak |
Tak. Partnerzy biznesowi prowadzący biuro podróży lub agencję turystyczną. Obywatele innych państw muszą posiadać pozwolenie na pracę. |
Ministerstwo Turystyki i Kultury TÜRSAB |
*26 Zawodowe kwalifikacje wymagane od 1 pracownika (3 lata doświadczenia w innej gałęzi turystyki lub beneficjent specjalistycznego dyplomu z 2 letnim doświadczeniem w TA/ 5 lat doświadczenia w innym sektorze.
*27 Agent biura podróży musi wypełnić podanie rejestracji biznesowej i zaprezentować certyfikat przestrzegający egzekwowanie przepisów dobrego zachowania. Biuro handlu przestudiuje jego dokumenty i przyzna licencję jeśli dokumenty będą się zgadzały a agent dobrze się zachowuje.
*28.1. Posiadacz świadectwa ukończenia liceum lub sześciu klas szkoły podstawowej? lub podobnego szczebla edukacji zagranicą. W przeciwnym razie, certyfikat wystawiony poprzez właściwe organa władzy kraju członkowskiego, który to skorzystał ze swoich uprawnień wyszczególnionych w Prezydenckim Dekrecie. 2. Wystarczająca znajomość języka greckiego i przynajmniej jednego z języków używanych w UE.
*29. Kwoty wynoszą 11.739.00 euro dla biura turystycznego z Turystyki Globalnej? i 5.869,00 euro dla biura turystycznego z Turystyki Krajowej. Ta finansowa gwarancja pokrywa możliwe kary administracyjne narzucone przez GNTO i częściowe lub całkowite zarzuty stron trzecich (również klientów), które pochodzą z transakcji z biurem podróży. Dla zorganizowanych wakacji, gwarancja finansowa z artykułu 7 90/314/ Dyrektywy Europejskiej Strefy Ekonomicznej jest również obowiązująca.
*30. Właściciel lub prawny reprezentant Agencji lub jeden z pracowników musi być zakwalifikowany jako 'direttore tecnico' ( kierownik techniczny).
*31. Jeżeli biuro podróży należy do firmy, minimalny wymagany udział kapitału musi być opracowany z firmą (10,000 euro dla firmy z ograniczoną odpowiedzialnością - z o. o. a 120,000 euro dla firmy z udziałami - "S.p.a.").
*32. Pokrywa szkody poniesione przez konsumentów w wyniku naruszenia warunków umowy przez Agencję. W niektórych regionach wymagana jest kwota minimalna, w innych nie.
*33. Jednakże, wszyscy ANVR- Organizacji Turystycznej są zobligowani, aby ubezpieczyć się. Ogólne warunki ograniczonej odpowiedzialności Organizacji Turystycznej przez ANVR wynoszą minimum 5 mln euro od odpowiedzialności pracodawców.
*34. Tureckie prawo zna tylko pojęcie agenta biura podróży. Nie ma różnicy pomiędzy operatorem turystycznym a agentem biura podróży.
9.4 Handel elektroniczny
Status: Stosować się do zarządzeń w UE i EEA
Termin transpozycji w UE: 17 styczeń 2002
Cel: Zapewnienie darmowego ruchu w usługach handlu internetowego
Zawartość:
Zarządzenie ustala zasadę, która mówi, że czynności dostawcy usług informacyjno- społecznych są podmiotem legislacji kraju z którego pochodzi usługodawca. Inne państwa członkowskie mogą tylko nakładać restrykcje, które są uzasadnione dobrem polityki społecznej, zdrowotnej, obrony i ochrony konsumenckiej i uwzględniając szczegółowe procedury.
Zarządzenie reguluje następujące problemy:
- Zakaz wcześniejszej autoryzacji za podejmowanie i kontynuację usług informacyjno-społecznych przez usługodawcę.
- Ogólne informacje o usługach dostawcy. Usługodawca musi komunikować się z odbiorcami usług oraz odpowiednimi władzami, zawłaszcza jego imię, współrzędne, numer rejestracji z rejestru handlowego, numer identyfikacji podatkowej, itd.
- Komercyjna komunikacja i w szczególności niechciane komunikaty komercyjne, które muszą być jasno zdefiniowane jako takie.
- Kontrakty zawierane elektronicznie. Państwa członkowskie muszą zapewnić, że ich system prawny pozwala na zawieranie kontraktów w sposób elektroniczny. Dostawcy usług muszą dostarczyć dokładne informacje odbiorcom zanim oni złożą zamówienie. Kiedy odbiorca usługi złoży swoje zamówienie poprzez rozwiązania technologiczne, dostawca musi potwierdzić otrzymanie zamówienia poprzez wystawienie paragonu bez zwłoki w postaci elektronicznej. Zamówienie oraz potwierdzenie otrzymania paragonu są uznane za otrzymane kiedy strony mogą zalogować się.
- Odpowiedzialność dostawców za pośredników usług.
- Wdrażanie Zarządzenia poprzez kody przyjęte przez handel, profesjonalne i konsumenckie organizacje jak również poprzez różne mechanizmy zadośćuczynienia ustanowione przez Państwa Członkowskie (poza sądowe programy i sądowe czynności)
Wpływ na przemysł:
Zarządzenie wyjaśnia zasady stosowania się do handlu elektronicznego, w którym wielu operatorów turystycznych oraz agentów biura podróży są zaangażowani.
Pomocne dokumenty:
Tekst Zarządzenia
Zarządzenie 2000/31 z 8 czerwca 2000 dotyczące prawnych aspektów o usługach informacyjno-społecznych, w szczególności o handlu elektronicznym, w Wewnętrznym Rynku (Zarządzenie na temat handlu elektronicznego)
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32000L0031:EN:NOT
9.5 Usługi płatne
Status: Zarządzenie dostosowane do UE i EEA
Termin transpozycji w UE: 1 listopad 2009
Cel:
Usunąć bariery prawne, aby stworzyć Strefę Płatności w Jednolitej Walucie, której celem są operacje bezgotówkowe pomiędzy dwoma Państwami Członkowskimi, aby były tak łatwe do realizacji jak płatności krajowe.
Zawartość:
Zarządzenie najpierw reguluje warunki przystąpienia do działalności z instytucji płatnej, która wymaga autoryzacji.
Zarządzenie następnie definiuje zasady, które będą dostosowane do wszystkich usług płatnych w Unii Europejskiej, w szczególności:
- Przejrzystość warunków oraz wymaganych informacji za usługi płatne.
Dostawca płatnych usług musi dostarczyć dokładne informacje, kiedy pojedyncza transakcja płatnicza jest przetwarzana jak również kiedy transakcje płatnicze są pokryte przez ramy kontraktów. Użytkownik płatnych usług nie może być obciążony kosztami otrzymania informacji żądanej w Zarządzeniu. Jednakże, kiedy użytkownik nie jest konsumentem, strony zakontraktowanych usług płatnych mogą zadecydować o nie całkowitym stosowaniu się lub częściowym do prowizji przezroczystości i informacji.
Prawa i zobowiązania dostawcy oraz użytkownika płatnych serwisów
Zarządzenie wymienia prawa respektujące i zobowiązania dostawcy usług płatnych oraz płatne usługi użytkownika podczas, gdy transakcja płatnicza jest przetwarzana.
Strony, które nie są konsumentami mogą odstąpić od prowizji Zarządzenia na jej prawach i zobowiązaniach.
Biorąc pod uwagę egzekucję czasu i datę, do 1 stycznia 2012, płatnik i dostawca płatnych usług może wyrazić zgodę na sfinalizowanie transakcji płatniczej w ciągu maksymalnie 3 dni biznesowych. Od 1 stycznia 2012, czas egzekucji musi wynieść 1 dzień roboczy.
Odnośnie odbiorcy płatności, data uznania wartości nie jest późniejsza niż dzień roboczy w którym wartość transakcji płatniczej jest przypisana na konto płatnika dostawcy usług płatnych. Kwota transakcji płatniczej musi być natychmiast przypisana do konta płatnika po dokonaniu dyspozycji.
Wpływ na przemysł:
Jako użytkownicy płatnych usług, agenci biur podróży i operatorzy turystyczni będą podlegali krajowemu prawu wdrożonemu przez Zarządzenie.
Pomocne dokumenty:
Treść Zarządzenia
Zarządzenie 2007/64 z 13 listopada 2007 dotyczące płatnych usług na rynku wewnętrznym.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32007L0064:EN:NOT
X. POLITYKA TURYSTYKI
10.1. POLITYKA TURYSTYKI
Status:
Informacja przyjęta dnia 17 marca 2006 r.
Cel:
Poprawa konkurencyjności europejskiego przemysłu turystycznego oraz stworzenie większej liczby lepszych miejsc pracy poprzez zrównoważony wzrost turystyki w Europie i na świecie.
Treść:
W komunikacie przedstawiono komisji odnowioną politykę turystyki w oparciu o doświadczenia zdobyte w ciągu ostatnich lat i odpowiedzi na nowe wyzwania społeczne.
Zostały określone następujące działania priorytetowe:
• Więcej koordynacji polityki
Państwa członkowskie i podmioty związane z turystyką regularnie się konsultują aby upewnić się, że inicjatywy polityczne mające wpływ na turystykę nie oddziaływają negatywnie na konkurencyjność tego sektora.
• Lepsze wykorzystanie dostępnych europejskich instrumentów finansowych
Turystyka nadal czerpie korzyści ze wsparcia finansowego oferowanego przez różne europejskie instrumenty finansowe.
• Promowanie zrównoważonego rozwoju turystyki
Komisja zaproponowała Europejską Agendę 21 dla turystyki opartej na danych zrównoważonego rozwoju.
• Lepsze ustanowienie prawa
Prawodawstwo związane z turystyką jest częścią lepszego procesu regulacji.
• Lepsza promocja europejskich destynacji.
Komisja stworzyła nagrodę dla najlepszych destynacji turystycznych w Europie i portal turystycznych ośrodków Europy.
• Poprawienie wizerunku turystyki
Komisja promuje we współpracy ze wszystkimi podmiotami widzialność przemysłu poprzez imprezy organizowane przez prezydentów Unii Europejskiej i Europejskiego Forum Turystyki.
Wpływ na przemysł:
Komunikat opisuje działania, które Komisja zamierza kontynuować w przyszłości. Działania te będą miały bezpośredni wpływ na przemysł turystyczny w ogóle. Komisja Europejska także przeprowadzi badania na konkurencyjność europejskiego przemysłu turystycznego, które zostaną przedstawione jesienią 2009 r.
Dokumenty odniesienia:
Tekst komunikatu
© ECTAA 2009 120
• Komunikat z dnia 17 marca 2006 r. w sprawie "Odnowiona polityka turystyczna UE: ku silniejszemu partnerstwu na rzecz turystyki europejskiej" COM (2006) 134 wersja ostateczna
http://ec.europa.eu/enterprise/tourism/docs/communications/com2006_013401_en.pdf
Badanie Eurobarometru na temat postaw Europejczyków wobec turystyki
http://ec.europa.eu/enterprise/tourism/docs/studies/eurobarometer/flash_eurobarometer_analytical_report_20090320_en.pdf
© ECTAA 2009 121
10.2. Zrównoważona Turystyka
Status:
Komunikat przyjęty dnia 19 października 2007
Cel:
W komunikacie określono plan działania na rzecz zrównoważonej i konkurencyjne turystyki europejskiej.
Treść:
Komunikat proponuje całościowe podejście polityki w której wszystkie zainteresowane strony mają te same cele w szczególności zapewnienie dobrobytu gospodarczego, sprawiedliwości społecznej i spójności, ochrony środowiska i kultury. Przy realizacji tych celów wiele wyzwań właściwych dla sektora turystyki musi być skierowanych, zwłaszcza:
• do zrównoważonego zarządzania i ochrony zasobów naturalnych i kulturowych;
• minimalizacji zużycia zasobów i zanieczyszczania ośrodków turystycznych w tym produkcji odpadów;
• zarządzania zmianami w interesie dobrobytu społeczeństwa;
• zmniejszenie sezonowości popytu;
• zajęcie się wpływem transportu na środowisko związane z turystyką;
• uczynienie turystyki doświadczeniem dostępnym dla wszystkich bez wyjątku;
• poprawa jakości miejsc pracy w turystyce również zajęcie się kwestią zatrudnienia i
• zapewnienie, że zarówno turyści jak i lokalne społeczności, które oferują usługi turystyczne są bezpieczne.
Wpływ na przemysł:
Komunikat zwraca się do wszystkich podmiotów związanych z turystyką do zaakceptowania ich odpowiedzialności która obejmuje:
• aktywne uczestnictwo w lokalnych strukturach zarządzania;
• środowiskowe i społeczne czynniki biorąc pod uwagę wycenę inwestycji i decyzje;
• promowania szerszego upowszechniania koncepcji „społecznej odpowiedzialności biznesu” i angażowanie się w dialog społeczny;
• rozwój systemu zarządzania środowiskiem;
• zapewnienie, że polityka zatrudnienia jest sprawiedliwa;
• wzmocnienie ich relacji ze społecznością lokalną;
• obeznanie wszystkich pracowników z kwestiami zrównoważonego rozwoju;
• stosowanie kwestii zrównoważonego rozwoju w zakresie przeglądu łańcuchów dostaw i zamówień publicznych w tym podróży;
• zapewnienie odpowiednich informacji dla użytkowników i pomaga im podróżować w sposób bardziej zrównoważony;
• uczestnictwo w dobrowolnych programach obejmujących ochronę dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego oraz wspieranie lokalnych społeczności.
© ECTAA 2009 122
Dokumenty odniesienia:
Tekst komunikatu
Komunikat z dnia 19 października 2007 r. w sprawie "Agenda dla zrównoważonej i konkurencyjnej turystyki europejskiej" COM (2007) 621 wersja ostateczna
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52007DC0621:FR:HTML
© ECTAA 2009 123
10.3. Statystyka turystyki w Unii Europejskiej
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE, EOG i Szwajcarii
Termin transpozycji w Unii Europejskiej : 23 listopad 1996
Cel:
Ustanowienie systemu informacyjnego dotyczącego statystyk w dziedzinie turystyki na poziomie wspólnotowym, zharmonizowanie informacji statystycznych na temat podaży i popytu na turystykę.
Treść:
Dyrektywa ustanawia wspólny zbiór danych na temat turystyki, która dotyczy:
• możliwości turystycznych obiektów zbiorowego zakwaterowania;
• przepływów gości w obiektach noclegowych zbiorowego zakwaterowania;
• popytu w turystyce.
Dyrektywa zawiera wykaz właściwości zbierania danych z ich okresowości i podziału terytorialnego.
Państwa członkowskie gromadzą, opracowują i przetwarzają te zharmonizowane dane statystyczne i przekazują je do Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich.
Wpływa na przemysł:
Dyrektywa stanowi podstawę prawną dla danych statystycznych na temat branży turystycznej przez Eurostat. Przewiduje zharmonizowane i porównywalne dane w całej Europie, umożliwiając dokładniejsze analizy popytu i podaży turystycznej.
Dokumenty odniesienia:
Tekst dyrektywy
Rada Dyrektywy 95/57/EC z 23 listopada 1995 w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki.
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:1995L0057:20081211:EN:PDF
© ECTAA 2009 124
10.4. OCHRONA DZIECI W TURYSTYCE
Status:
Komunikat przyjęty w dniu 26 maja 1999 r.
Cel:
Ustanowić ramy odniesienia dla działań Wspólnoty w sprawie zwalczania seksualnego wykorzystania dzieci w turystyce. Wprowadzenie w tym średnio- i długoterminowej perspektywy.
Treść:
W komunikacie z dnia 27 listopada 1996r. W sprawie zwalczania seksualnej turystyki z wykorzystaniem dzieci określa strategię w celu zmniejszenia popytu poprzez współpracę z branżą turystyczną i organizacjami pozarządowymi, jednocześnie atakując źródła zaopatrzenia w krajach turystycznych za pomocą odpowiednich środków w tym polityki wspólnotowej w dziedzinie stosunków zewnętrznych i współpracy na rzecz rozwoju.
Komunikat proponuje działania, które zostaną opracowane w następujących czterech obszarach:
‐ podnoszenie poziomu wiedzy na temat zjawiska turystyki seksualnej z wykorzystaniem dzieci;
‐ poprawa skuteczności egzekwowania prawa i przepisów;
‐ zwiększenie wysiłków aby powstrzymać napływ turystów seksualnych z państw członkowskich i
‐ opracowanie środków do zwalczania seksualnej turystyki w państwach trzecich.
Wpływ na przemysł:
Komunikat sugeruje tworzenie kampanii informacyjnych oraz szkolenia specjalistów turystyki, które będą również obejmowały biura podróży i organizatorów.
© ECTAA 2009 125
Dokumenty odniesienia:
• Tekst komunikatu
• Dokumenty komisji- komunikat komisji z dnia 27 listopada 1996r. W sprawie zwalczania turystyki z seksualnym wykorzystaniem dzieci, OJ C 3 of 7.1.1997
‐ Eurobarometr- Europejczycy i ich opinie na temat turystyki seksualnej dzieci- komunikat komisji z dnia 26 mają 1999r. W sprawie wdrażania środków zwalczania seksualnej turystyki dziecięcej.
Najnowsze osiągnięcia/ stanowisko ECTAA
ECTAA sprawozdanie z działalności
http://ec.europa.eu/public_opinion/archives/ebs/ebs_118_en.pdf
http://ectaa.org/Home/Publications/Publications/tabid/102/language/en-S/Default.aspx
XI. NORMY I KODEKS PRZEMYSŁU
11.1. CEN - TC 329
Status:
Prace normalizujące usługi turystyczne w toku
Cel:
Opracowanie zgodności terminologicznej i specyfikacji urządzeń, które mogą być wykorzystane w informacji i rezerwacji w celu zapewnienia konsumentom kryteriów podejmowania decyzji.
Treść:
Europejski Komitet Normalizacyjny stworzony w marcu 1996r. Komitet Techniczny usług turystycznych do tej pory TC 329 opracował szereg standardów w dzidzinie turystyki, w szczególności:
• EN 13809:2003: Usługi turystyczne - biura podróży i organizatorzy, - Terminologia
• EN ISO 18513:2003: Usługi turystyczne - Hotele i inne rodzaje zakwaterowania - Terminologia (ISO 18513:2003)
• EN 14153-1-3:2003: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia nurków rekreacyjnych - Część 1: Poziom 1 - Nurek pod nadzorem ; Część 2: Poziom 2 - Samodzielny Nurek; Część 3: Poziom 3 - Lider Nurkowania
• EN 14467:2004: Nurkowanie rekreacyjne - Wymagania dotyczące nurkowania rekreacyjnego usługodawców
• EN 14804:2005: Język study tour operatorów - wymagania
• EN 15565:2008: Usługi turystyczne - Wymagania dotyczące kształcenia zawodowego i kwalifikacji przewodnika turystycznego i programów kwalifikujących.
• EN 14413-1-2:2004: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia instruktorów nurkowania- Poziom 1 i 2
Wpływ na przemysł:
Standaryzowanie w dziedzinie turystyki nawet jeśli dobrowolne ograniczenie gamy usług stworzy dodatkowe bariery w handlu i szkody w konkurencji.
Dokumenty odniesienia:
Najnowsze osiągnięcia / pozycji ECTAA
ECTAA Sprawozdanie z działalności
http://ectaa.org/Home/Publications/Publications/tabid/102/language/en-S/Default.aspx
© ECTAA 2009 126
11.2. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) TC 228
Status:
Trwające prace normalizujące usługi turystyczne
Cel:
Standaryzacja "terminologii i specyfikacji usług oferowanych przez biura podróży, w tym działań związanych z atrakcjami turystycznymi i wymaganiach dotyczących sprzętu, w celu zapewnienia konsumentom świadomego podejmowania decyzji.
Treść:
W maju 2002 r. komitet polityki konsumenckiej ISO zwrócił uwagę na standaryzację usług turystycznych.
Z inicjatywy hiszpańskiej organizacji normalizacyjnej, AENOR ISO zdecydowała się stworzyć nowy komitet techniczny ISO / TC 228, w sprawie turystyki i usług z nią związanych.
Obecnie ISO / TC 228 składa się z następujących grup:
• WG 1 Usługi nurkowania rekreacyjnego;
• WG 2 Usługi Spa (spa medyczne, usługi talasoterapii, wellness spa );
• WG 3 Informacja turystyczna i usługi recepcji w biurach informacji turystycznej;
• WG 4 Usługi golfowe;
• WG 5 Plaże;
• WG 6 Naturalne obszary chronione.
Do tej pory, TC 228 opracował następujące normy w dziedzinie turystyki :
• ISO 18513:2003: Usługi turystyczne. Hotele i inne rodzaje zakwaterowania. Terminologia;
• ISO 24801-1:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia nurków rekreacyjnych - Część 1: Poziom 1 - Nurek pod nadzorem
• ISO 24801-2:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia nurków rekreacyjnych - Część 2: Poziom 2 - Samodzielny nurek;
• ISO 24801-3:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia nurków rekreacyjnych -Część 3: Poziom 3 - Lider nurkowania;
• ISO 24802-1:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia instruktorów nurkowania -Część 1: Poziom 1;
• ISO 24802-2:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Minimalne wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczącego szkolenia instruktorów nurkowania -Część 2: Poziom 2
• ISO 24803:2007: Nurkowanie rekreacyjne - Wymagania dotyczące nurkowania rekreacyjnego usługodawców
Następujące pozycje są brane pod uwagę:
• ISS - Serbia:Zarządzanie i bezpieczeństwo w branży turystycznej ;
• IRAM - Argentyna: Turystyka przygodowa. Brazylia i Wielka Brytania;
© ECTAA 2009 127
• AENOR - Hiszpania: kluby jachtowe i przystanie;
• AENOR - Hiszpania : turystyka przemysłowa
• AENOR - Hiszpania : centra kongresowe
Wpływ na przemysł:
Standaryzowanie w dziedzinie turystyki nawet jeśli dobrowolne ograniczenie gamy usług stworzy dodatkowe bariery w handlu i szkody w konkurencji.
Dokumenty odniesienia:
Najnowsze osiągnięcia / pozycji ECTAA
ECTAA Sprawozdanie z działalności
http://ectaa.org/Home/Publications/Publications/tabid/102/language/en-S/Default.aspx
© ECTAA 2009 128
11.3. ECTAA-HOTREC KODEKS POSTĘPOWANIA
Status:
Kodeks postępowania podpisany 10 stycznia 1996 r.
Cel:
Potrzebny jako narzędzie dla biur podróży ,organizatorów wycieczek i hotelarzy by pomóc specjalistom tej branży w stosunkach handlowych i ich sprawach umownych.
Treść:
Kodeks postępowania między ECTAA i HOTREC (Konfederacja Krajowych Stowarzyszeń hoteli, restauracji, kawiarni i podobnych zakładów w UE i EOG) został podpisany w dniu 10 stycznia 1996 roku. Kodeks ma na celu dać kilka ścisłych definicji terminów i pojęć, w tym:
•"Umowa Hotelu": umowa, na podstawie której hotel zgadza się z biurem podróży,na świadczenie usług hotelowych, zdefiniowanych jako pokoje, posiłki i inne usługi, które hotel zapewnia;
• "Rezerwacja": wniosek agencji określający świadczone usługi (wszystkie wnioski o rezerwacje muszą być dokonane na piśmie) ;
• "Potwierdzenie": odpowiedź hotelu świadczącego usługi, które hotel zapewnia na podstawie umowy, a także ich cenę;
• „ Zaliczka ": wpłaty zaliczek w formie złożenia gwarancji (płatność z góry części całkowitej ceny) depozytu (odszkodowanie umowne) lub koszty rezerwacji (wpłaconej przez biuro podróży);
Kodeks postępowania wymienia także prawa i obowiązki obu stron (hotelu i biura podróży) w odniesieniu do wielu sytuacji, w związku z różnymi kategoriami klientów, czyli klientów indywidualnych, grup. Wreszcie, przewiduje procedury arbitrażowe w celu rozwiązania sporów.
Wpływa na przemysł:
Kodeks nie jest zamiennikiem dla wszelkich przepisów prawnych, lub do przepisów, zawartych w umowach między stronami. Jest on przeznaczony do wykorzystania w przemyśle, do których sądy mogą zwrócić się w razie konfliktów. Jest to jasno określone w preambule do kodeksu: stosuje się je tylko w sytuacjach, gdy strony nie uzgodniły wspólnie w sprawie szczególnych zasad w ramach umowy. Jeśli istnieje umowa, to zawsze ma pierwszeństwo przed Kodeksem, chyba że strony umowy postanowią inaczej.
Dokumenty odniesienia:
ECTAA-HOTREC kodeks postępowania
http://www.ectaa.org/ECTAA%20English/Areas_dealt_with/Codedeconduite%20ECTAA-HOTREC.doc
© ECTAA 2009 129
XII. SPRAWIEDLIWOŚĆ I SPRAWY WEWNĘTRZNE
12.1. POROZUMIENIE SCHENGEN
Status:
Umowy stosowane w krajach i realizowane od:
- 26 marca 1995 r.: Niemcy, Belgia, Francja, Luksemburg, Holandia,
Portugalia i Hiszpania
- 26 października 1997 r.: Włochy
- 1 grudnia 1997 r.: Austria
- 8 grudnia 1997 r.: Grecja
- 25 marca 2001 r.: Danii, Finlandii, Islandii, Norwegii i Szwecji
- 21 grudnia 2007 r.: Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Republika Czeska,
Słowacja, Węgry, Słowenia i Malta
- 12 grudnia 2008: Szwajcaria
Cel:
Celem Układu z Schengen jest to, aby ludzie mogli swobodnie przemieszczać się między
krajami, które są w układzie Schengen.
Treść:
Układ z Schengen przewiduje zniesienie kontroli osób na wewnętrznych
granicach, a także środki im towarzyszące, aby zapewnić bezpieczeństwo obywatelom państw układu Schengen. Środki te obejmują między innymi:
• zniesienie kontroli na wspólnych granicach, zastępując je zewnętrznymi granicami kontroli;
•wspólne określenie warunków do przekraczania granic zewnętrznych, jednolite zasady i procedury kontroli;
•oddzielenie w terminalach portów lotniczych osób podróżujących w ramach strefy Schengen od osób przybywających z krajów spoza strefy;
•harmonizację warunków wjazdu i wiz na krótkie pobyty (patrz pkt 12.2. po więcej szczegółów);
•stworzenie Systemu Informacyjnego Schengen (SIS), itp.
Dwadzieścia dwa państwa członkowskie UE przystąpiły do Układu z Schengen, takie jak
Norwegia, Islandia i Szwajcaria. Irlandia i Wielka Brytania zdecydowały się wziąć udział w
niektórych przepisach Schengen (w szczególności współpracy policyjnej i sądowej) oraz Bułgaria, Cypr i
Rumunia podpisały umowy, ale jeszcze nie wprowadziły ich w życie.
Wraz z podpisaniem Traktatu z Amsterdamu dorobek Schengen został włączony do
prawnych i instytucjonalnych ram Unii Europejskiej. Dorobek Schengen, w ten sposób
stanowi część prawa UE.
Wpływ na przemysł:
Układ Schengen ułatwia podróż nie tylko obywatelom UE, ale także obywatelom spoza UE. Od strefy Schengen, z uwzględnieniem, wszystkich podróżnych, którzy wejdą do strefy zgodnie z prawem mogą przemieszczać się swobodnie w niej nie podlegając kontroli granicznej (do trzech miesięcy w okresie sześciu miesięcy dla obywateli spoza UE posiadających ważną wizę Schengen). Podróżni spoza UE, którzy w normalnych warunkach potrzebują 22 wizy, aby odwiedzić wszystkie państwa członkowskie Schengen mogą teraz to zrobić za pomocą jednej wizy.
Dokumenty źródłowe:
• Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen
Konwencja wykonawcza do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między
Rządy państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach.
• Skonsolidowana lista dorobku Schengen
Akty prawne przyjęte przez UE w oparciu o IV Traktat o Europejskiej
Społeczności i VI Traktat o Unii Europejskiej
12.2. POWSZECHNY KOD WIZOWY.
Status:
Wspólna polityka wizowa stosowana w Austrii, Belgii, Republice Czeskiej,
Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Niemczech, Grecji, Węgrzech, Włoszech, Łotwie,
Litwie, Luksemburgu, Malcie, Holandii, Polsce, Portugalii, Słowacji,
Słowenii, Hiszpanii i Szwecji oraz Norwegii, Islandii i Szwajcarii.
Ustawodawstwo, w ramach przeglądu.
Cel:
Kontrole na granicach pomiędzy państwami Schengen zostaną zniesione, konieczny jest wspólny zestaw zasad mających zastosowanie do osób przekraczających zewnętrzne granic krajów, które są częścią strefy Schengen.
Treść:
W ramach wspólnej polityki wizowej wszystkich państw Schengen, stosuje się te same wymagania i
procedury wydawania wiz Schengen. Są to wizy krótkoterminowe, których ważność nie przekracza trzech
miesięcy w okresie sześciu miesięcy i są ważne dla całego obszaru Schengen. Wnioski o wizę Schengen muszą być złożone w konsulacie Państwa Schengen, które są głównym celem podróży wnioskodawcy lub jeżeli nie można określić głównego celu podróży, wniosek należy złożyć do państwa pierwszego wjazdu na obszarze Schengen.
Wniosek o wizę musi być złożony na podstawie ważnego dokumentu podróży i dodatkowych dokumentów (dokumenty potwierdzające posiadanie wystarczających środków utrzymania, dokumenty dotyczące zakwaterowania, itp.) oraz dowodu odpowiedniego ubezpieczenia turystycznego. Opłata administracyjna za rozpatrzenie wizy wynosi 60 €.
Z niektórymi państwami trzecimi, Wspólnota Europejska zawarła umowy ułatwień wizowych: UE i obywatele państw trzecich skorzystają z ułatwienia procedur wydawaniawizy (które mogą obejmować niższe opłaty wizowe).
We wspólnej polityce wizowej znajduje się lista krajów, które są przedmiotem wymagań wizowych
oraz lista krajów, dla których ten wymóg nie obowiązuje.
W 2006 r. Komisja Europejska przedstawiła projekt rozporządzenia w sprawie wspólnotowego kodeksu
w sprawie wiz. Celem jest skonsolidowanie wszystkich istniejących przepisów wizowych w ramach jednego instrumentu prawnego i wprowadzenie środków mających na celu ujednolicenie zasad i procedur. Szczególnie, że ten projekt zobowiązuje państwa członkowskie skrócenia terminów przetwarzania wiz, do wykorzystania zharmonizowanych procedur i formularzy, do szkolenia i przydzielania wystarczającej liczby pracowników do rozpatrywania wniosków wizowych, itp. Komisja zachęca również do tworzenia nowych miejsc mających uprawnienia do wydawania wiz, tak aby ubiegających się o wizę nie byli zmuszeni do podróżowania na duże odległości tylko mogli złożyć wniosek i nadanie wspólnej wizy Schengen. Ogólne informacje na stronie internetowej. Jednak nowy kod wizy wymaga także pozyskiwania
danych biometrycznych osób ubiegających się, dla których opłaty za usługi mogą być dodatkowe naliczane. Nowe zasady będą miały zastosowanie tylko raz. Rozporządzenie zostało oficjalnie przyjęte przez Europejski Parlament i Radę Europy.
Wpływ na przemysł:
Wiza Schengen pozwala podróżnym spoza UE, którzy normalnie potrzebują 25 wizy, aby odwiedzić wszystkie państw obszaru Schengen, do podróży z jedną wizą.
Wspólnotowy kodeks wizowy, po jego przyjęciu, przyniesie szereg cennych popraw
do bieżącej aplikacji i procedury wydawania wiz. Jednak gromadzenie danych biometrycznych
identyfikatorów oznacza, że po raz pierwszy, wnioskodawcy będą mieli obowiązek złożenia wniosku osobiście w konsulatu, a nie przez pośrednika. Ponadto stosowanie opłat wizowych będzie podlegać regularnym przeglądom w celu uwzględnienia kosztów i dodatkowych opłat za usługi gromadzenia identyfikatorów biometrycznych, co ogólnie będzie droższe od wizy Schengen.
Dokumenty źródłowe:
• Istniejących ram prawnych (nie wyczerpująco)
- Konwencja wykonawcza do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między
rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Federalną
Republiką Niemiec i Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia
kontroli na wspólnych granicach
- Wspólnych instrukcji konsularnych w sprawie wiz dla misji dyplomatycznych i
urzędów konsularnych (wersja skonsolidowana z dnia 7 listopada 2005)
- Rozporządzenie Rady 539/2001/WE z dnia 15 marca 2001 r. wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (skonsolidowane Wersja z dnia 19 stycznia 2007)
- Decyzja Rady 2006/440/WE z dnia 1 czerwca 2006 r. zmieniająca załącznik 12 do
wspólnych instrukcji konsularnych i załącznik 14a Wspólnego podręcznika w sprawie
pobieranych opłat odpowiadających kosztom administracyjnym rozpatrywania
wniosków wizowych
• projekt rozporządzenia konsolidacji istniejących przepisów
projekt rozporządzenia ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy, COM/2006/0403
12.3. OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w UE i EOG
Termin transpozycji w UE: 24 października 1998
Cel:
BezpiecznIe równy poziom ochrony danych osobowych osób fizycznych we wszystkich Państwach
Członkowskich, a tym samym usunięcie przeszkód do przekazywania danych osobowych między Państwami członkowskimi.
Treść:
Dyrektywa ma zastosowanie do wszystkich rodzajów przetwarzania danych, z wyjątkiem, gdy dane są przetwarzane ze względu na bezpieczeństwo publiczne, obronność, bezpieczeństwo państwowe oraz działalność państwa w dziedzinie prawa karnego. Nie ma również zastosowania do przetwarzania danych przez osoby fizyczne w ramach czysto osobistych lub gospodarst domowych.
Reguluje:
•Warunki, w których przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem. W szczególności, których te dane dotyczą, powinna w zasadzie wyrazić jednoznaczną zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. Przetwarzanie danych w celu wykonania umowy jest uzasadnione, a także jeśli jest to konieczne dla wykonania zobowiązań prawnych, któremu podlega administrator danych.
•Prawo osób, których dotyczy, w odniesieniu do ich danych osobowych, wśród których w zakresie informacji, dostępu i korekty swoich danych.
•Poufności i bezpieczeństwa przetwarzania danych
•Środki odwoławcze, odpowiedzialność i sankcje
•Przekazywania danych osobowych do państw trzecich. Dane muszą być przekazywane do krajów trzecich, które zapewniają odpowiedni poziom ochrony. Komisja posiada uprawnienia do wydawania decyzji stwierdzających, że państwo trzecie zapewnia odpowiedni poziom ochrony.
Jeżeli państwo trzecie nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony, transfer
danych będzie dopuszczany tylko w pewnych okolicznościach, zwłaszcza gdy na przeniesienie danych jednoznacznie zgadza się cała grupa, jeżeli przekazanie danych jest konieczne dla wykonania umowy lub jest wymagane.
Wpływ na przemysł:
Podczas przetwarzania danych osobowych swoich klientów, touroperatorzy i biura podróży muszą
przestrzegać tych przepisów w zakresie ochrony danych.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy
Dyrektywy 95/46 z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w odniesieniu do
przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych
• Decyzje Komisji w sprawie odpowiedniego poziomu ochrony krajów trzecich
12.4. PRZETWARZANIE DANYCH OSOBOWYCH - PNR
Status:
Porozumienia między UE i USA
Zastosowanie od 23 lipca 2007
Cel:
Udzielenie gwarancji odpowiedniego poziomu ochrony danych osobowych zawartych z pasażerami linii lotniczych.
Zarejestrowanie pasażerów (PNR) przetwarzanie tych danych i przekazanie przez linie lotnicze z
UE do USA.
Treść:
Głównymi elementami układu są:
• Od 1 stycznia 2008 r. linie lotnicze w UE, które spełniają pewne techniczne
wymagania, będące zobowiązane do przesłania ("push") danych PNR w
systemów rezerwacji do USA.
• Władze USA będą korzystać z 19 elementów PNR, które są określone w umowie, a które obejmują między innymi cel podróży, informacje o jego podróży, często ulotki informacyjne, informacje o płatnościach, biuro podróży, które jest odpowiedzialne za rezerwację, informacje o bagażu, informacje o miejscu w samolocie itp.
• Dane będą przechowywane w aktywnej bazie danych przez okres nie dłuższy niż siedem lat, po upływie którego będą przeniesione do archiwalnej bazy danych na okres nie dłuższy niż osiem lat.
• dane będą wykorzystywane wyłącznie w celu zapobiegania i zwalczania terroryzmu i innych poważnych przestępstw, które mają charakter międzynarodowy.
• wrażliwe dane muszą być filtrowane i usuwane, chyba że dane są dostępne w wyjątkowych przypadkach. W takim przypadku, Komisja Europejska zostanie poinformowana, że takie przetworzenie danych miało miejsce.
Wpływ na przemysł:
Podczas rezerwacji przewozu lotniczego dla swoich klientów, biura podróży i organizatorzy wycieczek mogą być zaangażowane w zbieranie danych PNR, nawet jeśli zobowiązania w tej dziedzinie
spoczywać będą przede wszystkim na liniach lotniczych. Porozumienie z USA jest ważne, ponieważ uznaje, że dane PNR są przetwarzane i przekazywane zgodnie z normami europejskimi dla
ochrony danych osobowych.
Wniosek o dane PNR przez USA wywołały podobne wnioski z innych państw trzecich
takich jak Kanada i Australia, z którymi umowy zostały również zawarte. W poziomie europejskim, Komisja Europejska opublikowała także wniosek dotyczący ramowej decyzji, która wymaga przekazywania danych PNR do właściwych organów państw członkowskich, do
wszystkich międzynarodowych lotów wchodzących lub wychodzących z UE i z krajów trzecich.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst umowy
Porozumienia między Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi w sprawie
przetwarzania i przekazywania Passenger Name Record (PNR) przez przewoźników lotniczych Amerykańskiego Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (DHS) (2007 Umowa PNR)
• Innych umów
o Umowa między Wspólnotą Europejską a rządem Kanady o przetwarzaniu danych API / PNR
o Porozumienia między UE a Australią o przetwarzaniu i przekazywaniu UE danych PNR pochodzących od przewoźników lotniczych australijskiej Służby Celnej
• Opinia o Artykule 29 o Ochronie danych osobowych w pracy
Opinia 2 / 2007 w sprawie informacji dla pasażerów na temat przekazywania danych PNR do władz USA , zmieniona i zaktualizowane 24 czerwca 2008 r.
• Wniosek dotyczący decyzji ramowej w sprawie PNR UE
Wniosek dotyczący decyzji ramowej Rady w sprawie wykorzystywania danych dotyczących nazwisk pasażerów (PNR) do celów egzekwowania prawa
• Najnowsze osiągnięcia ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
12.5. KONTRAKT PRAWNY UE
Status:
Plan działania i komunikacja Komisji Europejskiej
Cel:
Zapewnienie instytucjom europejskim "zaspołu", który można nazwać Wspólnym Systemem
Odniesienia (CFR). CFR może być wykorzystane do zmiany istniejących oraz przygotowania
nowych przepisów w zakresie prawa umów. Ten niezbędnika może zawierać podstawowe zasady
prawa umów, definicji podstawowych pojęć i przepisów modelu.
Treść:
Dokładna treść ewentualnych ostatecznych wspólnych ram odniesienia nie jest jeszcze znana.
Jednakże badania naukowe finansowane przez Komisję Europejską w tej sprawie, a także organizowanie
spotkań konsultacyjnych z zainteresowanymi stronami w 2006 r. i 2007 r. w sprawie różnych aspektów umowy prawa, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień związanych z ochroną konsumentów.
Na koniec 2008 r., naukowcy opublikowali "projekt wspólnych ram odniesienia", który jest bardzo
obszernym dokumentem składający się z 10 ksiąg. Nie koncentruje się głównie na umowach i
zobowiązaniach umownych, ale również na innych zagadnieniach prawa cywilnego, takich jak pozaumowna odpowiedzialność lub bezpodstawne wzbogacenie się.
Wpływ na przemysł:
Biura podróży i organizatorzy wycieczek są zaniepokojeni opracowaniem takiej wspólnej ramy odniesienia, ponieważ mogłoby to mieć wpływ na treść ustawodawstwa, że europejska
instytucja może przejmować w przyszłości dziedziczenie prawa umów, w szczególności w dziedzinie
umów zawieranych z konsumentami.
Dokumenty źródłowe:
• Plan działań z dnia 12 grudnia 2003 r. dla bardziej spójnego prawa umów
• Komunikat z dnia 11 października 2004 r.: europejskiego prawa umów i rewizji
dorobku prawnego: kierunek
• Strona internetowa Komisji Europejskiej w sprawie prawa UE umowy
12.6. PRAWO MAJĄCE ZASTOSOWANIE W ZOBOWIĄZANIACH UMOWNYCH - RZYM I
Status:
Regulacja obowiązująca w UE, za wyjątkiem Wielkiej Brytanii i Danii
Obowiązująca od dniu 17 grudnia 2009r.
Cel:
Konwersja do prawa wspólnotowego Konwencji Rzymskiej z 19 czerwca 1980 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych.
Treść:
Rozporządzenie ustanawia kolizje przepisów prawa, która umożliwia określenie stron
prawa, które będą stosowane do umów transgranicznych w sprawach cywilnych i handlowych.
Podstawową zasadą jest, że strony umowy mają swobodę wyboru prawa, które będą
zastosowane do umowy. W przypadku braku wyboru, rozporządzenie zawiera dodatkowe zasady
do określenia prawa właściwego. Na przykład, umowy o świadczeniu usług jest
z zastrzeżeniem przepisów prawa kraju, w którym usługodawca ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.
Rozporządzenie określa również szczegółowe zasady kolizji prawa, gdy umowy są zawierane
z konsumentami. Strony mają prawo wyboru prawa właściwego dla umowy.
Jednak w tym przypadku bezwzględnie obowiązującym przepisem jest prawo kraju, w którym
konsument ma miejsce zamieszkania, jeżeli przedstawiciel, który zawarł umowę z konsumentem:
• wykonuje swoją działalność w kraju, w którym konsument ma miejsce zamieszkania
lub,
• w jakikolwiek sposób kieruje taką działalność do tego państwa lub do kilku państw z danym krajem włącznie.
Gdy strona umowy konsument nie wybrał prawa właściwego, rozporządzenie stanowi, że umowa będzie regulowana przez prawo państwa, w którym konsument ma siedzibę lub miejsce zamieszkania, jeżeli wymagania określone w poprzednim ustępie zostały spełnione.
Jeżeli te wymagania nie są spełnione, zostanie zastosowane ogólne rozporządzenie o kolizji przepisów prawa.
Rozporządzenie zawiera również szczegółowe zasady konfliktu prawa do umów przewozu
pasażerów, czy pasażer jest konsumentem, czy nie. Strony mają prawo do
wyboru prawa właściwego dla umowy, ale tylko w ramach:
• z prawem kraju, w którym pasażer ma miejsce zamieszkania lub
• prawo kraju, w którym przewoźnik ma miejsce zwykłego pobytu, lub
• prawo kraju, w którym przewoźnik ma swoją siedzibę zarządu głównego lub
• prawo państwa, gdzie położone jest miejsce odjazdu lub
• z prawem kraju, gdzie położone jest miejsce docelowe.
Jeżeli strony nie wybrały prawa właściwego dla ich umów przewozu, prawem właściwym
będzie prawo kraju, w którym pasażer ma miejsce zwykłego pobytu, pod warunkiem, że w miejscu wyjazdu lub miejsce przeznaczenia znajduje się w tym kraju. Jeśli nie, prawo miejsca, w którym przewoźnik ma siedzibę to miejsce zamieszkania będzie miało zastosowanie.
Wpływ na przemysł:
Biura podróży i organizatorzy wycieczek, którzy zawierają umowy transgraniczne z udziałem konsumentów będzie wiązać kolizja przepisów prawa, w trakcie prowadzenia ich działalności.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenia (WE) 593/2008 z 17 czerwca 2008 r. o prawie właściwym dla zobowiązań umownych (Rzym I)
12.7. PRAWO MAJĄCE ZASTOSOWANIE W ZOBOWIĄZANIACH POZAUMOWNYCH - RZYM II
Status:
Regulacji obowiązujących w UE, z wyjątkiem Danii, od 11 stycznia 2009
Cel:
W celu ustalenia jednolitych reguł kolizyjnych prawa mającego zastosowanie do zobowiązań pozaumownych w sprawach cywilnych i handlowych.
Treść:
Rozporządzenie ustanawia zasadę, że strony mogą przekazywać zobowiązanie pozaumowne
pod prawo według ich wyboru, ale tylko na podstawie umowy zawartej po zdarzeniu
powodującym szkodę. Jeśli wszystkie strony prowadzą działalność gospodarczą, mogą się zgodzić na prawo obowiązujące przed zdarzeniem.
Wybór prawa może jednak być niezgodne dla stosowania przepisów prawa
kraju, w którym znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego w chwili wypadku
powodującego szkodę.
W drodze odstępstwa od tej ogólnej zasady swobody wyboru, rozporządzenie zawiera również szczególne normy kolizyjne dotyczące zobowiązań pozaumownych wynikających z:
• czynu niedozwolonego
• odpowiedzialności za produkt
• nieuczciwą konkurencją i praktyką ograniczającą konkurencję
• szkód w środowisku
• naruszenie praw własności intelektualnej
• bezpodstawnego wzbogacenia, negotiorum gestio and culpa in contrahendo.
Wpływ na przemysł:
Rozporządzenia będą miały zastosowanie w zobowiązaniach pozaumownych wobec organizatorów wycieczek i biur podróży.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenie (WE) 864/2007 z 11 lipca 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań pozaumownych. (Rzym II)
Orzeczenie oraz uznanie decyzji - BRUKSELA I
Status:
rozporządzenia stosowane w Unii Europejskiej, z wyjątkiem Danii, Od 1 marca 2002
Cel:
Konwersja do prawa wspólnotowego konwencji brukselskiej z 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych.
Treść:
Rozporządzenie zawiera przepisy dotyczące właściwości sądów w przypadku sporów transgranicznych, jak również przepisy dotyczące uznawania i wykonywania orzeczeń w Państwie Członkowskim orzeczenia wydanego przez sąd innego państwa członkowskiego.
W sprawie orzecznictwa, rozporządzenie ustanawia ogólną zasadę, że kompetencja powinna być wykonywana przez państwo członkowskie, w którym pozwany posiada miejsce zamieszkania, niezależnie od jego obywatelstwa. Jednakże rozporządzenie przewiduje szczególne przepisy jurysdykcyjne, gdy spór jest związany konkretnymi umowami.
W szczególności, konkretne zasady jurysdykcji stosuje się, gdy przedsiębiorca zawiera umowę z konsumentem. W tym przypadku, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w państwie członkowskim miejsca zamieszkania konsumenta lub w jakikolwiek sposób kieruje taką działalność do tego państwa członkowskiego lub kilku państw obejmujących również to Państwo Członkowskie, a umowa wchodzi w zakres tej działalności, zasady dotyczące jurysdykcji są następujące:
- Konsument może wybrać do wszczęcia postępowania sądy Państwa Członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania, albo sąd w państwie członkowskim, w którym przedsiębiorca ma miejsce zamieszkania.
- Jeżeli przedsiębiorca chce wytoczyć powództwo przeciwko konsumentowi, musi zawsze udać się do sądu w miejsca zamieszkania konsumenta.
Strony nie mogą odstąpić od reguł orzecznictwa, z wyjątkiem szczególnych okoliczności przewidzianych w rozporządzeniu, na przykład na drodze porozumienia między stronami po powstaniu sporu.
Rozporządzenie nie definiuje pojęcia "kierując swoje działania do kilku państw", ale Rada i Komisja stara się wyjaśnić je, na podstawie wspólnego oświadczenia z dnia 30 listopada 2000 roku.
Wpływ na przemysł:
biur podróży oraz organizatorzy wycieczek, którzy zawarli umowy transgraniczne z udziałem konsumentów będą musieli wziąć zasady dotyczące sądownictwa pod uwagę w trakcie prowadzenia ich działalności.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenia (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji uznawania i wykonywania orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych
• Wspólne oświadczenie Rady i Komisji
Załącznik do komunikatu prasowego z posiedzenia Rady Sprawiedliwości, Spraw Wewnętrznych i Obrony Cywilnej z dnia 30 listopada i 1 grudnia 2000 roku.
• Dokumenty Komisji Europejskiej
o sprawozdanie z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie stosowania rozporządzenia nr 44/2001
o Zielona Księga z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie przeglądu rozporządzenia nr 44/2001
12.9. Drobne roszczenia
Status:
rozporządzenia stosowane w UE, z wyjątkiem Danii, od dnia 1 stycznia 2009 roku.
Cel:
Ustanowienie wspólnej procedury w sprawie drobnych roszczeń, że wszystkimi europejskimi sądami i trybunałów, która będzie miała zastosowanie w przypadku sporów transgranicznych.
Treść:
Rozporządzenie ma zastosowanie do przypadków transgranicznych w sprawach cywilnych i handlowych, w przypadku gdy wartość roszczenia nie przekracza 2.000 € w chwili, gdy sąd właściwy otrzymuje formularz roszczenia, z wyłączeniem wszystkich odsetek, wydatków i płatności .
W celu rozpoczęcia postępowania, wnioskodawca musi wypełnić standardowy formularz wniosku, który stanowi załącznik do rozporządzenia. Formularz wniosku należy złożyć w języku lub w jednym z języków sądu lub trybunału, w której wnosi się skargę.
Procedura jest postępowaniem pisemnym i Sąd powinien wydać decyzję 30 dni od dnia otrzymania wszystkich niezbędnych informacji do wydania wyroku. Orzeczenia wydane w jednym Państwie Członkowskim są uznawane i wykonywane w innym państwie członkowskim bez potrzeby stwierdzania wykonalności i bez możliwości sprzeciwienia się jego uznaniu.
Wpływ na przemysł:
Niezależnie od tego czy to powód lub pozwany dotyczy roszczeń transgranicznych, których wartość nie przekracza 2000 €, tour operatorzy i biura podróży, będą miały możliwość korzystania z tej procedury, które powinny być skuteczne w czasie i opłacalne dla obu zaangażowanych.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenia (WE) 861/2007 11 lipca 2007 ustanawiające Europejską drobnych roszczeń
12.10. Nakaz wykonania
Status:
Rozporządzenia stosowane w UE, z wyjątkiem Danii, od 21 października 2005
Cel:
Ustanowienie minimalnych standardów, aby orzeczenia, ugody sądowe oraz dokumenty urzędowe dotyczące roszczeń bezspornych mogły swobodnie się przemieszczać.
Treść:
Rozporządzenia pociągają za sobą zniesienie wykonawstwa, umożliwiając w ten sposób automatyczne uznawanie i wykonywanie w państwie członkowskim orzeczeń sądowych wydanych w innym państwie członkowskim, bez żadnej przejściowej procedury sądowej lub podstaw odmowy wykonania.
Rozporządzenie ma zastosowanie w sprawach cywilnych i handlowych, bez względu na charakter sądu lub trybunału (z wyjątkiem arbitrażu).
Wyrok w sprawie roszczenia bezspornego jest świadczony przez europejski tytuł egzekucyjny przez Państwo Członkowskie pochodzenia, zgodnie z określonymi warunkami. Certyfikacja odbywa się za pomocą standardowych formularzy, które są załączone do rozporządzenia.
Do właściwego sądu w państwie członkowskim wykonania może dość, na określonych warunkach, odmowy lub ograniczenia wykonania orzeczenia nie da się pogodzić z wcześniejszym orzeczeniem.
Procedury egzekucyjne podlegają prawu państwa członkowskiego, które podlega wykonawstwu. Wierzyciel musi dostarczyć władzom odpowiedzialnym za wykonawstwo w państwie członkowskim:
• odpis orzeczenia;
• kopię zaświadczenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego;
• w razie potrzeby, transkrypcję zaświadczenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego lub jego tłumaczenie na język urzędowy państwa członkowskiego wykonawstwa.
Bez zabezpieczenia, kaucji ani depozytu, można wymagać od wierzycieli na ziemi albo, że są one cudzoziemców lub nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim wykonania.
Wierzyciele nie ma prawa wymagać zabezpieczenia, depozytu ani kaucji od cudzoziemców posiadających obywatelstwo ani od osób nie posiadających obywatelstwa w Państwie członkowskim wykonawstwa.
Wpływ na przemysł:
Organizatorzy wycieczek i biura podróży powinny korzystać z tego rozporządzenia, jeżeli chcą dokonać orzeczeń sądowych.
Dokumenty źródłowe:
Tekst regulaminu
Rozporządzenia (WE) nr 805/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych
12.11. Ochrona konsularna
Status:
Artykuł 20 Traktatu WE, zastosowanie od 1 listopada 1993
Decyzja obowiązująca w UE od 3 maja 2002
Cel:
Zapewnienie ochrony obywateli UE przez ambasad i konsulatów państw członkowskich. Spis treści: Artykuł 20 Traktatu WE stanowi, że jeżeli obywatel Unii jest w kraju trzecim, w którym Państwo Członkowskie, którego jest obywatelem, nie ma swojej ambasady ani urzędu konsularnego, ma prawo do ochrony ze strony władz któregokolwiek z państw członkowskich reprezentowanych na miejscu, w takich samych warunkach jak obywatele tego państwa. Zgodnie z decyzją z 1995 r., ochrona ta powinna obejmować:
• pomoc w przypadku śmierci
• pomoc w razie poważnego wypadku lub poważnej choroby
• pomoc w przypadku aresztowania lub zatrzymania
• pomoc dla ofiar przestępstw z użyciem przemocy
• zwolnienia i repatriację do kraju pozbawionych obywateli Unii
Powyższa lista nie jest wyczerpująca. Decyzja stanowi, że obywatel może zwrócić się o ochronę w innych okolicznościach, w których, o ile jest to w zakresie uprawnień członkowskich, natychmiastowa pomoc należy do kraju obywatela, który jest trudnej sytuacji. Decyzja obejmuje również procedury udzielania pomocy finansowej obywatelom znajdującym się w trudnej sytuacji.
Wpływ na przemysł:
Z ochrony konsularnej i dyplomatycznej obywatele UE , którzy skorzystają z organizatorów wycieczek i klientów biur podróży , których usługi rezerwacyjne związane z podróżowaniem są spoza państw członkowskich UE.
Odniesienie do dokumentów:
• Tekst artykułu 20 Traktatu WE
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2006:321E:0001:0331:EN:pdf
• Tekst Decyzji
decyzja 95/553 z dnia 19 grudnia 1995 r. przedstawiciele rządów państw członkowskich w zakresie ochrony obywateli Unii Europejskiej przez przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsularne
• Dokumenty Komisji Europejskiej
- Zielona księga z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie ochrony dyplomatycznej i konsularnej obywateli Unii w państwach trzecich
- Plan działania z dnia 5 grudnia 2007 r. na lata 2007-2009 na rzecz efektywnej ochrony konsularnej w krajach trzecich
XIII ŚRODOWISKO
13.1. Internalizacji zewnętrznych kosztów transportu
Status:
Komunikat przyjęty w dniu 8 lipca 2008
Cel:
W sektorze bardziej zrównoważonego transportu, wyliczenia kosztów zewnętrznych użytkowników i zapewnienia, że ceny płacone przez użytkowników transportu wysokości prywatnego i kosztów zewnętrznych.
Treść:
W komunikacie przedstawiono strategię na rzecz wdrożenia internalizacji kosztów zewnętrznych. Transport generuje koszty zewnętrzne, które nie są bezpośrednio ponoszone przez korzystającego z działalności transportowej, takie jak koszty związane z zatorów komunikacyjnych, zanieczyszczenia powietrza, zmiany klimatyczne, wypadki , hałas są zazwyczaj ponoszone przez Wspólnotę. Internalizacja kosztów zewnętrznych to sposób stosowania zasady "użytkownik płaci" i zasady "zanieczyszczający płaci", z zamiarem zachęcanie użytkowników do zmiany zachowań w celu ograniczenia kosztów. Komisja Europejska przedstawia szereg działań mających na celu dostosowanie ogólnej strategii do specyfiki każdego rodzaju transportu.
• Sektora powietrznego : włączenie sektora lotnictwa do europejskiego systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS),
• Sektor morski: Komisja zwraca się do Międzynarodowej Organizacji Morskiej do opracowania szeregu działań, w roku 2009 w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych. Jeśli nie ma wystarczających postępów, Komisja zaproponuje podjęcie działań na poziomie europejskim i mogłaby objąć sektor morski w UE systemu handlu emisjami.
• Sektor kolejowy : komunikat dotyczący środków zachęcających do ograniczania hałasu.
• Sektor drogowy : Komisja proponuje wprowadzenie zmian w dyrektywie 1999/62/WE w sprawie pobierania opłat od pojazdów ciężarowych w celu uwzględnienia kosztów zewnętrznych przy obliczaniu opłat za przejazd i opublikuje jesienią 2008 r. "plan działania inteligentnego systemu transportu" mające na celu zwiększenie wykorzystania technologii i decyzji o realizacji interoperacyjności systemów elektronicznych opłat.
Komisja sugeruje, podział dochodów z internalizacji kosztów zewnętrznych w sektorze transportu i na zmniejszenie kosztów zewnętrznych.
Wpływ na przemysł:
internalizacja kosztów zewnętrznych może mieć wpływ na przyszłe ceny różnego rodzajów transportu, a także na inne usługi transportowe na środki transportu w zależności od takich czynników, jak czas, czas trwania i niedobór.
Odniesienie do dokumentów:
• Tekst komunikatu:
Komunikat Komisji w sprawie strategii na rzecz internalizacji kosztów zewnętrznych
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2008:0435:FIN: PL: PDF
• Dokumenty Komisji
- Komunikat Komisji - ograniczenia hałasu kolejowego działania związane z istniejącej floty
- Wniosek dotyczący dyrektywy zmieniającej dyrektywę 1999/62/WE w sprawie pobierania opłat za użytkowanie niektórych typów infrastruktury przez :
- Komunikat Komisji w sprawie ekologicznego transportu
-Komunikat Komisji w sprawie strategicznych celów i zaleceń dla polityki morskiej UE, transport do 2018
13.2. WŁĄCZENIE LOTNICTWA DO ETS
Status:
Dyrektywy mające zastosowanie w EOG
Termin transpozycji: 02 lutego 2010
Cel:
Celem jest zmniejszenie wpływu lotnictwa na klimat poprzez włączenie go do działania w znaczeniu ogólnym do wspólnotowego systemu handlu z uprawnieniami do emisji (ETS).
Treść:
Dyrektywa wymaga, aby wszystkich loty rozpoczynające i / lub lądowanie w Europie (w tym
loty międzykontynentalne) były objęte systemem ETS, od dnia 1 stycznia 2012 roku.
Cel redukcji emisji będzie
obliczana na podstawie średniej emisji linii lotniczych w latach 2004-2006 i będzie
zmniejszony ę o 3% w 2012 r., a następnie o 5% od roku 2013. 85% certyfikatów emisji
będzie przyznawane za darmo według wspólnego europejskiego poziomu odniesienia, podczas gdy pozostałe 15% zostanie sprzedane na aukcji.
Zwolnienia z ETS lotnictwa obejmie lekkie samoloty do 5,7 tony, samoloty humanitarne,
policyjne, celne, ONZ i samoloty wojskowe, straży pożarnej i samoloty ratunkowe, badania i
loty szkoleniowe, loty na trasach w regionach najbardziej oddalonych i małych przedsiębiorstw lotniczych (mniej
niż 243 loty w jednym okresie przez trzy kolejne czteromiesięczne okresy lub loty, których łączna rocznych emisji niższe niż 10 000 ton rocznie).
Ponadto, każdy przewoźnik lotów do lub z Unii Europejskiej będą musiały przedłożyć plan
opisujące w jaki sposób zamierza monitorować i składać sprawozdania na temat emisji.
Wpływ na przemysł:
Zgodnie z oceną wpływu przeprowadzona przez Komisję Europejską w 2020 r.
bilety lotnicze dla podróżujących w obie strony mogą wzrosnąć o € 4,6 do 39,6 €, w zależności od długości drogi.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy
Dyrektywy 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie gazów cieplarnianych obrotu we
Wspólnocie
• Dokumenty Komisji Europejskiej
Wniosek dotyczący dyrektywy zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia
gazów cieplarnianych systemu handlu przydziałami emisji Wspólnoty
XIV. Polityka Społeczna
14.1.CZAS PRACY
Status:
dyrektywa Rady dotyczy od 2 sierpnia 2004 r. Prawa UE
prawo w trakcie zmian
Cel:
Dyrektywa ustanawia minimalne wymagania zdrowia i bezpieczeństwa w związku z czasem pracy.
Treść:
Dyrektywa ustanawia zasady dotyczące minimalnych okresów odpoczynku dziennego, tygodniowe okresy odpoczynku i urlopy wypoczynkowe, jak również przerw i maksymalnego tygodnia pracy, a prace nocnej, w systemie zmianowym i struktury dzieła. Ma zastosowanie do wszystkich sektorów działalności, prywatnych lub publicznych. W sprawie okresów odpoczynku, odpoczynku tygodniowego oraz corocznego urlopu, jak również przerw i maksymalnego tygodniowego czasu pracy, dyrektywy stanowi, że:
• każdy pracownik jest uprawniony do minimalnego dobowego odpoczynku w wymiarze 11 nieprzerwanych godzin, w okresie 24 godzin,
• W przypadku gdy dzień pracy jest dłuższy niż sześć godzin, każdy pracownik ma prawo do odpoczynku
• Za każde 7 dni każdy pracownik jest uprawniony do minimalnego nieprzerwanego okresu odpoczynku w wymiarze 24 godzin.
• Maksymalny czas pracy wynosi 48 godzin tygodniowo, jednak czas pracy może być zmieniany średnio w ciągu czterech miesięcy, to pozwala na pracę w wymiarze pracy większym niż 48 godzin zrekompensowanym krótszym tygodniem pracy. Ponadto, państwa członkowskie mogą zrezygnować z ogólnej zasady z maksymalnym limitem na 78 godzin. Państwa Członkowskie są również upoważnione do stosowania maksymalnie 48-godzinnego limitu w ogóle, na podstawie dobrowolnych umów z poszczególnymi pracownikami: tzw "opt-out".
• Każdy pracownik ma prawo do corocznego płatnego urlopu w wymiarze co najmniej 4 tygodni, zgodnie z warunkami uprawniającymi i przyznawanie takiego urlopu ustanowionego ustawodawstwem krajowym i / lub praktyką. Ten minimalny okres corocznego płatnego urlopu nie może być zastąpiony wynagrodzeniem finansowym, z gdy stosunek pracy ulega rozwiązaniu.
Ustanowienia dotyczące pracy w porze nocnej, pracy w systemie zmianowym oraz harmonogramów pracy, dyrektywa przewiduje, że:
• normalny czas pracy pracowników pracujących w nocy nie może przekraczać przeciętnie 8 godzin w ciągu 24 godzin.
• osoby pracujące w nocy są uprawnieni do bezpłatnego badania lekarskiego przed mianowaniem, a następnie w regularnych odstępach czasu,
• pracowników, które mogłyby zagrożeniem dla ich bezpieczeństwa dla zdrowia ze względu na pracę w porze nocnej mogą być przedmiotem pewnych gwarancji na warunkach określonych w ustawodawstwie krajowym i / lub praktyki.
Wpływ na przemysł:
Korzyści z sektora turystycznego, możliwość uzyskania odstępstwa od artykułów
regulujących czas odpoczynku, czas poświęcany pracy w nocy i okresy rozliczeniowe,
pod warunkiem, że zainteresowanym pracownikom zapewniono równoważne okresy wyrównawczego odpoczynku lub
odpowiedni poziom ochrony.
W 2004 r. Komisja Europejska opublikowała propozycję zmiany dyrektywy, które
Zmiany zawarte w warunkach 48-godzinnego tygodnia pracy opt-out, okresy odniesienia dla
obliczania czasu pracy, definicji czasu dyżurowania połączeń i terminów podjęcia okresów
wyrównawczego odpoczynku. Po 5 latach negocjacji, Parlament i Rada nie mogli znaleźć
kompromisu w trzech kluczowych kwestiach: opt-out, czas dyżuru i wielobranżowych umów.
Dlatego wniosek obecnych uchybień i obecnej dyrektywy pozostaje w mocy.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst dyrektywy
Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada
2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy
• Dokumenty Komisji
Wniosek dotyczący dyrektywy zmieniającej dyrektywę 2003/88/WE dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy
14,2. CZAS PRACY W TRANSPORCIE DROGOWY
Status:
mający zastosowanie od dnia 11 kwietnia 2007 r. w UE, EOG i Szwajcarii
Prawo w trakcie zmian
Cel:
Rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące czasu prowadzenia pojazdu, przerw i okresów odpoczynku kierowców pracujących
w przewozie towarów i osób transportem drogowym w celu ujednolicenia warunków
konkurencji pomiędzy poszczególnymi rodzajami transportu lądowego i poprawę warunków pracy i drogowego bezpieczeństwa.
Treść:
Rozporządzenia stanowi, że:
• czas prowadzenia pojazdu bez przerwy nie może przekroczyć 4,5 godziny. Po 4,5 godzinach jazdy kierowca musi mieć przerwę na okres co najmniej 45 minut. To jednak można podzielić na 2 przerwy, pierwsza co najmniej 15 minut, a druga co najmniej 30 minut długości.
• dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekraczać 9 godzin (może być przedłużony do 10 godzin nie
więcej niż dwa razy w tygodniu);
• tygodniowy czas prowadzenia pojazdu nie może przekraczać 56 godzin. Jest on obliczany przez jazdy 10 godziny na dobę przez 2 dni, 9 godzin dziennie przez 4 dni. Poza tym, kierowca nie może przekroczyć 90 godzin jazdy w dwa tygodnie. Oznacza to, że jeśli kierowca jeździ do 56 godzin, w pierwszym tygodniu, może tylko dysk 34 godzin w przyszłym tygodniu. (Może to spowodować 4
tydzień pracy w tygodniu 2).
• dzienny okres odpoczynku powinien wynosić co najmniej 11 godzin i nie może być przerwany. Jednak może być zmniejszona do 9 godzin trzy razy w tygodniu. Tygodniowy okres odpoczynku powinien wynosić co najmniej 45 godzin.
• tygodniowego okresu odpoczynku rozpoczyna się nie później niż w ciągu sześciu okresów 24-godzinnych od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.
Wpływ na przemysł:
Zgodnie z przepisami, kierowcy musieliby wziąć tygodniowy odpoczynek po sześciu jazdach 24-godzinnych
okresów. Powoduje to bardzo negatywny wpływ na działalność podróży, w szczególności małych i
średnich biur podróży autokarem i ich klientów z branży turystycznej. Koszty autokarów
Wycieczek dłuższych niż 6 dni znacznie wzrosła, ponieważ operatorzy musieli
zatrudniać dodatkowych przewodników wycieczek, pokrycie kosztów podróży ,pobytu oraz dodatkowych
kierowców i zrobić wiele dodatkowych rozwiązań logistycznych.
Zmienione przepisy są w ramach projektu legislacyjnego przeglądu
istniejących wspólnych zasad dostępu do rynku dla usług autokarowych i autobusowych. Nowy przepis przewiduje przywrócenie 12 dni ciągłego odstępstwa jazdy, ogranicza się do
pojedynczej usługi.
Kierowcy będą mieć prawo do pracy dla jednego usługodawcy do dwunastu dni przed rozpoczęciem obowiązkowych okresów odpoczynku.
Dokumenty źródłowe:
• Tekst rozporządzenia
Rozporządzenia nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) nr 2135/98 oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85
• Dokumenty Komisji
Rozporządzenia w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych
• Dokumenty Parlamentu Europejskiego
Rekomendacja do drugiego czytania w sprawie wspólnego stanowiska Rady
Rozporządzenia w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku przewozów drogowych
http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A6-2009-0211 +0 + DOC + PDF + V0 / / EN
• Najnowsze osiągnięcia / pozycji ECTAA
Sprawozdanie z działalności ECTAA
Procedura marży zostanie wprowadzona w Irlandii 1 stycznia 2010 r.
W styczniu 2010 r.
Flanders: Magister/licencjat w turystyce +1 rok doświadczenia lub magister/licencjat +2 lata lub drugi dyplom w turystyce + 3 lata szkolenia w zarządzaniu agencją + 3 lata doświadczenia. Bez dyplomu: 5 lat doświadczenia jeśli osoba ubiega się o tytuł eksperta podróży.
Brussels and Wallonia: Dyplom + 1 rok doświadczenia lub 3 lata doświadczenia.
Minimalny depozyt jest także wymagadny. Flandria: 25,000 to 300,000€. Bruksela-Wallonia: od 10,000 € do 25,000€ w zależności od liczby pracowników + 7,500 na branżę.
Manager (Pracownik):Magister turystyki I co najmniej 3(1) rok zawodowego doświadczenia lub jakikolwiek magister I co najmniej 5(2)lata doświadczenia lub szkoła średnia specjalistyczna I co najmniej 7(3) lata doświadczenia. Dobra znajomość Bułgarskiego I co najmniej jednego obcego języka.
Kwalifikacje zawodowe wymagane dla 1 pracownika (3 lata doświadczenia w innym podmiocie turystycznym lub specjalny dyplom z 2 letnim doświadczeniem jako TA lub 5 lat doświadczenia w innym sektorze.
Agent turystyczny musi złożyć aplikację aby zarejestrować działalność i zaprezentować policji certyfikat o niekaralności. Biuro Handlu sprawdzi te dokumenty i przyzna licencję jeśli będą poprawne i agent nie był karany.
1. Posiadacz świadectwa liceum lub sześciu klas szkoły średniej lub odpowiednika zagranicznej szkoły. W przeciwnym wypadku certyfikacja przez kompetentne władze kraju członkowskiego, z którego dana osoba pochodzi i gdzie była szkolona pod kątem działań określonych w Dekrecie Prezydenta. 2. Wystarczająca znajomość języka greckiego I co najmniej jednego z krajów członkowskich.
Kwota to 11.739,00 Euro dla biura turystycznego General Tourism i 5.869,00 Euro dla Biura Domestic Tourism. - Ta gwarancja finansowa pokrywa możliwe kary narzucone przez GNTO I częściowo lub w całości rządania osób trzecich (wliczając konsumentów) które biorą się z ich transakcji z biurem. Dla pakietów turystycznych, gwarancja finansowa z art. 7 of Dir. 90/314/EEC jest również obowiązkowa.
The owner or the legal representative of the Agency or one employee must be qualified as "direttore tecnico" (technical manager)
If the travel agency is owned by a company, then minimum share minimalny requirement must be complied with by the company (€ 10.000 for limited liability company - "s.r.l." and € 120.000 for shares company - "S.p.a.")
It covers damages suffered by the consumers due to the Agent's breach of contract. In some regions a minimum amount is required, not in others
Jednakże wszyscy członkowie ANVR-TA muszą posiadać zobowiązanie jako agenci również jako część ich zwrotów odnoszących się do ich działalności tour operatora (dynamiczne pakiety (ograniczone przez warunki ANVR ) € 5 mln. Muszą również pokrywać swoje zobowiązania jako pracodawcy.
81
10
© ECTAA 2009
107
© ECTAA 2009
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
1494953 1400SRM0944 (09 2003) UK EN
897394 1900SRM0453 (09 2003) UK EN
KSH, ART 574 KSH, I CSK 154/09 - wyrok z dnia 6 listopada 2009 r
KSH, ART 574 KSH, I CSK 154/09 - wyrok z dnia 6 listopada 2009 r
1498445 1400SRM0945 (09 2003) UK EN
1510463 1400SRM0984 (09 2003) UK EN
Lista 09, rozdzial 24 EN
897987 1800SRM0659 (09 2003) UK EN
1494955 2000SRM0943 (09 2003) UK EN
897110 1900SRM0328 (09 2003) UK EN
1580516 2100SRM1139 (09 2005) UK EN
1495954 0900SRM0948 (09 2005) UK EN
PBO G 09 F05 Internal audit report
897993 1600SRM0671 (09 2003) UK EN
897391 1400SRM0450 (09 2003) UK EN
897392 1600SRM0451 (09 2003) UK EN
1466235 1600SRM0733 (09 2003) UK EN
więcej podobnych podstron