Thomas Robert Malthus (1766 - 1834); Rozprawa o prawie ludności i jego oddziaływaniu na przyszły postęp społeczeństwa (1798);
Prawo ludnościowe - przy braku ograniczeń liczba ludności wzrasta w postępie geometrycznym, a podaż żywności rośnie w postępie arytmetycznym. Liczba ludności rośnie szybciej niż wzrasta podaż żywności, a więc prędzej czy później nastąpi przeludnienie.
Żelazne prawo pracy - tylko ograniczenie płacy do minimum kosztów utrzymania może utrzymać klasę pracującą w niezmiennej ilości (nie ma wtedy bodźca do większej rozrodczości, ani do jej spadku).
Hamulce prewencyjne - powściągliwość moralna, wstrzemięźliwość płciowa, późne zawieranie małżeństw, świadome planowanie rodziny, minimalny wiek pozwalający na zawarcie małżeństwa.
Hamulce pozytywne - nędza, głód, epidemie, wojny, choroby itp.
Malthus - pierwszy krytyk prawa rynków Saya.
Sytuacja społeczno-gospodarcza Anglii na początku XIX w.
Podział na trzy grupy społeczne:
kapitalistów (burżuazję przemysłową),
proletariat (robotników),
arystokrację (landlordów).
Ustawy zbożowe (Corn Laws) - ruchome cła na importowane zboże (im tańsze było zboże zagraniczne, tym wyższe należało zapłacić cło).
Dawid Ricardo (1772 - 1823) Zasady ekonomii politycznej i opodatkowania (1817)
Centralną osią teorii Ricarda był konflikt między arystokracją a kapitalistami. W konflikcie tym Ricardo reprezentował interesy kapitalistów, zwalczał klasę właścicieli ziemskich. Domagał się zniesienia ceł na zboże, które uważał za podstawową przyczynę trudności gospodarczych Anglii.
Teoria wartości Ricarda
Dwie klasy dóbr:
dobra niepomnażalne pracą (o ich wartości decyduje ograniczona ilość, rzadkość) - ich podaż jest określona, sztywna i nie może ulec zwiększeniu pod wpływem zmiany cen tych dóbr. Wartość i cena tych dóbr zależy wyłącznie od popytu.
dobra dowolnie pomnażalne pracą - takie, których można wytworzyć więcej w zależności od potrzeb, poprzez zastosowanie większych nakładów pracy. Dobra dowolnie pomnażane wymieniają się w stosunku do ilości pracy potrzebnej do ich wytworzenia. Zdaniem Ricarda jedynym źródłem wartości wymiennej jest ilość pracy zaangażowanej do wytworzenia towarów.
gdzie:
V - wartość wymienna
r - renta
i - stopa zysku
w - płaca
k - współczynnik
L - ilość godzin pracy
Teoria różniczkowej renty gruntowej
Teoria renty opiera się na dwóch przesłankach:
ilość urodzajnych gleb jest ograniczona,
działa prawo malejącej wydajności ziemi.
Aby wyżywić rosnącą populację, pod uprawę brane są coraz gorsze gleby. Obserwuje się wtedy spadek stopy przyrostu produktu ziemi.
Lepsze grunty przynoszą wyższą rentę różniczkową, najgorsze gleby nie przynoszą renty wcale.
Działka |
Rodzaj gleby |
Czynniki produkcji (praca i kapitał) |
Produkcja (buszle pszenicy) |
Produkcja (buszle pszenicy) |
Czynniki produkcji (praca i kapitał) |
Nakłady (PN=2₤) |
Renta gruntowa różniczkowa |
A |
urodz. |
10 |
100 |
100 |
10 |
20 |
12 |
B |
śr.urodz. |
10 |
90 |
100 |
13 |
26 |
6 |
C |
nieurodz. |
10 |
80 |
100 |
16 |
32 |
0 |
Pp= 32₤
Wnioski z teorii:
cena zboża będzie się kształtować na poziomie kosztu krańcowego produkcji na najgorszych glebach;
zasiew nowych obszarów rolnych (mniej urodzajnych) będzie prowadzić do wzrostu renty gruntowej posiadaczy żyźniejszych ziem;
D 100 20 40 (Pp=40₤) renta 0
C 8
B 14
A 20
przyczyną wzrostu cen zboża nie jest wzrost renty; wzrost renty jest skutkiem wzrostu cen. Ceny zbóż nie wzrastają z powodu wzrostu renty gruntowej, lecz jest odwrotnie - to renta wzrasta, gdyż rosną ceny zbóż.
Teoria podziału (dystrybucji) Ricarda
w zdrowej sytuacji gospodarczej wytworzony dochód narodowy jest dzielony pomiędzy trzy klasy społeczne: arystokrację, kapitalistów I robotników w sposób, który zachęca kapitalistów do akumulacji kapitału, do rozwijania swoich interesów I tym samym prowadzi do rozwoju gospodarczego kraju.
Ta sytuacja pogarsza się, gdy nałożone zostają cła zbożowe. Zmienia się udział poszczególnych klas w dochodzie narodowym. Spadają zyski kapitalistów, zwiększają się dochody arystokratów.
Wykład 5
S
D
D
t
produkcja żywności
(postęp arytmetyczny)
przyrost ludności
(postęp geometryczny)