Cechy populacji: Zagęszczenie- ilość osobników przypadająca na jednostkę powierzchniową. Określenie populacji zagęszczenia nie zawsze jest prosta. Pierwszą trudnością stanowi przybliżenie oszacowania liczby dziko żyjących populacji. Nie jest to wielkością stałą. Z reguły liczba zagęszczenia bywa większa wczesną jesienią przed okresem polowań, najmniej natomiast wiosną, przed okresem rozrodu. Struktura płciowa - udział osobników męskich i żeńskich w populacji - wyraża się wskaźnikiem płci = stosunek samca do samicy. Należy jednak pamiętać, że u zwierząt występuje poligamia tzn. samiec kryje wszystkie osiągalne samice. W większości populacji wolno żyjących gatunków zwierząt istnieją pewne odchylenia. Są one wynikiem nie tylko właściwości biologicznych gatunków, lecz zależą również od czynników środowiska i polowań. Struktura wiekowa - % udziału populacji w różnych klasach wieku. Istnieją takie gatunki gdzie samica rodzi raz w życiu i po wydaniu potomstwa ginie. Dotyczy to tylko bezkręgowców. Kształt piramidy zależy od właściwości biologicznej gatunku i aktualnej fazy dynamiki liczebności populacji.
*Rozwijająca się - charakteryzuje się dużą rozrodczością i wzrostem udziały młodych klas - kuropatwa, bażant, zając. *Ustabilizowana - duży rozród i znaczy udział najsilniej rozradzających się osobników średnich klas - jeleniowate. *Starzejąca się - słaba dynamika wzrostu liczebności lub wygaszająca populacja - sarna.
Rozród- zdolność populacji do wytwarzania nowych osobników. Rozrodczość max (obrotna)- teoretyczna max liczba osobników, jaką można uzyskać od populacji w warunkach idealnych.
Rozrodczość ekologiczna (rzeczywista) - ilość potomstwa uzyskana od 1 samicy albo od 100 samic. Może być w % albo za pomocą wskaźnika.
Wielkość zniesień lub lęgów odgrywa szczególnie istotną rolę u zwierząt o 1 cyklu rocznym w roku np. orły, sępy.
Struktura socjalna- współzależność, interakcje oddziałowywanie zachodzące miedzy osobnikami tworzącymi populację. Mamy 3 zasoby:
Przewodnictwo - polega na kierowaniem stadem. Cechuje się wyprzedzaniem, pociąganiem za sobą pozostałych osobników lub nawet zmuszaniem ich do naśladownictwa. Przewodnikiem mogą być samce, samice i młode osobniki. U ssaków przewodnikiem bywają osobnicy stojący na szczycie drabiny hierarchicznej, chodź u jeleni przewodnikiem chmary składających się z łań i młodych jest silna łania przewodząca młode.
Dominacja - nie jest genetyczną cechą osobnika. U kur w hierarchii socjalnej bywają czasem osobniki, które dziobią. Ale zazwyczaj osobniki znajdujące się na najwyższym stopniu hierarchii dziobią inne osobniki. U dzików czynnikiem wpływającym na hierarchię jest wiek. Ale gdy w skład wachty wchodzi więcej osobników równowiekowych stacza się wtedy walki. Terytoriaryzm- decyduje tu kondycja, wielkość i siła osobnicza, czasem bezpośrednio walki. Osobniki dominująca atakują intruzów i zwyciężają. Np. stary kozioł rzadko przekracza granicę swojego terytorium w poszukiwaniu rujnej kozy, bo czuje się poza nim niepewnie i najczęściej ustępuje młodszemu. Śmiertelność - jest podstawowym czynnikiem powodującym obniżenie liczebności populacji. W warunkach optymalnych osobniki mogą umierać ze starości, czyli ich cyklu życiowego. Śmiertelność występuje we wszystkich klasach wiekowych populacji., Chodź największe ubytki zdarzają się wśród osobników młodych tuż po urodzeniu.
Czynnikami powodującymi śmiertelność są: *Warunki klimatyczne; *Niedostatek pokarmu *Drapieżnictwo. Migracje - powoduje zmniejszenie ilości populacji. Mogą być cała populacją lub dużymi stadami. Są migrację sezonowe- odbywające się, gdy w sezonach następuje zmiana biotopu.Dynamika populacji- zmiany liczebności populacji w czasie. Dominują tendencje spadkowe i wzrostowe jak także stan względnej równowagi. Są to fazy populacji. Faza równowagi-obejmuje stosunkowo najdłuższy okres gdyż zależy to od idealnej wprost regulacji. Ascylacje - powodowane przez śmiertelność, rozrodczość. Fluktuacje- czynniki środowiskowe