Odmieniony w czasie Imperfekt, na początku zdania czasownik haben lub sein .

Służy do wskazania osoby, która wykonywała czynność.

Imiesłów czasu przeszłego Partizip Perfekt (II).

Informuje jaka czynność była wykonywana.

Zajmuje ostatnie miejsce w szyku zdania prostego.

Czas przeszły Imperfekt. (Präteritum)		Czas teraźniejszy. Präsens	Rodzaj.	Rodzaje czasów i ich budowa
Stosowany w formach pisemnych. W mowie używa się w tym czasie jedynie czasowników modalnych i posiłkowych.		Wyrażanie czynności w czasie teraźniejszym lub, które odbędą się w przyszłości.	Przeznaczenie.
Utworzyć samemu można tylko z czasowników słabych. Imperfekty czasowników mocnych wykazane są w słowniku. Należy uczyć się ich na pamięć. Podstawą do tworzenia jest 1 os. l. poj. do której należy dodać -t- przed ostatnie -e. ich mache ich machte. Gdy 1 os. l. poj. jest już zakończona na -te lub -de albo -me, dodaje się do niej końcówkę -te. ich arbeite ich arbeitete; ich bilde ich bildete; ich atme ich atmete. Odmiana. Imperfekt 1 os. l. poj. stanowi niezmienny temat dla pozostałych osób. 1 i 3 os. l. poj. są identyczne. Pozostałe osoby przyjmują stałe końcówki. machen arbeiten bilden atmen ich machte arbeitete bildete atmete du machtest arbeitetest bildetest atmetest er, się, es machte arbeitete bildete atmete wir machten arbeiteten bildeten atmeten ihr machtet arbeitetet bildetet atmetet sie machten arbeiteten bildeten atmeten		Niezmienne elementy odmiany. (Za wyjątkiem czasownika „sein” i czasowników modalnych). Po odcięciu końcówki bezokolicznikowej (najczęściej jest nią -en), czasownik przyjmuje końcówki w l. poj.: 1 os. -e, 2 os. -st, 3 os. =t. W l. mn.: 1 i 3 os. -en, 2 os. -t. Część czasowników mocnych zmienia w czasie odmiany temat w 2 i 3 os. L. poj. Zmiany te są wykazane w słownikach.	Tworzenie.
Czas przeszły Plusquamperfekt.	Czas przeszły Perfekt.				Rodzaj.
Stosowany do wyrażania następstw czasów (czynność najwcześniejsza wyrażana jest w czasie Plusquamperfekt, czynność późniejsza w czasie Imperfekt) oraz w zdaniach czasowych po spójniku „nachdem”	Stosowany w mowie. Czasowników modalnych i posiłkowych używa się w mowie najczęściej w czasie Imperfekt.				Przeznaczenie.
+ Ich hatte lange das Geld gespart und voriges Jahr fuhr ich ins Ausland. (Kryteria doboru czasowników posiłkowych takie same jak w czasie przeszłym Perfekt).	Imiesłów czasu przeszłego Partizip Perfekt (II). Informuje, jaka czynność była wykonywana. Zajmuje ostatnie miejsce w szyku zdania prostego. + Odmieniony na początku zdania w czasie teraźniejszym czasownik posiłkowy haben lub sein. Służy do wskazania osoby, która wykonywała czynność. Kryteria doboru czasowników posiłkowych. „haben” stosujemy do czasowników przechodnich, tzn. takich, po których występuje rzeczownik odmieniony w bierniku. „sein” stosujemy do czasowników, które w swojej treści, zawierają ruch (iść, jechać itp.) oraz takich, które wyrażają zmianę stanu (topnieć, umierać, parować, itp.) Przykłady: Ich habe schon alle Einkäufe gestern gemacht. (Wszystkie zakupy zrobiłem wczoraj). Sie sind mit ihren Bekannten ins Ausland gefahren. (Oni pojechali ze swoimi znajomymi zagranicę).				Tworzenie.

Odmieniony w czasie teraźniejszym czasownik posiłkowy werden.

Służy do wskazania osoby, która będzie czynność wykonywała.

Bezokolicznik (Infinitiv). Informuje jaka czynność będzie wykonywana.

Czas przyszły Futur II.	Czas przyszły Futur I.	Rodzaj.
Wyraża całkowitą pewność, że czynność zostanie w przyszłości wykonana. Wyraża także przypuszczenie w odniesieniu do czynności wykonywanej przez inny podmiot w czasie mówienia.	Służy do wyrażania czynności, które mają się odbyć w przyszłości. Może także wyrażać energiczny nakaz lub zakaz. Wyraża także przypuszczenie odnoszące się do czasu teraźniejszego.	Przeznaczenie.
Odmieniony w czasie teraźniejszym czasownik posiłkowy werden. Służy do wskazania osoby wykonującej czynność. Imiesłów czasu przeszłego Partizip II. Informuje, jaka czynność jest lub będzie wykonywana. Bezokolicznik czasownika posiłkowego haben lub sien. Odróżnia od strony biernej. (Dobór czas. pos. jak w Perfekt). + Hugo ist nicht krank. Er wird wohl zu seinem kranken Onkel gefahren sein. (Hugo nie jest chory. On jedzie z pewnością do swojego chorego wujka). Bis Montag wird er mir das Buch wohl zurückgegeben haben. (Do poniedziałku on mi chyba na pewno zwróci książkę.) +	+ Wir werden bis neun Uhr abends zusammen arbeiten. Du wirst jetzt zu Hause bleiben und lernen. (Siedzisz w domu i uczysz się). Er wird wohl krank sein. (Prawdopodobnie jest chory).	Tworzenie.

1

Nauka języka niemieckiego. Wilhelm BULA

---