KATEDRA I KLINIKA Bydgoszcz, 31.05.2000
CHORÓB WEWNĘTRZNYCH
student: Jolanta Jeżewska, rok V, gr. 5
Historia choroby
Dane personalne:
Imię i nazwisko: Eugeniusz Kozincew
Wiek: 79 lat
Miejsce i data urodzenia: Wilno, 01.09.1921
Stan cywilny: żonaty
Miejsce zamieszkania: Bydgoszcz, ul. Jaworowa 1/26
Praca i miejsce pracy: inżynier, obecnie na emeryturze
Przyjęta do szpitala 22.02.2000 o godz. 9.45 (skierowanie z przychodni rejonowej z dnia 21.02.2000 r. wystawione ze względu na utrzymujące się wysokie stężenia glukozy w surowicy krwi).
Badanie podmiotowe
Główne dolegliwości zgłaszane przez chorego to:
bóle w klatce piersiowej, o charakterze uciskającym, pojawiające się po wysiłku;
bóle głowy;
kaszel;
zwiększona ruchliwość;
spadek masy ciała;
Powyższe dolegliwości zaczęły się pojawiać kilka miesięcy temu, uległy znacznemu nasileniu w ciągu ostatniego miesiąca.
Inne choroby i dolegliwości:
Osłabienie wzroku, 4 lata temu bóle pęcherza moczowego i okolicy nerek (ustąpiły bez leczenia).
Żadnych chorób przewlekłych nie podaje.
Miesiączkowanie:
Nie miesiączkuje od 45 roku życia. Pierwsza miesiączka w 13 r.ż.
Pobyty w szpitalach, przebyte operacje i zabiegi:
W wieku 17 lat operacja wyrostka robaczkowego.
Dwa porody (jeden cesarskim cięciem) - dwoje zdrowych dzieci.
Wykonywana praca:
Obecnie na emeryturze. Przed emeryturą pracowała jako pracownik fizyczny w Bydgoskich Zakładach Elektromechanicznych „BELMA” S.A.
Używki:
Papierosów nie pali i nigdy nie paliła.
Alkohol i kawę pije jedynie okazjonalnie.
Wywiad rodzinny:
Ojciec - astma oskrzelowa.
Matka - zmarła na nowotwór kończyny dolnej (czerniak złośliwy).
Cukrzyca wśród najbliższej rodziny nie występuje.
Badanie przedmiotowe
Wrażenie ogólne: dobre, ułożenie ciała dowolne
Stan przytomności: pacjent przytomny, reagujący, współpracujący, zorientowany co do czasu, przestrzeni i własnej osoby
Budowa ciała: asteniczna, widoczne znaczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym
Tętno: 68 / min.
Ciśnienie krwi: 130 / 80 mmHg
Liczba oddechów: 16 / min.
Ciepłota ciała: 37,1 oC
Wzrost: 166 cm
Masa ciała: 66 kg
BMI:
Stan odżywienia: słaby
Skóra: sucha, prawidłowo ucieplona i zabarwiona
Owłosienie: prawidłowe, typu męskiego
Obrzęki: nie stwierdzono
Tkanka podskórna: miernie rozwinięta
Węzły chłonne obwodowe: dostępne w badaniu palpacyjnym - niepowiększone
Układ kostno-stawowy: o ruchomości prawidłowej, widoczne znaczne skrzywienie kręgosłupa w odcinku piersiowym
Głowa:
czaszka: średniowymiarowa, symetryczna, opukowo niebolesna
gałki oczne: równe, prawidłowo osadzone, o ruchomości prawidłowej
szpary powiekowe: równe
oczopląs, objaw Graefego, Moebiusa, Kochera: nie stwierdzono
źrenice: równe, okrągłe, symetryczne, prawidłowo reagujące na światło
nos: symetryczny, obustronnie drożny
jama ustna: śluzówki różowe, wilgotne
język: bez nalotów, prawidłowo ruchomy
gardło: bez nalotów
uszy: małżowiny uszne prawidłowe, wyrostek sutkowaty uciskowo niebolesny
Szyja:
symetryczna, prawidłowo ruchoma
tarczyca: niewyczuwalna
Klatka piersiowa, płuca:
budowa: niesymetryczna
ruchomość oddechowa: prawidłowa
tor oddechu: brzuszny
drżenie głosowe: prawidłowo wyczuwalne
odgłos opukowy: jawny po stronie lewej, po stronie prawej ściszony poniżej VII żebra
szmer oddechowy: po stronie lewej pęcherzykowy prawidłowy, po stronie prawej ściszony poniżej VII żebra
szmery dodatkowe: pojedyncze trzeszczenia przykręgosłupowe po stronie lewej na wysokości VIII żebra
Układ krążenia:
okolica serca: niezmieniona
uderzenie koniuszkowe: niewidoczne, niewyczuwalne
czynność serca: niemiarowa (70 / min.)
tony serca: dość głośne, o prawidłowej akcentacji
szmery serca: nie stwierdzono
tętno: niemiarowe, dobrze wypełnione, symetryczne, sporadycznie ubytek tętna na tt. Promieniowych (68/min), obecne na wszystkich tętnicach dostępnych badaniu palpacyjnemu
Brzuch:
powłoki brzuszne: nie napięte, w poziomie klatki piersiowej, bez oporów patologicznych
wątroba: pod prawym łukiem żebrowym wyczuwalna na ok. 2 cm
śledziona: niewyczuwalna
perystaltyka: żywa
objaw Blumberga: ujemny
objaw Chełmońskiego: ujemny
Układ moczowy i narządy płciowe:
odchyleń od normy nie stwierdzono
objaw Goldflama: ujemny
Układ nerwowy:
odchyleń od normy nie stwierdzono
objawy rozciągowe: ujemne
objawy oponowe: ujemne
objaw Babińskiego: ujemny
punkty uciskowe gałęzi nerwu trójdzielnego: niebolesne
Stan psychiczny
Dobry
Rozpoznanie wstępne
Wyniki badań dodatkowych
Gazometria:
pH: 7,42
pCO2: 39,2 mmHg (N: 34 - 46 mmHg)
HCO3: 24,7 mmol/l (N: 21 - 27 mmHg)
pO2: 65,6 mmHg
O2 sat.: 93 %
BE: 0,7 mol/l (N: ± 2,3)
Morfologia krwi:
WBC: 5,9 x103/ul
RBC: 4,42 x106/ul
HGB: 13,0 g/dl
HCT: 39 %
MCV: 90 fl
MCH: 29 pg
MCHC: 32 g/dl
PLT: 215 x103/ul
Badania biochemiczne:
Sód: 139 mmol/l
Potas: 4,0 mmol/l
AspAT: 14 IU/l
AlAT: 16 IU/l
LDH: 220 U/l
Bilirubina całk.: 1,45 mg/100ml
Białko całk.: 5,5 g/100ml
Kreatynina: 0,87 mg%
4) Badanie mikrobiologiczne plwociny: Streptococcus grividans + + +
z jamy opłucnowej: po 48 godzinach ujemny
Badanie cytologiczne płynu z jamy opłucnowej: komórki zapalne typu leukocytów, pojedyncze histiocyty
Płyn z jamy opłucnowej: mętny
cytoza: leu - 580/ul
eryt - 1000/ul
białko - 3,37 g%
alfa-amylaza - 58 U/l
LDH - 231 U/l
Fosfat. Alk. - 88 U/l
Glikemia na czczo: 117 mg%
TSH: <0,05
PSA: 8,6 mg/ml
Proteinogram:
Białko całk.: 5,5 g/dl
Alb: 2,6 g/dl
Alfa1: 0,4 g/dl
Alfa2: 0,7 g/dl
Beta: 0,7 g/dl
Gamma: 1,1 g/dl
Rtg klatki piersiowej (25.02): pola płucne i cień środkowy w normie
(09.03): pola płucne bez zmian ogniskowych o początkowych cechach rozedmy; serce, aorta prawidłowe
EKG (22.02): zapis prawidłowy
USG jamy brzusznej (06.03): pęcherzyk żółciowy długi (92 mm) z drobnym złogiem, PŻW nieposzerzony; wątroba, trzustka, obie nerki bez zmian sonograficznych
Przebieg choroby i obserwacja kliniczna
Stan ogólny od początku pobytu w szpitalu dobry.
22 i 23 lutego chora gorączkowała (38,3 oC 22 lutego wieczorem i 37,6 oC 23 lutego rano). Od 24 lutego nie gorączkuje.
Ciśnienie, tętno cały czas w normie. W badaniu przedmiotowym pojedyncze trzeszczenia przypodstawne po stronie lewej (9 marca włączono antybiotyk - Ampicillin 4x1g, wykonano RTG klatki piersiowej). Od 14 marca bez zmian osłuchowych.
Chora przy przyjęciu ważyła 64 kg. 28 lutego osiągnęła 68 kg i wagę tę utrzymuje do dnia dzisiejszego (15.03).
Pacjentka zgłaszała:
23 lutego - niewielki kaszel
24 i 25 lutego - suchość w ustach
10 marca - opuchnięcie i ból prawego podudzia (z chłodną, bladą skórą w tej okolicy)
Cały czas utrzymuje się podwyższone OB - w granicach 40/80.
29 luty - Badanie okulistyczne: odcinek przedni i dno oczu w granicach normy.
06 marzec - Konsultacja diabetologiczna: określono zapotrzebowanie na insulinę - powyżej 1 j / kg mc; zalecono dietę cukrzycową; dawkowanie insuliny - śniadanie 20 j, obiad 20 j, kolacja 20 j, 22.00 16 j.
10 marzec - Konsultacja chirurgiczna (ze względu na bóle prawego podudzia): zalecono Butapirazol w czopkach (3x1).
13 marzec - Konsultacja diabetologiczna: poziomy glikemii stabilne; zalecono insulinę Actrapid (24 j śniadanie, 26 j obiad, 18 j kolacja, 14 j 22.00), dalsze leczenie ambulatoryjne.
Różnicowanie
Różnicowanie hiperglikemii u chorej obejmuje cukrzycę pierwotną i wtórną:
Cukrzyca pierwotna:
TYP I (cukrzyca insulinozależna):
występuje < 40 r. ż.
stwierdza się u 10 % chorych na cukrzycę
objawy ostre lub podostre i najczęściej typowe
skłonność do ketozy
stężenie insuliny w surowicy bardzo małe lub niewykrywalne
przeciwciała przeciwko komórkom wysp trzustkowych, insulitis
przeciwciała przeciwinsulinowe i przeciwproinsulinowe
stężenie peptydu C w surowicy bardzo małe
zależność od insuliny
rzadko obciążenie rodzinne
związek z układem HLA
budowa ciała asteniczna
współwystępowanie z innymi chorobami autoimmunologicznymi w 14% przypadków (choroba Hashimoto, Gravesa-Basedowa, Addisona, zanikowe zapalenie żołądka, bielactwo)
TYP II (cukrzyca insulinoniezależna):
występuje przeważnie > 40 r. ż.
stwierdza się u 90% chorych na cukrzycę
objawy pojawiają się stopniowo
często brak klasycznych objawów
śpiączka hiperosmotyczna jako powikłanie ostre
stężenie insuliny w surowicy obniżone lub podwyższone
insulinooporność, nadciśnienie, hipertriglicerydemia
uwarunkowanie genetyczne (zgodność u monozygot 100%)
brak związku z antygenami HLA
brak cech procesu autoimmunologicznego
postacie szczególne:
bez otyłości (10%)
z otyłością (80%)
MODY (= postać Masona - cukrzyca typu dorosłego występująca u młodych osób, dziedziczona autosomalnie dominująco - ujawnia się przed 25 r. ż. i co najmniej przez 2 lata nie wymaga leczenia insuliną)
CUKRZYCA CIĘŻARNYCH:
pojawiająca się w czasie ciąży i ustępująca po porodzie (występuje z powodu antagonistycznego do insuliny działania hormonów, takich jak placentogen, progesteron, prolaktyna oraz z powodu zwiększonego katabolizmu insuliny)
U chorej najbardziej prawdopodobna jest cukrzyca typu II (wiek, stopniowe narastanie objawów). Ostateczne i pewne ustalenie typu cukrzycy wymaga jednak różnicowania laboratoryjnego.
Laboratoryjne różnicowanie między typem I a II cukrzycy:
określenie fenotypu HLA (w typie I - DR3, DR4, B8, B15; ochrona przez DR2, B7)
obecność przeciwciał przeciwwyspowych (występują tylko w typie I)
stężenie podstawowe insuliny na czczo w typie I < 8 mj./l
stężenie peptydu C w surowicy na czczo w typie I < 40 pmol/l
Cukrzyca wtórna:
Odróżnienie tych postaci cukrzycy jest o tyle ułatwione, że na pierwszy plan obrazu klinicznego wysuwają się w nich dolegliwości i objawy typowe dla choroby podstawowej, zaś właściwe badania pomocnicze (biochemiczne, immunologiczne, radiologiczne, izotopowe, endoskopowe i inne) umożliwiają na ogół ustalenie rozpoznania tej choroby.
Choroby trzustki (cukrzyca rozwija się gdy dochodzi do zniszczenia > 90% trzustki):
przewlekłe zapalenie trzustki:
objawy kliniczne cukrzycy występują na ogół później aniżeli główne objawy ze strony części gruczołowej zewnątrzwydzielniczej
bóle w głębi nadbrzusza, biegunka tłuszczowa, nudności, wymioty
zwiększenie aktywności amylazy we krwi i moczu
w badaniu radiologicznym obecność złogów wapnia w rzucie trzustki
nieprawidłowości obrazów uzyskiwanych podczas pankreatografii wstecznej, ultrasonografii, scyntygrafii i tomografii komputerowej
pankreatektomia (wywiad)
hemochromatoza:
cukrzyca występuje w 60-80% przypadków
dominują objawy marskości wątroby i niewydolności krążenia
występuje oporność na insulinę, zwiększenie stężenia żelaza w surowicy, niemal całkowite wysycenie żelazem transferyny
złogi hemosyderyny w bioptatach z wątroby, błony śluzowej odbytnicy
Zaburzenia hormonalne przebiegające ze zwiększeniem stężenia hormonów działających antagonistycznie do insuliny:
akromegalia (GH):
cukrzycę stwierdza się w około 25 % przypadków
charakteryzuje się opornością na insulinę
typowy wygląd chorego, badania radiologiczne kości
choroba i zespół Cushinga (ACTH, glikokortykosteroidy)
nieprawidłowa tolerancja glukozy występuje w około 90% przypadków
jawną cukrzycę stwierdza się u 20% pacjentów
występuje szczególny typ otyłości, obejmującej twarz i tułów, podczas gdy kończyny pozostają szczupłe
czerwone rozstępy skórne
„cukrzyca brodatych kobiet”
znaczny cukromocz już przy umiarkowanej hiperglikemii (obniżenie progu nerkowego dla glukozy)
zwiększone wydalanie z moczem 11-hydroksykortykosteroidów (11-OHCS) oraz brak hamowania ich wydalania przez deksametazon
nie stwierdza się skłonności do ketozy
guz chromochłonny (aminy katecholowe):
nieprawidłową tolerancję glukozy stwierdza się w ok. 75% przypadków
hiperglikemii towarzyszy wzrost ciśnienia, zlewne poty, tachykardia
zwiększone wydalanie z moczem kwasu wanilinomigdałowego
guz wytwarzający glukagon
występuje wysypka skórna z martwicą
wzrost stężenia glukagonu w surowicy krwi
testy stymulacji argininą lub tolbutamidem
nadczynność tarczycy
hiperglikemia uwarunkowana podwyższoną przemianą materii z mobilizacją zapasów tłuszczów i glikogenu
wole, wytrzeszcz, tachykardia, drobnofaliste drżenie rąk, zmniejszenie masy ciała, ciepła i wilgotna skóra
w badaniach laboratoryjnych wzrost stężenia hormonów tarczycy
guz wydzielający somatostatynę
kamica żółciowa, biegunka tłuszczowa, niedokwaśność soku żołądkowego
zwiększone stężenie somatostatyny w osoczu
zespoły lipoatroficzne (wrodzony - zespół Seipa, postać nabyta - zespół Lawrence`a)
cukrzyca z insulinoopornością i acanthosis nigricans
U chorej cukrzycę wtórną można wykluczyć ze względu na:
brak w obrazie klinicznym objawów innych niż typowe dla hiperglikemii
brak w badaniach dodatkowych odchyleń wskazujących na inne jednostki chorobowe
ustępowanie wszystkich dolegliwości przy leczeniu insuliną.
Hiperglikemie wywołane lekami:
hormonalnymi: glikokortykosteroidy, pigułki antykoncepcyjne, katecholaminy i leki sympatykomimetyczne, tyroksyna
saluretyki: tiazydy, furosemid
przeciwnadciśnieniowe: diazoksyd, klonidyna, beta-blokery
psychotropowe: fenotiazyny, chlorprotiksen, haloperidol, węglan litu, tymoleptyki
cytostatyki: antybiotyki antracyklinowe, środki alkilujące, antymitotyki
niesteroidowe leki przeciwzapalne: indometacyna, paracetamol
inne: fenytoina, izoniazyd, kwas nikotynowy
Inne hiperglikemie (tzw. przejściowe):
stres, wstrząs, emocje
zawał mięśnia sercowego
drgawki
krwotok podpajęczynówkowy
encefalopatia Wernickiego
ostre zatrucie tlenkiem węgla
Punkty 3) i 4) można u chorej wykluczyć na podstawie wywiadu (nie zażywała żadnych leków a dolegliwości nie mają charakteru przejściowego).
Zalecane badania dodatkowe
Oznaczenie C peptydu w surowicy.
Oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwwyspowych.
(w celu określenia typu cukrzycy pierwotnej)
Badanie ogólne moczu. Badanie bakteriologiczne moczu.
Rozpoznanie ostateczne
Cukrzyca świeżo wykryta zdekompensowana (Diabetes mellitus de novo).
Infekcja dróg moczowych (Infectio tracti urinarii).
Stosowane leczenie
Acard 1 x 1 tabl.
Nolicin (norfloksacyna) 2 x 400 mg (infekcja dróg moczowych, odstawiono 2 marca)
Ampicillin 4 x 1 g (włączono 9 marca ze względu na zmiany osłuchowe w płucach)
Insulina wg profilu - obecnie Actrapid 24 j - śniadanie
26 j - obiad
18 j - kolacja
Insulatard 14 j - 22.00
Dieta cukrzycowa (ograniczenie spożycia tłuszczów nasyconych do 10% łącznej ilości kalorii, węglowodany złożone w formie bogatoresztkowych produktów roślinnych, ograniczenie podaży białka do 0,8 g/kg m.c., ograniczenie spożycia soli kuchennej).
Rokowanie
Rokowanie dobre pod warunkiem właściwej kontroli glikemii.
Umieralność wśród chorych na cukrzycę jest jednak większa niż w całej populacji, w cukrzycy typu I z powodu uszkodzenia nerek, w cukrzycy typu II wskutek powikłań sercowo - naczyniowych i udarów mózgowych.
Cukrzyca stanowi także zagrożenie ciężkim kalectwem - np. ślepotą (10 x częstsza niż w populacji ogólnej), amputacją kończyny z powodu zgorzeli stopy (20-50 x częstsza niż w populacji ogólnej).
str. 5