CHŁOPCY RADAROWCY (ANDRZEJ ROSIEWICZ)

sł. A. Rosiewicz

muzyka ludowa

Tam na polu stoi krowa, cierpi, bo już pełna mleka.

Biegnie do niej Maciejowa, drogą jedzie "dyskoteka"

Jadą, jadą chłopcy, "chłopcy-radarowcy",

Niebieska czapeczka, przy boku pałeczka.

Życie takie zna przypadki: jadą sobie za rogatki,

Staną sobie gdzieś w szuwarach, w płocie dziura, jakaś szpara.

Licznik już notuje, wszystko rejestruje,

Szybkie przekroczenia, czeka na jelenia.

/instr./

Jechał sobie raz księgowy, robotnikom wiózł wypłatę.

Chociaż w pracy był wzorowy, też przekroczył "małym fiatem".

Już go mają chłopcy, "chłopcy-radarowcy",

Więc zapłacił trzysta, bo to był artysta.

Jechał sobie, powiem szczerze, poborowy na rowerze,

Mijał lasy, czarne chmury, jechał szybko, było z góry.

Za zakrętem stali, rower mu zabrali,

Chłopcy już się cieszą, żołnierz idzie pieszo.

Jechał sobie od Dąbrowy młody, śliczny dzielnicowy

Na motorze w dezabilu, na wycieczkę po cywilu.

Też go mają chłopcy, "chłopcy-radarowcy",

Dostrzegli go z dala, zapłacił "górala"

A gdy już się zmierzchać miało, to się wtedy okazało,

Że to nie są milicjanci, że to byli przebierańcy.

Czas by już na finał, pointa się zaczyna:

Coraz więcej przebierańców, coraz trudniej o orginał.

---