Egzamin praktyczny z mikrobiologii

ćw. 1

1. Mikrokoki, barwniki związane z komórką, nie dyfundują do podłoża, nie rozp. w wodzie

• tlenowe

• pożywki proste

• wrażliwe na bacytracynę, oporne na furazolidon - pozwala to na odróżnienie ich od gronkowców

• posiadają katalazę - to odróżnia je od paciorkowców

• M. Luteus - niekiedy na skórze i błonach śluzowych człowieka i innych ssaków, w glebie, w wodzie, powietrzu, artykułach spożywczych, w zakażeniach u osób z obniżoną odpornością

2. Barwniki wytwarzane przez Pseudomonas

• barwniki fenazynowe, fluoryzujące i niefluoryzujące,

dyfundują do podłoża

• wytwarzają katalazę i oksydazę cytochromową

• P. aeruginosa wytwarza barwniki: fluoresceina, piocyjanina, piorubina, melanina;

pożywki: agar zwykły, agar z krwią, podłoże MacConkeya;

podłoża wybiórcze: Cetrymid (0,1% cetrymidu), podłoże Pseudomonas agar, podłoże Kinga B. (z dodatkiem nitrofurantoiny - hamuje wzrost większości pałeczek gram-ujemnych)

3. Barwniki Pseudomonas?

ćw. 2

1. Ziarenkowce, formy kuliste bakterii, metoda negatywna

barwienie negatywne - zabarwienie tła barwnikiem kwaśnym - komórka zostaje niezabarwiona na ciemnym tle

* czarna nigrozyna

* tusz chiński ( od innych barwników różni się tym że nie ma odpowiedniej dyspersji i nie wnika do wnętrza komórki)

barwienie pozytywne - wybarwienie komórek bakteryjnych z pozostawieniem niewybarwionego tła - najczęściej stosowane w mikrobiologii

ziarenkowce: Micrococcus, Staphylococcus, Streptococcus, Enterococcus, Neisseria

dwoinki: Streptococcus pneumoniae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoae

łańcuszki: Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, paciorkowce jamy ustnej (oralis, mutans, salivarius)

grona: Staphylococcus

Enterococcus może układać się po dwie lub w łańcuszki

2. Formy cylindryczne (laseczki) metoda negatywna

3. Otoczka, metoda pozytywno - negatywna

otoczka chroni przed fagocytozą

mają otoczkę: Staphylococcus, Streptococcus, Neisseria, Bacillus anthracis (z polipeptydu kwasu D-glutaminowego) Clostridium perfringens,

Streptococcus pyogenes - otoczka z kwasu hialuronowego takiego samego jak jest w organizmie

4. Treponema pallidum - krętek blady (przedstawia formę spiralną?)

widać krętki (są gram -), spośród krętków nie można hodować in vitro Treponema pallidum ( z Treponema tylko szczepy niechorobotwórcze dają się hodować in vitro)

5. Przetrwalniki - preparat barwiony zielenią malachitową i safraniną - pretrwalniki na zielono

pałeczki gram + i przetrwalniki; przetrwalniki to spoczynkowe komórki ; kształt kulisty lub owalny; położenie centralne, podbiegunowe, biegunowe; średnica mniejsza (u Bacillus) lub większa (u Clostridium) od komórki

6. Przetrwalniki - preparat barwiony metodą Grama

7. Rzęski

niektóre Enterococcus mają rzęski, peritrichalnie ułożone rzęski u Clostridium (oprócz C.perfringens) Listeria monocytogenes, Pseudomonas - jedna, lub więcej rzęsek na jednym biegunie, Escherichia, Salmonella, Proteus, Vibrio - 1 rzęska, Campylobacter, Helicobacter - rzęski na końcu komórki

ćw. 3

1. Sporal A : u góry wyniki negatywny, u dołu pozytywny

2. Sporal S : u góry wynik negatywny, u dołu pozytywny

Sporal A - autoklawy - przetrwalniki Bacillus stearothermophilus

Sporal S - suszarki - przetrwalniki Bacillus subtilis

każde opakowanie zawiera 10^8 do 10^9 przetrwalników

sporal A - ulega całkowitemu wyjałowieniu w 121st C w czasie 20 min

sporal S - ulega całkowitemu wyjałowieniu w 160st C w czasie 2 godzin

gdy zostaną niedokładnie wyjałowione to po inkubacji nastąpi zmętnienie i powstanie kożuch

3. Hemoliza alfa i beta

hemoliza alfa - niepełna, dokoła kolonii bakteryjnych widoczna jest strefa zazielenienia podłoża spowodowana przekształceniem hemoglobiny w methemoglobinę

→ S. pneumoniae (warunki tlenowe), Enteococcus (albo brak hemolizy)

hemoliza beta - pełna, dokoła kolonii strefa całkowitego przejaśnienia powstała w wyniku całkowitego rozpadu krwinek czerwonych

→ Staphylococcus, S. pyogenes, S. pneumoniae (beztlenowo) S. agalactiae, paciorkowce jamy ustnej

4. Próba z czerwienia metylowa = pepton + fosforan potasowy + glukoza

bada czy glukoza jest rozkładana do produktów kwaśnych, czy nie

pH< 4,5 - wynik dodatni = zabarwienie czerwone

pH> 4,5 - wynik ujemny = zabarwienie żółte

5. indol +/- (woda peptonowa z tryptofanem?)

6. Podłoże Mac Conkey'a

• podłoże wybiórczo - różnicujące dla pałeczek jelitowych

• czynnik wybiórczy - fiolet krystaliczny

• czynnik różnicujący - laktoza:

- pałeczki rozkładające laktozę tworzą kolonie o barwie ciemnoróżowej

- pałeczki nie rozkładające laktozy tworzą kolonie o barwie białawo - przezroczystej

7. Podłoże Chapmana

• podłoże wybiórczo - różnicujące dla gronkowców

• czynnik wybiórczy: 7,5-10% NaCl

• czynnik różnicujący: mannitol

szczepy rozkładające mannitol wytwarzają żółte kolonie, przy czym ulega również zmianie zabarwienie podłoża z różowego na żółte

8. Rozkład glukozy i laktozy

9. Rozkład mocznika - podłoże Christensena - zmiana zabarwienia z żółtego na fioletowy oznacza rozkład mocznika

10. Podłoża do testu na katalazę (dodaje się 3% r-ru nadtlenku wodoru i gdy pojawią się pęcherzyki - katalaza + )

ćw. 4

1. MRSA - gronkowce metycylinooporne

MSSA - gronkowce metycylinowrażliwe

2. test na wytwarzanie EESBL - beta-laktamaz o rozszerzonym spektrum działania

• EESBL degradują wszystkie antybiotyki oprócz monobaktamów

• podłoże Muellera-Hintona

• 1 krążek np. Cefalosporyna

2 krążek - ta sama cefalosporyna sprzężona z kwasem klawulanowym (inhibitor beta-laktamazy)

• porównujemy średnicę, jeśli różnica jest większa lub równa 5mm to bakterie wytwarzają EESBL

3. E-test

• to metoda ilościowa oznaczania wrażliwości bakterii na antybiotyk

• określa najmniejsze st. hamujące

• zasada metody: dyfuzja antybiotyku z bibuły do podłoża

• pasek bibuły jest nasączony wzrastającymi st. antybiotyku

• strefa zahamowania wzrostu ma kształt elipsy - jej początek mówi o najmniejszym st. Hamującym

4. Metoda dyfuzyjno - krążkowa

• to metoda jakościowa oznaczania wrażliwości bakterii na antybiotyk

• krążki bibuły nasączone antybiotykiem

• zasada metody: dyfuzja antybiotyku z bibuły i działanie na drobnoustroje posiane na pow. podłoża

• podłoże Muellera - Hintona

• odległość między krążkami nie mniejsza niż 2 cm

• najpierw 30 min w temp. pokojowej, później w cieplarce 37st przez 18-24 godz

• po inkubacji - mierzymy średnice stref zahamowania wzrostu - podajemy w mm - porównujemy z tabelą wzorcową

• klasyfikujemy dany drobnoustrój jako: wrażliwy, średnio wrażliwy, oporny

• kontrola: badanie szczepów o znanej wrażliwości

5. Synergizm działania antybiotyków np. Biseptol: trimetoprim z sulfametoksazolem

6. Antagonizm działania antybiotyków np. bakteriobójcze z bakteriostatycznymi

ćw. 5 - Paciorkowce, Enterokoki,

1. Hemokultura paciorkowca

hemokultura - gdy do podłoża płynnego dodamy krew pacjenta

2. Streptococcus pneumoniae

3. Enterococcus faecalis

4. Coccosel agar - dla Enterokoków, zawiera żółć i eskulinę

5. Streptococcus pyogenes, SP - bacytracyna, hemoliza beta

- na bacytracynę wrażliwe są jeszcze Micrococcus

- najważniejszy czynnik chorobotwórczości S. Pyogenes to białko M (w postaci fimbrii)

- egzotoksyna pirogenna - płonica

6. Streptococcus pneumoniae, OP - optiochina

układają się po dwie i wspólna otoczka, wrażliwe na optochinę (w przeciwieństwie do paciorkowców jamy ustnej) i na

kwasy żółciowe; dla S. Pneumoniae - test pęcznienia otoczek

ćw. 7 - Staphylococcus

1. Staphylococcus aureus

2. Ropa gronkowcowa

3. podłoże Chapmana

4. Furazolidon

odróżnianie gronkowców od mikrokoków:

- gronkowce wrażliwe na furazolidon a mikrokoki nie

- mikrokoki wrażliwe na bacytracynę a gronkowce nie

- mikrokoki rozkładają glukozę tlenowo a gronkowce tlenowo i beztlenowo

5. Micrococcus

6. Staphylococcus aureus - gronkowiec złocisty - hemoliza beta

7. Staphylococcus epidermidis - nie ma hemolizy

ćw. 8 - Prątki i Nokardie

1. Mycobacterium tuberculosis - prątek gruźlicy - metoda Ziehla-Neelsena

Metoda Ziehla - Neelsena : dla bakterii kwasoopornych ( w ścianie komórkowej mają dużo substancji woskowych i są

niewrażliwe na działanie kwasów i alkoholi) używa się fuksyny karbolowej i błękitu metylenowego

2. Nocardia asteroides - metoda Grama