Portret psychologiczny ochotnika
Pierwsza grupa obejmuje 6 cech dobrze udokumentowanych:
(1) wyższy poziom wykształcenia,
(2) przynależność do wyższej klasy społeczno-ekonomicznej; cechuje ich wyższy status społeczny,
(3) wyższy poziom inteligencji,
(4) wyższy poziom zmiennej aprobaty społecznej
(5) większe zsocjalizowanie.
Druga grupa obejmuje 6 cech średnio udokumentowanych:
(6) zwiększona tendencja do poszukiwania stymulacji; co widoczne jest zwłaszcza w chęci uczestniczenia w badaniach nad stresem, deprywacją sensoryczną czy hipnozą,
(7) zwiększona tendencja do zachowań niekonwencjonalnych (np. w sferze zachowań seksualnych),
(8) ochotnikami są raczej kobiety, ale w przypadku badań nad stresem są to raczej mężczyźni,
(9) niższy poziom autorytaryzmu,
(10) ochotnikami są raczej wyznawcy religii żydowskiej niż protestanckiej i raczej protestanckiej aniżeli katolickiej (uwaga: badania dotyczyły populacji amerykańskiej),
(11) niższy poziom konformizmu, ale w przypadku kobiet biorących udział w badaniach o profilu klinicznym jest odwrotnie.
Trzecia grupa obejmuje 6 cech najmniej udokumentowanych:
(12) ochotnicy pochodzą z mniejszych miast (zwłaszcza gdy są to badania o charakterze kwestionariuszowym),
(13) zwiększone zainteresowanie religią (też raczej w badaniach kwestionariuszowych),
(14) większy poziom altruizmu,
(15) ochotnicy są bardziej otwarci (ang. self-disclosing),
(16) w badaniach nad lekami, hipnozą czy ogólniej, w badaniach typu medycznego ochotnicy okazują niższy poziom przystosowania,
(17) ochotnicy są młodsi, chyba że badania mają charakter laboratoryjny i biorą w nich udział kobiety.
© Jerzy Brzeziński (2008), Wykłady z metodologii... Blok 4
1