Wstęp

0.1 Cel

0.1.1 Celem niniejszego Poradnika jest udzielenie wskazówek tym, którzy podczas

zagrożenia na morzu mogą potrzebować pomocy od innych, albo którzy sami mogą udzielić

takiej pomocy. W szczególności ma on stanowić pomoc dla kapitana statku, który może

być wezwany do kierowania akcją poszukiwania i ratowania (SAR) osób, znajdujących

się w niebezpieczeństwie na morzu.

0.2 Kategorie zagrożeń

0.2.1 Ogólnie przypadki zagrożeń dzielą się na:

.1 Przybrzeżne - w których pomocy mogą udzielić: statki, samoloty, helikoptery

i nabrzeżne stacje ratownictwa morskiego, lub niektóre z wymienionych;

.2 Oceaniczne - w których pomocy mogą udzielić statki i samoloty dalekiego za-

sięgu, chociaż w rejonach odległych oceanów pomocne mogą być jedynie statki

0.3 Obowiązki i odpowiedzialność

0.3.1 Podstawę tego Poradnika stanowią konwencje międzynarodowe określające obowią-

zek udzielania pomocy na morzu. Uznano za zwykłą praktykę morską, spoczywający na

kapitanach obowiązek udzielania wszelkiej, leżącej w ich możliwościach pomocy w przy-

padku gdy osoba lub osoby znajdują się na morzu w niebezpieczeństwie. Obowiązki te są

określone w Prawidle V/10 Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu

z 1974 roku (SOLAS 1974), przytoczonej w aneksie 3.

0.4 Systemy meldowania pozycji

0.4.1 Meldowanie pozycji jest podstawą poszukiwania i ratowania. Dlatego zachęca się

kapitanów do pełnego wykorzystania możliwości meldowania pozycji, gdziekolwiek istnieją

do tego środki i urządzenia.

---