Mechanizmy odpowiadające za ekonomizację pracy mięśnia sercowego i zmniejszenie zapotrzebowania na tlen:
- zwolnienie akcji serca
- wydłużenie fazy rozkurczu
- poszerzenie światła tt. wieńcowych
- obniżenie ciśnienia
- zmniejszenie kurczliwości
Czynniki odpowiadające za zużycie tlenu przez mięsień sercowy:
napięcie ściany komory
- ciśnienie wewn. komory
- średnica komory
- grubość ściany
b) częstość akcji serca
c) kurczliwość miocytów
d) metabolizm kwasów tłuszczowych w miocytach zużywające więcej tlenu niż przemiany glukozy
Grupy leków powodujące ekonomizację użycia tlenu stosowane w terapii CAD
- β-blokery
- leki modyfikujące metabolizm mięśnia sercowego
- inhibitory prądu If
Leki rzadko używane w CAD lub w fazie badań klinicznych
- leki otwierające kanały potasowe (przedstawiciele niedostępni w Polsce)
- blokery VEGF (przedstawiciele niedostępni w Polsce)
- leki przeciwcukrzycowe - glibenklamid
- tiazoliynediony - rosiglitazon
- inhibitory wazopeptydazy i ACE - omapatrilat
- L-arginina
- Kapsaicyna
- amilorid
- inhibitory GLP -1
β-blokery i zastosowanie w CAD
a) nieselektywne używane
- propranolol
- pindolol
b) selektywne
- metoprolol
- bisoprolol
- atenolol
- acebutolol
- betaksolol
c) α1- i β-blokery
- karwedilol
Działanie:
- blokowanie receptorów β1 - chronotropowo (-), izotropowo (-)
- nieselektywne wskazane w przerywaniu napadów bólu dławicowego
- łączą działanie w terapii innych chorób ukł sercowo-naczyniowego
- mają udowodnioną skuteczność i zmniejszają śmiertelność z powodu incydentów ostrych zespołów wieńcowych
- poprawiają tolerancję izotonicznych wysiłków - chód, trucht, jazda na rowerze
Udowodnione działanie wg ESC i wskazania wg wytycznych
- najlepsze działanie u osób powyżej 60 r.ż.
- u pacjentów z dysfunkcją lewej komory lub/i zaburzeniami rytmu
- obniżają śmiertelność w kardioprotekcji po ostrych zespołach wieńcowych
- obniżają ryzyko nagłego zgonu sercowego
- udowodnione działanie korzystne w CHD z niewydolnością lewej komory COMET, CIBIS, MERIT-HF
- niewskazane w pierwszym rzucie w CHD, nadciśnieniu u chorych z cukrzycą
P-wskazania
- astma oskrzelowa - wywołanie napadu dychawicy
- blok A-V IIº i IIIº
- klinicznie istotna bradykardia
- ciężka zastoinowa niewydolność krążenia z NYHA IV
- nie leczony dotąd guz chromochłonny nadnerczy
- dławica Prinzmetala (niewybiórcze !!!)
- ostrożnie u pacjentów z cukrzycą
- ciężka niewydolność wątroby lub nerek - należy wybrać lek, który nie obciąży uszkodzonego narządu
- zapalenie m. sercowego i osierdzia
- nawet nieistotne hemodynamicznie zwężenie zastawki aorty
Interakcje:
a) nasilenie β-blokady
- z innymi lekami hipotensyjnymi
- diltiazem i leki p-arytmiczne I klasy
- digoksyna
- cymetydyna
b) osłabienie β-blokady
- rifampicyna
- ketamina
- tiopental
Działania niepożądane β-blokerów
- bradykardia
- wstrząs
- omdlenia ortostatyczne
- nasilenie zastoju w płucach
- maskowanie objawów nadczynności tarczycy
- osłabienie, uczucie zmęczenia, zawroty głowy, niekiedy zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: osłabienie łaknienia, nudności, wymioty, biegunka; wysypki skórne, ciśnienia tętniczego, hipotonia ortostatyczna, zaostrzenie choroby Raynaud'a,
- niekiedy mogą wystąpić objawy ze strony układu nerwowego - depresja, halucynacje, zaburzenia snu, widzenia i słuchu, nadwrażliwość na światło, bóle i zawroty głowy;
- w przypadku przedawkowania należy podać dożylnie 1-2 mg siarczanu atropiny, jeżeli nie spowoduje to oczekiwanego efektu to podać siarczan izoprenaliny w powolnym wlewie kroplowym
Wprowadzanie i odstawianie
- wprowadzamy powoli od najmniejszej możliwej dawki przez 2-4 tyg.
- wycofujemy się zależnie od dawki przez 2 tyg.
- chorzy z cukrzycą powinni być intensywniej obserwowani
Iwabradyna
- iwabradyna jest lekiem o swoistym działaniu zmniejszającym częstość pracy serca poprzez wybiórcze i swoiste działanie na prąd If rozrusznika serca, który kontroluje samoistną depolaryzację węzła zatokowego w okresie rozkurczu i reguluje częstość pracy serca.
- lek działa wyłącznie na węzeł zatokowy i nie ma wpływu na czas przewodnictwa w przedsionkach, węźle przedsionkowo-komorowym lub komorach serca ani na kurczliwość mięśnia sercowego lub repolaryzację komory.
- iwabradyna może mieć wpływ na prąd If w siatkówce, który bardzo przypomina prąd If w sercu. Prąd ten uczestniczy w uzyskiwaniu rozdzielczości czasowej układu wzrokowego poprzez ograniczanie reakcji siatkówki na bodźce jasnego światła.
- podczas podawania leku w zazwyczaj zalecanych dawkach stwierdzono zmniejszenie częstości pracy serca o około 10 uderzeń/min w spoczynku i podczas wysiłku. Prowadzi to do zmniejszenia obciążenia serca oraz zużycia tlenu przez mięsień sercowy.
- skuteczność w leczeniu CHD i niewydolności serca podobna do atenololu
- iwabradyna nie ma wpływu na przewodnictwo wewnątrzsercowe, kurczliwość lub repolaryzację komór. W warunkach fizjologicznych iwabradyna jest szybko uwalniana z tabletek i jest dobrze rozpuszczalna w wodzie, szybko i prawie całkowicie wchłaniana po podaniu doustnym Cmax1 h od przyjęcia leku na czczo
- iwabradyna jest w około 70% związana z białkami osocza. Iwabradyna jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie i w jelitach w procesie oksydacji wyłącznie poprzez cytochrom (CYP3A4).
- iwabradyna jest wydalana z głównym okresem półtrwania w fazie eliminacji w osoczu wynoszącym 2 h. Efektywny okres półtrwania wynosi 11 h. Metabolity są wydalane w podobnym stopniu z kałem i z moczem
Wskazania
- nietolerancja lub przeciwwskazania do β-blokerów
- obecnie już nierefundowany
- tachykardia zatokowa przetrwała
- CHD z normalnym rytmem węzłowym (terapia dużo droższa od β-blokerów)
P-wskazania
- nadwrażliwość na iwabradynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- częstość pracy serca w spoczynku przed leczeniem poniżej 60 uderzeń/min.
- wstrząs kardiogenny
- świeży zawał mięśnia sercowego
- ciężkie niedociśnienie (BP ~ 90/50 mm Hg)
- ciężka niewydolność wątroby
- zespół chorego węzła zatokowego, blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy IIIst..
- jednoczesne stosowanie z silnymi inhibitorami cytochromu P-450 3A4
- ciąża i okres karmienia piersią.
Działania niepożądane
- zaburzenia widzenia, bardzo często (1/10) - zaburzenia widzenia, opisywane jako przemijające wrażenia widzenia silnego światła w ograniczonej części pola widzenia
- zaburzenia pracy serca i naczyń: często (1/100, 1/10) - bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy Ist., dodatkowe skurcze komorowe; niezbyt często kołatania serca, dodatkowe skurcze nadkomorowe
- rzadko nudności, zaparcia, biegunka
- ból głowy głównie w pierwszym miesiącu leczenia, zawroty głowy prawdopodobnie związane z bradykardią
- podwyższenie st. kreatyniny
W Polsce jeden preparat: Procoralan, tabl., 5 mg; 7,5 mg
Leki zmieniające metabolizm
Trimetazydyna ( dostępna w Polsce)
- dawka 20 mg 2-3x dziennie
- dawka SR 35 mg 2x dziennie
W Polsce niedostępna ranolazyna
Działanie leków zmieniających metabolizm:
- leki o działaniu cytoprotekcyjnym
- podtrzymują prawidłowe przemiany energetyczne w komórkach znajdujących się w warunkach niedotlenienia spowodowanego niedokrwieniem
- zmieniaja przemiany energetyczne mięśnia serca w sposób umożliwiający mniejsze zużycie tlenu i ATP poprzez hamowanie lipolizy
- zmniejsza kwasicę wewnątrzkomórkową
- zmniejsza objętość obrzęku i martwicy w przypadku ciężkiego niedotlenienia mięśnia sercowego
- podtrzymuje czynność pompy sodowo-potasowej w błonie komórkowej i homeostazę komórek, może powodować nagły napływ wapnia do komórek i wywoływać działanie chronotropowe i inotropowe
- ogranicza nadmierne gromadzenie sodu i wapnia w komórce oraz chroni błony komórkowe przed uszkodzeniem przez wolne rodniki tlenowe i zmniejsza ich wytwarzanie. U pacjentów z chorobą niedokrwienną serca zwiększa tolerancję wysiłku fizycznego, zmniejsza częstość występowania bólów dławicowych
- szybko wchłaniają się z przewodu pokarmowego
- w niewielkim stopniu wiążą się z białkami osocza
- wydalane głównie z moczem
Wskazania:
- długotrwałe leczenie choroby niedokrwiennej serca: zapobieganie napadom dławicy piersiowej, w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami.
- wspomagająco w leczeniu zawrotów głowy i szumów usznych spowodowanych niedokrwieniem
- wspomagająco w leczeniu zmniejszonej ostrości widzenia i zaburzeniach pola widzenia spowodowanych niedokrwieniem.
Przeciwwskazania:
- nadwrażliwość na trimetazydynę lub pozostałe składniki preparatu
- ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 15 ml/min)
- okres ciąży i karmienia
Działania niepożądane
- sporadycznie wymioty, biegunki i nudności
Inne leki w CHD:
Nicorandil - niestosowany w Polsce
Działanie
- aktywacja kanałów potasowych wrażliwych na ADP i ATP-zależnych
- uwolnienie NO
Wskazania:
- choroba wieńcowa
- wspomaganie terapii CHD o ile p-wskazania do innych leków lub brak poprawy
- w niektórych krajach (Francja) wskazany także w zaburzeniach erekcji
Działania niepożądane
- bóle i zawroty głowy
Dawkowanie 10-20 mg; p.o.
Inhibitory kinazy Rho - fasudil
- lek obecnie w fazie badań klinicznych
- lek blokujący syntezę
- w badaniach na szczurach zmniejszał częstość uszkodzeń naczyń w oku, przynosił porównywalne efekty u szczurów z cukrzycą,
- za działanie w chorobie wieńcowej przyjmuje się fosforylację eNOS, która dodatkowo zwiększa syntezę endogennego NO
- drugi punkt uchwytu to zmniejszenie syntezy AT II, który to efekt jest pożądany w stabilnej chorobie wieńcowej
- do tej pory było zbyt mało badań aby określić działania niepożądane
- dawki u szczura były doustne, 136-214mg/kg m.c./24h
Glibenklamid
- najsilniej działająca na mm. Sercowy pochodna sulfonylomocznika
- mechanizm nie do końca wyjaśniony doustny lek pobudzający trzustkę którego działanie w postaci zwiększenia wrażliwości receptorów insulinowych ma zwiększyć pobór glukozy do kardiomiocytów
- w Polskim Lekospisie mamy jeden preparat Euclamin 5mg.
- lek używany wyłącznie u chorych na cukrzycę i CHD
- nie ma udowodnionego działania na chorych z izolowanym CHD
Tiazolidynediony
- w Polsce jeden lek Rosiglitazon
- selektywny agonista receptora PPARγ, zmniejsza glikemię zmniejszając insulinooporność, używany jako dodatkowy lek w terapii CHD u chorych na cukrzycę
- nie ma udowodnionego działania na chorych z izolowanym CHD
- w Polsce jeden preparat w dwóch dawkach Avandia 4mg; 8mg
Inhibitory wazopeptydazy
- działają podobnie do ACE-I
- leki blokujące ten enzym powodują wzrost poziomu ANP, BNP i CNP a także bradykininy i adrenomedulliny
- zmniejszają opór obwodowy
- redukują remodelling obwodowy wywoływany przez angiotensynę II
- bardzo obiecujące połączenie przynoszą z ACE-I, gdyż zmniejszają syntezę angiotensyny II w dwóch punktach
Donory NO - L-arginina
- w badaniach przyniósł poprawę wyników próby wysiłkowej u pacjentów podejmujących wysiłek 5-7 MET's
- lek zmniejsza syntezę endoteliny I w śródbłonku arterioli
- po podaniu dowieńcowym powodował rozszerzenie miejsc zwężonych o 84% w porówaniu z 50% dla nitrogliceryny przy wlewie 150μmol/min
- wlew dowieńcowy u pacjentów ze NSTEMI przyniósł skrócenie czasu rehabilitacji o prawie dwa tygodnie i poprawił wynik próby wysiłkowej o średnio 1,7 MET's w porównaniu z terapią z użyciem nitrogliceryny
- L-arginina bardzo dobrze rozszerza małe tętniczki i naczynia podwsierdziowe co daje zmniejszenie ilości incydentów ostrych zespołów wieńcowych
- działaniem niepożądanym jest rozszerzanie dużych naczyń co może zmniejszać perfuzję poszczególnych narządów
Kapsaicyna
- lek p-bólowy powodujący lepsze ukrwienie obolałego miejsca
- lek blokuje syntezę i efekty wywoływane przez substancję P
- w Polsce dostępny w maści i emulsji
- nie ma rejestracji do stosowania w chorobie wieńcowej, ale może przynosić korzystne efekty
- przynosił ulgę u 10% więcej pacjentów w bólu dławicowym w terapii kombinowanej z nitrogliceryną, niż bez niej
Amilorid
- lek moczopędny w preparatach złożonych z hydrochlorotiazydem
- w leczeniu chorób serca gdzie chcemy uniknąć stosowania potasu
- posiada słabe działanie hipotensyjne
- w preparacie złożonym nie zaburza RKZ
- dawka dzienna p.o 1-2x 2,5mg
- bezpośredniego efektu na serce nie wykazano