I. Czynnikiem roboczym w układach hydrostatycznych? jest ciecz: olej, woda.

Czynnik roboczy w układach hydrostatycznych ma wiele funkcji. Dzięki swojej nieściśliwości przenosi energię i sygnały sterujące. Dzięki bardzo dobremu przewodnictwu ciepła może je odprowadzać z układu. Przez to, że czynnik jest w stanie ciekłym, może smarować powierzchnię roboczą i znacznie zmniejszać zużycie elementów roboczych. Chroni on również przed korozją i zabezpiecza układ przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych.

Wymagania: ,

- dobre właściwości antykorozyjne,

- małe zmiany właściwości pod wpływem zmian temperatury,

- neutralne w stosunku do uszczelnień,

- dobre własności smarne,

- znikoma ściśliwość,

- odpowiednia lepkość dostosowana do warunków pracy określonego układu

- mała skłonność do pienienia się,

- duża zdolność odprowadzania ciepła,

Własności czynnika roboczego:

- skłonność do pienienia,

- własności antykorozyjne,

- gęstość,

- objętość właściwa,

- rozszerzalność objętościowa,

- przewodzenie ciepła,

- temperatura zapłonu i samo zapłonu,

- ciężar właściwy.

- lepkość dynamiczna i kinetyczna,

- ściśliwość,

- temperatura krzepnięcia,

II. Czynnikiem roboczym w układach pneumatycznym jest gaz: powietrze.

Podstawową zaletą czynnika roboczego w układach pneumatycznych jest jego dostępność, powietrze jest dostępne wszędzie. Można je bardzo łatwo magazynować i transportować w postaci sprężonej na duże odległości. Jak każdy czynnik roboczy, jest ono w stanie wytworzyć przyspieszenie i tym samym osiągnąć prędkość. W normalnych warunkach jest niepalne i niewybuchowe co jest istotną zaletą np. w pracowniach szkolnych. Regulacja prędkości i siły może odbywać się bezstopniowo a instalacja odprowadzająca czynnik jest zbędna. Urządzenia pneumatyczne mogą pracować w szerokim zakresie temperatur i różnych warunkach atmosferycznych.