Rok akademicki 2010/11, semestr letni
Kierunek: Zarządzanie; stopień i rok studiów: LICENCJAT, II r.

PRZEDIĘBIORSTWA NA RYNKU UE
Ćwiczenia

Wykonawcy raportu

Piotr Czajkowski 173347

Brygida Marcinkowska 179430

Natalia Majka

Wrocław 2011

Wstęp

W naszym referacie porównamy Polskę z dwoma innymi krajami członkowskimi unii europejskiej na podstawie SMA. Tymi krajami będą leżące także jak nasza ojczyzna w basenie morza Bałtyckiego, Litwa i Szwecja. Historia tych krajów przeplatała się wzajemnie. Najwięcej wspólnego mają ze sobą Polska i Litwa. Jest tak dla tego że już od 1386 roku były w unii personalnej, rządzone prze jednego i tego samego króla, a od 1569 podpisano porozumienie zwane unią lubelską traktującą o zjednoczeniu się tych dwóch krajów pod jednym sztandarem. Trwało to do roku 1795 kiedy to Rosjanie podbili Litwę. Kraj ten znajdował się pod okupacją rosyjską potem radziecką do 1 marca 1990 roku gdy ogłosiła swoją niepodległość. Do Unii Europejskiej przystąpiła razem z Polską 1 maja 2004. Szwecja natomiast do wspólnoty przystąpiła dziewięć lat wcześniej. Historia splotła ten skandynawski kraj z Polską i Litwą, będącymi razem w unii realnej, w roku 1655 gdy Szwedzi najechali Rzeczy Pospolitą. Dziś jednak te kraje więcej łączy niż dzieli. Celem naszego referatu jest udowodnienie, że Polska, opierając się na reporcie SME, jest pomiędzy na drugim miejscu spośród tych trzech porównywanych krajów, najlepsza jest Szwecja, a najgorsza natomiast Litwa. Warto też wspomnieć czym jest SMA. Jest to dziesięć 10 zasad służących za wytyczne przy opracowywaniu i realizacji polityki państw członkowskich. W każdej zasadzie jest kilka wskaźników opisujących daną zasadę. Wybraliśmy pięć z wszystkich wskaźników. Oto ich omówienie.

Chcielibyśmy rozpocząć omawianie od przedstawienia ogólnej pozycji Polski, Litwy oraz Szwecji w Rankingu Ekonomicznym Banku Światowego. Jak widać Polska zajmuje 70 na 183 miejsc w rankingu. Litwa znajduje się ponad dwa razy wyżej niż Polska, a Szwecja zajęła aż ponad cztery razy lepsze miejsce. Polska góruje jedynie pod względem łatwości otrzymywania kredytów. Szwecja z pośród omawianych krajów jest najlepsza w handlu zagranicznym, a Litwa w rejestrowaniu własności.

Liczba dni potrzebnych do zarejestrowania nieruchomości

Pierwszym z nich jest liczba dni wymaganych do zarejestrowania nieruchomości na firmę

Statystyki dla elastycznej administracji SBA umiejscawiają Polskę znacznie poniżej średniej dla UE. Niski wynik ogólny spowodowany jest w dużej mierze czasem potrzebnym na zarejestrowanie nieruchomości (197 dni), który jest najdłuższy w Unii Europejskiej. Litwa i Szwecja prezentują się tutaj sporo lepiej, czas potrzebny do rejestru nieruchomości w obu tych krajach jest dużo krótszy niż odpowiadający średniej europejskiej: na Litwie potrzeba 3 dni, aby zarejestrować nieruchomość, a w Szwecji tylko 2, przy ogólnej średniej w Unii Europejskiej – 61,12 dnia. W Polsce liczba dni potrzebnych do zarejestrowania nieruchomości pozostała na stałym poziomie od roku 2006, odzwierciedlając najgorszy wynik w całej UE (197 dni). Koszty i czas związany z rejestracją nieruchomości w Szwecji pozostaje zasadniczo bez zmian. Na Litwie czas ten nieznacznie się polepszył.

Liczba procedur wymaganych do zarejestrowania nieruchomości

W tej części prezentacji omówię wskaźnik dotyczący liczby procedur wymaganych do zarejestrowania nieruchomości . Wskaźnik ten został opublikowany przez Bank Światowy w raporcie „Doing Business”. Polskę na 86 miejscu sklasyfikowano pod względem łatwości rejestracji nieruchomości. Przyczyną tak niskiej oceny jest bardzo czasochłonny proces rejestracji (197 dni). Na Litwie, która zajęła w tej kategorii najwyższą (3) pozycję spośród państw UE-27, wypełnienie wszystkich procedur z tym związanych trwa 3 dni.

Jak widać na wykresie w Polsce wartość absolutna przedstawianego wskaźnika wynosi 6, a jest to o 0,84 jednostki więcej niż wynosi średnia wartość absolutna w UE. Wykres obrazuje także wysokość wskaźnika w Litwie i Szwecji. Widać tu dużą różnicę, ponieważ w odniesieniu do Litwy wskaźnik utrzymuje się na poziomie dwóch jednostek a w Szwecji tylko jednej jednostk. Uwidacznia się tutaj stopień biurokratyzacji w Polsce – jest ona trzy razy większa niż w Litwie oraz sześć razy większa niż w Szwecji.

Liczba dni potrzebnych na rozpoczęcie działalności

Kolejnym trzecim już wskaźnikiem jest liczba dni potrzebna do zarejestrowania naszej działalności gospodarczej. Jest to ważny wskaźnik bo dzięki niemu będziemy wiedzieć kiedy można będzie wystartować z własną firmą. Bez własnej działalności nie będzie można rejestrować nieruchomości na nią ani robić innych rzeczy związanych z własną firmą. Zobaczmy, więc jak długo w „naszych” trzech krajach czeka się na pozwolenie rozpoczęcia prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

Jak widać na powyższym wykresie Polska znów jest najgorsza z wynikiem prawie dwukrotnie gorszym, czyli 31 dniami, niż wynosi średnia europejska gdzie na rejestracje potrzeba 17,2 dnia. Litwa zajmuje drugie miejsce z wynikiem niewiele lepszym, ale kraj ten planuje zmniejszenie tego czasu z jednego miesiąca do trzech dni roboczych. Szwecja, natomiast, standardowo jest najlepsza spośród całej trójki. Swoje miejsce zawdzięcza tylko 15 dniami potrzebnymi do rejestracji własnej firmy. Dowodzi to faktu iż w tym kraju skandynawskim jest najmniejsza biurokracja, na Litwie chcą walczyć ze swoją, a w Polsce rząd w ogóle nie przejmuje się biurokracją i nie zamierza z nią walczyć.

Liczba procedur wymaganych do rozpoczęcia działalności

Teraz opiszemy następny wskaźnik bezpośrednio powiązany z poprzednim. Będzie to liczba procedur wymaganych do zarejestrowania własnej firmy.

Liczba procedur wymaganych do rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce wynosi 10. Są to m.in. złożenie wniosku o rejestrację, złożenie wniosku o przyznanie numeru REGON, założenie rachunku bankowego, wyrobienie pieczątki firmowej, złożenie wniosku o nadanie numeru NIP, wybranie formy opodatkowania, zgłoszenie się do ZUSu, w przypadku zatrudniania pracowników – zgłoszenie do Państwowej Inspekcji Pracy. Również i w tym wskaźniku Polska wypada najgorzej z trzech wybranych przez nas krajów. Na drugim miejscu plasuje się Litwa z 7 procedurami, a Szwecja jako jedyna spośród tych trzech jest lepsza od średniej europejskiej – wymagane są jedynie 3 procedury – przy średniej w UE – 6,16. W Polsce w 2009 r. wprowadzono „jedno okienko”, co miało na celu ułatwić proces rejestracji działalności gospodarczej, niestety nie do końca się to udało, gdyż na przykład formalności związane z założeniem firmowego konta bankowego czy wyrobieniem pieczątki wymagają mimo wszystko samodzielnego udziału przedsiębiorcy. Obecnie weryfikowane są regulacje prawne mające na celu ograniczenie czasu wymaganego na utworzenie firmy. W Szwecji i Litwie czas ten pozostaje raczej bez większych zmian.

Innowacyjne MŚP współpracujące z innymi

Następnym wybranym przez nas wskaźnikiem jest wskaźnik innowacyjnych MŚP współpracujących z innymi, jako procent całkowitej liczby MŚP (10-250 pracowników). Wskaźnik opracował EUROSTAT, Międzynarodowy program badań statystycznych innowacji – CIS Dane prezentują się następująco: wskaźnik dla Polski wynosi 9,30 jednostek, dla Litwy 10,30 a dla Szwecji 16,60. Średnia europejska natomiast wynosi 11,62.

Jak widać Polska nie odstaje bardzo od Litwy, jednak można już zauważyć różnicę między Polską i Litwą a Szwecją, która jako jedyna przekroczyła średnią wagę wskaźnika dla Unii Europejskiej.

Posumowanie

Naszym celem było udowodnienie, iż Polska jest pomiędzy Szwecją a Litwą która jest ostatnia. Niestety nie udało się to nam. Przy użyciu tych wskaźników które wybraliśmy, dowiedliśmy jedynie że Szwecja jest najlepsza. Może to być spowodowane faktem, iż ten kraj pozostał neutralny podczas pierwszej i drugiej wojny światowej oraz w ogóle nie doświadczył komunizmu. Z powodu że Litwa najbardziej z tej trójki doświadczyła komunizmu myśleliśmy, iż będzie ona najgorsza. Niestało się tak, bo być może obywatele Litwy byli bardziej odporni na zgubne działanie komunizmu oraz dążą do lepszego jutra. Polska natomiast została skażona socjalizmem w znacznym stopniu. Widoczne to dzisiaj po wielkości biurokracji. Dodatkowo klasa polityczna nie interesuje się przyszłością, żyje przeszłością, dawnymi i obecnymi politycznymi sporami, martwi się jedynie o poparcie w następnych wyborach i to jemu podporządkowuje swoje polityczne decyzje. Naszym zdaniem są to powody dlaczego ranking tych trzech krajów się przedstawia w ten a nie inny sposób.

Bibliografia

http://www.doingbusiness.org/rankings

http://ec.europa.eu/index_pl.htm