SPIROMETRIA dział fizjologii zajmujący się pomiarem obj., płuc w zależności stopniu ich przewietrzania. Jest to badanie czynności płuc. Pomiarów poszczególnych objętości powietrza dokonuje się za pomocą spirometru. Powietrze oddechowe obj., powietrza jaką wciągamy do płuc przy normalnym wdechu (ok. 800ml) powietrze dopełniające obj., powietrza jaką można z siłą wciągnąć do płuc po normalnym wdechu (ok.2000ml) powietrze zapasowe obj., powietrza którą można z siłą wypchnąć (usunąć) z płuc po normalnym wydechu (ok.1500ml) pojemność życiowa płuc to obj., powietrza, którą można usunąć z płuc wykonując do spirometru max wydechu po max wdechu PŻP(powietrze życiowe płuc)=PODD(powietrze oddechowe~500ml)+PZAP(powietrze zapasowe~1500ml)+PDOP(powietrze dopełniające~2000ml) ponadto płuca i drogi oddechowe wypełnia:POWIETRZE ZALEGAJĄCE: powietrze zapadowe wychodzi z płuc po wykonaniu odmy (zanik podciśnienia w jamie opłucnej, płuca zapadają się) powietrze minimalne char., dla istot żywych (brak w czasie życia płodowego) PRZESTRZEŃ MARTWA : powietrze w drogach oddechowych (jama nosowa, gardło, tchawica, oskrzela)oddychanie to kolejno następujące po sobie okresy pobudzania i hamowania ośrodka wdechu REGULACJA ODDYCHANIA regulacji podlegają częstotliwość i głębokość oddechu; OŚRODEK ODDECHOWY ośrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe mechanizm wdechu i wydechu czynniki wpływające na pobudzenie ośrodka wdechu pobudzanie z chemoreceptorów kłębków szyjnych i aortalnych(↑CO2 i stężenia jonów H+, ↓O2 we krwi tętniczej); aktywacja interoreceptorów w tk., płucnej oraz proprioreceptorów klatki piersiowej i czynnikiem pobudzającym jest rozciaganie tkanki płucnej; pobudzanie chemodetektorów w rdzeniu przedłużonym – wrażliwe na zmianę pH płynu mózgowo-rdzeniowego; zwiększenie stężenia CO2 w pł., mózgowo-rdzeniowego powoduje wzrost stężenia ?; impulsacja z ośrodków w wyższych piętrach mózgowia (kora Mozgowa, układ limbiczny, osrodek termoregulacji w podwzgórzu) Ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotnie ośrodek wdechu na 1-2 sekundy po czym neurony ośrodka wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają salwę impulsów do rdzenia kręgowego. Rytmiczność oddechów związana jest z występującymi po sobie kolejno okresami pobudzania i hamowania ośrodka wdechu. wdech jest aktem czynnym wymaga skurczu odpowiednich mięśni zwanych wdechowymi, które można podzielić na uczestniczące w oddechu spokojnym i głębokim natomiast spokojny wydech dokonuje się samoistnie gł., mięśnie oddechowe to: przepona zwiększa wymiar klatki piersiowej w kierunku pionowym m międzyżebrowe zewnętrzne których skurcz wystarcza by klatka piersiowa zwiększyła swe wymiary w płaszczyźnie pionowej, strzałkowej i czołowej m wdechowe to przepona m międzyżebrowe zew, m dźwigacze żeber, m zębaty grzbietowy przedni, m zębaty piersiowy, m najszerszy grzbietu szczyt wdechu mięśnie wdechowe rozkurczają się i klatka piersiowa dzięki sile wywieranej przez rozciągniętą tkankę płucną zaczyna zmniejszać swą objętość drogi oddechowe: górne: parzyste nozdrza z jamą nosową, gardło dolne: krtań, tchawica, oskrzela, oskrzeliki przewody pęcherzykowate pęcherzyki płucne właś., tk., płucna; układają się w grona i są oplecione siecią naczyń krwionośnych w każdym płucu znajduje się ok 350 mln pęcherzyków o pow 70m2 oddychanie wewnętrzne wewnątrzkomórkowe; cząsteczki tlenu wchodzą w reakcję chemiczną zewnętrzne wymiana gazowa miedzy powietrzem atmosferycznym a krwią w płucach + doprowadzenie cząsteczek tlenu do wnętrza komórek, usuwające CO2 z komórek (zgodnie z gradientem ciśnienia parcjalnego danego gazu) oddychanie zew., dzieli się na: wentylacja płuc (spirometria); dyfuzja gazów pomiędzy powietrzem pecherzykowym a krwią; transport gazów; dyfuzja gazów pomiędzy krwią i komórkami gł zadaniem oddychania jest dostarczenie komórkom niezbędnej do zużycia energii: dowóz tlenu i usuwanie CO2; C6H12O6+6O2+38ATP+38P-> 6CO2+12H2O+38ATP+420kal w oddychaniu bierze udział: układ oddechowy (płuca+drogi oddechowe); mięśnie poprzecznie-prążkowane; krew; układ sercowo-naczyniowy; ośrodki oddechowe(neuronowe) regulacja oddychania polegają na częstotliwości i głębokości oddechów: ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym osrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego; do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotne oś., wdechu na 1-2s po czym neurony oś., wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają impulsy do rdzenia kręgowego

SPIROMETRIA dział fizjologii zajmujący się pomiarem obj., płuc w zależności stopniu ich przewietrzania. Jest to badanie czynności płuc. Pomiarów poszczególnych objętości powietrza dokonuje się za pomocą spirometru. Powietrze oddechowe obj., powietrza jaką wciągamy do płuc przy normalnym wdechu (ok. 800ml) powietrze dopełniające obj., powietrza jaką można z siłą wciągnąć do płuc po normalnym wdechu (ok.2000ml) powietrze zapasowe obj., powietrza którą można z siłą wypchnąć (usunąć) z płuc po normalnym wydechu (ok.1500ml) pojemność życiowa płuc to obj., powietrza, którą można usunąć z płuc wykonując do spirometru max wydechu po max wdechu PŻP(powietrze życiowe płuc)=PODD(powietrze oddechowe~500ml)+PZAP(powietrze zapasowe~1500ml)+PDOP(powietrze dopełniające~2000ml) ponadto płuca i drogi oddechowe wypełnia:POWIETRZE ZALEGAJĄCE: powietrze zapadowe wychodzi z płuc po wykonaniu odmy (zanik podciśnienia w jamie opłucnej, płuca zapadają się) powietrze minimalne char., dla istot żywych (brak w czasie życia płodowego) PRZESTRZEŃ MARTWA : powietrze w drogach oddechowych (jama nosowa, gardło, tchawica, oskrzela)oddychanie to kolejno następujące po sobie okresy pobudzania i hamowania ośrodka wdechu REGULACJA ODDYCHANIA regulacji podlegają częstotliwość i głębokość oddechu; OŚRODEK ODDECHOWY ośrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe mechanizm wdechu i wydechu czynniki wpływające na pobudzenie ośrodka wdechu pobudzanie z chemoreceptorów kłębków szyjnych i aortalnych(↑CO2 i stężenia jonów H+, ↓O2 we krwi tętniczej); aktywacja interoreceptorów w tk., płucnej oraz proprioreceptorów klatki piersiowej i czynnikiem pobudzającym jest rozciaganie tkanki płucnej; pobudzanie chemodetektorów w rdzeniu przedłużonym – wrażliwe na zmianę pH płynu mózgowo-rdzeniowego; zwiększenie stężenia CO2 w pł., mózgowo-rdzeniowego powoduje wzrost stężenia ?; impulsacja z ośrodków w wyższych piętrach mózgowia (kora Mozgowa, układ limbiczny, osrodek termoregulacji w podwzgórzu) Ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotnie ośrodek wdechu na 1-2 sekundy po

czym neurony ośrodka wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają salwę impulsów do rdzenia kręgowego. Rytmiczność oddechów związana jest z występującymi po sobie kolejno okresami pobudzania i hamowania ośrodka wdechu. wdech jest aktem czynnym wymaga skurczu odpowiednich mięśni zwanych wdechowymi, które można podzielić na uczestniczące w oddechu spokojnym i głębokim natomiast spokojny wydech dokonuje się samoistnie gł., mięśnie oddechowe to: przepona zwiększa wymiar klatki piersiowej w kierunku pionowym m międzyżebrowe zewnętrzne których skurcz wystarcza by klatka piersiowa zwiększyła swe wymiary w płaszczyźnie pionowej, strzałkowej i czołowej m wdechowe to przepona m międzyżebrowe zew, m dźwigacze żeber, m zębaty grzbietowy przedni, m zębaty piersiowy, m najszerszy grzbietu szczyt wdechu mięśnie wdechowe rozkurczają się i klatka piersiowa dzięki sile wywieranej przez rozciągniętą tkankę płucną zaczyna zmniejszać swą objętość drogi oddechowe: górne: parzyste nozdrza z jamą nosową, gardło dolne: krtań, tchawica, oskrzela, oskrzeliki przewody pęcherzykowate pęcherzyki płucne właś., tk., płucna; układają się w grona i są oplecione siecią naczyń krwionośnych w każdym płucu znajduje się ok 350 mln pęcherzyków o pow 70m2 oddychanie wewnętrzne wewnątrzkomórkowe; cząsteczki tlenu wchodzą w reakcję chemiczną zewnętrzne wymiana gazowa miedzy powietrzem atmosferycznym a krwią w płucach + doprowadzenie cząsteczek tlenu do wnętrza komórek, usuwające CO2 z komórek (zgodnie z gradientem ciśnienia parcjalnego danego gazu) oddychanie zew., dzieli się na: wentylacja płuc (spirometria); dyfuzja gazów pomiędzy powietrzem pecherzykowym a krwią; transport gazów; dyfuzja gazów pomiędzy krwią i komórkami gł zadaniem oddychania jest dostarczenie komórkom niezbędnej do zużycia energii: dowóz tlenu i usuwanie CO2; C6H12O6+6O2+38ATP+38P-> 6CO2+12H2O+38ATP+420kal w oddychaniu bierze udział: układ oddechowy (płuca+drogi oddechowe); mięśnie poprzecznie-prążkowane; krew; układ sercowo-naczyniowy; ośrodki oddechowe(neuronowe) regulacja oddychania polegają na częstotliwości i głębokości oddechów: ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym osrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego; do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotne oś., wdechu na 1-2s po czym neurony oś., wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają impulsy do rdzenia kręgowego

SPIROMETRIA dział fizjologii zajmujący się pomiarem obj., płuc w zależności stopniu ich przewietrzania. Jest to badanie czynności płuc. Pomiarów poszczególnych objętości powietrza dokonuje się za pomocą spirometru. Powietrze oddechowe obj., powietrza jaką wciągamy do płuc przy normalnym wdechu (ok. 800ml) powietrze dopełniające obj., powietrza jaką można z siłą wciągnąć do płuc po normalnym wdechu (ok.2000ml) powietrze zapasowe obj., powietrza którą można z siłą wypchnąć (usunąć) z płuc po normalnym wydechu (ok.1500ml) pojemność życiowa płuc to obj., powietrza, którą można usunąć z płuc wykonując do spirometru max wydechu po max wdechu PŻP(powietrze życiowe płuc)=PODD(powietrze oddechowe~500ml)+PZAP(powietrze zapasowe~1500ml)+PDOP(powietrze dopełniające~2000ml) ponadto płuca i drogi oddechowe wypełnia:POWIETRZE ZALEGAJĄCE: powietrze zapadowe wychodzi z płuc po wykonaniu odmy (zanik podciśnienia w jamie opłucnej, płuca zapadają się) powietrze minimalne char., dla istot żywych (brak w czasie życia płodowego) PRZESTRZEŃ MARTWA : powietrze w drogach oddechowych (jama nosowa, gardło, tchawica, oskrzela)oddychanie to kolejno następujące po sobie okresy pobudzania i hamowania ośrodka wdechu REGULACJA ODDYCHANIA regulacji podlegają częstotliwość i głębokość oddechu; OŚRODEK ODDECHOWY ośrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe mechanizm wdechu i wydechu czynniki wpływające na pobudzenie ośrodka wdechu pobudzanie z chemoreceptorów kłębków szyjnych i aortalnych(↑CO2 i stężenia jonów H+, ↓O2 we krwi tętniczej); aktywacja interoreceptorów w tk., płucnej oraz proprioreceptorów klatki piersiowej i czynnikiem pobudzającym jest rozciaganie tkanki płucnej; pobudzanie chemodetektorów w rdzeniu przedłużonym – wrażliwe na zmianę pH płynu mózgowo-rdzeniowego; zwiększenie stężenia CO2 w pł., mózgowo-rdzeniowego powoduje wzrost stężenia ?; impulsacja z ośrodków w wyższych piętrach mózgowia (kora Mozgowa, układ limbiczny, osrodek termoregulacji w podwzgórzu) Ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotnie ośrodek wdechu na 1-2 sekundy po

czym neurony ośrodka wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają salwę impulsów do rdzenia kręgowego. Rytmiczność oddechów związana jest z występującymi po sobie kolejno okresami pobudzania i hamowania ośrodka wdechu. wdech jest aktem czynnym wymaga skurczu odpowiednich mięśni zwanych wdechowymi, które można podzielić na uczestniczące w oddechu spokojnym i głębokim natomiast spokojny wydech dokonuje się samoistnie gł., mięśnie oddechowe to: przepona zwiększa wymiar klatki piersiowej w kierunku pionowym m międzyżebrowe zewnętrzne których skurcz wystarcza by klatka piersiowa zwiększyła swe wymiary w płaszczyźnie pionowej, strzałkowej i czołowej m wdechowe to przepona m międzyżebrowe zew, m dźwigacze żeber, m zębaty grzbietowy przedni, m zębaty piersiowy, m najszerszy grzbietu szczyt wdechu mięśnie wdechowe rozkurczają się i klatka piersiowa dzięki sile wywieranej przez rozciągniętą tkankę płucną zaczyna zmniejszać swą objętość drogi oddechowe: górne: parzyste nozdrza z jamą nosową, gardło dolne: krtań, tchawica, oskrzela, oskrzeliki przewody pęcherzykowate pęcherzyki płucne właś., tk., płucna; układają się w grona i są oplecione siecią naczyń krwionośnych w każdym płucu znajduje się ok 350 mln pęcherzyków o pow 70m2 oddychanie wewnętrzne wewnątrzkomórkowe; cząsteczki tlenu wchodzą w reakcję chemiczną zewnętrzne wymiana gazowa miedzy powietrzem atmosferycznym a krwią w płucach + doprowadzenie cząsteczek tlenu do wnętrza komórek, usuwające CO2 z komórek (zgodnie z gradientem ciśnienia parcjalnego danego gazu) oddychanie zew., dzieli się na: wentylacja płuc (spirometria); dyfuzja gazów pomiędzy powietrzem pecherzykowym a krwią; transport gazów; dyfuzja gazów pomiędzy krwią i komórkami gł zadaniem oddychania jest dostarczenie komórkom niezbędnej do zużycia energii: dowóz tlenu i usuwanie CO2; C6H12O6+6O2+38ATP+38P-> 6CO2+12H2O+38ATP+420kal w oddychaniu bierze udział: układ oddechowy (płuca+drogi oddechowe); mięśnie poprzecznie-prążkowane; krew; układ sercowo-naczyniowy; ośrodki oddechowe(neuronowe) regulacja oddychania polegają na częstotliwości i głębokości oddechów: ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym osrodek wdechu impulsy do rdzenia kręgowego; do neuronów ruchowych unerwiających m wdechowe ośrodek wydechu neurony ruchowe unerwiające m wydechowe ośrodek pneumotaksyczny hamuje zwrotne oś., wdechu na 1-2s po czym neurony oś., wdechu ponownie pobudzają się i wysyłają impulsy do rdzenia kręgowego