Nazwa zabawy: „WYŚCIG CHORĄGIEWEK”
Rodzaj zabawy: zabawa dydaktyczna (gra)
Cele ogólne:
pozwolenie zapamiętania wcześniej poznanych kolorów
szybkie spostrzeganie jednakowych barw
nauka szybkiej reakcji
wdrażanie do zespołowego podejmowania zadania
Cele szczegółowe:
nazywanie kolorów
rozróżnianie kolorów
dostrzeganie podobieństwa
skupianie się
obserwowanie
zapamiętywanie zawiłych poleceń
wykonywanie w odpowiedniej kolejności podanych poleceń
współpraca w grupie
Metoda pracy: słowna, czynna
Uczestnicy: dzieci od 9 r.ż.; cała klasa
Miejsce: sala gimnastyczna lub otwarta przestrzeń
Czas trwania: 30-40 minut
Pomoce:
kartki papieru o różnych kolorach
kartoniki o wymiarach 6 x 4 cm w czterech barwach: niebieskie, żółte, czerwone, zielone w liczbie odpowiadającej ilości uczestników
4 chorągiewki w tych samych kolorach
Przebieg zajęć:
utrwalenie nazw kolorów
Nauczyciel pokazuje dzieciom różne kolory i prosi o ich nazwanie.
zaznajomienie dzieci z zasadami i regulaminem gry
Przed rozpoczęciem gry nauczyciel przeprowadza próbę jej przebiegu w uproszczonej formie, udział w niej bierze kilkoro dzieci.
Jedno z nich otrzymuje chorągiewkę w kolorze np. zielonym, pozostałe kartoniki tej samej barwy.
Dzieci stają w półkolu w odstępach kilku metrów od siebie, a dziecko z chorągiewką naprzeciwko nich.
Nauczyciel tłumaczy, że dziecko z chorągiewką zarówno zaczyna zabawę jak i ją kończy określamy je jako „kolega meta”.. Jego zadaniem jest podać chorągiewkę jakiemuś koledze z półkola, odebrać od niego karteczkę i wrócić na swoje miejsce. Ten z kolei podbiega do kolegi znajdującego się najbliżej jego prawej ręki i także podaje mu chorągiewkę, odbiera jego kartonik i wraca na swoje miejsce. Gdy ostatnie dziecko z półkola dostanie chorągiewkę, biegnie oddać ją koledze, który rozpoczął zabawę. Ten jak najszybciej daje mi znać, że jego drużyna skończyła.
Nauczyciel tłumaczy teraz dokładniej zasady gry: dziecko posiadające chorągiewkę podbiega do jakiegoś kolegi, który ma kartonik tego samego koloru jak jego chorągiewka. Podaje mu swoją chorągiewkę i odbiera od niego jego kartonik. Następnie wraca szybko na swoje miejsce. Dziecko, które otrzymało chorągiewkę, także jak najszybciej przekazuje ją najbliżej znajdującemu się koledze, odbiera od niego karteczkę i wraca na swoje miejsce. Pamiętajcie jednak, że dzieci z chorągiewką mogą poruszać się tylko w prawą lub lewą stronę, po zewnętrznej stronie półkola. A więc wręczacie sobie chorągiewki zza pleców. Gdy wszystkie dzieci w półkolu posiadające ten sam kolor kartonika co chorągiewka, miały już w rękach chorągiewkę, musi ona wrócić do osoby zaczynającej zabawę, czyli tej, która chorągiewkę otrzymała ode mnie i znajduje się naprzeciwko waszego półkola.
Żeby ułatwić sobie zabawę, osoby siedzące najbliżej obok dziecka, które jako pierwsze otrzymało chorągiewkę od „kolegi mety”, powinny zapamiętać swoją rolę- tj. jeśli otrzymają chorągiewkę natychmiast biegną do „kolegi mety”, odbierają jego kartonik i wracają na swoje miejsce. „Kolega meta” jak najszybciej podbiega wtedy do mnie.
Pamiętajcie, że jest to wyścig, wygrywa najszybsza grupa.
prawidłowa wersja gry
Teraz nauczyciel dzieli dzieci na 4 równej liczby drużyny. Jedno dziecko z każdej grupy otrzymuje chorągiewkę innego koloru, pozostałym rozdaje się potasowane barwne kartoniki w tych samych kolorach.
Wszystkie dzieci z kartonikami w ręku, siadają w odstępach tworząc półkole. Dzieci z chorągiewkami zajmują miejsce naprzeciw półkola.
Nauczyciel, dla uatrakcyjnienia gry, powinien wyznaczyć tutaj 2 poziomy trudności.
Po pierwsze w zabawie uczestniczą na raz tylko 2 drużyny (2 kolory), inne dzieci po prostu siedzą w kole, dla utrudnienia zadania. Tak więc ten etap należy wykonać 2 razy. W drugiej części tego poziomu brać udział powinny już wszystkie grupy na raz.
Po drugie „dziecko meta” powinno przekazać chorągiewkę pierwszej osobie z brzegu półkola, w etapie późniejszym natomiast wybrać sobie dziecko z kartonikiem tego samego koloru w dowolnym miejscu półkola.
Na dany przez wychowawcę znak, (tylko!) dwoje dzieci z chorągiewkami (np. zieloną i czerwoną) wstaje. Jedno z nich kieruje się ku prawej zewnętrznej stronie półkola, drugie ku lewej.
Każde z nich wręcza chorągiewkę temu dziecku, które trzyma w ręku tej samej barwy kartonik, a następnie wraca na swoje miejsce.
Po otrzymaniu chorągiewki, dane dziecko powinno się natychmiast podnieść i przekazać ją najbliższemu sąsiadowi, który posiada również tej samej barwy kartonik. Samo wraca na poprzednie miejsce.
Odbiorca, kierując się tym samym założeniem zanosi chorągiewkę, do następnego uczestnika. Wygrywa ta gromadka dzieci, która mając tego samego koloru kartonik potrafi pierwsza doprowadzić „swoją” chorągiewkę do punktu wyjściowego- „ kolegi mety”.
Zwycięskiej gromadce za każdym razem organizuje się owacje.
Kryteria oceny: Poprzez tę grę grupa otrzymała zastrzyk ruchu. Zabawa zapełniła im także możliwość ćwiczenia takich umiejętności jak: nazywanie i rozróżnianie kolorów, dostrzeganie określonego podobieństwa, skupienia się, obserwowania, zapamiętywania i wykonywania zawiłych poleceń w odpowiedniej kolejności oraz współpracy w grupie. Rozwijana była także koncentracja uwagi. Dzieciom bardzo podobał się przebieg zabawy, ze względu m.in. na możliwość ruchu, a także w pewnym stopniu wyzwolenie swojej kreatywności i pomysłowości. Dodatkowym atutem była możliwość zwyciężenia innych grup.
Gra może zostać również przekształcona w pewnego rodzaju zawody sportowe. Pomiędzy drużynami mogą rozgrywać się zawody o pierwsze miejsce, nagrodzone np. piątkami za aktywność na lekcji wychowania fizycznego. Rozgrywki mogą być prowadzone zarówno na niższym, jak i wyższym poziomie trudności, w systemie 1 na 1 lub 2 na 2 i później przegrany z przegranym o III i IV miejsce, a wygrany z wygranym o I i II miejsce. Działanie takie jeszcze bardziej zmobilizuje uczniów do aktywności.