1. Opisać zjawisko powierzchniowe.

Zjawisko powierzchniowe dzielimy na:

• Adsorpcje – zjawisko gromadzenia się substancji na powierzchni ciała stałego lub cieczy. Dzielimy ją na:

• adsorpcja fizyczna (właściwa) – dominują oddziaływania typu sił Van der Waalsa

• adsorpcja chemiczna (aktywowana) – występują oddziaływania chemiczne, powierzchnia adsorbentu może być pokryta co najwyżej monomolekularną warstwą adsorbatu

• Adhezje (przyleganie) - łączenie się ze sobą powierzchniowych ciał fizycznych lub faz. Odwracalny termodynamiczny proces zachodzący w warstwie łączących się materiałów wynikający z różnicy napięć powierzchniowych na styku substancji. Występuje przy klejeniu, malowaniu, lakierowaniu oraz jest wykorzystywane przez niektóre zwierzęta do poruszania się.

• Napięcie powierzchniowe - zjawisko fizyczne występujące na styku powierzchni cieczy i

innego ciała. Jest to praca potrzebna do powiększenia powierzchni między fazami. Odpowiedzialne za występowanie sił kapilarnych.

1. Układ rozproszony (depresyjny, dyspersoid) - to układ w którym cząstki (grudki, pyłki itp.) substancji zostają rozprowadzone równomiernie (rozproszone) w innej substancji.

2. Podział emulsji:

• Ciekłe- naturalna emulsja, (mleko złożone z cząstek tłuszczu rozproszonych w wodnym roztworze cukrów, soli sodu, wapnia i potasu oraz białka kazeiny pełniącego rolę emulgatora. Innymi przykładami emulsji ciekłych są: masło, śmietana, mleczka i kremy kosmetyczne, niektóre smary maszynowe, farby emulsyjne, czy emulsje bitumiczne );

• Stałe – opal mleczny, kwarc.

Rodzaje emulsji:

• Klasyczne: olej w wodzie (O/W), woda w oleju (w/O), emulsje niewodne;

• Wielokrotne: olej w wodzie w oleju (O₁/W/O₂), woda w oleju w wodzie (w₁/O/W₂);

• Mikroemulsje (10^-9 – 10^-8m f. rozproszona do rewaloryzacji zabytków);

• Emulsje żelowe (W/O, faza wodna >90%);

• Układy pochodne, roztwory micelarne, układy ciekłokrystaliczne.

1. Efekt Hessa

Prawo Hessa

Ciepło reakcji chemicznej (zmierzone w warunkach izobarycznych lub izochorycznych) nie zależy od drogi realizacji przemiany, lecz jedynie od początkowego i końcowego stanu układu.

1. Wpływ ciśnienia na stałą dysocjacji

Zmiany ciśnienia wpływają zmiany w układzie jedynie wtedy gdy liczba moli produktów reakcji jest różna od liczby substratów (zmienia się objętość produktów w stosunku do objętości zajmowanej przez substraty).

Wzrost ciśnienia powoduje przesunięcie równowagi w kierunku zmniejszenia się ilości moli.

1. Wiązania wodorowe (mostki wodorowe) – jest to odmiana sił Van der Waalsa,

również o charakterze elektrostatycznym. Proton jednej z cząsteczek może działać silnie polaryzująco na elektron atomu elektroujemnego drugiej cząsteczki, przyciągając go do siebie. Wiązanie występuje wówczas, gdy wodór wiąże się z innym atomem np. fluorem, azotem lub chlorem, w taki sposób, że wiązanie jest wyraźnie polarne. Występuje ono w takich substancjach jak amoniak, woda, czy fluorowodór. Substancje te odznaczają się anormalnie wysokimi temperaturami wrzenia, występuje także wysokie napięcie powierzchniowe. Występuje tu asocjacja – wiązanie się pojedynczych cząsteczek w zespoły cząsteczkowe (asocjaty). Energia wiązań wynosi 20/40 J/mol. Mostki wodorowe występują też w materiałach polimerowych np. polietylen i poliamid.

1. Zwilżalność – zdolność do pokrywania powierzchni ciała stałego przez ciecz. Miarą

zwilżalności jest kąt zwilżalności, który tworzy się na brzegach swobodnej kropli na

powierzchni ciała stałego. Wyróżniamy trzy przypadki, zależne od wielkości kąta:

a) 90o – ciecz zwilża ciało stałe

b) =0o – zwilżanie doskonałe (szkło, miedź)

c) 90o – brak zwilżania (polimery)

Im mniejszy kąt tym ciało jest lepiej zwilżalne.

1. Reakcje samorzutne -  reakcja chemiczna zachodząca bez dostarczania energii z zewnątrz, zmierzająca do stanu równowagi chemicznej; jest jednym z rodzajów procesów samorzutnych, zachodzących w kierunku stanu równowagi termodynamicznej. 

2. Kserożele i żele (opis i porównanie)

• Żele – szczególny rodzaj układu koloidalnego, będący koagulowanym zolem. Niektóre zole wykazują skłonność do tworzenia osadów bezpostaciowych, często galaretowatych, zawierających znaczne ilości fazy ciekłej. Taki stan pośredni między ciałem stałym, a ciekłym charakteryzuje się tym, że duże ilości fazy rozpraszającej wypełniają luźną sieć przestrzenną zbudowaną z substancji rozproszonej, co objawia się zdolnością do zachowania stabilnego kształtu

• Kserożel – ciało stałe formowane poprzez ostrożne suszenie żelu, bez niszczenia jego mikrostruktury np. żelatyna.

1. Układy koloidalne

Koloid – niejednorodna mieszanina, zwykle dwufazowa, tworząca układ, w którym jedna z substancji jest rozproszona w drugiej. Rozdrobnienie (czyli dyspersja) substancji rozproszonej jest tak duże, że fizycznie mieszanina sprawia wrażenie substancji jednorodnej. Stopień dyspersji wynosi od 10−9 do 10−6m .

Typowy układ koloidalny składa się z dwóch faz:

a) ciągłej zewnętrznie – czyli substancji rozpraszającej, zwanej też ośrodkiem dyspersyjnym

b) nieciągłej (rozproszonej) wewnętrznej – czyli substancji zawieszonej (zdyspergowanej)

Rodzaje układów koloidalnych:

Ośrodek rozpraszający	Substancja rozpraszająca	Rodzaj
Gaz	Gaz Ciecz Ciało stałe	Gaz Areozol ciekły Areozol stały
Ciecz	Gaz Ciecz Ciało stałe	Piana Emulsja Zol, zawiesina, roztwór
Ciało stałe	Gaz Ciecz Ciało stałe	Piana stała Emulsja stała Zol stały (pirozol)

1. Reakcje mocnych kwasów i słabych zasad

Sole pochodzące od mocnych kwasów i słabych zasad ulegają hydrolizie kationowej – roztwór wodny wykazuje odczyn kwasowy

NH₄⁺Cl^- + H₂O NH₄OH + H⁺ + Cl^-

1. Korozja siarczanowa betonu - jest typem korozji chemicznej betonu o charakterze ekspansywnym. Korozję siarczanową wywołują aniony siarczanowe (SO42-) zawarte w wodzie pochodzącej z procesów przemysłowych i ścieków oraz w wodzie morskiej lub podziemnej. Niekiedy duże ilości siarczanów występują w wodzie gruntowej. Aniony siarczanowe zawarte w wodzie przenikają do betonu i reagują z uwodnionymi glinianami wapniowymi pochodzącymi z hydratacji cementu. W wyniku tej reakcji powstaje mocno ekspansywny związek chemiczny - ettryngit, który może doprowadzić nawet do całkowitego zniszczenia konstrukcji.

2. Wiązania metaliczne – metale przekazują swoje najbardziej zewnętrzne elektrony do przestrzeni międzywęzłowej siatki krystalicznej metalu, w wyniku czego tworzy się chmura elektronowa (gaz elektronowy). Wolne elektrony odpowiadają za przewodnictwo cieplne i elektryczne, powodują dużą wytrzymałość materiału przy istnieniu defektów struktury, podatność na odkształcenia plastyczne, skłonność do wykazywania zjawiska fotoelektrycznego i nieprzeźroczystości. Energia wiązań wynosi 250-500 kJ/mol

3. Przykłady reakcji endo- i egzo- termicznych:

Reakcja ezgotermiczna – w jej wyniku wydziela się energia. (Produkty mają niższą energię niż substraty). Przykłady: spalanie węgla i paliw przemysłowych.

C + O₂ = CO₂

Reakcja endotermiczna – w jej wyniku energia zostaje pochłonięta przez układ (produkty mają wyższą energię niż substraty). Przykład: Tlenek rtęci(II), HgO ogrzewany powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem wolnej rtęci i tlenu:

1. Strącenie i zobojętnienie

Strącanie chemiczne - Stosowane jest w celu usuwania niektórych jonów z wody, a polega na wytrącaniu z wody bardzo słabo rozpuszczalnych związków usuwanych jonów. 
Wytrącane związki spełniają często rolę sorbentów innych zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych oraz bakterii i wirusów.  Po strącaniu niezbędne jest przeprowadzenie sedymentacji, filtracji oraz czasami korekty pH.  Czasami chemiczne strącanie stosowane jest łącznie z koagulacją.  W Polsce proces ten jest stosowany do oczyszczania wód przemysłowych.

Reakcja zobojętniania (neutralizacji) – reakcja chemiczna między kwasem a zasadą, która prowadzi do zmiany pH środowiska reakcji w kierunku bardziej obojętnego odczynu. W jej wyniku powstaje sól i często, choć nie zawsze, woda. W innym sensie zobojętnianie to każda reakcja, która prowadzi do zmiany pH środowiska, niekoniecznie między kwasem i zasadą, ale także między solą i kwasem lub zasadą, dwoma kwasami, dwiema zasadami, a nawet dwiema solami. Przykłady:

NaOH + HCl → NaCl + H₂O

Na⁺ + OH^- + H⁺ + Cl^- → Na⁺ + Cl^- + H₂O

2NH₄⁺ + 2OH^- + 2H⁺ + SO₄^2- → 2NH₄⁺ + SO₄^2- + 2H₂O

1. Hydratacja, zależności jonu od odczynu

Hydratacja (uwodnienie) – reakcja przyłączania cząsteczek wody do cząsteczek związku chemicznego lub jonów zachodzi m. in. w wyniku:

• Elektrostatycznego przyciągania dipolowych cząsteczek wody przez jony w wodnych roztworach elektrolitów,

• Związania koordynacyjnego cząsteczek wody z kationem metalu (hydraty),

• Wiązania cząsteczek wody z utworzeniem nowego związku np. zasad.

Zachodzi w przyrodzie w procesach tworzenia się i wietrzenia skał, w budownictwie przy wiązaniu spoiwa wapiennego, gipsu i cementu.

Odczyn zależy od jonów:

• Mocne kwasy i słabe zasady – odczyn kwasowy;

• Słabe kwasy i słabe zasady – odczyn obojętny lub słabo kwasowy lub słabo zasadowy;

• Słabe kwasy i mocne zasady – odczyn zasadowy.

Dla mocnych kwasów i mocnych zasad odczyn obojętny, ponieważ hydroliza nie występuje.

1. Od czego zależy trwałość emulsji?

Trwałość emulsji:

a) napięcie międzyfazowe mniejsze od 10−4 Jm2

b) różnica gęstości faz – im mniejsza tym emulsja trwalsza

c) lepkość fazy ciągłej – im mniejsza tym emulsja trwalsza

d) średnica cząsteczek fazy wewnętrznej – im mniejsza tym emulsja trwalsza

e) obecność emulgatora – ułatwienie rozdrobnienia fazy wewnętrznej

f) obecność stabilizatora

g) obecność koloidu ochronnego

h) stosunek objętościowy cieczy:

• do 26 % o trwałości decyduje ciecz, której jest mniej

• 30 – 50 % o trwałości decyduje emulgator

1. Kapilarność, co to i jaki ma wpływ na napięcie powierzchniowe?

Kapilarność  – jest to zdolność podciągania wody ku górze przez kapilary.

Napięcie powierzchniowe odpowiedzialne jest za zjawiska występowania sił kapilarnych. Kapilarność jest bezpośrednio związana z napięciem powierzchniowym, adsorpcją i adhezją.

Przykłady:

• Zmiana wysokości słupa cieczy - w zależności od kąta zwilżania podnoszenie lub obniżanie:

• menisk wody w rurce szklanej jest wklęsły (woda dobrze zwilża szkło) i słup cieczy jest podnoszony na wysokość zależną od jej średnicy,

• menisk rtęci w rurce szklanej jest wypukły (rtęć nie zwilża szkła) i jest obniżany w porównaniu z powierzchnią cieczy swobodnej,

• Kondensacja i histereza kapilarna - zmiana ciśnienia przy którym para cieczy ulegnie kondensacji lub ciecz odparowuje.

• Przepływ krwi przez naczynia włosowate.

• Przepływ wody w naczyniach roślin - zjawiska kapilarne umożliwiają rośnięcie drzew na wysokość większą niż 10m (bez zjawiska kapilarnego słup wody w naczyniach ulegałby przerwaniu).

• Nasiąkanie tkanin, bibuły, papieru, pieluszek itp. - ciecz utrzymywana jest pomiędzy gęsto umieszczonymi cienkimi włóknami za pomocą sił kapilarnych.

1. Synteza chlorowodoru

H₂ + Cl₂----->2HCl

1. Hydroliza słabego kwasu i mocnej zasady

Sole pochodzącego od słabych kwasów i mocnych zasad ulegają hydrolizie anionowej – roztwór wodny wykazuje odczyn zasadowy.

CH₃COO₂^- + H₂O CH₃COOH + OH^-

1. Przykład reakcji redoks

Redoks:

• utlenianie metaliczne

• Reakcja sumaryczna: C + O₂ → CO₂

• Reakcja połówkowa redukcji: O₂ + 4e⁻ = 2O^−II

• Reakcja połówkowa utlenienia: C – 4e⁻ = C^IV

1. Utlenienia - reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego na wyższy stopień utlenienia (co jest równoważne z oddaniem elektronów)

2. Koloidy liofilowe i liofobowe i ich właściwości

Liolifowe – cząstki fazy rozproszonej wykazują duże powinowactwo do ośrodka dyspersyjnego, czyli rozpuszczalnika.

Liofobowe – cząstki fazy rozproszonej nie wykazują powinowactws do ośrodka dyspersyjnego, czyli rozpuszczalnika.

Właściwości:

• Cząstki fazy rozproszonej są hydrofilowe;

• Z reguły odwracalne;

• Znaczna lepkość;

• Zdolność do solwacji;

• Słabe ruchy Brauna;

• Słaby efekt Tyndalla.

1. Co jest miarą odczynu?

Miarą odczynu roztworu jest tzw. skala pH, czyli skala wartości liczbowych od 0 do 14, mówiąca o stężeniu jonów wodorowych H+ w roztworze. Jeśli:
♦ pH = 7 – roztwór ma odczyn obojętny
♦ pH < 7 – roztwór ma odczyn kwasowy
♦ pH > 7 – roztwór ma odczyn zasadowy

1. Właściwości związków z wiązaniami jonowymi

Wiązania jonowe – tworzą się między atomami dwóch pierwiastków metali i niemetali w wyniku przekazania elektronu (elektrowalencyjne). Jeden łatwo oddaje elektrony, a drugi łatwo je przyjmuje.

Właściwości:

• Wysoka temperatura wrzenia

• Rozpuszczalne w wodzie

• Nierozpuszczalne w rozpuszczalnikach niepolarnych

• Ciała stałe (sole, tlenki)

• Ulegają dysocjacji

• Przewodzą prąd

• Budowa krystaliczna

1. Co to jest ciało krystaliczne i jakie ma cechy?

Ciało krystaliczne - rodzaj ciała stałego, w którym atomy nie mają pełnej swobody przemieszczania się w objętości ciała i zajmują ściśle określone miejsca w sieci przestrzennej, mogą jedynie drgać wokół położenia równowagi. Istnieje bardzo wiele ciał krystalicznych – 100 pierwiastków, 4950 związków dwuskładnikowych, 16170 trójskładnikowych.

1. Kompozyty – tworzywa składające się z dwóch lub więcej faz o własnościach nieosiągalnych w żadnym innym momencie.

1. W zależności od rodzaju osnowy:

• O osnowie metalicznej;

• O osnowie niemetalicznej, ceramicznej i polimerowej.

1. Ze względu na rodzaj fazy zbrojącej wyróżniamy:

• Zbrojone włóknami: ciągłymi, krótkimi

• Zbrojone cząsteczkami

• Zbrojone dyspersyjnie

1. Reguła przekory

Jeżeli zmieniamy jeden z parametrów zewnętrznych układu będącego w stanie równowagi to układ reaguje w ten sposób żeby przeciwdziałać tej zmianie.

1. Wiązania koordynacyjne – wiązania atomowe, w których wszystkie elektrony wiązania przechodzą od jednego atomu (donor), drugi (akceptor) uzupełnia własną powłokę walencyjną elektronami donora.

2. Siły van der Waalsa:

• Orientacji

• Indukcji

• Dyspersji

• Bardzo szybko maleją ze wzrostem odległości międzycząsteczkowych

• Rośnie ze wzrostem ciśnienia

• Maleje ze wzrostem temperatury

1. Lepkość (tarcie wewnętrzne) – opór jaki występuje podczas ruchu jednych części (warstw) ośrodka względem innych.

2. Reakcja między słabym kwasem i słabą zasadą:

FeCO₃ + 2H₂O Fe(OH)₂ + H₂O + CO₂

1. Polimorfizm – występowanie tej samej substancji chemicznej w kilku odmianach krystalicznych różniących się właściwościami fizycznymi (diament – grafit).

2. Izomorfizm – struktura siedzi krystalicznych jest identyczna.

3. Cechy wyróżniające reakcje w budownictwie:

• Heterogeniczne

• Nieodwracalne

• Endogeniczne

• Egzotermiczne

• Izobaryczne

1. Siły wewnątrz cząsteczkowe - Rodzaje:

• wiązania atomowe,

• koordynacyjne,

• spolaryzowane,

• jonowe,

• metaliczne

1. Wiązania atomowe to inaczej HOMOPOLARNE / KOWALENCYJNE

2. Wiązania jonowe to inaczej HETEROPOLARNE / ELEKTROWALENCYJNE

3. Wiązania II rodzaju to wiązania ADDYTYWNE należą do nich MOSTKI WODOROWE, SIŁY VAN DER WAALSA

4. Siły orientacji występują pomiędzy:

• JONAMI A DIPOLAMI TRWAŁYMI

• DIPOLAMI TRWAŁYMI A DIPOLAMI TRWAŁYMI

1. Siły indukcji występują pomiędzy:

• JONAMI A DIPOLAMI INDUKOWALNYMI

• DIPOLAMI TRWAŁYMI A DIPOLAMI INDUKOWALNYMI

1. Roztwory rzeczywiste to układy JEDNORODNE - o rozproszeniu mikroskopowym (cząsteczki mniejsze niż 10^-9 m)

2. Układy koloidalne to układy POZORNIE JEDNORODNE

3. Piany i galarety, żele i zole występują w KOLOIDACH, a nie występują w układach RZECZYWISTYCH I ZAWIESINACH

4. Gazozole to układy KOLOIDALNE, występują pomiędzy:

• GAZEM a CIAŁEM STAŁYM (dym),

• GAZEM a CIECZĄ (mgła)

1. Emulsja to układ KOLOIDALNY DWÓCH WZAJEMNIE NIEROZPUSZCZALNYCH CIECZY POLARNEJ I NIEPOLARNEJ

2. Tiksotropia - definicja polega na odwracalnym przejściu struktury żelowej w zolową pod wpływem bodźców mechanicznych (np. osuwanie sie gruntów pod wpływem sił mechanicznych)

3. Reopeksja - polega na przejściu struktury zolowej w żelowa pod wpływem bodźców mechanicznych (Przykładem substancji ulegających reopeksji są m.in. zawiesiny gipsu, tlenku wanadu (V) i bentonitu.)

4. Prawo działania mas

W stanie równowagi chemicznej w stałych warunkach ciśnienia i temperatury iloraz stężeń produktów do substratów jest wielkością stałą.

1. Reguła van’t Hoffa

wraz ze wzrostem temperatury o 10K szybkość reakcji zwiększa sie o 2 do 4x(homogeniczne) 1.2 do 2.4x (heterogeniczne)

1. Roztwory rzeczywiste - powstają:

• w wyniku rozproszenia substancji, która dąży do osiągnięcia stanu o maksymalnym uporządkowaniu, dzięki czemu rozproszenie substancji następuje przy całkowitym braku współdziałania pomiędzy cząsteczkami rozpuszczalnika a substancji rozproszonej.

• w wyniku reakcji chemicznej danej substancji z rozpuszczalnikiem, zwanej solwatacją, polegającej na rozerwaniu (zniszczeniu) wiązań istniejących pomiędzy cząsteczkami lub atomami substancji rozpuszczonej i izolowaniu ich od siebie przez cząsteczki rozpuszczalnika.

1. Piana - układ koloidalny składający się z pęcherzyków gazu (faza zdyspergowana) rozproszonych w cieczy lub ciele stałym (faza dyspersyjna). W zależności od stężenia piany pęcherzyki mają kształt kulisty lub wielościenny. Powstawaniu piany sprzyja obecność substancji powierzchniowo czynnych rozpuszczonych w cieczy, np. detergentów. Przykłady pian: bita śmietana, mydliny, pumeks, styropian. 

2. Galarety - żele należące do koloidów liofilowych

3. Gazozol - układ koloidalny, w którym ośrodkiem rozpraszającym jest substancja w gazowym stanie skupienia materii, a cząstkami koloidalnymi są substancje ciekłe lub stałe. Jest to zawiesina, której cząstki nie opadają pod wpływem grawitacji, gdyż odpychają się wzajemnie w wyniku jednoimiennych ładunków elektrycznych nagromadzonych na ich powierzchni.

4. Korozja - wszystkie rodzaje

Korozja stali:

• pH betonu >= 11,8 – brak korozji

• pH betonu 9-11 – utrata warstwy pasywnej

• pH betonu =< 9 – korozja stali

Korozja betonu w wyniku działania środowiska zewnętrznego:

• I rodzaju – Produkty rozpuszczalne:

• Ługowanie

• II rodzaju – Produkty rozpuszczalne:

• Kwasowa

Ca(OH)₂ + 2HR = CaR₂ + 2H₂O

• Amonowa

Ca(OH)₂ + 2NH₄Cl CaCl₂ + 2NH₃ + 2H₂O

• Węglowa

Ca(OH)₂ + CO₂ CaCO₃ + H₂O

CaCO₃ + CO₂ + H₂O Ca(HCO₃)₂

• Magnezowa

MgCl₂ + Ca(OH)₂ CaCl₂ + Mg(OH)₂

• III rodzaju – Produkty pęczniejące (Produkty trudno rozpuszczalne):

• Siarczanowa

Ca(OH)₂ + SO₄^2- + 2H₂O CaSO₄ * 2H₂O + 2OH

3CaO * Al₂O₃ * 6H₂O + 3(CaSO₄ * 2H₂O) + 20H₂O 3CaO * Al₂O₃ * 3CaSO₄ * 32H₂O (ettringit)

4CaO * Al₂O₅ * H₂O + 3(CaSO₄ * 2H₂O) + 23H₂O 3CaO * Al₂O₃ * 3CaSO⁴ * 32H₂O + CA(OH)₂ (ettringit)

• Chlorkowa

CA(OH)₂ + CaCl₂ +H₂O CA(OH)₂ * CaCl₂ * H₂O

1. Wzory tlenkowe, skrócone używane w chemii cementu

• CaO C

• SiO₂ S

• Al₂O₃ A

• Fe₂O₃ F

• SO₃ S ^-

• CO₂ C -=-

• CaSO₄ CS^^--

• H₂O H

1. Anizotropia – zależność właściwości fizycznych od charakterystycznych kierunków materiału. Ciała bezpostaciowe są izotropowe, to samo dotyczy tworzyw sztucznych.

2. Między czym a czym zachodzą siły dyspersji, gdzie występują mostki wodorowe?

Siły dyspersyjne zachodzą między dipolem indukowanym a dipolem indukowanym.

Mostki wodorowe występują w wielu związkach organicznych i wodzie.

1. Gdzie występują wiązania atomowe?

 Występują między dwoma atomami tego samego pierwiastka.

1. Efekt Tyndala (zjawisko Tyndalla) – zjawisko fizyczne polegające na rozpraszaniu światła przez koloid z wytworzeniem charakterystycznego stożka świetlnego.

Emulsje wykazują również efekt Tyndalla – po przepuszczeniu przez emulsję wiązka światła ulega rozproszeniu i powstaje tzw. stożek Tyndalla.

1. Jaki odczyn ma chlorek żelaza?

Ponieważ pochodzi od słabej zasady i mocnego kwasu, ma odczyn kwasowy.

1. Faza rozproszona to INKLUZJA.

2. Od czego zależy szybkość reakcji?

Szybkość reakcji zależy od:

• Rozwinięcia powierzchniowego fazy stałej

• Od zastosowania katalizatorów (szybciej)

• Temperatury substancji

• Ciśnienia substancji

• Objętości substancji

1. Korozja elektrolityczna -  korozji zachodzącej pod wpływem czynników fizycznych, zachodząca w gruncie, w którym występują prądy błądzące

2. Synonim matrycy to FAZA CIĄGŁA

3. Jaki wpływ ma temp. na szybkość reakcji?

Podwyższenie temperatury o 10^oC podwaja w przybliżeniu szybkość reakcji.

1. Reopeksja jest odwrotna do TIKOSTROPII.

2. Gdzie występuje granica faz: między fazami i faza graniczna?

Granica faz występuje w napięciu powierzchniowym między cieczą a jej parą nasyconą.

1. Wpływ temperatury na stałą równowagi.

Wzrost temperatury przy reakcji endotermicznej – K maleje

Wzrost temperatury przy reakcji egzotermicznej – K rośnie

1. Nieelektrolity NIE PRZEWODZĄ prądu i nie wykazują zjawiska DYSOSJACJI.

2. Przykładowe reakcje chemiczne:

1. Synteza

H₂ + Cl₂ 2HCl

1. Analiza

CaCO₃ CO₂ + CaO

1. Wymiana

Zn + 2HCl -> ZnCl₂ + H₂

1. Szybkość reakcji NIE WPŁYWA na stałą równowagi.

2. Zastosowanie jonitów:

• wydzielania uranu i pochłaniania pierwiastków promieniotwórczych,

• odbarwiania i oczyszczania soków w cukrownictwie oraz przemyśle spożywczym

• wydzielania antybiotyków i rozdzielania aminokwasów w przemyśle farmaceutycznym

1. Entropie oznaczamy jako S. Jest to MIARA NIEZDOLNOŚCI ENERGII UKŁADÓW DO WYKONANIA PRACY.

2. Energia swobodna Helmholtza

1. Defekty struktury krystalicznej – niedoskonałości kryształów polegające na punktowym lub warstwowym zerwaniu regularności ich sieci przestrzennej. Defekty występują praktycznie we wszystkich rzeczywistych kryształach. Wynikają one z natury procesu krystalizacji.

2. Stopień dysocjacji to stosunek liczby moli cząsteczek danego związku chemicznego, które uległy rozpadowi na jony do łącznej liczby moli cząsteczek tego związku

3. Hydroliza soli – to  reakcja ta powoduje, że roztwory wielu soli nie mają obojętnego pH lecz są bardziej lub mniej kwaśne lub zasadowe.

4. Od czego zależy rozpuszczalność ciał stałych w cieczach?

Zależy ona od temperatury.

1. Dysocjacja - rozpad cząsteczek związku chemicznego na atomy, jony, prostsze cząsteczki lub wolne rodniki.

2. Siły kohezji działają wewnątrz zgniatanego lub rozrywanego ciała.

3. 

4. Ruchy Browna zachodzą w cieczach lub gazach.

Przykłady:

• drobin tłuszczu w mleku

• pyłków kwiatowych w wodzie

• drobin pigmentu w rozpuszczalniku

1. Przemieszczanie się pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego cząsteczek koloidalnych to zjawisko elektroforezy wykorzystywane w technice na przykład do oczyszczania wody lub oczyszczania gliny ceramicznej od domieszek koloidalnych tlenku żelaza.

2. Reakcje wiązania i twardnienia cementu:

Hydroliza krzemianu trójwapniowego (alitu)

3CaO * SiO₂ + (n+1)H₂O 2Ca * SiO₂ * nH₂O + Ca(OH)₂

Hydratacja krzemianu dwuwapniowego (belitu)

2CaO * SiO₂ + nH₂O 2CaO * SiO₂ * nH₂O (faza CSH)

Hydratacja glinianu trójwapniowego

3CaO * Al₂O₃ + 6H₂O 3CaO * Al₂O₃ * 6H₂O