Model kroplowy wyjaśnia uśrednione, przeciętne właściwości jąder. Jądra o niektórych wartościach Z i N wykazują znaczne odstępstwa od właściwości przeciętnych.
Jądra magiczne
liczby magiczne 2, 8, 20, 28, 50, 82, 126 (Z lub N)
--silnie związane
--duża liczba trwałych izotopów
--jest ich więcej
--podwójnie magiczne: hel - 42He, tlen - 168O
-duża energia separacji
Zakłada się, że w jądrach atomowych występują powłoki, na których znajduj ą się nukleony, podobnie jak elektrony na powłokach atomowych.
Liczbom magicznym odpowiadają powłoki zamknięte.
MODEL KOLEKTYWNY
Łączy w sobie właściwość modelu powłokowego i kroplowego.
--Nukleony poruszają się niezależnie w polu sil jądrowych.
Potencjał o zmiennym kształcie, wykonuj ący skwantowane ruchy rotacyjne i wibracyjne
Przemianą jądrową nazywamy przekształcenie się danego jądra atomowego w inne jądro w połączeniu z emisją cząstki (jądra helu), (elektronu albo pozytonu) lub (fotonu).
proces statystyczny. - nie można przewidzieć w której chwili dane jądro ulegnie rozpadowi, można natomiast określić prawdopodobieństwo tego rozpadu.
----prawa zachowania
----prawo rozpadu promieniotwórczego
Średni czas życia t = 1/1
Czas połowicznego rozpadu T1/2 = tln2
Aktywność R=dN/dt
1 Bq = 1 rozpad /s 1 Ci = 3,7 x 1010 Bq
Reakcjami ją dr o wymi nazywamy przemiany jąder atomowych spowodowane ich oddziaływaniem ze sobą lub z cząstkami elementarnymi.
Z reguły w reakcjach jądrowych uczestniczą dwa jądra i dwie cząstki. Jedna para „jądro-cząstka" stanowi parę początkową, a druga - parę końcową.
X + a ® Y + b
Możliwe schematy przebiegu reakcji jądrowych nazywamy jej kanałami.
W reakcjach jądrowych spełnione są zasady:
--zachowania energii,
--pędu, ładunku elektrycznego
--liczb masowych
Ciepło reakcji
Reakcje syntezy:
-----Reakcje syntezy lekkich jąder związane są z pokonaniem odpychania kulombowskiego, co może efektywnie zachodzić w bardzo wysokich temperaturach rzędu 108-109K,
----Takie reakcje nazywamy reakcjami termojądrowymi, zachodzą one w materii znajdującej się w stanie plazmy.
F.Kwantowa:
1.Każdemu układowi fizycznemu odpowiada funkcja falowa (funkcja stanu)
która jest ciągła wraz z pierwszymi pochodnymi w całym zakresie zmienności funkcji.
2.Prawdopodobieństwo znalezienia układu opisywanego funkcją falową Y w elemencie przestrzeni dt
3.Każdej dynamicznej wielkości fizycznej F odpowiada operator F. W wyniku pomiaru otrzymuje się zawsze jedną z wartości własnych operatora F.
4.Funkcja falowa spełnia równanie Schrodingera
Wartość oczekiwana przy pomiarze wielkości fizycznej opisywanej operatorem A w układzie opisywanym funkcją falową Y , jest dana przez
FUNKCJA FALOWA
Funkcja falowa
Y ( y, z, t)
-zawiera w sobie wszystkie informacje o stanie cząstki
-pozwala znaleźć prawdopodobieństwo otrzymania określonego wyniku dowolnego pomiaru
Sens fizyczny ma
Y (y,z t)|2
równy gęstości prawdopodobieństwa znalezienia cząstki w danym punkcie.
Warunek unormowania
Funkcja falowa i jej pochodne muszą być określone i ciągłe.
Elektron Swobodny: wektor falowy k=p/h
Część kołowa: w=E/h
Gęstość prawdopodobieństwa znalezienia elektronu: nie zależy od położenia.
Dozwolone są dowolne wartości energii kin E=p^2/2*m.
Zasada lokalizacji
Lokalizacji fali w przestrzeni prowadzi do kwantyzacji, a więc do powstania dyskretnych stanów o dyskretnych energiach. Zlokalizowana cząstka może mieć tylko takie energie.
Zasada korespondencji
Dla dostatecznie dużych liczb kwantowych przewidywania fizyki kwantowej przechodzą w sposób ciągły w przewidywania fizyki klasycznej.