PRAWO TELEKOMUNIKACYJNE
Wykład 1
Prawo telekomunikacyjne – wstęp historyczny
Część I
- Historyczne uwarunkowania łączności i telekomunikacji na świecie
- Rozwój prawa telekomunikacyjnego w Polsce
Historia rozwoju prawa telekomunikacyjnego:
- Jak wynaleziono łączność – na początku korzystano z telegrafu i odczytywało się wiadomość alfabetem morsa
- łączność jest monopolem naturalnym
- łączność ma sens wtedy, kiedy połączymy dwie osoby, które są daleko od siebie
- łączność dla struktur państwowych jest bardzo ważna
- budowy łączności tworzyły państwa, nie jakieś firmy
- telekomunikacja jest monopolem naturalnym
- pierwszy telefon – 1877r.
- lata 20, 20 wieku przeciągnięcie kabla przez Pacyfik
- 1927r. rozmowa między Stanami a Londynem
- łączność satelitarna po II wojnie światowej
W 2004r. w UE z prawa telekomunikacyjnego zmieniono nazwę na prawo łączności elektronicznej.
Monopol naturalny istniał w każdym kraju był tylko jeden i tylko jeden operator telefoniczny. Uważali, że nie jest możliwe stworzenie konkurencji.
Udostępniając infrastrukturę jest możliwa konkurencja. Pierwszym krajem, który wprowadził konkurencję jest Wielka Brytania w latach 80.
Tworzy się łączność komórkowa.
Plus, GSM, ERA , IDEA – po 33% udziałów na rynku w Polsce; sami zaczęli budować infrastrukturę. Idea najszybciej przeobraziła się w Orange.
W Polsce:
- ustawa z dnia 21.07.2000r. prawo telekomunikacyjne
- Dz.U. z 2000r. Nr 73, poz.852
- ustawa z dnia 23.11.1990 o łączności
-Dz.U. z 1990r. , Nr 85, poz.504
- ustawa z 15.11.1984r. o łączności
-Dz.U. z 1984r. , Nr 54, poz.275
- ustawa z dnia 31.01.1961r. o łączności
- Dz.U. z 1961r.,Nr 8, poz.48
- dekret z dnia 11.03 1955r. o łączności
- Dz.U. z 1955r., Nr 12, poz.71
- ustawa z dnia 3.06.1924r o poczcie, telegrafie i telefonie
- Dz.U. z 1924r.,Nr 58, poz.584
W 1985r. w Polsce zmieniono monopol jednak na poczcie trwa do teraz.
- Ustawa z dnia 15.11.1984r. o łączności ustawodawca wskazał, że wyłącznym planem państwa w dziedzinie telekomunikacji jest zakładanie i używanie linii oraz narzędzi itp.
Państwowa jednostka organizacyjna
„Polska Poczta, Telegraf i Telefon”
Telekomunikację Polską Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie (do prowadzenia działalności telekomunikacyjnej) oraz
Państwowe przedsiębiorstwo użyteczności publicznej „Poczta Polska” przeznaczone do prowadzenia działalności pocztowej.
CZĘŚĆ II
Podstawowe pojęcia z zakresu telekomunikacji:
Telekomunikacja- nadanie, odbiór lub transmisja informacji niezależnie od ich rodzaju za pomocą:
-przewodów
-fal radiowych bądź optycznym lub
-innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną
Uruchomienie facebooka, poczty jest telekomunikacją.
Infrastruktura telekomunikacyjna – urządzenia telekomunikacyjne, oprócz telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, oraz w szczególności linie kanalizacji kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt wykorzystany do zapewnienia telekomunikacji
Telekomunikacyjne urządzenie końcowe- urządzenie przeznaczone do podłączenia bezpośrednio lub pośrednio do zakończeń sieci; np.telefon, komputer, fax, telefon komórkowy
Sieć telekomunikacyjna- systemy transmisyjne oraz urządzenia przekierowujące, a także inne zasoby w tym nieaktywne elementy sieci, które umożliwiają nadawanie, odbiór lub transmisję sygnałów za pomocą przewodów, fal radiowych, optycznych lub innych środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną, niezależnie od ich rodzaju.
Połączenie- fizyczne lub logiczne połączenie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych pozwalające na przesłanie przekazów telekomunikacyjnych.
Zakończenie sieci – fizyczny punkt, w którym abonent otrzymuje dostęp do publicznej sieci telekomunikacyjnej, w przypadku sieci stosujących komunikację lub przekierowywanie , zakończenie sieci identyfikuje się za pomocą konkretnego adresu sieciowego, który może być przypisany do numeru lub nazwy abonenta; np.karta sim, router
Świadczenie usług telekomunikacyjnych- wykonywanie usług za pomocą własnej sieci z wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu, na własny rachunek usługi telekomunikacyjnej wykonanej przez innego dostawcę usług
Publiczna sieć telekomunikacyjna – sieć telekomunikacyjna wykorzystywana głownie do świadczenia publicznie usług telekomunikacyjnych
Abonent- podmiot, który jest stroną umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartą z dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
Stacjonarna publiczna sieć telekomunikacyjna – publiczna sieć telekomunikacyjna w której zakończenia sieci mają stałą lokalizację
Ruchoma publiczna sieć telekomunikacyjna – publiczna sieć telekomunikacyjna w której zakończenie sieci nie mają stałej lokalizacji
CZĘŚĆ IV
Regulacja rynku telekomunikacyjnego
- Polityka konkurencji w UE
- Regulacja rynku telekomunikacyjnego w Polsce –wprowadzenie
W literaturze system COMMON LAW pojęcie regulacji najogólniej określa się jako interwencję państwa w decyzje ekonomiczne przedsiębiorców
Koncepcje regulacji rynku:
-liberalistyczna (skrajna)
-umiarkowana (etatystyczna)
Liberalistyczna – negowanie pozytywnego wpływu jakichkolwiek form ingerencji łącznie z pomocą socjalną, administracyjnym rozbijaniem monopoli oraz regulowaniem rynku przez system podatkowy
Umiarkowana – rynek co do zasady powinien być wolny, działać w oparciu o mechanizmy rynkowe, ale państwo ma prawo ingerencji w gospodarkę, jeśli służy to wyższemu interesowi państwa czy obywatelom; wtedy kiedy jest to dla obywateli niezbędne
Obok regulacji rozumianej w najszerszy sposób jako otoczenie publicznoprawne przedsiębiorstwa, w dziedzinie telekomunikacji szczególne znaczenie ma regulacja sektorowa, a w jej obrębie prokonkurencyjna regulacja w ścisłym znaczeniu, rozumiana jako akty władcze adresowane do przedsiębiorców telekomunikacyjnych mające na celu usunięcie przeszkód w rozumieniu konkurencji.
Skierowane przyszłościowo kształtowanie uczestnictwa w rynku i/lub zachowania na rynku określonych przedsiębiorstw (…) w celu rozwoju konkurencji oraz wolnego dostępu do urządzeń kluczowych względnie wolnego i powszechnego dostarczenia usług powszechnych.
Wykład 2
Regulację określa się jako wyprzedzającą, gdyż z góry, tj. przed podjęciem działań przez przedsiębiorców przypisuje się im pewne obowiązki jeżeli tylko mogą oni być uznani za podmioty o znaczącej pozycji na rynku.
Regulacja ex ante – wyprzedza niejako konieczność stosowania norm prawa konkurencji (prawa antymonopolowego), działa zanim dojdzie do naruszenia prawa, ma charakter prewencyjny.
Regulacja ex post – działa po zagrożeniu
Obowiązki nakładane w regulacji mają charakter wyprzedzający, a więc krępują swobodę gospodarczych zachowań przedsiębiorstw, zanim jeszcze przedsiębiorstwa te dopuszczają się antykonkurencyjnych praktyk.
Pełni pewnego rodzaju funkcję zastępczą pomiędzy okresem monopolu państwowego a odpowiedzialnością rynkową (konkurencja), jeżeli potem konkurencja rynkowa będzie w stanie przejąć jej funkcję to należałoby natychmiast dokonać deregulacji.
Dyrektywa 2002/21/We Parlamentu Europejskiego
I Rada
z dnia 7 marca 2002.r
w sprawie wspólnych norm regulujących sieci
i usług łączności elektronicznej
(dyrektywa ramowa)
Dyrektywa Ramowa – obecne unormowania ramowe w dziedzinie telekomunikacji odniosły sukces w tworzeniu warunków dla zapoznania efektywnej konkurencji
Zalecenie z 17.12.2007r.
Ich celem jest stopniowe umorzenie sektorowej regulacji ex ante w miarę wzrostu konkurencji na rynku.
W celu określenia rynków podlegających regulacji ex anten należy zastosować niżej wymienione kryteria:
- obecność wysokich i trwałych barier w dostępie do rynku, mogą one mieć charakter strukturalny, prawny lub regulacyjny
- rynku, których struktura nie podąża w stronę efektywnej konkurencji w odpowiednim horyzoncie czasowym
- samo prawo konkurencji nie jest wystarczające by usunąć konkretne nieprawidłowości rynkowe
Dwa rodzaje barier w dostępie do rynku:
-bariery strukturalne; w dostępie do rynku wynikają z początkowej struktury kosztów lub początkowych warunków popytu, które stwarzają asymetryczne warunki dla operatorów dominujących na rynku i dla nowych podmiotów, utrudniając lub uniemożliwiając tym ostatnim dostęp do rynku
- bariery prawno-regulacyjne ; nie są uwarunkowane ekonomicznie, ale są wynikiem rozwiązań legislacyjnych, administracyjnych lub innych działań państwa, bezpośrednio oddziałujących na warunki dostępu do rynku i/lub na pozycję operatorów działających na właściwym rynku
Zastosowanie powyższych trzech kryteriów powinno ograniczyć liczbę rynków w sektorze łączności….
EGZ !! Jednym z fundamentalnych pojęć z zakresu regulacji sektora telekomunikacyjnego jest pojęcie znaczącej pozycji rynkowej.
Dyrektywa Ramowa
Uznaje się, że przedsiębiorstwo posiada znaczącą pozycję rynkową, jeżeli samodzielnie lub wspólnie z innymi na pozycję równoważną pozycji dominującej, tj. tak silną pozycję ekonomiczną, że uprawnia go ona do postępowania według swojego uznania, nie patrząc na innych konkurentów, klientów, ostatecznych konsumentów.
Art..14 ust. 2
Nie obowiązuje już na egz:
W początkach regulacji tego sektora, tj. do wprowadzenia DR, przyjmowało się ze przedsiębiorstwo posiada ok 25% udziałów na rynku.
Pozycja dominująca została określona w art. 102 TFUE
Wielkość rynków, np.: telefonia stacjonarna, mobilna
EGZ !! 3 Rynki detaliczne:
Analiza rynków detalicznych:
Rynek 1 – świadczenie usług przyłączenia do stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej i utrzymania w gotowości do świadczenia usług telekomunikacyjnych dla konsumentów
Rynek 2 – świadczenie usług przyłączenia do stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej i utrzymania w gotowości do świadczenia usług telekomunikacyjnych dla użytkowników końcowych z wyłączeniem konsumentów
Rynek 3 – świadczenie usług krajowych połączeń telefonicznych w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej dla konsumentów
Rynek 4 – świadczenie usług międzynarodowych połączeń telefonicznych w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej dla konsumentów
Rynek 5 – świadczenie usług krajowych połączeń telefonicznych w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej dla użytkowników końcowych z wyłączeniem konsumentów
Rynek 6 – świadczenie usług międzynarodowych połączeń telefonicznych w stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej dla użytkowników końcowych z wyłączeniem konsumentów
Rynek 7 – świadczenie usług zapewnienia część lub całość minimalnego zestawu łączy dzierżawionych o przepływalnościach do 2 Mbit/s włącznie
POLSKA:
Cykl regulacyjny – (ustawa nie definiuje) implementacja, realizacja norm prawa UE , a konkretnie dyrektyw nowego podejścia odnoszących się do prawa telekomunikacyjnego
Unia wydaje w kwestiach telekomunikacji dyrektywy (musza być implementowane, realizowanie nie dosłownie ale co do celu) ze wzg na wymogi techniczne
Cykl regulacyjny został uregulowany w art. 22 prawa telekomunikacyjnego, musi być powtórzony nie rzadziej niż co 2 lata, a także niezwłocznie.
Okreslenie rynku właściwego- uwzględniając uwarunkowania krajowe oraz w największym możliwie skupieniu zalecenia KE.
Ustalenie czy na rynku właściwym wystepuje przedsiebiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą.
Wyznaczenie przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej (lub przedsiębiorców) w przypadku stwierdzenia, że na rynku własnym nie występuje skuteczna konkurencja oraz nałożenia na tego przedsiębiorcę telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycje znaczącą obowiązków regulacyjnych.
Utrzymania, zmiany albo uchylenia obowiązków regulacyjnych nałożonych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej (lub przedsiębiorców) przed przeprowadzeniem analizy rynku.
Ostatnim etapem cyklu jest:
- nałożenie, zamiana – gdy regulacja nie skutkowała konkurencyjnością rynku 3 – uchylenie – gdy gdy doprowadziły lub nie spełniały celu
Pozycję znaczącą ustala się poprzez analizę ekonomiczną rynku.
W skrócie można przyjąć, że obowiązki regulacyjne są nakładane na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego , ponieważ jego siła rynkowa zwiększała naturalne i nieskrępowane mechanizmy rynkowe i utrudnia konkurencję.
Przykładowe obowiązki regulacyjne
- obowiązek prowadzenia rachunkowości regulacyjnej w sposób umożliwiający identyfikację przepływu transferów wewnętrznych związanych z działalnością w zakresie dostępu telekomunikacyjnego
- obowiązek równego traktowania wszystkich przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu telekomunikacyjnego
- obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacji w oparciu o ponoszone koszty
Bez analizy poszczególnych działań ingerencyjnych nie można wprowadzić telekomunikacyjności na rynku telekomunikacji.
Oprócz tego w zakresie dostępu telekomunikacji DD również wskazuje na obowiązki regulacyjne:
- obowiązek przejrzystości
-obowiązek niedyskryminacji
- obowiązki związane z rozdzielnością księgową
-obowiązki związane z dostępem i użytkowaniem specjalistycznych urządzeń sieciowych
- kontrola cen i obowiązki związane z systemem księgowania kosztów
-podział funkcjonalny oraz tzw dobrowolny podział przedsiębiorstwa integrowanego pionowo
Wykład 3
Art.22 Prawa telekomunikacyjne – cykl regulacyjny
Cykl regulacyjny składa się z etapów:
- określenie rynku – co będzie badane
- czy następuje na tym rynku konkurencja
- to jeżeli ustalenia wykazują brak konkurencji wyznaczonym przedsiębiorcom
- utrzymanie zmiany lub uchylenia
Celem cyklu jest konkurencyjność rynku, zawsze objawia się w jednej decyzji regulacyjnej.
Organ regulacyjny
Prawodawca unijny określił krajowy organ regulacyjny jako organ lub organy którym dane państwo członkowskie powierzyło funkcje regulacyjne w ramach DR lub dyrektyw szczegółowych.
Określenie national regulatory authority jest tłumaczone jako krajowy organ regulacyjny.
DR nie przesądza formy prawnej ani pozycji ustrojowej krajowych organów regulacyjnych w art.3 DR ustanowiono natomiast wymóg niezależności organu regulacyjnego tj, prawnie oddzielony i funkcjonalnie niezależny od wszelkich organizacji udostępniających sieci, urządzenia lub usługi łączności elektrycznej.
Powyższe przepisy (normy) zawierają dwa podstawowe składniki , którymi można scharakteryzować krajowy organ regulacyjny, tj.:
Wykonywanie funkcji regulacyjnej oraz
Jego prawną niezależność
W zakresie pozycji ustrojowej
W preambule do dyrektywy zmieniającej tzw. Projekt dyrektyw nowego podejścia (2009/140/WE) zaakceptowano, że należy:
Zwiększyć niezaleznosc krajowych organów regulacyjnych tak, aby zapewnić im skuteczniejsze stosowanie przez nie ram regulacyjnych
Zwiększyć ich uprawnienia i przewidywalność ich decyzji oraz
Aby były one chronione podczas wykonywania swoich zadań przed ingerencją zewnętrzną lub naciskami politycznymi które mogły zagrozić ich niezaleznosci
Pojęcie niezaleznosci krajowego organu regulacyjnego należałoby okreslic jako niepodległe żadnym instytucjom i decyzjom innych organów państwa co oznacza, że żaden inny organ administracyjny nie może narzucać mu konkretnego rozstrzygnięcia.
P.Dissou podkreśla, że zasady niezaleznosci nie można absolutyzować bowiem organy regulacyjne muszą funkcjonować w określonych ramach prawnych oraz we współpracy z innymi organami państwa.
Miejsce prezesa UKE w strukturze administracji publicznej
Pozycja ustrojowa prezesa względem ministra właściwego ds. łączności wskazuje, że prezes UKE:
-składa mu coroczne sprawozdanie ze swojej działalności regulacyjnej oraz z realizacji polityki rządu i wspólnotowej polityki telekomunikacyjnej
- minister opiniuje sprawozdanie i przekazuje je ze swoją opinią Prezesowi RM
- dodatkowo Prezes UKE przekazuje ministrowi na jego żądanie informację ze swojej działalności
Jednocześnie prawo telekomunikacyjne sytuując Prezesa UKE jako centralny organ administracji rządowej określa go również jako organ administracji łączności.
Zgodnie z ustawą, organem administracji łączności jest również minister właściwy w sprawach łączności oraz niewymieniony w ustawie Przewodniczący KRRIT.
Obok określenia Prezesa UKE jako centralnego organu administracji rządowej prawa telekomunikacyjnego określa Prezesa UKE jako organ regulacyjny w dziedzinie rynku usług telekomunikacyjnych.
Prawo telekomunikacyjne formułujące swoje cele, jako stworzenie warunków dla wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych , rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury.
Z przywoływanymi celami ustawy pokrywają się również cele polityki regulacyjnej określone w ustawie w art.189 prawo telekomunikacyjne
Wspieranie konkurencji w zakresie dostarczania sieci telekomunikacyjnych, udogodnień towarzyszących lub świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym:
Zapewnienie użytkownikom także użytkownikom niepełnosprawnym osiągania maksymalnych korzyści w zakresie cen oraz różnorodności i jakości usług
Zapobieganie zniekształcaniu lub ograniczeniu konkurencji (na rynku telekomunikacyjnym)
Efektywne inwestowanie w dziedzinie infrastruktury oraz promocji technologii innowacyjnych
Wspieranie skutecznego wykorzystania oraz zarządzania częstotliwoscią i numeracją
Wspieranie rozwoju rynku wewnętrznego:
Usuwanie istniejących barier rynkowych w zakresie działalności telekomunikacyjnej
Wspieranie tworzenia i rozwoju transeuropejskich sieci oraz interoperacyjności usług ogólnoeuropejskich
Zapewnienie równego traktowania przedsiębiorców telekomunikacyjnych
Współpraca z innymi organami regulacyjnymi państw członkowskich i Komisją Europejską w celu spójnego wdrażania i stosowania przepisów
Zadania i kompetencje określone są w art. 192 prawo telekomunikacyjne, można je podzielić na 3 kwestie:
O charakterze regulacyjnym (analiza rynku, wyznaczanie przedsiębiorcy)
O charakterze stricte administracyjnym
O charakterze opiniodawczym i wspierającym
Postępowanie przed Prezesem UKE:
Postępowanie przed organem administracji publicznej toczy się zgodnie z KPA.
Postępowanie przed Presem UKE toczy się zgodnie z KPA ze zmianami wynikającymi z prawa telekomunikacyjnego.
Decyzja regulacyjna (rozstrzygnięcie regulacyjne Prezesa UKE w indywidualnej sprawie przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w celu wprowadzenia konkurencji na rynku zleceniem charakterystycznym decyzji regulacyjnej jest analiza ekonomiczna rynku
Decyzja jest szczególną formą administracyjnej decyzji
Decyzja regulacyjna jest aktem administracyjnym, przyjmującym formę decyzji administracyjnej, wydanymi zgodnie z przepisami KPA, którego materialną podstawą jest prawo telekomunikacyjne a jego adresatem jest przedsiębiorca telekomunikacyjny. Celem decyzji jest urzeczywistnienie zasad konkurencji na rynku.
Odrębne od k.p.a reguły postępowania:
Reguły postępowania dotyczące:
Przetargu i konkursu na rezerwacji częstotliwości lub zasobów obligacyjnych
Postępowania konsultacyjnego
- decyzje regulacyjne Prezesa UKE muszą być poddane konsultacji publicznej z uczestnikami rynku oraz zainteresowanymi podmiotami, prezes zanim podejmuje decyzje musi ja opublikować i po zapoznaniu się z uwagami wydaje decyzje regulacyjną, wyniki postępowania konsultacyjnego nie zobowiązują prezesa do ich uwzględniania w decyzji regulacyjnej
Postepowania konsolidacyjnego
- jest to postepowanie dotyczące współdziałania Prezesa UKE z Komisją Europejską i BEREC (organ skupiający krajowe organizacje regulacyjne w UE), zastrzeżenia KE mogą powodować, ze Prezes będzie musial wycofać proponowany środek lub wycofać zastrzeżenia związane z proponowanym środkiem
Postepowania kontrolnego i pokontrolnego
Ochrony tajemnicy w postepowaniu przed prezesem
Stosowania regulacji organizacji międzynarodowych
Tryb odwołania od decyzji Prezesa UKE
Decyzja Prezesa UKE - > Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy -> Skarga do WSA -> Skarga kasacyjna do NSA
Decyzje Prezesa od których przysługuje droga cywilna:
- ustalenie znaczącej pozycji rynkowej
- nakładanie obowiązków regulacyjnych
- sprawy sporne
- nałożenie kar
- postanowienie zamykające postępowanie dotyczące stwierdzenia ze na analizowanym rynku występuje skuteczna konkurencja
Droga cywilna:
Decyzje Prezesa UKE -> Odwołanie do sądu ochrony konkurencji i konsumentów ->Apelacja do Sądu Apelacyjnego w W-wie -> Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego
Wykład 4
Tryb odwołania od decyzji Prezesa UKE (Urząd Komunikacji Elektrycznej)
Postępowanie administracyjne:
Decyzja Prezesa UKE Centralny organ administracji rządowej
Wniosek o ponowne rozporządzenie sprawy (127 par.3 kpa)
Skarga do WSA (art. 53 ppsa)
Skarga kasacyjna do NSA (173 ppsa)
W grudniu 2015r. zostanie zniesiony roaming !! w całej Unii Europejskiej
Cywilny tryb kontroli: - postępowanie cywilne
Decyzja Prezesa UKE (określone w art.206 prawo telekomunikacyjne)
Odwołanie do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (Sąd Okręgowy w W-wie)
Apelacja do Sądu Apelacyjnego w W-wie
Skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego
Odwołanie do SOKiK-u
- możliwość odwołania od Rozstrzygnięcia Prezesa UKE, określonych (w art. 206 ust. 2 pr.telek.), to w art. 4 Dyrektywy Ramowej postanowiono, że kazde państwo członkowskie zapewnia skuteczne mechanizmy odwołania się od decyzji krajowych organów regulacyjnych do organu odwoławczego , niezależnego od stron sporu
Ponadto organ odwoławczy musi posiadac prawo oceny meritum każdej sprawy, jednocześnie dyrektywa wskazuje, że organ który może być sądem (fakultatywnie) winien posiadac odpowiednią wiedzę specjalistyczną umożliwiającą mu właściwe wypełnianie jego funkcji.
Porównanie
A 1. 1. 1
B 2. 2. 2
C 3
D 4
Sprawy sporne
Zgodnie z DR…
W prawie telekomunikacyjnym uregulowano, że Prezes UKE jest uprawniony do władczego przestrzegania sporów pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi , zaś rozstrzygnięcia te podlegają następnie kontroli sądu powszechnego (SOKiK).
Postęp telekomunikacyjny
Prawo telekomunikacyjne definiuje dostęp jako korzystanie z urządzeń telekomunikacyjnych, uzgodnień towarzyszących lub usług, przez innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, na określonych warunkach.
Decyzje wydaje się w przypadku:
- niepodjęcia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci
- umowa połączenia sieci telekomunikacyjnej przez podmiot do tego zobowiązany
- nie zawarcia umowy o dostępie telekomunikacji w zakresie połączenia sieci w terminie
Przedmiotem decyzji Prezesa UKE jest autorytatywne zastąpienie przez decyzje administracyjną umowy cywilnoprawnej pomiędzy przedsiębiorcami w zakresie dostępu telekomunikacyjnego.
Prawo telekomunikacyjne expressis verbis stanowi, że decyzja o dostępie telekomunikacji zastępuje umowę o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie objętym decyzją (art.28 ust.4 pr.telek.)
Usługa powszechna
Usługi w ogólnym interesie gospodarczym również usługa powszechna charakteryzuje się:
- świadczy ją przedsiębiorca telekomunikacyjny wyznaczony do świadczenia usługi powszechnej
-
Obywatele winni mieć dostęp do usług związanych z interesem publicznym w odpowiedniej jakości i po odpowiedniej cenie.
Zielona ksiega o rozwoju wspólnego rynku i usług telekomunikacyjnych.
Europejską politykę telekomunikacyjną charakteryzuje podwójny cel:
- maksimum efektywności
Obowiązek zapewnienia dostępu do tej usługi powierzono państwom członkowskim za pomocą działań regulacyjnych.
Działania te określa się jako regulację prospołeczną lub prosocjalną obok tzw. Regulacji prokonkurencyjnej .
Art. 81 ust.1 prawo telekomunikacyjne -> usługę powszechną definiuje się jako zestaw usług telekomunikacyjnych wraz z udogodnieniami dla osob niepełnosprawnych, świadczonych z wykorzystaniem dowolnej technologii, z zachowaniem dobrej jakości i po przystępnej cenie , które powinny być dostępne na terytorium RP.
Usługi telekomunikacyjne:
Telekomunikacja głosowa, dostęp do internetu
Utrzymanie łącza abonenckiego z zakończeniem sieci
Połączenie telefoniczne krajowe i międzynarodowe
Ogólnokrajowe informacje o numerach telefonicznych
Udostępnianie ogólnokrajowego spisu abonentów
Swiadczenie usług telefonicznych za pomocą aparatów publicznych – budki telefoniczne
Usługę powszechną w Polsce świadczy Orange.
Prezes UKE wyznacza przedsiębiorcę telekomunikacyjnego po przeprowadzeniu konkursu, w przypadku braku wyznacza konkretnego przedsiębiorcę.
Dostawca usług musi mieć znaczną pozycję, ma zdolność ekonomiczną i techniczną do świadczenia usług na danym obszarze.
Przedsiębiorcy wyznaczonemu przysługuje dopłata do kosztów świadczonych przez niego usług, do których świadczenia został wyznaczony, w przypadku ich nierentowności.
Przedsiębiorcy telekomunikacyjni, których przychod z działalności telekomunikacyjnej w roku kalendarzowym , za który przysługuje dopłata przekroczył 4 miliony złotych są obowiązani do udziału w pokryciu dopłaty.
EGZ !! Regulacja preekonomiczna, regulacja konkurencyjno prosocjalna – dzielenie widma (gospodarowanie częstotliwościami)