Podstawy krystalografii
Krystalografia:
Strukturalna – zajmuje się budową wewnętrzną kryształów.
Geometryczna - zajmuje się zewnętrzną postacią kryształów.
Kryształ – ciało stałe o uporządkowanej budowie wewnętrznej tj. takie w którym atomy bądź jony są rozmieszczone prawidłowo tworząc sieć przestrzenną. (krystaliczną)
Sieć krystaliczna – odwzorowanie budowy wewnętrznej kryształu. Przedstawia zbiór punktów (węzłów) w przestrzeni powtarzających się periodycznie. W węzłach sieci krystalicznej mogą występować zarówno atomy jak i jony lub całe cząsteczki.
Komórka elementarna – jest najmniejszym przestrzennym elementem sieci krystalicznej jest równoległościan elementarny, mający węzły tylko w narożach.
Kąty α, β, ϒ, oraz odcinki a,b,c nazywamy stałymi sieciowymi Cechy kryształów :
Symetria – środek symetrii , oś symetrii, płaszczyzna symetrii)
Środek symetrii – punkt położony wewnątrz kryształu , prosta przeprowadzona przez ten punkt przecina w jednakowej odległości elementy kryształu. Nie wszystkie kryształy posiadają środek symetrii, aby go posiadać musi mieć równoległą parę ścian.
Oś symetrii – kierunek w krysztale wokół którego kryształ obracany o 360 stopni przyjmuje identyczne położenie w przestrzeni przynajmniej dwa razy. Może wystąpić więcej niż 1 oś symetrii.
Płaszczyzna symetrii (P) – płaszczyzna, która dzieli kryształ na dwie równe części, mające się do siebie jak przedmiot do swego odbicia lustrzanego.
Układ krystalograficzny – model matematyczny opisujący postać zewnętrzną kryształu. Wśród sieci przestrzennych możemy wyróżnić 7 grup.
Regularny (sześcian)
Tetragonalny (prostopadłościan)
Heksagonalny ( sześciokąt w podstawie)
Rombowy (odcinki równe, kąty równe)
Trygonalny (w podstawie prostokąt)
Jednoskośny ( odcinki równe, kąty ALFA,GAMA 90stopni, BETA różny od 90stopni)
Trójskośny (odcinki różne, kąty różne)
Izomorfizm – odmienne składem chemicznym substancje przyjmują takie same formy krystalograficzne.
Polimorfizm – wielopostaciowość, ta sama substancja tworzy dużo faz krystalicznych