POLITECHNIKA LUBELSKA

WYDZIAŁ MECHANICZNY

SPRAWOZDANIE

Proces technologiczny odzysku odpadów na przykładzie

Zakładu Odzysku i Recyklingu Odpadów w Lublinie.

Imię i nazwisko: Adrian Kusyk

Grupa laboratoryjna: GL03

Kierunek studiów: Transport

Informacje ogólne

KOM-EKO SA to spółka, której działalnością jest odbiór i zagospodarowanie odpadów. Towarzyszą im usługi związane z letnim i zimowym utrzymaniem czystości ulic i placów, administrowanie cmentarzami komunalnymi oraz naprawy bieżące dróg i ciągów pieszych. Siedziba zakładu znajduje się na ulicy Metalurgicznej 17a w Lublinie.

O zakładzie

Dzięki uprzejmości prezesa KOM-EKO, zostaliśmy oprowadzeni po głównych miejscach zakładu a także zapoznaliśmy się z zasadą odzysku i przetwórstwa odpadów w Lublinie.

„Wycieczkę” rozpoczęliśmy od wejścia na teren zakładu, gdzie za szlabanem znajdowała się waga samochodowa wraz z portiernią.

Następnym punktem był magazyn odpadów wielkogabarytowych tzw. „gabaryciarnia”, tam się rozbiera i segreguje w sposób ręczny m.in. urządzenia elektryczne, elektroniczne, sprzęt RTV/AGD, meble oraz okna. Warunkiem koniecznym do darmowe przyjęcia przez zakład sprzętu, jest jego kompletność. Pomimo, że urządzenie jest uszkodzone to obywatele nie powinni na własną rękę rozbierać takowego urządzenia (np. pozbyć się z niego silnika), lecz oddać je w całości. Z tego miejsca, wysegregowane elementy są wykorzystywane ponownie w inny sposób np.: papier do papierni, plastik do przetworzenia, metal do huty, a szkło do huty szkła, lub elementy nie dające się sortować tzw. ”niesort” są przetwarzane w paliwo formowane.

Kolejnym etapem naszej wycieczki była wizyta w hali zwanej „Sortownia”. Wszystko zaczyna się od wrzucenia odpadów do kontenera gdzie w bębnie następuje rozrywanie odpadów. Częściowo porozrywane odpady trafiają na taśmę i są transportowane do kabiny w której człowiek wybiera tyle szkła i odpadów gabarytowych na ile jest to możliwe. Taśma dalej transportuje je do „potrząsarki”, która poprzez „trójkątne talerze” ma na celu podrzucanie sztucznych odpadów oraz dalszy ich transport, a także opad odpadów organicznych do kontenera znajdującego się pod urządzeniem.

Następnie występuje selekcja negatywna (tzn. pracownicy wybierają odpady zagrażające maszynie, tj. kamień czy metal) i kolejno odpady trafiają do pierwszego rozdrabniacza i do drugiego, gdzie zostają rozdrobnione na płatki o wielkości maksymalnej 30mm.

Tym sposobem udaliśmy się do magazynu paliwa alternatywnego, gdzie owe płatki są składowane w odpowiednich warunkach dotyczących ich własności chemiczno-fizycznych, wilgotności oraz maksymalnej zawartość chloru na poziomie 0,7%. Przy spełnieniu powyższych wymogów, produkcja paliwa alternatywnego umożliwia skuteczne zagospodarowanie szerokiej gamy produkowanych odpadów. Odpady te są wykorzystywane w cementowni, czyli współspalane z węglem. Są one pod wysokim ciśnieniem wdmuchiwane do pieca. Właściwości tych odpadów są tak ważne ponieważ popiół, który jest efektem spalania jest dodawany do samego cementu, oraz niespełnienie tych norm może wpłynąć negatywnie na jego właściwości. Jest to proces bezpieczny i uniwersalny.

Firma KOM-EKO produkuje paliwa alternatywne w oparciu o:

• selektywnie zbierane odpady suche – jest to tzw. „niesort”, czyli pozostałość z procesu sortowania odpadów suchych. Są to te odpady opakowaniowe, które ze wzg. na swą jakość nie mogą być zagospodarowanie jako surowce wtórne. Stanowią one 40-50% masy segregowanych odpadów.

• zmieszane odpady komunalne – jest to tzw. „frakcja palna” czyli pozostałość po mechanicznym wydzieleniu z odpadów zmieszanych części mineralnych i organicznych.

Kolejnym miejscem naszego postoju była kompostownia, która dzieli się na nowo-otwartą kompostownie dynamiczną mającą na celu hermetyzację procesu kompostowania poprzez zamknięcie odpadów w szczelnych betonowych komorach i zastosowania systemu filtrowania powietrza podprocesowego. Zastosowana technologia pozwoliła w znaczącym stopniu ograniczyć uciążliwość zapachową instalacji dla otoczenia oraz skrócić czas kompostowania. A także odkrytą kompostownię pryzmową. Jest to naturalna metoda unieszkodliwiania i zagospodarowania odpadów organicznych, polegająca na ich rozkładzie poprzez mikroorganizmy – bakterie tlenowe, nicienie itp. Jest to proces kontrolowanego przetworzenia odpadów ułożonych w pryzmach w obecności tlenu, przy odpowiedniej temperaturze i nawilgoceniu. Produktem procesu kompostowania selektywnie zbieranych odpadów zielonych jest naturalny środek poprawiający właściwości gleby znajdujący zastosowanie w uprawach polowych i rekultywacji gruntu. Pryzmy są co jakiś czas przewracane za pomocą samojezdnej „przesypywarki”. Nieodłącznym, niestety, aspektem kompostowania są towarzyszące procesom tlenowego rozkładu emisje odorów i odcieków. Aby ograniczyć ich uciążliwość dla otoczenia kompostowni oraz jej obsługi podjęto następujące działania:

• planując położenie kompostowni uwzględniono obowiązującą na tym terenie różę wiatrów

• płyta kompostowni położona jest w zagłębieniu terenu, otoczona od strony najbliższych siedzib ludzkich wałem ziemnym

• płyta kompostowni jest izolowana i wyposażona w dwa zbiorniki bezodpływowe zbierające odcieki z pryzm kompostowych

• odcieki z pryzm kompostowych wykorzystywane są do wtórnego nawadniania pryzm

• wykonano tzw. „zieloną strefę” nasadzeń ochronnych

• kompostowania wyposażona jest w stację meteo pozwalające planować prace z uwzględnieniem warunków atmosferycznych (kierunek i siła wiatru, opady, temperatura)

• kompostowania wyposażona jest w mobilną instalację antyodorową

• kompostowania wyposażona jest w ekologiczną instalację do odstraszania ptaków.

Ostatnim już miejscem jest linia sortownicza odpadów. Odpady trafiają do rozrywarki skąd taśma wiezie je na linie, gdzie pracownicy sortują surowce. Posortowane odpady trafiają do koszy pod taśmą. Makulatura tam jest zbijana w bele oraz transportowana do papierni.

Na terenie Zakładu funkcjonuje także Centrum Edukacyjno-Demonstracyjne, w którym mieliśmy przyjemność być ugoszczeni. Tutaj też podczas specjalnie organizowanych wycieczek można się zapoznać z zasadami segregacji odpadów, technologią ich zbiórki i zagospodarowania. A także poznać odpowiedzi na nurtujące przybyłych pytania.

Zakład KOM-EKO, nie tylko jest zakładem do „mnożenia pieniędzy” ale też wiąże się z miastem sponsorując szereg imprez kulturalnych i przedsięwzięć naukowych a także szanuje tradycję Lublina. Może to potwierdzić ostatnio podpisana umowa (jak czytamy na stronie Kuriera Lubelskiego z dn.08.11.2013r.) w sprawie sponsorowania występujących w ekstraklasie tenisistek stołowych AZS UMCS Optima Lublin. Również w dowód szanowania tradycji zbudowali konny pojazd do wywozu odpadów z zabytkowego obszaru lubelskiego Starego Miasta. Premierowy przejazd bryczki przez lubelskie Stare Miasto miał miejsce 21 września 2007r.

KOM-EKO S.A. prowadzi Punkt Selektywnego Zbierania Odpadów Komunalnych zlokalizowany w Lublinie przy ul. Metalurgicznej 17a, oraz przyjmuje bez dodatkowych opłat od mieszkańców Lublina:

• Zużyte opony – z samochodów osobowych i ciężarowo-osobowych, motocykli, motorowerów, rowerów, wózków rowerowych i inwalidzkich, czterokołowców oraz przyczep do tych pojazdów

• Odpady zielone – trawa, liście, gałęzie, wycięte rośliny, choinki

• Odpady budowlane i rozbiórkowe pochodzące z przebudowy, montażu lub remontów budynków prowadzonych we własnym zakresie przez właścicieli nieruchomości

• Meble i inne odpady wielkogabarytowe np. łóżka, materace, wózki dziecięce, deski itp. z wyłączeniem zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Uwagi i wnioski

Moim zdaniem, wycieczka była bardzo udana pomimo zimna oraz zapachu panującego na terenie zakładu, a także uważam, że powinno być więcej takowych wyjazdów do różnych firm/zakładów, aby studenci mogli poznać zasady funkcjonowania firm, oraz zobaczyć na własne oczy jak wszystko tam się odbywa, a osoby studiujące kierunki techniczne powinny być zapoznawane przez oprowadzającego z poszczególnymi maszynami, jaka jest ich zasada działania, budowa itp. Pomimo tego wyniosłem bardzo dużo przydatnych mi informacji na temat gospodarowania odpadów i ich odzysku.