Akademia Górniczo - Hutnicza
w Krakowie
Przedmiot:
Technika Strzelnicza
Obliczenie podstawowych parametrów urabiania skał metodą strzelania ładunkami MW w długich otworach strzałowych.
Wykonał: Łukasz Sowa
GiG rok IV Gr. I
Dane wyjściowe:
rodzaj skały: Piaskowiec
wskaźnik zwięzłości skały: f = 9
roczna wielkość wydobycia: W = 1800000 Mg
wysokość piętra: H = 19,5m
średnica otworów strzałowych: d = 105 mm
odległość do obiektów podlegających ochronie przed drganiami parasejsmicznymi: rs = 880 m
odległość do obiektów podlegających ochronie przed podmuchem: rp =
880 m
odpalanie ładunków: nieelektryczne
Parametry strzelania długimi otworami:
z – zabiór
a – odległość między otworami
H –wysokość ściany
α – kąt nachylenia ociosu
lo – długość otwory
lpw – długość przewiertu
lp – długość przybitki
Odpalanie długich otworów odbywać się będzie ładunkiem ciągłym z milisekundowym opóźnieniem między otworowym. Do wykonywania robót strzałowych używane będą materiały wybuchowe i środki inicjujące dopuszczone przez WUG do użytku w górnictwie, zgodnie z warunkami ich stosowania.
Dobór materiału wybuchowego:
Amonit H2E - Materiał wybuchowy amonowosaletrzany, skalny, wodoodporny, ekologiczny.
Jest materiałem wybuchowym przeznaczonym do stosowania w górnictwie podziemnym i odkrywkowym, jako materiał wybuchowy skalny.
Charakterystyka MW:
- barwa różowa do czerwonej
- gęstość MW zanabojowania 1,10 g/cm3
- gęstość MW luzem 0,73 g/cm3
- ciepło wybuchu 3527 kJ/kg = 843 kcal/kg
Dobór środków inicjujących:
Górnicze zapalniki nieelektryczne milisekundowe NITRONEL MS 25 (1-20)
Część obliczeniowa:
Obliczenie całkowitego dopuszczalnego ładunku MW z uwagi na ochronę przed podmuchem
$Q_{p} = \left( \frac{r_{p}}{k_{p}} \right)^{3}$
gdzie:
Qp – łączna masa ładunków MW odpalana w serii, kg
rp – promień strefy zagrożenia, m
kp – współczynnik określony w tabeli w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy
i Polityki Społecznej z dnia 1.04.2003 Dz. Ustaw nr 72 poz. 655 Załącznik nr 4,
Do obliczeń przyjęto wartość współczynnika kp=40
$Q_{p} = \left( \frac{r_{p}}{k_{p}} \right)^{3} = 10648\ kg$
Obliczenie dopuszczalnego ładunku MW na stopień opóźnienia z uwagi na ochronę przed drganiami parasejsmicznymi.
gdzie:
Qz – maksymalny ładunek MW przypadający na stopień opóźnienia przy stosowaniu
zapalników milisekundowych, kg
rs – odległość od miejsca wykonywania robót strzałowych do chronionego obiektu, m
φ – współczynnik uwzględniający rodzaj podłoża pod obiektem chronionym
Występuje zależność:
- przy c < 2000 m/s φ = 0,019 – 0,015
- przy c = 2001 - 3000 m/s φ = 0,025 – 0,020
- przy c > 3000 m/s φ = 0,030 – 0,026
gdzie: c – prędkość fali podłużnej w podłożu
Do obliczeń przyjęto wartość współczynnika φ = 0,020
$$\text{\ \ \ \ \ \ \ }Q_{z} = \left( r_{s}*\frac{f}{1,5} \right)^{2} = 137,67\ kg$$
Obliczenie jednostkowego zużycia MW.
wg wzoru Kutuzowa i Suchanowa
gdzie:
q – jednostkowe zużycie MW, kg
γ – ciężar objętościowy skały: dla piaskowca przyjęto 2 Mg/m3
f – wskaźnik zwięzłości skały: 9
d – średnica otworów strzałowych: 105 mm
ds – średnia odległość między szczelinami w masywie: przyjęto 1,5 m
dk – żądany rozmiar średniego ziarna: przyjęto 0,6 m
Q – ciepło wybuchu stosowanego MW: Amonit H2E - 843 kcal/kg
$$q = 0,13*2*\sqrt[4]{9}*\left( 0,6 + 3,3*10^{- 3}*105*1,5 \right)*\left( \frac{0,5}{0,6} \right)^{0,4}*\left( \frac{1000}{843} \right) = 0,56\frac{\text{kg}}{m^{3}}$$
wg wzoru Laresa
gdzie:
f1 – wskaźnik zwięzłości skały: przyjęto 1,5
s – wskaźnik budowy calizny: masywna, zbita; przyjęto s = 1,0
VL -wskaźnik naprężenia zależny od liczby odsłoniętych powierzchni: przyjęto 1,4 (2 pow.)
e – wskaźnik mocy (blok Trauzla): przyjęto 1,20 (Amonity)
ρL – wskaźnik gęstości ładunku: przy załadunku grawitacyjnym sypkiego MW - ρL = 0,9
pL – wskaźnik przybitki: dla przybitki krótszej niż 1/3 otworu pL = 1,0 do 1,25; przyjęto 1,15
$$q = 1,5*1*1,4*\frac{1,2}{0,9}*1,15 = 3,21$$
Określenie parametrów geometrycznych rozmieszczenia otworów.
Określenie pojemności 1 m otworu strzałowego.
gęstość MW zanabojowania: 1100 kg/m3
$$c = \pi*\frac{{0,105}^{2}}{4}*1100 = 9,52$$
Długość przewiertu.
lpw = 10 * 0, 105 = 1, 05 m
Długość przybitki.
lp = 30 * 0, 105 = 3, 15m
Długość otworu.
gdzie:
H - wysokość ściany; 19,5 m
α - kąt nachylenia ociosu; przyjęto 80°
$$l_{0} = \frac{19,5}{sin80} + 1,05 = 20,85m$$
Wielkość zabioru.
$$z = \sqrt{\frac{c*(l_{0} - l_{p})}{q*m*H}} = \sqrt{\frac{9,52*(20,85 - 3,15)}{0,56*1,2*19,5}} = \sqrt{12,86} = 3,59$$
m – względna odległość między otworami; przyjęto 1,20 m
Odległość między otworami w szeregu.
a = m * z = 0, 9 * 3, 92 = 3, 53m
Ładunek materiału wybuchowego.
Masa ładunku MW w otworze.
Q1 = q * z * a * H = 0, 56 * 3, 92 * 3, 53 * 19, 5 = 151, 1 kg
Liczba otworów strzałowych na stopień opóźnienia.
$$n_{z} = \frac{Q_{z}}{Q_{1}} = \frac{137,67}{151,1} = 0,9$$
Przyjęto nz=1; na jeden stopień opóźnienia milisekundowego przypada 1 otwór strzałowy.
Dopuszczalna liczba otworów strzałowych w serii.
$$n_{s} = \frac{Q_{p}}{Q_{1}} = \frac{10648}{151,1} = 70,47$$
Przyjęto ns = 70.
Masa ładunku MW w serii.
Qc = 151, 1 * 70 = 10577kg
Długość frontu roboczego.
Lf = a * ns = 3, 53 * 70 = 247, 1m
Objętość urobku z jednej serii.
Vs = V1 * ns = H * z * a * ns = 19, 5 * 3, 53 * 3, 92 * 70 = 18888, 324m3
Konieczna liczba odstrzałów w ciągu roku.
$$x = \frac{1800000}{18888,324*3} = 31,76 = 32$$
Zestawienie planowanego rocznego zużycia środków strzałowych.
materiały wybuchowe
Mc = 10577 * 113 = 1195201
zapalniki
Nz = ns * x * 2 = 70 * 32 * 2 = 4480szt
6. Zagrożenia – zwrotne przeliczenie stref bezpieczeństwa:
6.1. Wielkość promienia strefy zagrożenia zew względu na działanie powietrznej fali uderzeniowej.
$$r_{p} = k_{p}*\sqrt[3]{Q_{c}} = 40*\sqrt[3]{10577} = 878,04m$$
6.2. Wielkość promienia strefy szkodliwych drgań sejsmicznych.
Dla odpalania milisekundowego promień szkodliwych drgań należy zwiększyć razy 1,5.
$$r_{s} = \frac{\sqrt{Q_{1}}}{f}*1,5 = \frac{\sqrt{151,1}}{0,02}*1,5 = 921,92$$
7. Część graficzna:
7.1. Parametry geologiczne otworu strzałowego. – ZAŁĄCZNIK 1.
7.2. Schemat siatki otworów strzałowych – ZAŁĄCZNIK 2.
7.3. Schemat odpalania serii otworów - połączenie nieelektryczne.
Literatura:
Onderka Z., 1992: Technika strzelnicza w górnictwie odkrywkowym. Skrypt AGH, Kraków.
Majcherczyk T. 2000: Zarys fizyki skał i gruntów budowlanych. Szkoła Eksploatacji Podziemnej, Kraków.
Technika strzelnicza. T. 1, Górnicze środki strzałowe i sprzęt strzałowy. Wykaz dopuszczeń, zakresy stosowania, charakterystyki. Praca zbiorowa pod red. Batko P. Wyd. AGH, Kraków 1998.
Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 kwietnia 2003 r., w sprawie nabywania, przechowywania i używania środków strzałowych w zakładach górniczych. (Dz. U. Nr 72, poz. 655).
Imię i nazwisko: Łukasz Sowa
Rok i nr grupy: GiG, rok IV, grupa I
METRYKA STRZAŁOWA
Miejsce wykonania roboty strzałowej
Nazwa i rodzaj przodka: -------
Oddział: ------- poziom: I piętro: II
3. Cel roboty strzałowej: urabianie skał metodą strzelania ładunkami MW w długich
otworach strzałowych.
Określenie warunków bezpieczeństwa
4. Zagrożenie wodne: stopnia I
Zagrożenie sejsmiczne: nie dotyczy
Inne występujące zagrożenia: -
Rodzaj stosowanych środków strzałowych
Materiał wybuchowy: Amonit H2E
Środki inicjujące: zapalnik nieelektryczny milisekundowy NITRONEL MS-25
Środki zapalające ………………………………………………………………………………………………………
Rodzaj i sposób wykonania przybitki: ręczna z kruszywa i piasku (1:3) i 15% wody
Sposób łączenia otworów strzałowych: szeregowo
Sposób inicjowania i odpalania ładunków MW: inicjacja tylna
Stosowany sprzęt strzałowy: kondensatorowa zapalarka strzałowa KZS-1/02
D. Maksymalny ładunek MW w pojedynczym otworze: 163,6 kg
E. Maksymalny ładunek MW w serii: 7559 kg
F. Ilość otworów strzałowych w serii: 70
G. Przeciętna ilość materiałów wybuchowych potrzebna do urobienia jednostki produkcyjnej: 1030 [g/m3]