Wedle danych PZH od 1985 do końca sierpnia 2006 zarejestrowano w Polsce 10 292 zakażenia HIV, 1.798 zachorowań na AIDS i 825 zgonów na skutek AIDS (liczba zgonów prawdopodobnie zaniżona na skutek braków w raportowaniu). Wedle powszechnej metodologii symulacji szacuje się rzeczywistą liczbę osób żyjących z HIV w Polsce na ponad 35 tys[27]. Rokrocznie wykrywa się 600–660 nowych zakażeń. Podział wedle prawdopodobnych dróg zakażenia w okresie 1985 do sierpnia 2006: 53% stosowanie narkotyków w zastrzyku, 18% kontakty heteroseksualne, 13% kontakty homoseksualne między mężczyznami (problem HIV prawie nie występuje u homoseksualnych kobiet), 3,4% dzieci matek zakażonych HIV, 0,3% zakażenia jatrogenne, 11% brak danych. Początkowo epidemia HIV w Polsce dotyczyła prawie wyłącznie populacji osób stosujących narkotyki drogą dożylną (zdecydowana większość zgłoszeń do końca lat 90.).
- Od wdrożenia badań w 1985 r. do 31 października 2011 r. stwierdzono zakażenie HIV u 15.001 obywateli Polski, odnotowano 2.682 zachorowania na AIDS; 1.124 chorych zmarło. –
Sytuację epidemiologiczną gruźlicy w Polsce monitoruje i sprawozdaje Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie (IGiChP), który prowadzi Krajowy Rejestr Gruźlicy (KRG). Ukazujący się każdego roku biuletyn IGiChP prezentuje najbardziej aktualne dane dotyczące zachorowań na gruźlicę zgłoszonych do KRG. W Polsce od 1994 r., po przejściowym wzroście w latach 1991-1993, liczba zachorowań na gruźlicę systematycznie się zmniejsza . Tendencja ta była kontynuowana w roku 2006. W 2006 r. zarejestrowano w Polsce 8593 nowych zachorowań na gruźlicę i było to o 687 zachorowań mniej niż w roku poprzednim (2005 r.) i o 6765 zachorowań mniej niż dekadę wcześniej (1996 r.) Wskaźnik zapadalności na gruźlicę wyniósł w 2006 r. 22,5/100 000 i był o 7% niższy niż w roku 2005. Z kolei pomiędzy rokiem 1996 a 2006 wskaźnik zapadalności zmniejszył się o 43%. Przy tym, w omawianym okresie, roczne tempo spadku zapadalności było bardzo zróżnicowane i zawierało się w przedziale od < 1% (2002 r.) do 9% (1997 r.)
Zapadalność na gruźlicę w Polsce wykazuje istotne zróżnicowanie w przekroju wojewódzkim W 2006 r. najwyższą zapadalność rejestrowano w województwach: lubelskim (36/100 000), świętokrzyskim (32/100 000) i łódzkim (30/100 000), a najniższą w województwach: wielkopolskim (11/100 000), lubuskim (17/100 000) i podlaskim (18/100 000). W porównaniu z rokiem poprzednim, w 4 województwach (kujawsko-pomorskie, małopolskie, podkarpackie i podlaskie) odnotowano wzrost zapadalności na gruźlicę. O ile w woj. podkarpackim wzrost ten wyniósł niespełna 5%, o tyle w woj. kujawsko-pomorskim przekroczył 24%. W pozostałych 12 województwach zarejestrowano spadek zapadalności – największy w woj. wielkopolskim (21%), najmniejszy – w woj. dolnośląskim (1%) [30]. Jednocześnie w wielu województwach obserwuje się istotne wahania zapadalności w krótkich (rocznych, dwuletnich) odstępach czasu. Tę charakterystyczną w wymiarze regionalnym, jak i całego kraju zmienność rocznej zachorowalności na gruźlicę tłumaczyć można brakiem stabilności w zakresie wykrywania i rejestracji chorych .
W 2007 r. w Polsce zgłoszono ogółem 1 454 zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby typu B (zapadalność 3,81 na 100 000 ludności), Województwami o wysokiej w 2007 r. zapadalności
na wzw typu B były: województwo łódzkie (7,26 na 100 000 ludności).