Zwróćmy się teraz w modlitwie, prosząc o łaskę spotkania z Bogiem w Jego słowie:

Śpiew: „Otwórz me oczy, chcę widzieć Jezusa …”

Otwórz me oczy, chcę widzieć Jezusa
i być bliżej Niego, i kochać goręcej
Otwórz me uszy i naucz mnie słuchać
Otwórz me oczy, chcę widzieć Jezusa.

Po śpiewie w czasie trwania spokojnej muzyki, wchodzą z rogu sali trzy osoby: z Pismem św. i dwoma świecami. Podchodzą do stolika; uczeń uroczyście kładzie Księgę Pisma św. ,pozostali uczniowie ze świecami, stają po obu stronach Księgi, kładą świece na stolik. Wszyscy siadają. Cichnie muzyka.

Komentarz do czytania i czytanie (1Sm 3, 1-10)
Bóg od zawsze przemawiał do człowieka. Za chwilę wyraźnie usłyszymy
o tym w tekście słowa Bożego z 1 Księgi Samuela, kiedy to Bóg przemawia do młodego chłopca – Samuela. Wsłuchajmy się w ten dialog Boga
z Samuelem i zauważmy postawę młodzieńca. Słuchajmy sercem.

Lektor ( jedna z osób niosących świecę, bierze do rąk Pismo św. i staje obok katechety. Czyta głośno, powoli z szacunkiem):
Może być puszczony slajd: np. słuchający Samuel

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
„ Młody Samuel usługiwał Panu pod okiem Helego. W owym czasie rzadko odzywał się Pan, a widzenia nie były częste. Pewnego dnia Heli spał
w zwykłym miejscu. Oczy jego zaczęły już słabnąć i nie mógł widzieć.
A światło Boże jeszcze nie zagasło. Samuel zaś spał w przybytku Pańskim, gdzie znajdowała się Arka Przymierza. Wtedy Pan zawołał Samuela, a ten odpowiedział: < Oto jestem>. Potem pobiegł do Helego mówiąc mu: < Oto jestem: przecież mię wołałeś>. Heli odrzekł: < Nie wołałem cię, wróć i połóż się spać>. Położył się zatem spać. Lecz Pan powtórzył wołanie:
< Samuelu!> Wstał Samuel i poszedł do Helego mówiąc: < Oto jestem: przecież mię wołałeś>. Odrzekł mu: < Nie wołałem cię, synu. Wróć i połóż się spać>. Samuel jeszcze bowiem nie znał Pana, a słowo Pańskie nie było mu jeszcze objawione. I znów Pan powtórzył po raz trzeci swe wołanie:
< Samuelu!> Wstał więc i poszedł do Helego, mówiąc: < Oto jestem: przecież mię wołałeś>. Heli spostrzegł się, że to Pan woła chłopca. Rzekł więc Heli do Samuela: „<Idź spać! Gdyby jednak kto cię wołał, odpowiedz: Mów, Panie, bo sługa Twój słucha>. Odszedł Samuel, położył się spać na swoim miejscu. Przybył Pan i stanąwszy zawołał jak poprzednim razem:
< Samuelu! Samuelu!> Samuel odpowiedział: <Mów, bo sługa Twój słucha>”. (1Sm 3, 1-10)

Oto słowo Boże.
Lektor odnosi Księgę na pulpit.

Refleksja Prowadzi katecheta

A teraz w ciszy serca odpowiedzmy na pytania:
Katecheta wymienia imię ucznia, a ten czyta z rozdanej wcześniej przez katechetę kartki.

Uczeń 1: Czy ja wierzę, że do mnie także mówi Bóg i zwraca się po imieniu?
Chwila ciszy

Uczeń 2: Czy codziennie znajduję czas, by uklęknąć i spotkać się
w modlitwie z mówiącym do mnie Bogiem?
Chwila ciszy, następnie katecheta mówi: Uklęknijmy.

Uczeń 3: Przeprośmy Boga za to, że czasami zamykamy nasze uszy i serca na głos mówiącego do nas Boga.

Odmawiamy: Akt żalu.

Katecheta mówi: Usiądźmy.
Następuje śpiew psalmu. Wykonuje go wybrana wcześniej osoba, np. na poprzedniej katechezie, lub puszczamy nagranie z płyty, równocześnie wyświetlając werset psalmu na ekranie.

Uczeń 4

Psalm - III niedziela zwykła rok C

Ref: Słowa Twe Panie, są duchem i życiem.

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą +
słowa ust moich i myśli mego serca.
Panie moja Opoko i mój Zbawicielu.

Komentarz do czytania i czytanie (Hbr 4, 12)

Za chwilę usłyszymy fragment z Listu do Hebrajczyków. Zwróćmy uwagę, na moc słowa Bożego i na porównanie, jakiego używa autor. Zauważmy, że słowo Boże jest żywe i trwa.

Lektor (druga z osób niosących świecę, bierze do rąk Pismo św. i staje obok katechety. Czyta głośno, powoli z szacunkiem):
Może być puszczony slajd: np. na niebie miecz i w oddali „Bóg”

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

„ Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca”. (Hbr 4, 12)

Oto słowo Boże.

Lektor odnosi Księgę na pulpit.

Refleksja Prowadzi katecheta

Po wysłuchaniu słowa Bożego, uwielbiajmy Boga za Jego słowa kierowane do nas każdego dnia.

Uczniowie wstają. Podnoszę ręce do góry w uwielbieniu.
Slajd ze słowami: „ Uwielbiamy Cię, Boże!”

Uczeń 5: Panie, uwielbiamy Cię, za Twoje żywe słowo, które kierujesz do nas z miłością.

Wszyscy: Uwielbiamy Cię, Boże!

Uczeń 6: Panie, uwielbiamy Cię, za moc Twojego słowa, które zdolne jest osądzić pragnienia i myśli serca.

Wszyscy: Uwielbiamy Cię, Boże!

Uczeń 7: Wyznajmy naszą miłość do Boga, bo Pan daje nam wszystko co może dać: swoje słowo – swojego Syna i swoją bezgraniczną miłość.

Katecheta: Wspólnie odmówmy Akt wiary

Komentarz katechety
Usłyszymy fragment Ewangelii według świętego Marka, mówiący
o bogatym człowieku, który usłyszał słowo Boże: przestrzegał przykazań Bożych i dalej szukał co ma czynić, aby osiągnąć życie wieczne – Królestwo Boże. O pomoc zwraca się do samego Jezusa. Otrzymuje odpowiedź, która go zasmuca. Zwróćcie uwagę, jak trudno jest człowiekowi dostąpić zbawienia, a jak konieczna nam jest pomoc Boża.
Włączmy się najpierw w śpiew, a następnie słuchajmy z uwagą.

Śpiew przed Ewangelią może wykonać przygotowany wcześniej uczeń albo odtwarzamy z płyty. Uczniowie powstają.

Uczeń 8

Alleluja, alleluja, alleluja!

Błogosławieni ubodzy w duchu,
albowiem do nich należy królestwo niebieskie.

Uroczyste odczytanie Ewangelii. Odczytuje celebrans(kapłan, katecheta) lub osoba, która niosła Księgę (uczeń).Jeśli odczytuje celebrans – kapłan, rozpoczyna uroczyście jak w czasie Eucharystii, czyli:
K: Pan z wami.
Wszyscy: I z Duchem twoim.
K: Słowa Ewangelii według św. Marka
Wszyscy: Chwała Tobie, Panie.

Czytanie z Ewangelii według świętego Marka

„ Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go:<Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?>Jezus mu rzekł:< Czemu nazywasz mnie dobry? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę>. On Mu rzekł:< Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości>. Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: < Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!>. Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów:< Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego>. Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im :< Dzieci, jakże trudno jest wejść do królestwa Bożego (tym, którzy w dostatkach pokładają ufność). Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego>. A oni tym bardziej się dziwili i mówili miedzy sobą:< Któż więc może się zbawić?> Jezus spojrzał na nich i rzekł:
< U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe>.
(Mk10, 17-27)

Oto słowo Pańskie.

Uczniowie siadają.

Refleksja katechety nad Ewangelią lub homilia kapłana
- O kim mowa jest na początku Ewangelii? (o bogatym człowieku)
Jak przez całe życie postępował człowiek bogaty? (przestrzegał przykazań Bożych)
- O co bogaty człowiek prosił Jezusa? (co ma czynić, aby osiągnąć życie wieczne)
- Jaką radę dał mu Jezus? ( sprzedać wszystko co ma, rozdać ubogim,
a będzie miał skarb w niebie. Patem ma przyjść do Jezusa i iść za Nim)
- Jaka była reakcja człowieka na te słowa?(spochmurniał na te słowa
i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości).

Wniosek: Zauważmy, człowiek bogaty mając przed sobą wybór między Bogiem a bogactwem, wybiera bogactwo. Zamiast przeżywać radość z tego, że znalazł skarb – słowo Boże, które przyjął i realizuje; przeżywa smutek, bo wie, że jest zgubiony (wciąga go świat).
Każdy z nas jest takim bogaczem posiadającym wiele dóbr tego świata. Warto uświadomić sobie te „dobra”, które nas odciągają od Boga.

Pan Jezus mówi, że sami , bez pomocy Bożej, nie jesteśmy zdolni zbawić się. Potrzebna nam jest łaska Boża, pomoc Boża. Tę pomoc otrzymujemy
w słowie Boga, które Bóg kieruje do nas każdego dnia. Z naszej strony potrzeba chęci i otwarcia serca na głos Boga, a wtedy na nowo zobaczymy co mamy czynić, aby swoje życie zmieniać na lepsze.

Modlitwa wiernych

Wiedząc o tym, że „ u Boga, wszystko jest możliwe” , zanieśmy teraz gorące prośby do Pana, który jest mocen doprowadzić nas do zbawienia.
Postawa stojąca. Czytają wcześniej wybrani uczniowie.

1. Panie, otwieraj nasze uszy i serca na Twój głos, niech Twoje słowo pada na „żyzną glebę” naszych serc.
   Ciebie prosimy …

2. Panie, tak wiele mamy „bogactwa”, daj nam łaskę, abyśmy umieli
   w życiu wybierać to, co najcenniejsze – Ciebie, Panie.
   Ciebie prosimy …

3. Panie, każdy z nas pragnie osiągnąć życie wieczne, pomóż nam kroczyć drogą wskazaną przez Ciebie.
   Ciebie prosimy …

4. Panie, wokół nas jest tyle pokus, które odciągają nas od Ciebie
   i bliźniego, daj nam łaskę wiary, że tylko u Ciebie jest prawdziwe szczęście.
   Ciebie prosimy …

5. Panie, zasłuchany w Twoje słowo, chcę zmieniać swoje życie na lepsze, pomóż mi uznać swoją grzeszność i ufać Twojemu miłosierdziu.
   Ciebie prosimy …

6. Panie, dziś także mówisz do nas przez dobre słowo: kapłanów, rodziców, nauczycieli. Naucz nas słuchać Ciebie, przez rady życzliwych osób.
   Ciebie prosimy …

Katecheta: Trwając w naszej wspólnocie klasowej wznieśmy nasze serca do Pana i trzymając się za ręce, prośmy Boga we wszystkich przedstawionych błaganiach.
„Ojcze nasz”
śpiew: Niechaj z nami będzie Pan

Niechaj z nami będzie Pan, alleluja
Niech obroną będzie nam, alleluja!

Jego słowo zawsze trwa, alleluja
Wieczną prawdę w sobie ma, alleluja!

Chcemy zgłębiać Słowa treść, alleluja
Braciom je radośnie nieść, alleluja!

Chcemy nim na co dzień żyć, alleluja
I w przyjaźni z Bogiem być, alleluja!

Źródło życia, panie nasz, alleluja
Ty nam wieczne życie dasz, alleluja!

Prowadź wśród zawiłych dróg, alleluja
W Trójcy Świętej Jeden Bóg, alleluja!

Katecheta podnosi Księgę Pisma św. do góry i mówi: Światło Chrystusa”. Uczniowie odpowiadają: „Niech pozostanie wśród nas”. Gdy celebransem jest kapłan – udziela błogosławieństwa Księgą Pisma świętego.