SCENARIUSZE ZAJĘĆ DZIENNYCH

DO EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

W KLASIE I

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Wstęp

Publikacja zawiera scenariusze zajęć dziennych do podręcznika Nasz Elementarz cz. 2, Ćwiczenia cz. 2, Nauka pisania liter i cyfr cz. 1 oraz rozpisane tematy wraz z nazwami kręgów tematycznych, a także godzinowe rozliczenie poszczególnych edukacji w ciągu tygodnia. Scenariusze zajęć dziennych do wymienionych wyżej publikacji obejmują miesiąc styczeń. Ferie zimowe zostały zaplanowane w rozkładzie na dwa ostatnie tygodnie stycznia. Rozkład materiału na miesiąc luty będzie dostępny w Multitece OPERONU 16 stycznia.

Rozkład materiału – styczeń 2015
Nr tygodnia/ nazwa bloku
Tydzień 17. Nazwa bloku: SMOCZE OPOWIEŚCI
Tydzień 18. Nazwa bloku: SMOCZE OPOWIEŚCI/ULUBIONE BAJKI
Tydzień 19. Nazwa bloku: ULUBIONE BAJKI/ ZIMOWE ZABAWY

BLOK TEMATYCZNY: SMOCZE OPOWIEŚCI

78. Temat dnia: Ł jak łopatka

Zapis w dzienniku

Wyodrębnianie głoski ł w nazwach przedmiotów. Zabawa słuchowo-ruchowa. Wprowadzenie liter Ł, ł. Ćwiczenie grafomotoryczne. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów. Ćwiczenie dłoni i palców. Nauka pisania liter Ł, ł. Ćwiczenia w czytaniu. Wspólne wymyślanie zakończenia historyjki o smokach. Układanie dalszego ciągu historyjki o smokach – praca w małych grupach. Do czego to może służyć? – rozwijanie wyobraźni. Przemienność dodawania w zakresie 6 – praktyczne działania matematyczne. Wymyślanie przedmiotów o magicznych właściwościach.

Główne cele:

• wprowadzenie liter Ł, ł na podstawie wyrazów: łopatka, Łucja,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej oraz sylabowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter Ł, ł,

• ćwiczenie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności pisania,

• kształcenie kompetencji językowych przez tworzenie wypowiedzi na zadany temat,

• rozwijanie wyobraźni i kreatywności,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez ćwiczenie zasady przemienności dodawania.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter Ł, ł drukowane i pisane, kapelusz, bileciki z obrazkami i podpisami dla każdego ucznia – zał. 1, piłka, plastelina, kartka A4 z konturami liter Ł, ł, przedmioty do prezentacji: wyciskarka do czosnku, szydełko, gąbka, grzebień, plansze z działaniami na dodawanie w zakresie 6 (0 + 6 =…, 6 + 0 =…, 1 + 5 =…, 5 + 1 = …, 2 + 4 = …, 4 + 2 = …) na kartkach A4, mazak, magnesy

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie (zał. 1)

Nauczyciel przynosi kapelusz, w którym znajdują się bileciki. Na każdym bileciku znajdują się: obrazek i podpis z luką w miejscu litery ł. Dzieci kolejno losują bileciki. Odczytują podpis do obrazka. Wypowiadają słowo głoskami. Wnioskują, jaką literę poznają na dzisiejszych zajęciach. Dokańczają zdanie:

Dziś poznamy literę … (ł).

Na zakończenie wklejają obrazki do zeszytu jeden pod drugim.

2. Zabawa ruchowo-słuchowa

Nauczyciel zaprasza dzieci do kręgu. Rzuca piłkę do wybranego dziecka i wypowiada słowa z głoską ł. Zadaniem ucznia jest złapanie piłki, wypowiedzenie rymu do tego słowa i odrzucenie piłki do nauczyciela. Zabawę prowadzimy tak długo, aż wszyscy wezmą w niej udział.

Przykładowe słowa: łopatka, kołatka, pałka, zapałka, kółka, półka, dłonie, słonie, łódka, kłódka, połowa, głowa itd.

3. Wprowadzenie liter Ł, ł – podręcznik (str. 32)

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(łopatka) (Łucja)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa łopatka?

• Czy słyszycie głoskę ł tylko na początku słowa, czy jeszcze w innym miejscu?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa łopatka, Łucja. Uczniowie także dzielą słowa na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ł.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ł, ł drukowanymi, a niżej pisanymi. Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami Ł, ł. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Chętni uczniowie dzielą słowa dołek i dół na głoski, a następnie na sylaby. Rozwiązują rebus.

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Ł, ł na tablicy. Dzieci kreślą litery w powietrzu, palcem na kartce papieru, a następnie wyklejają kolorową plasteliną na kartkach z zaznaczonym konturem liter do albumu liter i cyfr.

4. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 67)

Uczniowie ćwiczą, kolorując rysunek, pisząc litery po śladzie i samodzielnie zgodnie ze wskazanym kierunkiem. Następnie piszą połączenia literowe i zdanie w powiększonej liniaturze.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 32)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami. Zamalowują na niebiesko miejsce występowania głoski ł w modelu głoskowym. W ćw. 2 różnicują małą i wielką literę ł. Kolorują łaty z literami i smoka we wskazany sposób.

6. Ćwiczenie dłoni i palców

Nauczyciel wypowiada polecenia i pokazuje, jakie ćwiczenia powinny wykonać dzieci.

Wieje wiatr – płynne ruchy dłońmi w powietrzu.

Pada deszczyk – delikatne uderzanie opuszkami palców w blat stolika.

Pada śnieg – dotykanie blatu opuszkami w taki sposób, aby nie było tego słychać.

Gramy na pianinie – dotykanie blatu tak, jak gra się na klawiaturze.

Gramy na skrzypcach itd.

Prowadzący wypowiada polecenia. Ćwiczenia powinny być wykonane 2–3 razy, za każdym razem nauczyciel zmienia kolejność poleceń.

7. Nauka pisania – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 32)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i wyrazu po śladzie oraz samodzielnie w powiększonej liniaturze.

8. Ćwiczenia w czytaniu – podręcznik (str. 32–35)

Uczniowie czytają kolejne wypowiedzi bohaterów komiksu. Nauczyciel prosi, aby każde dziecko samodzielnie obejrzało ilustracje komiksu i po cichu jeszcze raz przeczytało komiks.

9. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 35)

Uczniowie przypominają historię o smokach z pierwszej części podręcznika.

Analizują wydarzenia przedstawione w komiksie i podają swoje pomysły na zakończenie historii smoczej podróży.

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w grupy trzyosobowe i wspólnie wymyśliły dalszy ciąg historyjki. Grupy prezentują wymyślone zakończenia.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 33)

Uczniowie samodzielnie odczytują zdania. Przepisują do liniatury zdanie pasujące do obrazka. Dokonują syntezy sylabowej, odczytując wyrazy z podanych sylab zgodnie ze wskazaniami strzałek. Zaznaczają 5 szczegółów, którymi różnią się obrazki. Na koniec mówią, jakie życzenia mogą składać sobie myszka i kot. Chętni wypowiadają życzenia, jakie złożą swoim bliskim.

11. Do czego to może służyć? – ćwiczenie wyobraźni

Nauczyciel pokazuje dzieciom różne przedmioty (wyciskarka do czosnku, szydełko, gąbka, grzebień). Dzieci oglądają przedmioty, dotykają je. Prowadzący prosi, aby spróbowały powiedzieć, do czego one mogą służyć. Zadaje pytania do każdego z przedmiotów:

• Do czego, waszym zdaniem używa się tego przedmiotu?

• Kto potrafi znaleźć inne zastosowanie tego przedmiotu? Jak można go wykorzystać?

Uczniowie przedstawiają swoje pomysły całej klasie.

12. Przemienność dodawania w zakresie 6 – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel zaprasza na środek sześcioro dzieci. Pokazuje kolejno plansze z działaniami na dodawanie: 1 + 5 = … . Umieszcza je za pomocą magnesów na tablicy. Prosi, żeby uczniowie ustawili się tak, aby przedstawić to działanie. Następnie pyta, ile wynosi wynik dodawania. Dzieci stwierdzają, że 6. Nauczyciel zapisuje wynik na planszy. Następnie prowadzący pokazuje planszę z działaniem 5 + 1= … . Uczniowie ustawiają się w sposób ilustrujący działanie. Ponownie podają wynik, który nauczyciel zapisuje na planszy.

Uczniowie powtarzają ćwiczenie z parami liczb: 2 i 4, 0 i 6. Nauczyciel czuwa, aby każde dziecko wzięło w nim udział. Po wykonaniu ćwiczenia prowadzący pyta dzieci: Czy coś zaobserwowaliście? Uczniowie stwierdzają, że w dodawaniu można zmieniać kolejność liczb, a wynik będzie taki sam.

Uczniowie zapisują w zeszytach kolejne działania, pod każdą formułą wykonują odpowiednie rysunki (kreski, koła itd.).

13. Praca domowa – podręcznik (ćw. 4, str. 35)

Nauczyciel prosi, aby dzieci wymyśliły i narysowały lub wykonały przedmiot, który miałby magiczne właściwości.

16. Podsumowanie – nauka pisania liter i cyfr (str. 68)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Na pożegnanie każdy wypowiada słowo, w którym słychać głoskę ł.

ko…o	pó…ka	bu…ka	….awka	myd…o	s…owik

Zał. 1

BLOK TEMATYCZNY: SMOCZE OPOWIEŚCI

79. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 7

Zapis w dzienniku

Układanie wyrazu z głosek – rozwiązanie plątaninki. Rozmowa kierowana na temat krasnoludków. Wprowadzenie liczby 7 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym. Nauka pisania cyfry 7.

Dodawanie i odejmowanie w zakresie 7. Rozwiazywanie zadań tekstowych. Czytanie ze zrozumieniem. Wyszukiwanie w tekście pytania. Przepisywanie zdań do zeszytu w kratkę. Odmierzanie długości odcinka. Układanie działań do rysunków. Kolorowanie obrazka według podanego kodu. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• doskonalenie syntezy głoskowej,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• wprowadzenie liczby 7 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym,

• poznanie zapisu graficznego cyfry 7,

• nauka pisania cyfry 7,

• kształcenie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 7,

• rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności układania i rozwiązywania zadań tekstowych,

• ćwiczenie umiejętności odmierzania odcinków za pomocą umownej miarki i linijki,

• kolorowanie obrazka według podanego kodu,

• rozwijanie wyobraźni i umiejętności plastycznych,

• doskonalenie motoryki małej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, kartki z plątaninką dla każdego ucznia, czapki wycięte z brystolu – 6 czerwonych i 1 zielona, 3 paski brystolu – w tym jeden długości siedmiu czapek, karty ze wzorem liczby 7 i koszulki biurowe (dla każdego ucznia), mazaki suchościeralne, zestawy kart z liczbami od 1do 7 (dla każdego ucznia), pionki

Przebieg zajęć

1.Wprowadzenie do tematu – rozwiązanie plątaninki

Uczniowie rozwiązują plątaninkę. Rozwiązaniem jest wyraz krasnoludki. Dzieci wpisują litery i wklejają kartkę z rozwiązanym ćwiczeniem do zeszytów w trzy linie. Nauczyciel informuje uczniów, że dziś będą rozmawiać o krasnoludkach.

2. Rozmowa kierowana na temat krasnoludków

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Czy krasnoludki są prawdziwymi postaciami?

• Jak wyglądają krasnoludki?

• Jaka jest inna nazwa krasnoludka? (skrzat)

• Jakie znacie bajki, w których występują krasnoludki?

• W jakiej bajce występuje 7 krasnoludków?

3. Aspekt kardynalny liczby 7

Rozwiązanie zadania tekstowego.

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Królewna Śnieżka postanowiła uszyć krasnalom nowe czapki. Czerwonego materiału wystarczyło jej tylko na 6 czapek. Dlatego jedną czapkę uszyła z zielonego materiału. Ile czapek uszyła królewna Śnieżka?

Nauczyciel kładzie na dywanie 6 czapek czerwonych w jednym szeregu, a następnie dokłada jedną zieloną. Uczniowie przeliczają czapki, odpowiadają na pytanie i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod czapkami: 6 + 1 = 7.

4. Aspekt porządkowy liczby 7

Nauczyciel umieszcza zieloną czapkę na końcu szeregu, licząc od lewej. Zadaje pytania:

• Która z kolei czapka jest koloru zielonego, licząc od lewej strony?

• Która z kolei czapka jest koloru zielonego, licząc od prawej strony?

Nauczyciel zmienia miejsce zielonej czapki – przekłada ją na początek szeregu, licząc od lewej strony i zadaje te same pytania. Następnie zadaje pytanie:

• Dlaczego czapka jest raz siódma, a raz pierwsza? Od czego to zależy?

5. Aspekt miarowy liczby 7

Nauczyciel kładzie na dywanie 3 sznurki różnej długości i mówi zadanie:

Krasnoludki wyszły do lasu. Nagle jeden z krasnali wpadł do głębokiego dołu, z którego nie potrafił wyjść. Krasnale wyciągnęły go za pomocą liny. Jeden z nich zmierzył długość liny za pomocą ich czapek. Okazało się, że lina miała długość siedmiu czapek. Który z leżących na dywanie sznurków ma taką samą długość, jak lina, za której pomocą krasnale wyciągnęły swojego kolegę? W jaki sposób to zmierzyć?

Zadaniem uczniów jest znalezienie właściwego paska. Uczniowie układają czapki obok paska. Wyszukują ten, na którym mieści się 7 czapek.

6. Nauka pisania cyfry 7

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 7 drukowaną i pisaną. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 7, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania cyfry. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

7. Ćwiczenia w pisaniu

Uczniowie otrzymują kartę z wzorem cyfry 7 włożoną w koszulkę biurową. Ich zadaniem jest napisanie cyfry po śladzie mazakiem suchościeralnym. Następnie zmazują napisaną cyfrę gąbką lub ściereczką. Czynność wykonują kilkakrotnie.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 34)

Uczniowie piszą cyfrę 7 po śladzie i samodzielnie.

9. Nauka pisania liter i cyfr (str. 69)

Uczniowie piszą elementy cyfry 7 po śladzie i samodzielnie. Piszą cyfrę 7 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce. Dokańczają wzór.

10. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 36 i ćw. 5, str. 37)

Uczniowie wykonują ćwiczenia związane z ilustracją przedstawiającą krasnoludki. Wyszukują rzeczy, których jest 7. Odszukują wskazaną postać. Układają zadanie tekstowe do ilustracji. Wymyślają zagadki. Odpowiadają na pytania zawarte w ćwiczeniu 5: Co spadło ze sznura? Na którym miejscu wisiało, licząc od lewej strony?

11. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 7

Uczniowie rozkładają chodniczek z liczb w kolejności od 0 do 7.

0	1	2	3	4	5	6	7

Każdy uczeń dostaje pionek (zamiast pionka można użyć gumki lub temperówki). Nauczyciel tłumaczy uczniom, że jeżeli dodajemy, to przesuwamy pionek w prawo, a jeśli odejmujemy to pionek wędruje w lewo. Mówi działanie, np. 2 + 3. Uczniowie stawiają pionek na dwójce i przesuwają go o trzy pola w prawo i podają wynik działania. Nauczyciel podaje kilka przykładów na dodawanie i odejmowanie. Przykłady mogą też wymyślać uczniowie.

12. Praca z podręcznikiem (ćw. 6, 7, str. 37)

Uczniowie wykonują działania i zapisują je w zeszycie w kratkę. Wymyślają kolejne działania.

Uczniowie czytają po cichu tekst zadania tekstowego (ćw. 7). Wskazują pytanie. Przepisują je do zeszytu w kratkę. Pod kierunkiem nauczyciela rozwiązują zadanie i udzielają odpowiedzi. Nauczyciel zapisuje wzór rozwiązania i odpowiedź na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

13. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 34 i ćw. 1, 2, str. 35)

Uczniowie wyszukują cyfrę 7 spośród podanych liczb. Przeliczają liczbę elementów w zbiorze i uzupełniają drugi zbiór o taką samą liczbę elementów.

Zaznaczają wskazane elementy w szeregu.

Rozwiązują zadanie tekstowe. Odmierzają długość odcinka. Uzupełniają wzór rozwiązania i odpowiedź.

Układają działania do rysunku i rozwiązują je.

18. Podsumowanie – podręcznik (str. 36)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest czapek na obrazku?

• Które z kolei czapki mają kolor zielony, licząc od prawej strony?

• Które z kolei czapki mają kolor niebieski, licząc od lewej strony?

• Jaki kolor ma piąta czapka?

• Ile palców widzisz na rysunku?

• Która godzina jest na zegarze?

• Ile złotych widzisz na rysunku?

• Ile oczek znajduje się na kostce domina?

• Ile centymetrów jest zaznaczone na linijce?

• Ile widzisz zamalowanych śladów?

19. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 35)

Uczniowie kolorują obrazek według podanego kodu.

Uczniowie otrzymują kartki z konturem cyfry 7. Ich zadaniem jest wyklejenie cyfry ryżem, kaszą lub makaronem i umieszczenie kartki w albumie liter i cyfr (do przyklejania należy użyć kleju introligatorskiego lub stolarskiego).

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE BAJKI

80. Temat dnia: B jak bajka

Zapis w dzienniku

Wyodrębnianie głoski b w nazwach przedmiotów. Wysłuchanie bajki „O rybaku i złotej rybce”. Rozmowa kierowana sprawdzająca rozumienie tekstu bajki. Wizyta w bibliotece szkolnej – nauka korzystania z zasobów bibliotecznych. Wprowadzenie liter B, b. Ćwiczenie grafomotoryczne. Analiza i synteza sylabowa oraz głoskowa wyrazów. Ćwiczenia przygotowujące do czytania i pisania. Czytanie tekstu z podręcznika. Przepisywanie wyrazów z tablicy. Wymyślanie bajki – praca w grupach. Wykonanie ilustracji do bajki. Zabawa ruchowa przy muzyce marszowej. Czytanie ze zrozumieniem. Praktyczne działania matematyczne – rozkład liczby 7 na dwa i na trzy składniki. Budowanie wypowiedzi ustnych na temat postaci z ilustracji.

Główne cele:

• wprowadzenie liter B, b na podstawie wyrazów: bajka, Bartek,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter B, b,

• rozwijanie umiejętności czytania i czytania ze zrozumieniem,

• kształtowanie umiejętności pisania,

• wdrażanie do czujności ortograficznej,

• ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na podstawie ilustracji,

• rozwijanie wyobraźni i kreatywności,

• rozwijanie kompetencji matematycznych poprzez rozkład liczby 7 na dwa i trzy składniki,

• kształtowanie umiejętności współpracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter B, b drukowane i pisane, gwiazdki śniegowe wycięte z niebieskiego papieru, taśma samoprzylepna, balon, beret, burak, bułka, bombka, tekst bajki „O rybaku i złotej rybce” najlepiej z ilustracjami, słomki do napojów, kulki z waty, zeszyt w trzy linie, nagranie z muzyką marszową, przygotowanie wizyty w bibliotece, zał. 1, zał. 2 (po 1 tabeli dla dwóch osób), liczmany różnego rodzaju – nakrętki, słomki, guziki (po 7 dla dwóch osób)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

Nauczyciel przykleja niebieskie gwiazdki śniegowe na rozmieszczonych w różnych miejscach w sali przedmiotach, których nazwy zaczynają się głoską b (but, blat, balon, beret, bułka, bombka, burak).

Uczniowie wypowiadają nazwy oznaczonych przedmiotów i dokańczają zdanie:

Dziś poznamy literę … (b).

Nauczyciel pozostawia przedmioty na blacie stolika.

2. Uważne słuchanie bajki

Nauczyciel czyta dzieciom bajkę „O rybaku i złotej rybce”.

• Czy to smutna, czy wesoła bajka?

• Jakie życzenia miała żona rybaka?

• Co czuliście, słuchając bajki?

• Dlaczego rybka nie spełniła ostatniego życzenia żony rybaka?

• Co mogła czuć rybka?

Nauczyciel rozmawia z uczniami, zwracając uwagę na cechy bohaterów bajki. Dzieci mówią, jak rozumieją pojęcie chciwość, podają przykłady.

3. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 1, str. 38)

Nauczyciel rozmawia z uczniami, zadając im pytania:

• Jakie są wasze ulubione bajki?

• Który bohater bajki podoba wam się najbardziej? Dlaczego?

• Opowiedzcie o jego przygodach.

• Czy macie własne książki z bajkami?

• Czy wiecie, gdzie można wypożyczyć bajki i inne książki?

Uczniowie wypowiadają się pod kierunkiem nauczyciela.

4. Wizyta w bibliotece szkolnej – podręcznik (ćw. 2, str. 38)

Nauczyciel uprzedza uczniów, że pójdą za chwilę do biblioteki, gdzie będą mogli porozmawiać z panią bibliotekarką i wybrać bajkę lub inną książkę do przeczytania. Zapoznaje dzieci z zasadami korzystania z zasobów biblioteki, mówi, jak należy zachować się w czytelni.

5. Wprowadzenie liter B, b

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(bajka) (Bartek)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa bajka?

• Czy słyszycie głoskę „b” tylko na początku wyrazu, czy jeszcze w innym miejscu?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa Bartek?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami B, b. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa bajka, Bartek. Uczniowie dzielą również wyrazy na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę b.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter B, b drukowanymi, a niżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter B, b na tablicy. Dzieci kreślą litery w powietrzu, palcem na kartce i na plecach kolegi.

6. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 70)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych oraz wyrazu po śladzie i samodzielnie zgodnie ze wskazanym kierunkiem w powiększonej liniaturze.

7. Praca z podręcznikiem (str. 38)

Uczniowie dzielą słowa rybak, gołąb na sylaby, na głoski (nauczyciel zwraca uwagę na głoskę b na końcu słowa gołąb), na końcu wypowiadają całe słowa. Chętni dokonują analizy i syntezy głoskowej i sylabowej nazw przedmiotów, które znajdują się na stoliku (pkt 1. scenariusza).

8. Ćwiczenia przygotowujące do czytania i pisania

Nauczyciel rozdaje dzieciom słomki do napojów. Na każdym stoliku kładzie kulkę z waty. Dzieci delikatnie dmuchają przez słomkę tak, aby podać kulkę do kolegi. Starają się, aby kulka nie spadła na podłogę. Ćwiczenie kontynuujemy przez 3–4 minuty. Nauczyciel prosi, aby dzieci dotykały kciukiem do palców tej samej dłoni według poleceń nauczyciela (do drugiego, do piątego, do trzeciego, do czwartego). Następnie przekładają słomkę tak, aby używać do tego tylko dwóch palców – ćwiczenie kontynuujemy 1 minutę.

9. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 38–39)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Wskazuje na uczniów, którzy czytają po jednym zdaniu tekst zapisany czarnym drukiem. Chętni czytają tekst zapisany zieloną czcionką.

10. Ćwiczenia w pisaniu (zeszyt w trzy linie)

Chętni uczniowie zapisują na tablicy nazwy przedmiotów, które były prezentowane w pkt 1. scenariusza. Wszyscy wykonują w zeszytach rysunki i podpisują je, korzystając z tablicy.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 36)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami. Zamalowują na niebiesko miejsce głoski b na modelu głoskowym. Dzieci odnajdują balony, na których napisano litery B, b i kolorują je na niebiesko. Łączą w pary takie same wyrazy zapisane różnymi fontami.

12. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, 4, str. 38)

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy trzyosobowe. Zadaniem grup jest wspólne wymyślenie bajki. Kiedy grupy są już gotowe, prowadzący rozdaje uczniom kartki A4, na których rysują ilustrację do wymyślonej przez siebie historii. Każda grupa prezentuje swoje ilustracje i opowiada bajkę.

13. Zabawa ruchowa przy muzyce

Nauczyciel odtwarza dowolny utwór muzyki marszowej. Dzieci maszerują po sali. Kiedy prowadzący wycisza muzykę, wypowiada dowolną głoskę, a uczniowie ustawiają się w ten sposób, aby przedstawić odpowiednią literę.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 37)

Uczniowie samodzielnie czytają zdania. Skreślają niepotrzebne wyrazy. Wskazani przez nauczyciela odczytują zdania w prawidłowym brzmieniu.

15. Praktyczne działania matematyczne – rozkład liczby 7 na dwa i trzy składniki

A. Uczniowie dobierają się w pary. Nauczyciel kładzie na stolikach dla każdej pary po 7 liczmanów jednego rodzaju, kartkę (zał. 1) oraz ołówek. Dzieci w parach liczą swoje liczmany, stwierdzają, że jest ich 7. Manipulując słomkami, guzikami, nakrętkami, rozkładają je w różny sposób na dwie części i uzupełniają na kartkach formułę matematyczną odpowiednią do sytuacji.

B. Ćwiczenie powtarzamy z tą różnicą, że pary otrzymują zał. 2, a ich zadaniem jest rozłożenie siedmiu liczmanów na 3 części w różny sposób i uzupełnienie formuł matematycznych na otrzymanych kartkach.

Dzieci nie muszą uzupełniać wszystkich działań.

16. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 36 i ćw. 2, str. 37)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i wyrazu po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Rozwiązują rebusy, kolorują kartoniki z rozwiązaniami.

17. Podsumowanie – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 37)

Uczniowie rozpoznają postacie z bajek. Wypowiadają się na temat pozostałych postaci przedstawionych na ilustracji.

Zał. 1

7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + …	7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + …
7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + …	7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + … 7 = … + …

Zał. 2

7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …	7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …	7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …
7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …	7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …	7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … + … + … 7 = … +… + …

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE BAJKI

81. Temat dnia: „Jedno życzenie”

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana – magiczne przedmioty w bajkach. Zabawa ruchowa „Zamki i księżniczki”. Uważne słuchanie tekstu opowiadania. Ćwiczenie pamięci wzrokowej. Ciche i głośne czytanie zdań. Scenki dramowe. Wykonanie pracy plastycznej – „Jak okazuję bliskim życzliwość?”. Praktyczne działania matematyczne – odejmowanie w zakresie 7, dopełnianie do 7. Rymowanka matematyczna – praca samodzielna. Ćwiczenia w pisaniu. Zabawa ruchowa „Dyrygent”. Cechy osoby życzliwej. Ustne dokańczanie zdania.

Główne cele:

• rozwijanie umiejętności formułowania wypowiedzi,

• integracja zespołu klasowego,

• ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania,

• bogacenie słownictwa,

• rozwijanie pamięci wzrokowej,

• ćwiczenie techniki czytania i czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności tworzenia scenek dramowych,

• rozwijanie umiejętności społecznych, zapoznanie z cechami osoby życzliwej,

• kształtowanie umiejętności plastycznych i wyobraźni,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez odejmowanie w zakresie 7 oraz dopełnianie do 7,

• ćwiczenie umiejętności pisania.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, ilustracje przedstawiające przedmioty magiczne z bajek (np. lustro, jabłko – „Królewna Śnieżka”; latający dywan, lampa – „Lampa Aladyna”; dynia, różdżka – „Kopciuszek” itp.), kolorowe kartki z bloku rysunkowego, pastele, kartoniki z liczbami od 0 do 7 (tyle, ilu jest uczniów), guziki, karteczki dla każdego ucznia do zapisania działania, zeszyty w kratkę, zał. 1

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozmowa kierowana – magiczne przedmioty w bajkach

Prowadzący zaprasza dzieci na dywanik, wszyscy siadają w kręgu. Nauczyciel rozkłada na środku ilustracje przedstawiające magiczne przedmioty. Zadaje dzieciom pytania:

• Czy znacie bajki, w których używano tych przedmiotów? Jakie to bajki? Co robiły te przedmioty w bajkach? (Jeśli dzieci nie znają, nauczyciel krótko opowiada o przedmiotach, z jakiej bajki pochodzą oraz jakie miały magiczne właściwości)

• Czy znacie inne bajki, baśnie lub opowiadania, w których używano magicznych przedmiotów?

• Powiedzcie, jakie to przedmioty i jakie miały właściwości.

• Czy takie przedmioty istnieją w rzeczywistości?

Dzieci wypowiadają się na podstawie poznanych bajek, baśni i opowiadań. Nauczyciel uświadamia uczniom, że tylko w bajkach przedmioty mają takie właściwości.

2. Zabawa ruchowa „Zamki i księżniczki”

Uczniowie dobierają się po troje. Dwoje dzieci, trzymając się za ręce twarzą do siebie, tworzy zamki. Dziecko, które stoi w środku, to królewna lub książę. Prowadzący, mówi:

– zamki – dwoje dzieci trzymających się za ręce szukają nowej księżniczki lub księcia,

– księżniczki i książęta – dziecko stojące w środku zmienia zamek,

– trzęsienie ziemi – wszyscy zmieniają się rolami, tworząc nowe trójki.

Zabawę kontynuujemy kilka minut.

3. Uważne słuchanie opowiadania – podręcznik (str. 40–41)

Nauczyciel zaprasza uczniów do wysłuchania opowiadania. Po przeczytaniu zadaje dzieciom pytania sprawdzające rozumienie tekstu:

• Jakie imiona miały dzieci z opowiadania?

• Kto zachęcił dzieci do pójścia na strych?

• Czy zapamiętaliście nazwy starych przedmiotów, które znaleźli Iza i Franek na strychu?

• Z kim rozmawiali na strychu?

• Co proponował dzieciom dżin?

• Dlaczego dzieci nie przystały na jego propozycje?

• Czego chcieli od dżina Iza i Franek?

• Dlaczego dżin nie mógł spełnić ich prośby?

• Na jaki pomysł wpadła Iza?

• Jak zakończyła się wizyta na strychu?

• Co to znaczy „porcja życzliwości”?

Dzieci odpowiadają na pytania. Wyjaśniają, jak rozumieją wyrażenie „porcja życzliwości”.

4. Ćwiczenie pamięci wzrokowej – podręcznik (str. 41)

Nauczyciel prosi, aby dzieci przyjrzały się uważnie ilustracji z podręcznika. Po chwili poleca zamknięcie podręcznika. Zadaniem uczniów jest wymienić nazwy jak największej liczby elementów przedstawionych na ilustracji.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 38)

Uczniowie samodzielnie po cichu czytają zdania. Chętni czytają wybrane przez siebie zdanie głośno.

6. Scenki dramowe – okazywanie życzliwości nie jest trudne

Prowadzący prosi, aby dzieci dobrały się w pary. Ich zadaniem jest przygotowanie scenek przedstawiających, w jaki sposób okazują życzliwość bliskim. Po kilku minutach pary pokazują pozostałym dzieciom przygotowane scenki.

7. Praca plastyczna – „Jak okazuję bliskim życzliwość?” – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 38)

Uczniowie otrzymują kolorowe kartki z bloku rysunkowego. Wykonują, używając pasteli, ilustrację przedstawiającą, w jaki sposób okazują na co dzień życzliwość swoim najbliższym. Po zakończeniu pracy chętni przedstawiają swoje rysunki.

8. Praktyczne działania matematyczne – odejmowanie w zakresie 7, dopełnianie do 7

1. Uczniowie dobierają się parami. Losują liczby od 0 do 7. W parach układają działania na odejmowanie i obliczają je. Kolejno zapisują działania wraz z wynikiem na tablicy. Przykład: uczniowie mają w parze liczby 1 i 6. Zapisują na tablicy działanie 6 – 1 = 5. Nauczyciel czuwa nad poprawnością zapisu.

Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie przepisują działania z tablicy do zeszytów.

1. Uczniowie dobierają do swojej liczby na kartoniku (z ćwiczenia A) tyle guzików, aby dopełnić do 7. Każdy zapisuje działanie na kartce. Np. uczeń ma na swoim kartoniku zapisaną liczbę 3, dobiera 4 guziki i zapisuje na kartce działanie 3 + 4 = 7.

Po zakończeniu ćwiczenia uczniowie wklejają kartki z działaniami do zeszytów.

9. Rymowanka matematyczna – praca samodzielna (zał. 1)

Uczniowie wklejają zadanie do zeszytu w kratkę. Samodzielnie odczytują rymowankę i wykonują polecenia.

10. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 71)

Uczniowie utrwalają pisownię liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

11. Zabawa ruchowa „Dyrygent”

Uczniowie stoją w kręgu. Nauczyciel wskazuje dyskretnie na ucznia, który pokazuje dowolne ruchy, pozostali obserwują i starają się zorientować, kto jest dyrygentem i wykonują podobne ruchy jak on. Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy.

12. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 38)

Nauczyciel prosi, aby dzieci przeczytały wyrazy i podkreśliły tylko te, które opisują osobę życzliwą.

13. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, co to znaczy być życzliwym. Dokańczają zdanie:

Okazuję życzliwość, gdy………………………………… .

Zał. 1

Radek, Ala oraz Julek mają razem siedem kulek. Układają po kolei kulki kolorowe: 1 białą, 2 niebieskie i 4 brązowe. Pokoloruj kulki zgodnie z rymowanką. Pokoloruj kulki według własnego pomysłu.
Radek, Ala oraz Julek mają razem siedem kulek. Układają po kolei kulki kolorowe: 1 białą, 2 niebieskie i 4 brązowe. Pokoloruj kulki zgodnie z rymowanką. Pokoloruj kulki według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE BAJKI

82. Temat dnia: Dawniej i dziś

Zapis w dzienniku

Rozmowa na podstawie ilustracji dawnych przedmiotów. Zabawa ruchowa z muzyką. Poznanie dawnych i współczesnych sprzętów domowego użytku. Kuchnia dawniej i dziś – porównanie ilustracji. Praca techniczna – płatki śniegu. Rozpoznawanie dawnych i współczesnych zabawek. Zabawa dramowa. Układanie i zapisywanie wyrazów z rozsypanek literowych. Układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych do obrazka i do sytuacji matematycznej. Domy dawniej i dziś – samodzielne zdobywanie informacji.

Główne cele:

• bogacenie wiedzy na temat wyposażenia domów w przeszłości,

• integracja zespołu klasowego,

• bogacenie słownictwa,

• ćwiczenie umiejętności językowych w zakresie uczestniczenia w rozmowie oraz budowania wypowiedzi ustnych

• ćwiczenie sprawności manualnej i rozwijanie zmysłu estetycznego,

• rozwijanie umiejętności tworzenia scenek dramowych,

• rozwijanie kompetencji matematycznych poprzez tworzenie zadań tekstowych,

• wdrażanie do poszukiwania informacji z rozmów z bliskimi,

• rozwijanie kompetencji społecznych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, ilustracje przedmiotów używanych dawniej w domach: tara do prania, lampa naftowa, młynek ręczny na korbkę, maszyna do pisania, żelazko na duszę, utwór A. Vivaldiego „Cztery pory roku – Zima”, białe i niebieskie wstążki z bibuły, ilustracje dawnych i współczesnych przedmiotów, zał. 1, ilustracje do praktycznych zadań matematycznych, orzechy, talerz, zeszyty w kratkę

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozmowa kierowana

Nauczyciel wita dzieci i zaprasza je na dywanik. Wszyscy siadają w kręgu. Prowadzący rozkłada na dywanie ilustracje dawnych przedmiotów używanych w domach. Rozmawia z dziećmi na temat starych rzeczy, które znają z domów swoich dziadków lub rodziny. Zadaje pytania:

• Popatrzcie na te przedmioty, których dawniej używali ludzie w domach. Czy potraficie powiedzieć, do czego służyły?

• Jak działały te przedmioty?

• Co je dzisiaj zastępuje?

Uczniowie wypowiadają się na podstawie ilustracji i własnych wyobrażeń.

2. Zabawa ruchowa z muzyką

Nauczyciel rozdaje dzieciom białe i niebieskie wstążki z bibuły. Odtwarza fragment utworu A. Vivaldiego „Cztery pory roku – Zima”.

Dzieci tańczą, improwizując ruchem tempo i nastrój utworu. Po zakończeniu prowadzący pyta:

• Czy to był smutny utwór, czy wesoły?

• Jakie jest tempo tego utworu – wolne czy szybkie?

• Co sobie wyobrażaliście, tańcząc do muzyki?

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 42–43)

Nauczyciel prosi, aby uczniowie przyjrzeli się ilustracjom kuchni i porównali ich wygląd. Dzieci wskazują różnice w wyglądzie pomieszczeń, sprzętów kuchennych i mebli (spiżarnia, wygląd ścian i sufitów, sprzęty, których dziś się nie spotyka: magiel, beczka na kapustę, ceber na wodę, balia z tarą do prania, węglarka, miotła z trzciny, makatka na ścianę). Wskazują piec kaflowy, żelazko na duszę, samowar, tarę, lampę naftową. Prowadzący wyjaśnia sposób ich działania i zastosowanie. Dzieci wypowiadają się na temat sprzętów, z których korzystamy dzisiaj.

4. Bezpieczne korzystanie z urządzeń elektrycznych – podręcznik (ćw. 5, str. 43)

Nauczyciel demonstruje dowolne urządzenie elektryczne, np. laptop. Pokazuje sposób wkładania oraz wyjmowania wtyczki do gniazda (przytrzymanie gniazda, nieciągnięcie za kabel), włączania urządzenia. Rozmawia z dziećmi na temat bezpieczeństwa podczas korzystania z innych urządzeń. Zwraca uwagę na suche dłonie, niedotykanie zapalonych żarówek, niedotykanie gniazd elektrycznych, zachowanie ostrożności.

5. Potrzeba matką wynalazków – podręcznik (ćw. 8, 9, str. 43)

Nauczyciel zadaje pytania z podręcznika. Wspólnie wyjaśniają powiedzenie. Uczniowie wykonują rysunki urządzeń, które wymyślili.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 39)

Uczniowie rozpoznają na ilustracji i nazywają przedmioty używane dawniej. Łączą dawne zabawki ze zdjęciem babci, a współczesne ze zdjęciem chłopca.

7. Zabawa dramowa

Dzieci losują ilustracje przedmiotów dawnych i współczesnych. Kolejno za pomocą ruchu i gestów przedstawiają wylosowany przedmiot. Pozostali odgadują jego nazwę.

8. Ćwiczenia językowe (zał. 1)

Uczniowie układają wyrazy z rozsypanek literowych, wykonują rysunek i zapisują wyraz w zeszycie pod rysunkiem.

9. Praktyczne działania matematyczne – układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych do obrazka i do sytuacji matematycznej.

Uczniowie pracują w parach.

1. Nauczyciel pokazuje uczniom obrazek:

Uczniowie układają treść zadania do ilustracji. Wskazany uczeń zapisuje działanie na tablicy i oblicza jego wartość. Chętny uczeń formułuje odpowiedź i zapisuje ją na tablicy.

Np. Mama upiekła bułki. Rozłożyła je na dwóch talerzach. Na jednym 4 bułki, a na drugim 3. Ile bułek upiekła mama?

4 + 3 = 7

Odp. Mama upiekła 7 bułek.

Uczniowie zapisują działanie i odpowiedź w zeszytach.

Powtarzają ćwiczenie z inną ilustracją np.

Dorotka kupiła 2 lizaki pomarańczowe, 1 czerwony i 4 białe. Ile lizaków kupiła Dorotka?

2 + 1 + 4 = 7

Odp. Dorotka kupiła 7 lizaków.

1. Nauczyciel aranżuje sytuację matematyczną na odejmowanie w zakresie 7, np. kładąc na talerzu 6 orzechów, a następnie odkładając na bok 4.

Prosi, aby dzieci ułożyły zadanie do tej sytuacji. Dalej postępują jak w pkt. A.

10. Praca domowa – podręcznik (ćw. 4, str. 42 i ćw. 7, str. 43)

Nauczyciel prosi, aby dzieci dowiedziały się, w jaki sposób ludzie oświetlali swoje domy zanim wynaleziono lampę naftową oraz jak prali dawniej ubrania.

Zadaniem dzieci jest przeprowadzenie rozmowy z babcią i dziadkiem o tym, jak wyglądały ich domy, kiedy byli dziećmi.

11. Podsumowanie – podręcznik (ćw. 6, str. 43)

Uczniowie odpowiadają na pytanie z podręcznika na podstawie swoich doświadczeń i wyobrażeń.

Zał. 1

p r a l a k	p r a l a k
k o n k i	k o n k i
c k l o k i	c k l o k i
l a m a p	l a m a p
p r a l a k	p r a l a k
k o n k i	k o n k i
c k l o k i	c k l o k i
l a m a p	l a m a p

p r a l a k	p r a l a k
k o n k i	k o n k i
c k l o k i	c k l o k i
l a m a p	l a m a p

BLOK TEMATYCZNY: ULUBIONE BAJKI

83. Temat dnia: Tydzień

Zapis w dzienniku

Różne sposoby powitania. Wysłuchanie wiesza czytanego przez nauczyciela pt. „Dni tygodnia”. Rozmowa kierowana na temat wiersza. Czytanie ze zrozumieniem. Układanie odpowiedzi na pytania. Zapisywanie zdań w liniaturze. Utrwalenie występowania nazw dni tygodnia w odpowiedniej kolejności. Odczytywanie informacji z tabeli. Posługiwanie się przez uczniów pojęciami: dziś, jutro, wczoraj, za tydzień, tydzień temu. Rozkodowywanie i obliczanie działań na dodawanie. Uzupełnianie działań z okienkami. Nauka piosenki pt. „W poniedziałek rano”. Zabawa ze śpiewem.

Główne cele:

• zapoznanie uczniów z różnymi sposobami powitania,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• usprawnianie czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności poprawnego formułowania zdań,

• utrwalenie występowania nazw dni tygodnia w odpowiedniej kolejności,

• nabywanie umiejętności odczytywania informacji z tabeli,

• wyrabianie umiejętności rozkodowywania informacji,

• doskonalenie dodawania i odejmowania w zakresie 7,

• kształcenie umiejętności obliczania działań z niewiadomą (działania z okienkiem),

• kształcenie umiejętności właściwego odtwarzania melodii,

• wdrażanie do przestrzegania zasad podczas zabaw.

Środki dydaktyczne:

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w 3 linie, kartki z nazwami dni tygodnia dla każdego ucznia, karta pracy z pracą domową dla każdego ucznia, nagranie z melodią piosenki ludowej pt. „W poniedziałek rano”

Przebieg zajęć:

1. Przywitanie

Uczniowie stoją w kole. Odliczają po kolei do 7. Nauczyciel informuje, że dziś przywitamy się różnymi sposobami. Wydaje polecenia:

• Jedynki podadzą dwójkom prawą rękę.

• Dwójki poklepią trójki po ramieniu.

• Trójki przybiją piątkę z czwórkami.

• Czwórki zrobią z szóstkami żółwika.

• Piątki ukłonią się po japońsku do szóstek.

• Szóstki uderzą się pięściami z góry i z dołu z siódemkami.

• Siódemki witają się z jedynkami „na misia”.

2. Wiersz pt. „Dni tygodnia” – I zwrotka

Nauczyciel czyta głośno I zwrotkę wiersza:

Gdy tylko słońce na niebie zaświeci,

bawią się zimą tygodnia dzieci.

Poniedziałek i Wtorek jeżdżą na sankach.

Środa z zapałem lepi bałwanka.

Czwartek na nartach zasuwa z górki,

robiąc przy tym ciągłe powtórki.

Piątek na łyżwach piruety kręci,

że aż Sobota nabrała chęci,

i namówiła leniwą Niedzielę,

by z nią rzucała śnieżkami do celu.

3. Rozmowa kierowana na temat wiersza

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Jaka pora roku przedstawiona jest w wierszu?

• Jakie zabawy zimowe wymienione są w wierszu?

• Ile dzieci ma tydzień?

• Wymieńcie kolejne dni tygodnia?

• Co robią w wierszu dni tygodnia?

4. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 44 i ćw. 3, str. 45)

Uczniowie ustalają kolejność dni tygodnia i odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Jak się nazywa drugi dzień tygodnia?

• Którym dniem tygodnia jest piątek? (itd.)

Uczniowie po cichu czytają zdania i odpowiadają na pytania, które zadaje nauczyciel:

• Co robił Bartek we wtorek?

• Gdzie Bartek był w piątek?

• Co Bartek narysował w sobotę?

Uczniowie udzielają odpowiedzi, a nauczyciel zapisuje je na tablicy:

• We wtorek Bartek robił karmnik.

• W piątek Bartek był na lodowisku.

• W sobotę Bartek narysował komiks.

Uczniowie ustalają ustnie, jakie czynności wykonywał Bartek w pozostałe dni tygodnia. Następnie przepisują zdania z tablicy do zeszytu.

Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w ćw. 2, str. 44 oraz na podobne pytania ułożone przez nauczyciela, używając takich wyrazów jak: dzisiaj, jutro, pojutrze, wczoraj, przedwczoraj, tydzień temu, za tydzień.

Uczniowie odczytują informacje zawarte w tabeli i odpowiadają na pytania zawarte w zadaniu. Następnie pracują w parach, zadając sobie podobne pytania.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 40 i ćw. 1, str. 41)

Uczniowie wpisują brakujące nazwy dni tygodnia oraz wpisują liczby oznaczające kolejność występowania dni w tygodniu.

Nauczyciel czyta głośno zdania. Zadaniem ucznia jest dopasować rysunek do odpowiedniego dnia tygodnia.

6. Zabawa ruchowa

Uczniowie otrzymują kartki z nazwami dni tygodnia (każdy po jednej). Chodzą po sali. Na umówiony znak ustawiają się w rzędach w kolejności występowania dni (będą 3 lub 4 rzędy w zależności od liczby uczniów). Następnie uczniowie wymieniają się karteczkami. Zabawę powtarzamy kilka razy.

7. Rozkodowywanie działań na dodawanie – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 40)

Uczniowie uzupełniają kolejne liczby w ciągach.

Uczniowie rozkodowują działania i obliczają je.

8. Uzupełnianie działań z okienkami – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 45)

Uczniowie obliczają działania. Zapisują działania w zeszytach w kratkę.

9. Praca domowa (zał. 1)

Uczniowie otrzymują kartę pracy do wykonania w domu. Zadaniem uczniów jest uzupełnienie tabelki odpowiednimi nazwami dni tygodnia.

10. Wiersz pt. „Dni tygodnia” – II zwrotka

Nauczyciel czyta głośno II zwrotkę wiersza.

Gdy tylko słońce na niebie zaświeci,

pracują latem tygodnia dzieci.

Poniedziałek pracowity

ścina piękne łany żyta.

Zaraz za nim Wtorek bieży,

wiąże snopki, jak należy.

Środa mocno zasapana,

sprząta w domu już od rana.

Czwartek z Piątkiem siano kosi,

do stodoły je zanosi.

I Sobota nie próżnuje,

obiad wszystkim ugotuje.

A Niedziela leniwa?

Czas jej wolno upływa.

Na zielonej leży łące

i przygląda się biedronce.

Nauczyciel zadaje uczniom pytanie:

• Czym zajęte są dni tygodnia latem?

Uczniowie wymieniają czynności poszczególnych dni tygodnia.

11. Nauka piosenki pt. „W poniedziałek rano”

1. W poniedziałek rano kosiliśmy siano,

Kosił ojciec, kosił ja, kosiliśmy obydwa.

2. A we wtorek rano grabiliśmy siano,

Grabił ojciec, grabił ja, grabiliśmy obydwa.

3. A we środę rano suszyliśmy siano,

Suszył ojciec, suszył ja, suszyliśmy obydwa.

4. A we czwartek rano kopiliśmy siano,

Kopił ojciec, kopił ja, kopiliśmy obydwa.

5. A zaś w piątek rano zwoziliśmy siano,

Zwoził ojciec, zwoził ja, zwoziliśmy obydwa.

6. A w sobotę rano sprzedaliśmy siano,

Sprzedał ojciec, sprzedał ja, sprzedaliśmy obydwa.

7. A w niedzielę z rana już nie było siana,

Płakał ojciec, płakał ja, płakaliśmy obydwa.

12. Zabawa ze śpiewem

W środku koła wybrane dziecko jest ojcem i wykonuje gesty odpowiednie do słów piosenki. Dzieci w takt melodii naśladują ruchy ojca. W następnych zwrotkach dzieci kolejno zmieniają dni tygodnia i czynności „grabił”, „suszył”, „ zwoził”.

(Podkład muzyczny można znaleźć w internecie.)

13. Przygotowanie doświadczenia na dzień następny

Nauczyciel wlewa do dwóch plastikowych butelek wodę. Jedną butelkę zakręca, drugą zostawia otwartą. Wystawia obie butelki za okno. Mówi dzieciom, że juto sprawdzą, co się stało.

Zał. 1

przed tygodniem	dzisiaj	jurto	pojutrze
	czwartek

BLOK TEMATYCZNY: ZIMOWE ZABAWY

84. Temat dnia: Kalendarz pogody

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadek o zjawiskach atmosferycznych. Wyjaśnienie przez nauczyciela przyczyn powstawania zjawisk atmosferycznych (deszcz, śnieg, mgła, burza). Zapoznanie uczniów z symbolami pogody. Odczytywanie z karty kalendarza odpowiednich informacji. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 7. Porównywanie różnicowe. Uzupełnianie tabeli symbolami pogody według podanej instrukcji. Powtórzenie nazw dni tygodnia. Zaznajomienie uczniów z dziełami słynnych malarzy przedstawiającymi chmury – Paul Signac „Różowa chmura nad Antibes”, Claude Monet „Pole maków”. Wykonanie pracy plastycznej farbami plakatowymi pt. „Fantastyczna chmura”. Czytanie tekstu ze zrozumieniem. Wyszukiwanie w tekście odpowiedniego fragmentu. Zapisywanie wyrazów w liniaturze. Ćwiczenia w głośnym czytaniu. Wykonanie doświadczeń i odpowiedź na pytania: Co się dzieje z wodą na mrozie? Co się unosi na wodzie?

Główne cele:

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• zapoznanie uczniów z symbolami pogody i przyczynami powstawania zjawisk atmosferycznych,

• ćwiczenie dodawania i odejmowania w zakresie 7,

• wyrabianie umiejętności stosowania się do instrukcji,

• utrwalenie nazw dni tygodnia,

• zaznajomienie uczniów z dziełami słynnych malarzy,

• rozwijanie wyobraźni i umiejętności plastycznych,

• usprawnianie czytania głośnego i czytania ze zrozumieniem,

• kształcenie umiejętności wyszukiwania w tekście odpowiednich fragmentów,

• doskonalenie umiejętności poprawnego pisania,

• kształcenie umiejętności przygotowania, przeprowadzania eksperymentów i wyciągania z nich wniosków.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w kratkę, karta z tabelką i zestaw symboli pogody dla każdego ucznia, kartki z bloku rysunkowego i farby plakatowe, reprodukcje obrazów: P. Signac „Różowa chmura nad Antibes”, C. Monet „Pole maków”, plastikowe butelki z zamrożoną wodą, zestaw przedmiotów dla każdej grupy – miska, lód, orzech włoski, piórko, kamień, jabłko, deseczka, mydło, szklana butelka

Przebieg zajęć

1. Powitanie

Uczniowie stają w kręgu, krzyżują ręce i podają dłonie dzieciom stojącym obok. Wybrane dziecko lub nauczyciel puszcza iskierkę, mówiąc: „Tę iskierkę puszczam w krąg, niechaj wróci do mych rąk”.

2. Wprowadzenie do tematu – rozwiązywanie zagadek

Uczniowie siedzą na dywanie w kręgu. Nauczyciel informuje uczniów, że dziś porozmawiają o pogodzie. Zadaje uczniom zagadki. Dzieci je odgadują, a nauczyciel pokazuje symbol danego zjawiska. Wyjaśnia przyczynę powstawania wymienionych zjawisk atmosferycznych.

Rozbłyska na wschodzie, na zachodzie gaśnie.

Kiedy jest południe, to świeci najjaśniej. (słońce)

Na niebie pierzynka biała, nie z pierza – z wody powstała.

I w wodę znowu się zmieni, by dodać listkom zieleni. (chmura)

Co tak o szyby dzwoni, gdy chmura łzy roni? (deszcz)

Co to za białe piórka gubi ciemna chmurka? (śnieg)

Małych kropel trochę i gwiazdek śniegowych.

Co to powiedz proszę, co ci przyszło do głowy? (śnieg z deszczem)

Kiedy błyska, kiedy ulewa, kiedy wicher łamie drzewa,

Idzie duża, wielka, groźna ……. (burza)

Firanka z mleka łąkę powleka. (mgła)

(Zagadki zaczerpnięte z pozycji: Zagadki dla najmłodszych, wybór i opracowanie J. Stec, P.W. „MAC” S.A. Oficyna Wydawnicza i Fonograficzna, Kielce 1992.)

3. Praca z podręcznikiem (str. 46 i ćw. 1, str. 47)

Uczniowie oglądają kartę z kalendarza. Wymieniają rodzaje zjawisk, jakie są zaznaczone w kalendarzu. Odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Jaka pogoda była 4 i 5 stycznia?

• W jakie dni padał deszcz?

Korzystając z rysunku w ćwiczeniu 1, str. 47, odpowiadają na pytania zawarte w ćwiczeniu, a następnie na pytania zadane przez nauczyciela.

Ile było razem dni słonecznych i deszczowych? 5 + 2 = 7

O ile więcej było dni słonecznych niż deszczowych? 5 – 2 = 3

O ile mniej było dni deszczowych niż dni, w których padał śnieg? 7 – 2 = 5 itd.

Uczniowie układają działania. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a uczniowie w zeszytach w kratkę.

4. Uzupełnianie karty kalendarza według instrukcji

Nauczyciel rozdaje tabelkę z nazwami dni tygodnia. Uczniowie dostają też koperty, w których umieszczone są karteczki z symbolami zjawisk atmosferycznych. Zadaniem uczniów jest uzupełnienie (przyklejenie symboli) karty według podanej instrukcji. Nauczyciel czyta treść zadania:

Ania prowadziła obserwacje pogody przez cały tydzień. Zaznaczyła w swojej tabelce następujące zjawiska atmosferyczne:

• W pierwszym dniu tygodnia świeciło słońce.

• Następnego dnia padał deszcz.

• W środkowym dniu tygodnia padał deszcz ze śniegiem.

• W trzecim i piątym dniu tygodnia niebo było zachmurzone.

• W ostatnim dniu tygodnia padł śnieg.

• Dzień przedtem słońce prześwitywało przez chmury.

poniedziałek	wtorek	środa	czwartek	piątek	sobota	niedziela

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 42)

Rozmowa na temat obrazów przedstawiających chmury. Wykonanie pracy plastycznej pt. „Fantastyczne chmury” farbami plakatowymi.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 47)

Omówienie wyników eksperymentu (przygotowanego dnia poprzedniego). Odpowiedź na pytanie:

Co się stało z wodą w butelkach pod wpływem działania niskiej temperatury (mrozu)?

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 43)

Uczniowie samodzielnie czytają tekst. Podkreślają zdanie, które opisuje, co to jest lód.

Uczniowie czytają tekst głośno. Nauczyciel wyznacza czytającego. Każdy wywołany uczeń czyta jedno zdanie. Tekst można przeczytać kilka razy.

Uczniowie rozdzielają wyrazy kreskami i zapisują je w liniaturze.

10. Wykonanie doświadczenia – praca w grupach (podręcznik – ćw. 3, str. 47; zeszyt ćwiczeń –ćw. 3, str. 43)

Uczniowie wkładają do naczynia z wodą różne przedmioty i odpowiadają na pytanie:

• Co się unosi na wodzie?

11. Praca domowa (zeszyt ćwiczeń – ćw. 1, str. 42; podręcznik – ćw. 4, str. 47)

Uczniowie nazywają symbole pogody. Rysują w tabelce symbol pogody w bieżącym dniu. Nauczyciel wyjaśnia, że ich zadaniem będzie obserwowanie przez tydzień pogody i narysowanie w tabelce odpowiednich symboli.

Uczniowie mają dowiedzieć się, dlaczego góry lodowe są niebezpieczne.

12. Prezentacja prac plastycznych uczniów

Uczniowie, siedząc na dywanie w kręgu, prezentują swoje prace i opowiadają o nich. Nauczyciel wiesza prace na klasowej wystawie prac.

BLOK TEMATYCZNY: ZIMOWE ZABAWY

85. Temat dnia: Bajkowa gra planszowa

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie krzyżówki. Przypomnienie postaci ze znanych bajek. Rozmowa kierowana na temat ulubionych bajek. Gra w bajkową grę planszową według podanych zasad. Dopasowywanie zdań do obrazków. Ćwiczenia w czytaniu ze zrozumieniem. Pisanie zdań z pamięci. Konstruowanie gry planszowej. Współdziałanie w grupie i planowanie zadań do wykonania. Ozdabianie planszy z grą. Wspólne wymyślanie klasowej bajki.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• usprawnianie umiejętności poprawnego pisania,

• nabywanie umiejętności konstruowania gry planszowej,

• rozwijanie wyobraźni i umiejętności plastycznych,

• doskonalenie umiejętności respektowania zasad podczas gier,

• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w trzy linie, obrazki z bajkowymi postaciami (Królewna Śnieżka, Jaś i Małgosia, Czerwony Kapturek, Kot w butach, Królowa Śniegu, Calineczka, Kopciuszek), rozsypanka zdaniowo-obrazkowa dla każdego ucznia, kartka brystolu A3 i kolorowe kółka do przyklejenia na planszę (dla każdej grupy), gra planszowa wykonana sposobem domowym – do zaprezentowania uczniom

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – rozwiązanie krzyżówki

							B	U	T	Y
K	R	Ó	L	E	W	N	A
					P	A	J	A	C
							K	O	T
						K	A	P	T	U	R	E	K

1. Siedmiomilowe ………

2. Śpiąca ………………

3. Pinokio to ………….

4. …… w butach

5. Czerwony ……………

2. Pokaz rysunków z postaciami z bajek

Nauczyciel pokazuje obrazki z bajkowymi postaciami. Uczniowie odgadują, z jakiej bajki pochodzą postacie – Królewna Śnieżka, Jaś i Małgosia, Czerwony Kapturek, Kot w butach, Królowa Śniegu, Calineczka (Odrobinka), Kopciuszek.

3. Rozmowa kierowana na temat ulubionych bajek

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Jakie są wasze ulubione bajki?

• Jaką postać z bajek najbardziej lubicie i dlaczego akurat tą?

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 44)

Uczniowie odnajdują i zaznaczają drogę Czerwonego Kapturka do domku babci.

5. Praca z podręcznikiem (gra planszowa, str. 48–49)

Uczniowie rozpoznają postaci z bajek i opowiadają, o który fragment bajki chodzi. Następnie nauczyciel czyta instrukcję gry. Uczniowie grają w parach w grę co najmniej dwa razy.

6. Rozsypanka obrazkowo-zdaniowa

Uczniowie otrzymują rozsypankę zdaniową i obrazki z postaciami z siedmiu wymienionych wcześniej bajek. Czytają zdania i dopasowują je do obrazków. Wklejają je do zeszytu w trzy linie. Piszą z pamięci dwa wybrane przez siebie zdania.

W lesie stoi piernikowy domek.

Siostry wybierają się na bal.

Odrobinka prosi motyla o pomoc.

Kot dostał buty od Janka.

Królowa zabiera Kaja do lodowej krainy.

Kapturek niesie babci lekarstwa.

Krasnoludki pracują w lesie.

7. Wymyślanie gry planszowej do jednej z siedmiu bajek – praca w grupach

Nauczyciel dzieli uczniów na 3- lub 4-osobowe grupy. Każda grupa losuje bajkę (wybrana osoba z grupy wyciąga jeden obrazek z bajkową postacią), do której będzie wymyślać grę. Nauczyciel prezentuje grę samodzielnie wykonaną przez inne dzieci. Tłumaczy, na co uczniowie powinni zwrócić uwagę. Ustala z uczniami plan działania:

1. przykleić pola na planszy;

2. zaznaczyć pole początkowe i końcowe (start i meta);

3. wyznaczyć pola szczególnego rodzaju – na których gracz np. traci kolejkę, przesuwa się o kilka pól do przodu, cofa się o kilka pól, zaczyna grę od początku, stając na starcie;

4. ozdobić planszę według własnego pomysłu.

Uczniowie otrzymują kartkę brystolu A3, kolorowe kółka do przyklejenia jako pola gry, kredki. Wykonują plansze, ozdabiają ją i wymyślają zasady gry. Następnie grają w swoją grę.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 44)

Uczniowie wymyślają bajkę, w której muszą pojawić się wskazane przedmioty. Wymyślają i zapisują tytuł bajki w liniaturze. Nauczyciel przypomina, że tytuły piszemy wielką literą.

9. Praca domowa

Zadaniem uczniów jest nauczyć się czytać zdania wklejone do zeszytu.

10. Prezentacja gier

Uczniowie prezentują gry wymyślone przez siebie. Tłumaczą zasady gry. Mogą wymienić się grami z inną grupą i w nią zagrać. Umieszczają gry w kąciku gier.

BLOK TEMATYCZNY: ZIMOWE Zabawy

86. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 8

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana na temat zabaw zimowych na podstawie obrazka w podręczniku i doświadczeń uczniów. Ruch na świeżym powietrzu jako sposób na zachowanie kondycji i zdrowia. Układanie wyrazów z rozsypanki sylabowej. Uzupełnianie tekstu z lukami. Przepisywanie zdań do zeszytu. Konieczność zachowania bezpieczeństwa podczas zabaw zimowych. Wprowadzenie liczby 8 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym. Nauka pisania cyfry 8. Łączenie przedmiotów w pary. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8. Rozwiazywanie zadań tekstowych. Przyklejanie i ozdabianie bałwanków. Wykonanie wycinanki. Rzucanie śnieżkami do celu. Mierzenie odległości za pomocą kroków. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• doskonalenie syntezy głoskowej,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• uświadomienie znaczenia aktywności fizycznej w życiu człowieka,

• przypomnienie o zachowaniu zasad bezpieczeństwa podczas zabaw zimowych,

• rozwijanie umiejętności czytania,

• rozwijanie umiejętności poprawnego pisania,

• wprowadzenie liczby 8 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym,

• poznanie zapisu graficznego cyfry 8,

• nauka pisania cyfry 8,

• rozwijanie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• kształcenie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 8,

• rozwijanie wyobraźni i umiejętności plastycznych,

• usprawnianie umiejętności mierzenia odległości za pomocą ustalonej miarki,

• doskonalenie motoryki małej i dużej.

Środki dydaktyczne:

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, zeszyt w trzy linie, koperty z rozsypanką sylabową dla każdego ucznia, 8 bałwanków do demonstracji w kolorowych kapeluszach (ciemnożółty – jasnożółty, ciemnoczerwony – jasnoczerwony, ciemnoniebieski – jasnoniebieski, ciemnozielony – jasnozielony), paski różnej długości po jednym dla każdej grupy, po 8 bałwanków dla każdej grupy wykonanych z białego papieru (każda grupa dostaje innej wielkości bałwanki), karty ze wzorem liczby 8

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – zagadka

Na podwórku rządzi chłód,

woda się zamienia w lód,

spadły wszystkie liście z drzew,

dawno umilkł ptaków śpiew,

leci biały puszek z nieba.

Jak tę porę nazwać trzeba? (zima)

Nauczyciel informuje uczniów, że tematem dzisiejszych zajęć będą zabawy zimowe, oraz że poznają dziś liczbę 8.

2. Rozmowa kierowana na temat zabaw zimowych na podstawie ilustracji w podręczniku (ćw. 2, 3, str. 50) i doświadczeń dzieci

Uczniowie oglądają ilustracje w podręczniku i odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Jaka pora roku jest przedstawiona na ilustracji?

• Co robią dzieci na ilustracji?

• Dlaczego ruch na świeżym powietrzu jest nam potrzebny?

• Jakich zasad powinniśmy przestrzegać w czasie zabaw zimowych?

3. Układanie wyrazów z rozsypanki sylabowej

Uczniowie układają z rozsypanki sylabowej wyrazy związane z zabawami zimowymi: nar-ty,
bał-wa-na, san-ki.

4. Uzupełnianie zdań ułożonymi wyrazami

Nauczyciel zapisuje na tablicy zdania z lukami:

Janek ubiera ………… (narty).

Alina ulepiła ………… (bałwana).

Karol ma niebieskie ……… (sanki).

Uczniowie przepisują zdania do zeszytu w trzy linie, wpisując brakujące wyrazy.

5. Aspekt kardynalny liczby 8

Rozwiązanie zadania tekstowego. Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Uczniowie klas pierwszych urządzili konkurs lepienia bałwanów. Dzieci ulepiły 7 bałwanów. Następnego dnia Olek ulepił jeszcze jednego bałwana. Ile bałwanów ulepiły dzieci?

Nauczyciel kładzie na dywanie 7 bałwanów z różnokolorowymi nakryciami na głowie (kolory w parach np. ciemnoczerwony i jasnoczerwony, ciemnoniebieski i jasnoniebieski itd.) w jednym szeregu, a następnie dokłada jeszcze jednego. Uczniowie przeliczają bałwany, odpowiadają na pytanie i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel układa działanie pod rysunkiem: 7 + 1 = 8. Zwraca uwagę na wygląd liczby 8.

6. Aspekt porządkowy liczby 8

Nauczyciel zadaje pytania:

• Który z kolei bałwan, licząc od lewej strony, ma czerwony kapelusz?

• Jaki kolor kapelusza ma ósmy bałwan, licząc od prawej strony?

7. Nauka pisania cyfry 8

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 8 drukowaną i pisaną. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 8, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania cyfry. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 45)

Uczniowie piszą cyfrę 8 po śladzie i samodzielnie.

9. Nauka pisania liter i cyfr (str. 72)

Uczniowie piszą elementy cyfry 8 po śladzie i samodzielnie. Piszą cyfrę 8 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce. Uzupełniają kolejne liczby w szeregu.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 45)

Uczniowie łączą ze sobą zbiory w taki sposób, aby liczba elementów równała się 8.

Uczniowie tworzą zbiór 8-elementowy.

Wyróżniają liczbę 8 wśród podanych liczb.

11. Łączenie przedmiotów w pary

Nauczyciel wiesza na tablicy bałwany – w rozsypce.

Opowiada dalszy ciąg historii o bałwanach: Uczniowie, lepiąc bałwany, ustawili je w parach. Każda para bałwanów miała kapelusze w podobnym kolorze. Które bałwanki stały ze sobą w parze?

Uczniowie odpowiadają na pytanie. Nauczyciel ustawia bałwany w parach. Zadaje pytania:

• Ile jest bałwanów?

• Ile bałwanów stoi w jednej parze?

• Ile jest par bałwanów?

12. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 50 i ćw. 5, 6, 7, str. 51)

Uczniowie liczą, ile jest na rysunku par dzieci, nart i butów narciarskich. Łączą w pary rękawiczki. Odgadują kolejną liczbę według zasady, którą muszą odkryć.

13. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 46)

Uczniowie łączą w pary sprzęt sportowy. Liczą liczbę przedmiotów i liczbę par.

Uczniowie łączą zbiory w taki sposób, aby w każdym kolejnym zbiorze było o 2 elementy więcej niż w poprzednim.

14. Aspekt miarowy liczby 8

Uczniowie pracują w kilkuosobowych grupach (3, 4 osoby). Każda grupa dostaje 8 bałwanków i pasek papieru. Pasek musi być takiej długości, aby zmieściły się na nim bałwanki. Każda grupa dostaje bałwanki innej wielkości i pasek innej długości. Zadaniem uczniów jest przyklejenie bałwanków na pasku jeden obok drugiego i ozdobienie ich.

Uczniowie prezentują swoje prace. Porównują je i odpowiadają na pytanie nauczyciela.

• Dlaczego paski są różnej długości, mimo że na każdym pasku jest 8 bałwanków?

15. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 8 – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 46)

Uczniowie obliczają działania. Układają wyrazy z sylab i zapisują je w liniaturze.

16. Praca z podręcznikiem (ćw. 8, str. 51 )

Uczniowie wykonują wycinankę według podanego w podręczniku zbioru.

18. Podsumowanie – podręcznik (str. 50)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest nart na obrazku?

• Ile jest par nart?

• Jakiego koloru jest ósma narta, licząc od prawej strony?

• Ile palców widzisz na rysunku?

• Która godzina jest na zegarze?

• Ile złotych widzisz na rysunku?

• Ile oczek znajduje się na kostce domina?

• Ile centymetrów jest zaznaczone na linijce?

• Ile widzisz zamalowanych śladów?

16. Zabawa w rzucanie śnieżkami do celu – podręcznik (ćw. 4, str. 50)

Uczniowie rzucają śnieżkami do celu. Zliczają liczbę trafień. Rzucają śnieżkami jak najdalej i mierzą odległości za pomocą kroków.

19. Praca domowa

Uczniowie otrzymują kartki z konturem cyfry 8. Ich zadaniem jest ozdobienie cyfry w taki sposób, by utworzyć rysunek bałwanka, i umieszczenie kartki w albumie liter i cyfr.

BLOK TEMATYCZNY: ZIMOWE ZABAWY

87. Temat dnia: „Kto porwał nos bałwana”

Zapis w dzienniku

Wysłuchanie rymowanki o bałwanku i odpowiedź na zawarte w niej pytanie. Zabawa ruchowa „Bitwa na śnieżki”. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Układanie podpisów do obrazków. Przepisywanie zdań do zeszytu. Ciche i głośne czytanie tekstu z podręcznika. Opowiadanie o zimowej przygodzie. Wykonanie pracy plastycznej – „Z górki na pazurki”. Zabawa ruchowa „Lustra”. Układanie i zapisywanie zdania z rozsypanki wyrazowej. Wyszukiwanie różnic na obrazkach. Porównywanie liczb w zakresie 8. Rozkład liczby 8 na 2, 3 albo więcej składników. Pozyskiwanie od najbliższych informacji na temat bezpieczeństwa podczas zabaw zimowych. Przedstawienie ulubionych zabaw za pomocą scenek dramowych oraz rysunku.

Główne cele:

• wdrażanie do uważnego słuchania,

• integracja grupy klasowej,

• rozwijanie kompetencji językowych przez opowiadanie historyjki obrazkowej,

• ćwiczenie umiejętności przepisywania zdań,

• ćwiczenie umiejętności cichego i głośnego czytania,

• rozwijanie sprawności manualnej i wyobraźni plastycznej,

• ćwiczenie syntezy wyrazowej,

• ćwiczenie spostrzegawczości,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez porównywanie liczb w zakresie 8 oraz rozkład liczby 8 na 2 i na 3 składniki,

• wdrażanie do pozyskiwania informacji od innych osób.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 2, zeszyt ćwiczeń cz. 2, zeszyt w trzy linie, liczmany (guziki, nakrętki, słomki, patyczki) – duża ilość, wstążki z krepiny, klej, paski białego papieru do drukowania (np. przepuszczone przez niszczarkę), kartki z bloku rysunkowego lub technicznego w kolorach: niebieskim, granatowym, czarnym (jedna kartka dla każdego).

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rymowanka o bałwanku

Prowadzący wita dzieci i zaprasza do wysłuchania rymowanki.

Biały śnieżek z góry prószy,

Marznie nos i marzną uszy,

A to doskonała pora,

By z tym puchem się uporać.

Dzieci się do pracy biorą,

Aby południową porą

Już bałwanek był gotowy –

Od stóp aż po czubek głowy.

Buraczkowe usta wielkie,

Nos z marchewki oskrobanej,

Oczy czarne to węgielki,

Czapka to garnek blaszany.

Błyszczy czarnych guzików kilka.

Szalik mu założyła Emilka.

Jak tu długo pozostanie?

Oto dla was jest pytanie.

Uczniowie odpowiadają na pytanie z rymowanki (bałwan zostanie tak długo, jak długo będzie mróz).

2. Zabawa ruchowa „Bitwa na śnieżki”

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik i dzieli je na 2 grupy (np. odliczając do 2 – jedynki to jedna drużyna, a dwójki to druga). Kładzie na środku skakankę, dzieląc powierzchnię podłogi na połowę. Uczniowie otrzymują po kartce papieru gazetowego, z którego robią kulki. Na sygnał prowadzącego rzucają kulki na stronę drużyny przeciwnej, która stara się odrzucić spadające śnieżki. Nauczyciel daje sygnał, po którym nie można już rzucać kulek. Wygrywa drużyna, na której polu jest mniej śnieżek.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 52–53)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Prosi, aby dzieci opowiedziały na podstawie historyjki obrazkowej o tym, co się wydarzyło. Wspólnie wymyślają podpisy do obrazków. Nauczyciel zapisuje zdania na tablicy. Uczniowie przepisują je do zeszytu.

Np. Julka woła Piotrka na podwórko. Julka z Piotrkiem lepią bałwana. Julka i Piotrek jadą na sankach. Wiewiórka porwała nos bałwana.

4. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 52)

Nauczyciel prosi, aby dzieci po cichu przeczytały tekst zapisany czarnym drukiem. Wskazani uczniowie czytają kolejno głośno po jednym zdaniu. Nauczyciel zwraca uwagę na odpowiednią intonację i stosowanie się do znaków przestankowych. Chętni w ten sam sposób czytają tekst zapisany zielonym drukiem.

5. Moja zimowa przygoda – podręcznik (ćw. 3, str. 53)

Wszyscy siadają w kręgu. Prowadzący zaprasza chętnych uczniów, aby opowiedzieli o przygodach, które przydarzyły im się zimą.

Nauczyciel czuwa nad poprawnością wypowiedzi.

6. Praca plastyczna – „Z górki na pazurki”

Uczniowie otrzymują kartki z bloku w kolorze niebieskim, granatowym lub czarnym. Za pomocą białych pasków wyklejają obrazki przedstawiające zabawy na śniegu. Nauczyciel pokazuje, jak wykonać pracę, aby miała ona kompozycję przestrzenną. (Nie przyklejamy pasków na całej długości tylko w 2–3 miejscach. Miejsca nieprzyklejone odstają od kartki, tworząc wypukłe elementy kompozycji.)

7. Zabawa ruchowa „Lustra”

Uczniowie stają naprzeciw siebie w parach. Jedna osoba w parze pokazuje dowolny ruch, który druga osoba powinna wiernie odtworzyć – tak jak w lustrze. Na sygnał nauczyciela osoby zamieniają się rolami. Zabawę należy prowadzić 4–5 minut.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 47)

Uczniowie układają zdanie z rozsypanki i zapisują je w powiększonej liniaturze.

9. Ćwiczenie wzrokowe – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 47)

Zadaniem uczniów jest znalezienie 6 szczegółów, którymi różnią się dwa obrazki.

10. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie liczb w zakresie 8, rozkład liczby 8 na 2, 3 albo więcej składników

1. Nauczyciel rozkłada liczmany, np. 5 i 8, 4 i 7, 8 i 3 itd. Wskazani uczniowie układają ze wstążek z krepiny odpowiedni znak między liczmanami.

2. Uczniowie biorą po 8 liczmanów jednego rodzaju (guzików, nakrętek, słomek, patyczków). Nauczyciel prosi, aby dzieci podzieliły swoje liczmany na 2 części. Dzieci kolejno wypowiadają formułę stosowną do rozłożenia liczmanów, np.:

Osiem równa się dwa dodać sześć.

Osiem równa się….

Zapisują działanie na tablicy.

1. Ćwiczenie przebiega jak w pkt. A z tą różnicą, że w początkowej fazie uczniowie dzielą liczmany na 3 części.

11. Praca domowa (podręcznik – ćw. 4, str. 53; zeszyt ćwiczeń – ćw. 3, str. 47)

Nauczyciel prosi, aby dzieci porozmawiały z rodzicami o tym, co należy robić, aby zimowe zabawy były bezpieczne.

Uczniowie rysują swoją ulubioną zabawę zimową.

12. Podsumowanie – ulubione zabawy zimowe – scenki dramowe

Uczniowie pokazują za pomocą scenek swoje ulubione zabawy. Pozostali odgadują, o jaką zabawę chodzi.

13. .Rozmowa podsumowująca– Bawimy się bezpiecznie

Nauczyciel zadaje uczniom pytania:

• W co bawicie się zimą na śniegu?

• Czy rodzice proszą was o zachowanie bezpieczeństwa?

• W jakich miejscach można zjeżdżać na sankach?

• Gdzie wolno jeździć na łyżwach?

• Na co trzeba uważać podczas rzucania się śnieżkami?

• Czy zdarzyło się wam, że widzieliście lub uczestniczyliście w niebezpiecznym zdarzeniu podczas zabaw zimowych?

• Co teraz o tym myślicie?