4) Wyznaczenie na podstawie charakterystyki biegu jałowego i zwarcia reaktancji synchronicznej podłużnej (Xd) nienasyconej i nasyconej.
$$Xd = \frac{E}{\sqrt{3}*Is}\ $$
Nienasycona:
Dane:
E=224,78 V
Is=2, 37 A
$$Xd = \frac{224,78}{\sqrt{3}*2,37} = 54,76\ \frac{V}{A}$$
Nasycona:
Dane
E=428,22 V
Is=5,91 A
$$Xd = \frac{428,22}{\sqrt{3}*5,91} = 41,83\ \frac{V}{A}$$
5) Wnioski
Na wykresie charakterystyk biegu jałowego widać wyraźną różnicę przebiegu krzywej między przebiegiem dla zwiększania prądu wzbudzenia If, a przebiegiem dla zmniejszania jego wartości. Wynika to z tego, że namagnesowany materiał nie rozmagnesowuje się całkowicie, zachodzi zjawisko histerezy. Natomiast wykres charakterystyki zwarcia jest praktycznie linią prostą, ponieważ, ze względu na prądy stojana, które działają odmagnesowująco w stosunku do prądu wzbudzenia, nie doszło do nasycenia obwodu magnetycznego. Wykresy, które uzyskaliśmy z pomiaru charakterystyk zewnętrznej i regulacyjnej zgadzają się z tymi podanymi w literaturze.
Dla obliczenia Xd przyjęto, że dla reaktancji nienasyconej Is=2,37 A (przyjmuje on taką wartość dla If=3,38A, a dla E=224,78 V I1=3,4 A, więc nieco zaokrągliliśmy jego wartość). Analogiczne wykonano obliczenia dla reaktancji nasyconej.