Szczesliwy jest ten, kto zaakceptuje swoje przeszle zycie

Cykl samooczyszczania sie po zranieniu moze trwac kilka lat. Im dluzej trwal szantaz lub przemoc psychiczna, im bardziej jej ofiara starala sie wczesniej rozwiazac ten problem, im bardziej jej zalezalo na wlasciwych relacjach z osoba ja krzywdzaca, tym trudniejszy jest okres powrotu do równowagi.

Decydujacym warunkiem szczesliwego zycia jest swiadoma konfrontacja z wlasnymi przezyciami z najwczesniejszego okresu, pogodzenie sie z nimi i w pelni zaakceptowanie wlasnej historii zycia.

Wiadomo, ze pierwotne nastawienie do zycia tworzone jest w dziecinstwie, powraca ono do nas niespodziewanie w sytuacjach kryzysowych. Jesli chcemy byc szczesliwi, konieczna jest swiadoma konfrontacja z podstawowymi zasadami przekazanymi nam przez rodziców i opiekunów, ich systemem wartosci, które przejelismy i przyswoilismy sobie w dziecinstwie.

Konfrontacja ta nie ma na celu "destrukcyjnego grzebania w przeszlosci", osadzanie i potepianie kogokolwiek. Poprzez taka konfrontacje mozemy sobie uswiadomic, jakie otrzymalismy negatywne przekazy, jakie one wywolaly w nas uczucia i mechanizmy obronne. Byc moze mielismy zbyt wymagajace matki, które oczekiwaly od nas wielu sukcesów, moze tlumilismy w sobie uzasadniony gniew, moze staralismy sie byc dobrym dzieckiem, aby zasluzyc na czyjas milosc. Czesto rodzice nie zdaja sobie sprawy, jaki duzy wplyw na przyszlosc ich dzieci ma ich nastawienie do potomka juz w okresie prenatalnym i w pierwszych jego miesiacach.

Ponizej umieszczony jest zestaw tematów do samodzielnego przeanalizowania w wolnych chwilach. Analize ulatwi nam prowadzenie notatnika, w którym bedziemy dla siebie odnotowywac nasze spostrzezenia. Czym dluzej i spokojniej bedziemy zastanawiali sie nad naszymi relacjami z rodzicami i najblizszym otoczeniem, tym wieksza jest szansa, ze sami zrozumiemy przyczyny naszych niepowodzen w doroslym zyciu, a moze równiez nie przekazemy negatywnych wzorców naszym dzieciom.

Prosze spontanicznie opisac przy pomocy kilku przymiotników swoja matke, ojca i siebie.

Jakie zachowanie bylo Tobie zalecane w dziecinstwie? Które z tych zachowan stosujesz do dzisiaj?

Dla czego zostales splodzony, jakie czynniki towarzyszyly temu aktowi ze strony Twoich rodziców? Czy jestes dzieckiem: chcianym, niechcianym? Jak rodzice zareagowali na informacje o Twoich urodzinach.

Czy rodzice zadali od Ciebie: bezwzglednego posluszenstwa, odnoszenia sukcesów; tlumienia w sobie uczucia gniewu, zlosci, nienawisci, nieufnosci, poczucia winy, spokojnego zachowania i nie przeszkadzania. ......

Jaki stosunek mieli Twoi rodzice do uczuc? Jak oni wyrazali wscieklosc, smutek, strach, radosc, zaufanie? Jakie uczucia byly najwazniejsze?

Czy Twoi rodzice czesciej: ufali innym, byli nieufni?

Czy Twoi rodzice potrafia przyznac sie do swoich bledów i slabosci? Czy potrafia przyjac krytyke i wybaczyc swoim wrogom, zrezygnowac ze swojego zdania?

Jakie byly Twoje relacje z rodzicami, czy byl to stosunek: chlodny, pelen dystansu, napiety, agresywny, niezadowolony, bardziej cieply, serdeczny i czuly?

Jaka role w twoim zyciu odegralo Twoje rodzenstwo?

Jaki stosunek mieli Twoi rodzice do Ciala i seksualnosci? W jaki sposób zostales uswiadomiony? Czego nauczyles sie od nich na temat swej matki jako kobiety, ojca jako mezczyzny?

Jaki byl stosunek Twoich rodziców do pochwal i krytyki? Czy otrzymales od rodziców wiecej: pochwal i dowodów uznania, negatywnej krytyki?

Czy byles: kochany bezwarunkowo, musiales jakos zapracowac na ich milosc?

Jakie bylo poczucie wlasnej wartosci Twoich rodziców?

Wiecej informacji dla celowosci przeprowadzenia analizy naszego dziecinstwa znajdziemy w ksiazce Szczescie w nieszczesciu, Karla Frielingsdorf SJ.

---