Relanium® (RpzRp)
Diazepam
Anxiolyticum, antiepilepticum, sedativum
ATC: N 03 AE , N 05 BA
Polfa-Warszawa
Wykaz: B
inj.: (0,01 g/2 ml) 5 amp. 2 ml
Lz./PP
inj.: (0,01 g/2 ml) 50 amp. 2 ml
Lz./PP
Skład
1 ampułka 2 ml zawiera 0,01 g diazepamu.
Działanie
Pochodna benzodiazepiny. Wykazuje działanie hamujące na układ limbiczny, wzgórze i podwzgórze. Nasila hamujące działanie neuronów GABA-ergicznych w o.u.n. Charakteryzuje się silnym działaniem
przeciwlękowym, uspokajającym i przeciwdrgawkowym. Wykazuje również silne działanie nasenne i rozluźniające napięcie mięśniowe. Zmniejsza napięcie, lęk, drażliwość, pobudliwość i agresywność. Po podaniu
dożylnym działa natychmiastowo. T0,5 wynosi 30-56 h. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalany jest głównie z moczem. Lek przenika przez łożysko i do mleka matki.
Wskazania
Stan padaczkowy, napady gromadne. Ostre stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym, agresywnością. Zespół majaczenia alkoholowego. Lek wspomagający w leczeniu tężca. Czasem w przygotowaniu do
zabiegów oftalmologicznych i laryngologicznych lub diagnostycznej endoskopii. Przed kardiowersją.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek, ciąża i okres karmienia piersią, jaskra prosta, miastenia, ostra niewydolność oddechowa, stany depresyjne ze skłonnością do samobójstwa. Ostrożnie w przewlekłych chorobach nerek i wątroby, u
osób w podeszłym wieku, u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym, w gruczolaku prostaty, u chorych ze skłonnością do zażywania nadmiernej ilości leków i picia alkoholu.
Działania niepożądane
Senność, zmęczenie, zaburzenia koordynacjii ruchowej, czasem objawy paradoksalne: pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, nadmierne pocenie, halucynacje (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku). Lek może spowodować pogorszenie sprawności psychofizycznej i funkcji poznawczych. Inne objawy niepożądane: bóle i zawroty głowy, drżenie, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, diplopia, dysartria, omdlenia, niedociśnienie, alergiczne odczyny skórne, osłabienie libido, hiperbilirubinemia u niemowląt karmionych mlekiem matek przyjmujących lek, nietrzymanie moczu. Rzadko neutropenia, żółtaczka. Długotrwałe przyjmowanie może prowadzić do zależności lekowej typu benzodiazepinowego, niekiedy z groźnymi objawami zespołu odstawienia, łącznie ze stanem padaczkowym. Niekiedy objawy patologicznego upojenia, przy skojarzonym spożywaniu alkoholu. Podanie dożylne może spowodować depresję ośrodka oddechowego.
Interakcje
Nasila działanie środków wpływających depresyjnie na o.u.n. (barbiturany, neuroleptyki, inhibitory MAO i inne leki przeciwdepresyjne, narkotyki, alkohol) oraz środków zwiotczających mięśnie. Cymetydyna zwalnia
metabolizm diazepamu.
Dawkowanie
Indywidualnie, stosownie do stanu chorego i jego reakcji na lek. Dorośli: w stanie padaczkowym: początkowo 5-10 mg dożylnie, dawki można powtarzać co 10-15 min. do całkowitej ilości 30 mg. W razie konieczności
podobne postępowanie może być powtórzone w ciągu 2-4 h. W umiarkowanych stanach lęku, napięcia i niepokoju domięśniowo lub dożylnie 2-5 mg jednorazowo, w razie konieczności dawkę można powtórzyć po 3-4 h; w ciężkich stanach lękowych lub napięcia domięśniowo lub dożylnie 5-10 mg jednorazowo, w razie konieczności dawkę można powtórzyć; w majaczeniu drżennym i halucynozach alkoholowych domięśniowo lub
dożylnie początkowo 10 mg, w razie konieczności kolejne 5-10 mg po 3-4 h; w tężcu i skurczach mięśni szkieletowych domięśniowo lub dożylnie początkowo 5-10 mg, w razie konieczności dawkę można powtórzyć w ciągu 3-4 h.; w premedykacji dożylnie lub domięśniowo, zwykle 10 mg przed zabiegiem, przed zabiegami diagnostycznymi (np: endoskopia) domięśniowo lub dożylnie 10-20 mg przed zabiegiem; w kardiowersji 5-15 mg dożylnie, w ciągu 5-10 min. przed zabiegiem. Dawki u chorych w podeszłym wieku i osób upośledzonych umysłowo powinny być mniejsze. W stanie drgawkowym: dzieci w wieku 1 m.ż.-5 r.ż. 0,2-0,5 mg dożylnie co 5
min. do maksimum 5 mg. W razie konieczności potępowanie to można powtórzyć po 2-4 h. Dzieci powyżej 5 r.ż. 1 mg dożylnie co 5 min. do maksimum 10 mg. W razie konieczności potępowanie to można powtórzyć
po 2-4 h. W przypadku tężca u dzieci między 1 m.ż.-5 r.ż. 1-2 mg domięśniowo lub dożylnie, dawka możne być powtórzona po 3-4 h. U dzieci powyżej 5 r.ż. 5-10 mg, dawka może być powtórzona po 3-4 h.
Domięśniowo lek podawać w duże grupy mięśni, głęboko; lek wchłania się powoli. Dożylnie lek podawać do grubych żył wystrzegając się podania poza naczynie; wstrzykiwać powoli (2 mg w ciągu min.) po uprzednim
rozcieńczeniu w 20 ml izotonicznego roztworu NaCl lub 5% glukozy. Dożylnie we wlewie kroplowym podawać 100 mg relanium po rozcieńczeniu w 500 ml 0,9% NaCl lub 5% glukozy z szybkością 40 ml/h. Należy unikać
długotrwałego podawania leku. Przy długotrwałym leczeniu i/lub przy stosowaniu dużych dawek nie należy nagle przerywać podawania leku. Podczas zażywania leku nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać
urządzeń mechanicznych w ruchu, pić alkoholu.