Rozmowy z Levinasem

11

Dla Levinasa kwestia sensu podporządkowana jest kwestii innego, owej „nie-in-dyferencji” wobec mojego bliźniego.

12

W kontekście refleksji filozofów współczesnych dzieło Emmanuela Levinasa pozostawało na marginesie wszystkich wielkich prądów: egzystencjalizmu, dekonstrukcjonizmu, marksizmu, strukturalizmu, antropologii, teorii politycznych.

14

Niewątpliwie jednak filozofia Levinasa jest „filozofią przesay i hiperboli”, jak to określił w rozmowie ze mną Ricoeur.

Levinas nazywał tę przesadę miłością, a tę hiperbolę - świętością.

17

Levinas był w większym stopniu sumieniem niż filozofem i jego dyskurs, tak mocno naznaczony wartościami i tradycjami Zachodu, tyleż duchowymi co filozoficznymi, niesie w sobie, poza koncepcjami bytu i nicości, czasu i śmierci, a nawet transcendencji i metafizyki, kwestię uzasadnienia ludzkiego życia.