Każdy klej to łącznik między powierzchniami klejonymi, które mogą być wykonane z tego samego lub różnych materiałów.
Wynik procesu klejenia zależy od dwóch zjawisk: adhezji czyli przyczepności kleju do powierzchni klejonej oraz kohezji czyli wytrzymałości wewnętrznej samego kleju. Oba te zjawiska opierają się na działaniu sił przyciągania między cząsteczkowego zwanych siłami Van der Waalsa.
Decydujące znaczenie dla jakości spoiny ma zdolność kleju do zwilżania
powierzchni. Im dokładniej wniknie klej w nierówności powierzchni tym większą wytrzymałość będzie miało złącze.
Rodzaje klejów:
a) Kleje anaerobowo - stykowe
Są to wyroby na bazie estrów metakrylowych, których utwardzenie wymaga spełnienia jednocześnie dwóch warunków: odcięcia dopływu tlenu, zapewnienia kontaktu ze stalą węglową ,mosiądzem, miedzią lub brązem. W przypadku zastosowania kleju do metali takich jak: aluminium, nikiel, cynk, srebro, złoto, tworzywa sztuczne i ceramika utwardzenie kleju uzyskuje się poprzez wstępne pokrycie klejonych części aktywatorem.
b) Kleje cyjanoakrlowe
Są to wyroby, których utwardzenie następuje pod wpływem wilgoci
Optymalna wilgotność względna powinna się zawierać pomiędzy 40% a
w temperaturze pokojowej. Zmniejszenie wilgotności spowalnia proces
utwardzania, zwiększenie - przyspiesza mogąc jednak powodować
obniżenie wytrzymałości złącza. Utwardzanie rozpoczyna się w kilka sekund
po naniesieniu kleju, dlatego części należy połączyć maksymalnie szybko .
c) Kleje fenolowe
Oparte na żywicach fenolowo-formaldehydowe stosowane do łączenia m.in. metali, ceramiki, drewna itp. Produkowane w postaci cieczy gotowych do klejenia oraz cieczy wymagających dodania utwardzaczy.
d) Kleje epoksydowe
Oparte na żywicach epoksydowych z dodatkiem plastyfikatorów i rozcieńczalników. Stosowane do klejenia na zimno lub gorąco metali,
ceramiki, szkła, drewna, betonu, gumy, I niektórych tworzyw sztucznych, a także do uszczelniania małych porów i pęknięć.
Rodzaje mas chemoutwardzalnych:
a)Metale - metal molekularny w postaci dwuskładnikowej tiksotropowej pasty.
Przykłady zastosowania :
Usuwanie przecieków w liniach centralnego ogrzewania
Odbudowa wybitych gniazd łożyskowych
Odbudowa zużytych czopów pod łożyska toczne
Usuwanie przecieków w zbiornikach, pękniętych korpusach np. silników oraz nieszczelności wszelkich spawów
Odbudowa ściętych gwintów i wybitych rowków wpustowych
Uszczelnianie odlewów z żeliwa, staliwa i metali kolorowych
Odbudowa skorodowanych dennic wymienników ciepła
Odbudowa osadzeń elementów w metalu, betonie
b)Elastomery - dwuskładnikowe chemoutwardzalne materiały w postaci płynnej oraz pasty tiksotropowej
Przykłady zastosowań elastomerów
Odbudowa gumowych taśmociągów w przenośnikach taśmowych
Odbudowa gumowych walców oraz gumowych powierzchni zbiorników
Odbudowa gumowych korpusów i wirników pomp
Uzupełnianie wszelkich ubytków w gumie oraz wykonywanie elastycznych połączeń niemożliwych do wykonania przy użyciu metali molekularnych.
c)Powłoki ochronne - środki doskonale zabezpieczające powierzchnie metalowe lub betonowe przed działaniem czynników powodujących korozję. Szczególnie polecane do pokrywania zbiorników oczyszczalni ścieków, konstrukcji stalowych ciągle zanurzonych w wodzie oraz do zabezpieczania powierzchni narażonych na działanie roztworów substancji powodujących korozję. Tworzą trwałą i elastyczną powłokę ochronną.
Zalety i wady klejenia w stosunku do spawania.
Klejenie metali w wielu wypadkach jest korzystniejsze niż inne metody łączenia np. spawanie.
Połączenie klejone odznacza się znaczną wytrzymałością zmęczeniową i zdolnością tłumienia drgań
umożliwia uzyskiwanie równomiernego rozkładu naprężeń w złączu
nie wymaga zbyt silnego nagrzewania części łączonych
nie powoduje skurczu i naprężeń własnych oraz niekorzystnych zmian strukturalnych w metalu rodzimym
umożliwia łączenie bardzo cienkich części
znajduje zastosowanie w łączeniu metali z niemetalami (drewnem, gumą, szkłem, materiałami ceramicznymi, tworzywami sztucznymi itp.)
daje połączenie szczelne odporne na korozję, lekkie i o gładkiej powierzchni.
Wadą połączeń klejonych jest stosunkowo niska ich wytrzymałość, mała udarność, mała odporność na rozwarstwienie (oddzielenie) i na podwyższoną temperaturę.
Metodyka postępowania przy regeneracji części maszyn chemoutwardzalnymi materiałami regeneracyjnymi
analiza przebiegu regeneracji z doborem odpowiedniego materiału chemoutwardzalnego
przygotowanie stanowiska pracy
przygotowanie powierzchni do regeneracji
przygotowanie materiału chemoutwardzalnego przed użyciem
przeprowadzenie regeneracji wg. ustalonego sposobu ( zgodnie z instrukcją producenta), pokrywanie regenerowanych powierzchni materiałem chemoutwardzalnym
wykończenie powierzchni regenerowanej