Każdy klej to łącznik między powierzchniami klejonymi, które mogą być wykonane z tego samego lub różnych materiałów.

Wynik procesu klejenia zależy od dwóch zjawisk: adhezji czyli przyczepności kleju do powierzchni klejonej oraz kohezji czyli wytrzymałości wewnętrznej samego kleju. Oba te zjawiska opierają się na działaniu sił przyciągania między cząsteczkowego zwanych siłami Van der Waalsa.

Decydujące znaczenie dla jakości spoiny ma zdolność kleju do zwilżania

powierzchni. Im dokładniej wniknie klej w nierówności powierzchni tym większą wytrzymałość będzie miało złącze.

Rodzaje klejów:

a) Kleje anaerobowo - stykowe

Są to wyroby na bazie estrów metakrylowych, których utwardzenie wymaga spełnienia jednocześnie dwóch warunków: odcięcia dopływu tlenu, zapewnienia kontaktu ze stalą węglową ,mosiądzem, miedzią lub brązem. W przypadku zastosowania kleju do metali takich jak: aluminium, nikiel, cynk, srebro, złoto, tworzywa sztuczne i ceramika utwardzenie kleju uzyskuje się poprzez wstępne pokrycie klejonych części aktywatorem.

b) Kleje cyjanoakrlowe

to wyroby, których utwardzenie następuje pod wpływem wilgoci

Optymalna wilgotność względna powinna się zawierać pomiędzy 40% a

w temperaturze pokojowej. Zmniejszenie wilgotności spowalnia proces

utwardzania, zwiększenie - przyspiesza mogąc jednak powodować

obniżenie wytrzymałości złącza. Utwardzanie rozpoczyna się w kilka sekund

po naniesieniu kleju, dlatego części należy połączyć maksymalnie szybko .

c) Kleje fenolowe

Oparte na żywicach fenolowo-formaldehydowe stosowane do łączenia m.in. metali, ceramiki, drewna itp. Produkowane w postaci cieczy gotowych do klejenia oraz cieczy wymagających dodania utwardzaczy.

d) Kleje epoksydowe

Oparte na żywicach epoksydowych z dodatkiem plastyfikatorów i rozcieńczalników. Stosowane do klejenia na zimno lub gorąco metali,

ceramiki, szkła, drewna, betonu, gumy, I niektórych tworzyw sztucznych, a także do uszczelniania małych porów i pęknięć.

Rodzaje mas chemoutwardzalnych:

a)Metale - metal molekularny w postaci dwuskładnikowej tiksotropowej pasty.

Przykłady zastosowania :

  1. Usuwanie przecieków w liniach centralnego ogrzewania

  2. Odbudowa wybitych gniazd łożyskowych

  3. Odbudowa zużytych czopów pod łożyska toczne

  4. Usuwanie przecieków w zbiornikach, pękniętych korpusach np. silników oraz nieszczelności wszelkich spawów

  5. Odbudowa ściętych gwintów i wybitych rowków wpustowych

  6. Uszczelnianie odlewów z żeliwa, staliwa i metali kolorowych

  7. Odbudowa skorodowanych dennic wymienników ciepła

  8. Odbudowa osadzeń elementów w metalu, betonie

b)Elastomery - dwuskładnikowe chemoutwardzalne materiały w postaci płynnej oraz pasty tiksotropowej

Przykłady zastosowań elastomerów

  1. Odbudowa gumowych taśmociągów w przenośnikach taśmowych

  2. Odbudowa gumowych walców oraz gumowych powierzchni zbiorników

  3. Odbudowa gumowych korpusów i wirników pomp

  4. Uzupełnianie wszelkich ubytków w gumie oraz wykonywanie elastycznych połączeń niemożliwych do wykonania przy użyciu metali molekularnych.

c)Powłoki ochronne - środki doskonale zabezpieczające powierzchnie metalowe lub betonowe przed działaniem czynników powodujących korozję. Szczególnie polecane do pokrywania zbiorników oczyszczalni ścieków, konstrukcji stalowych ciągle zanurzonych w wodzie oraz do zabezpieczania powierzchni narażonych na działanie roztworów substancji powodujących korozję. Tworzą trwałą i elastyczną powłokę ochronną.

  1. Zalety i wady klejenia w stosunku do spawania.

Klejenie metali w wielu wypadkach jest korzystniejsze niż inne metody łączenia np. spawanie.

Połączenie klejone odznacza się znaczną wytrzymałością zmęczeniową i zdolnością tłumienia drgań

Wadą połączeń klejonych jest stosunkowo niska ich wytrzymałość, mała udarność, mała odporność na rozwarstwienie (oddzielenie) i na podwyższoną temperaturę.

  1. Metodyka postępowania przy regeneracji części maszyn chemoutwardzalnymi materiałami regeneracyjnymi

  1. analiza przebiegu regeneracji z doborem odpowiedniego materiału chemoutwardzalnego

  2. przygotowanie stanowiska pracy

  3. przygotowanie powierzchni do regeneracji

  4. przygotowanie materiału chemoutwardzalnego przed użyciem

  5. przeprowadzenie regeneracji wg. ustalonego sposobu ( zgodnie z instrukcją producenta), pokrywanie regenerowanych powierzchni materiałem chemoutwardzalnym

  6. wykończenie powierzchni regenerowanej