Wprowadzanie litery (kolejność)
Omówienie odpowiednio dobranej ilustracji.
Zwracanie uwagi na wyraz podstawowy, z którego wyodrębnia się nową głoskę.
Analiza i synteza słuchowa wyrazu podstawowego (np. przy wprowadzeniu litery ł- łata ).
Wyodrębnianie z wyrazu podstawowego pierwszej głoski, a następnie poszukiwanie danej głoski w innych wyrazach.
Prezentacja wielkiej i małej litery. Analiza poszczególnych elementów litery.
Znalezienie lub wycięcie litery z alfabetu ruchomego.
Rozpoznanie nowej litery wśród innych liter; liter nie zawsze znanych dzieciom.
Można nową literę wykonać z plasteliny, można z niej stworzyć dowolny rysunek.
Wprowadzenie litery „k, K” na podstawie wyrazu: „koty”
Cele lekcji
Wiadomości
Uczeń:
zna pisownię litery k, K,
zna wyrazy zawierające głoskę k,
zna wiersz S. Jachowicza pt.: „Chory kotek”,
zna okropne skutki łakomstwa.
Umiejętności
Uczeń:
potrafi poprawnie pisać literę k, K,
potrafi prawidłowo wymawiać głoskę k ,
potrafi logicznie myśleć,
potrafi rozwiązywać zagadki,
potrafi budować wyrazy z sylab zawierających literę k,
potrafi inscenizować wiersz.
Metoda i forma pracy
pokaz, pogadanka, ćwiczenia, praca z całą klasą, praca indywidualna, zabawa dydaktyczna, inscenizacja.
Środki dydaktyczne
wiersz: „ Chory kotek”, ilustracja kota, książka: „Kram z literami”, kartoniki z literami, napis: kot, wzory liter: k, K(pisane), rekwizyty do inscenizacji,
Przebieg lekcji
Faza przygotowawcza
Nauczyciel powoli i wyraźnie czyta wiersz S. Jachowicza: „ Chory kotek”(załącznik 1). Uczniowie słuchają uważnie i odpowiadają na pytania nauczyciela do tekstu (załącznik 2). Ochotnicy inscenizują bajkę, wykorzystując przygotowane przez nauczyciela rekwizyty (leżak, fartuch lekarski, słuchawki i tym podobne).
Faza realizacyjna
Nauczyciel umieszcza na tablicy ilustrację kota i pyta uczniów, co widzą na obrazku. Następnie uczniowie układają z drukowanych liter przygotowanych przez nauczyciela podpis: kot. Uczniowie dochodzą do wniosku, że nie znają jeszcze pisanej literki k, więc nauczyciel demonstruje ją na kartoniku, a następnie tłumaczy pisownię tej litery na tablicy. Uczniowie piszą literę k, K palcem w powietrzu, gumką na ławce.
Przerwa śródlekcyjna - uczniowie śpiewają piosenkę pt. „Wlazł kotek” z pokazywaniem, klaskaniem, skakaniem.
Nauczyciel głośno czyta tekst z podręcznika wraz z ćwiczeniami na stronie 56 i omawia go z uczniami. Następnie uczniowie ćwiczą pisownię małej i wielkiej litery k na stronie 56.
Uczniowie otwierają zeszyty i rysują w nich kota. Pod ilustracją piszą całą linijkę małego k, a następnie linijkę wielkiego K.
Faza podsumowująca
Nauczyciel czyta wiersz W. Chotomskiej: „K”. Uczniowie słuchają uważnie i zapamiętują jak najwięcej wyrazów z literą k. Następnie wymieniają te wyrazy, a później sami wymyślają inne przykłady.
Załączniki
Wiersze:
załącznik 1.
„Chory kotek”
Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku.
I przyszedł kot doktor:
„Jak się masz, koteczku?”
„Źle bardzo” - i łapkę wyciągnął do niego.
Wziął za puls pan doktor poważnie chorego
I dziwy mu prawi:
„Zanadto się jadło,
Co gorsza, nie myszki, lecz szynki i sadło;
Źle bardzo ... gorączka! Źle bardzo, koteczku
Oj! długo ty, długo poleżysz w łóżeczku
I nic jeść nie będziesz, kleiczek i basta.
Broń Boże kiełbaski, słoninki lub ciasta!”
„A myszki nie można? - zapyta koteczek -
Lub z ptaszka małego choć parę udeczek?”
„Broń Boże! Pijawki i dieta ścisła.
Od tego pomyślność w leczeniu zawisła.”
I leżał koteczek; kiełbaski i kiszki
Nietknięte; z daleka pachniały mu myszki.
Patrzcie, jak złe łakomstwo!
Kotek przebrał miarę,
Musiał więc nieboraczek srogą ponieść karę.
Tak się i z wami, dziateczki, stać może;
Od łakomstwa strzeż was Boże!
załącznik 3.
„Litera K”
K - zna kilka języków.
I to w dodatku takich języków,
jakich nie ma w żadnym słowniku.
Przykładem mogę służyć - ot, choćby język kurzy:
- Ko - ko! - prowadzi K konwersację
prosząc kokoszkę na kolację.
- Ko - ko! Koniecznie złóż mi wizytę,
dam ci kopiastą miskę kopytek!
A kiedy kaczkę - kwaczkę zobaczy: - Kwa - kwa !- tłumaczy w języku kaczym. Już od kwadransa na ciebie czekam, przyjdź na kwaterkę kwaśnego mleka!
Koguci język zna jak koguty, więc z kogutami wiedzie dysputy i tak kunsztownie kukuryka jak rodowity kogut z kurnika.
A gdzie się nauczyło tak biegle tych języków? Wiadomo, że nie w szkole tylko na kursach w kurniku.
Pytania do tekstu:
załącznik 2
Kto zachorował?
Co było powodem choroby?
Co pan doktor powiedział kotkowi?
Czy Pan Kotek przejął się tym, co powiedział doktor?
Jaką przestrogę daje nam autor bajki?
LITERATURA:
Chotomska W., Kram z literami, Czytelnik, Warszawa 1987.
Faliszewska J., Ja i moja szkoła. Podręcznik z ćwiczeniami do kształcenia zintegrowanego dla klasy pierwszej, cz. 1, MAC EDUKACJA S.A., Kielce 2003.
Jachowicz S., Chory kotek i inne wiersze, Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2004.