47. System oświatowy

48. System wychowania

System oświatowy tworzy całość szkolnictwa od przedszkola do uniwersytetu oraz wszelkich innych instytucji oświatowo-wychowawczych, służących do realizacji wychowania, nauczania i przekazywania kultury, czyli kształcenia tak młodych, jaki i dorosłych obywateli , przy czym całość taka jest zorganizowana na zasadach polityki oświatowej określonego państwa.

Współczesne systemy oświatowe są dosyć skomplikowane, ponieważ:

z jednej strony obejmują wychowanie instytucjonalne zawarte w całokształcie organizacji szkolnictwa ogólnokształcącego (szkoła podstawowa, gimnazjum, średnia i wyższa, studia podyplomowe), zawodowego (zasadnicza szkoła zawodowa, technikum, szkoła przyzakładowa) i szkolnictwa specjalnego wraz z instytucjami wychowującymi, pomocniczymi, jak bursy, internaty, domy młodzieżowe lub akademickie, organizacje młodzieży, przychodnie, sanatoria, domy poprawcze itd…

z drugiej strony obejmują tzw. wychowanie równoległe, które płynie z instytucji oświatowych pozaszkolnych jak biblioteka, muzeum, klub sportowy, dom kultury itd. oraz z kultury masowej za pośrednictwem środków społecznego przekazywania myśli, jak: prasa, film, radio, telewizja, Internet.

Żeby zapewnić zgodne i harmonijne funkcjonowanie tych składowych systemu oświatowego muszą one funkcjonować zgodnie z założeniami systemu wychowawczego.

System wychowania

Można rozumieć bardzo wąsko jako zespół idei i celów wychowawczych, zasad i norm postępowania wychowawców. Jest kształtowany pod wpływem potrzeb, doświadczenia, wiedzy i przekonań społeczeństwa danego czasu.

Ale spoglądając na pojęcie współczesnego systemu wychowania całościowo, można w jego budowie wyróżnić trzy układy elementów: ideowych, teoretycznych i praktycznych.

Współcześnie wyróżnia się trzy zasadnicze systemy wychowania:

  1. Chrześcijański - propagowany przez Kościół Katolicki

  2. Liberalny - państwa kapitalistyczne

  3. Socjalistyczny - Związek Radziecki, kraje demokracji ludowej

Istnieje jeszcze system wychowania nacjonalistycznego, ale jest mniej ukształtowany od pozostałych.

(Opracowane na podstawie: „Podstawy współczesnej pedagogiki” Stefan Kunowski, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1993.)