Ocet jabłkowy,
w swoim składzie zawiera kwas jabłkowy. Łączy się on z zasadami i substancjami mineralnymi tworząc glikogen, który z kolei reguluje wiele procesów, polepsza stan naczyń krwionośnych, sprzyja powstawaniu czerwonych krwinek wzmacnia serce i system immunologiczny, pobudza przemianę materii. Duża zawartość potasu w occie jabłkowym wpływa na uregulowanie pracy hormonów, zatrzymanie w organizmie wapnia, żelaza, magnezu i krzemu.
Badania naukowe potwierdziły, że ocet jabłkowy stabilizuje poziom cukru we krwi, oczyszcza organizm z toksyn, działa odkażająco. Poprzez działanie zakwaszające zabija bakterie gnilne w przewodzie pokarmowym, usuwa pasożyty jelitowe, zapobiega też krwawieniom z żylaków odbytu. Pijąc go regularnie, można zmniejszyć wagę ciała. Kuracja taka trwa jednak długo, gdyż proces spalania tłuszczów odbywa się bardzo powoli bez szkody dla zdrowia.
Ocet jabłkowy wyrabiany z dodatkiem miodu pszczelego jest uznawany przez rumuńskich naukowców jako naturalny produkt leczniczy zawierający oprócz potasu ok. 50 biopierwiastków. W terapii naturalnej stosowany jest wewnętrznie i zewnętrznie. Nie jest natomiast wskazany dla wrzodowców i osobom, które mają zakaz spożywania produktów kwaśnych.


Do najpopularniejszych przypraw zakwaszających i konserwujących owoce, warzywa, grzyby i potrawy należy ocet. Znany był już w starożytności. Używano go jako napoju orzeźwiającego mieszając z wodą, jako przyprawy i środka odkażającego w chorobach skóry oraz podczas epidemii cholery i dżumy. Powszechnie używany przez nas ocet produkowany jest przez przemysł fermentacyjny z surowca zawierającego alkohol etylowy, czyli spirytus lub z wina gorszego gatunku. Surowiec zaszczepia się bakteriami octowymi, które utleniają alkohol do kwasu octowego. W zależności od rodzaju surowca użytego do fermentacji otrzymuje się: ocet spirytusowy, ocet winny (z win gronowych) oraz ocet owocowy (z win owocowych). W sklepach spotyka się ocet 4, 6 lub 10% (wodny roztwór kwasu octowego). Dobrej jakości ocet nie powinien mieć białego nalotu na powierzchni cieczy, a na dnie zawiesiny i osadu.
Ocet spirytusowy używa się głównie do sporządzania zalewy octowej do konserwowania warzyw, owoców i grzybów. Kwas octowy, jako główny składnik octu spirytusowego, niszczy czerwone krwinki i może spowodować anemię, zakłóca procesy trawienne i zaburza proces prawidłowego przyswajania pokarmu. Powoduje marskość wątroby, wrzodowe zapalenie jelita grubego. Całkowicie niszczy witaminę C w potrawach, z tego też względu w przetwórstwie ekologicznym do zakwaszania potraw najlepiej nadaje się sok z cytryny lub ocet owocowy.

LECZENIE OCTEM JABŁKOWYM


Profilaktycznie (uodpornienie na infekcje, utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej organizmu, dobre samopoczucie) zaleca on osobom dorosłym 2-4 łyżeczki octu wymieszane z 2 łyżeczkami miodu  i rozpuszczone w pół szklanki ciepłej przegotowanej wody, natomiast dla dzieci 1 łyżeczka octu z dodatkiem
2 łyżeczek miodu rozpuszczonego w 0,5 szklanki letniej przegotowanej wody.
Brytyjski dietetyk Maurycy Hanssen poleca osobom z nadwagą następującą kurację octową. Należy pić 3 razy dziennie po 2 łyżki octu jabłkowego rozpuszczone w 0,5 szkl. przegotowanej wody na czczo przed śniadaniem, obiadem i przed snem. Podczas kuracji należy ograniczyć spożycie soli.
Na obniżenie ciśnienia należy pić 2 łyżki octu rozpuszczone w szklance wody przed każdym posiłkiem.
Oparzenia – możliwie jak najszybciej zwilżyć poparzoną powierzchnię skóry. Okłady uśmierzają ból i zapobiegają tworzeniu się blizn.
Żylaki – rano i wieczorem przemywać octem jabłkowym skórę w miejscach obolałych i rozszerzonych żył. Oprócz tego 2 razy dziennie pić szklankę ciepłej przegotowanej wody z rozpuszczonymi w niej 2 łyżeczkami octu jabłkowego. Po miesiącu regularnego stosowania objawy zaczną zanikać.
Ukąszenia owadów – na ukąszone miejsce przyłożyć okład z octu jabłkowego, po ulotnieniu się octu, okład powtórzyć.
Pęknięcia skóry – (nie wolno przemywać mydłem) na chore miejsce przyłożyć kompres z mieszanki: gliceryna, ocet jabłkowy, wywar lub sok z łopianu w proporcji 1:1:1. Trwałość mieszanki 2 dni. Stosować do czasu zabliźnienia się rany.
Bóle głowy – do małego garnuszka nalać 0,5 szkl. octu jabłkowego i 0,5 szkl. przegotowanej wody. Wymieszać i pozostawić na małym ogniu. Kiedy roztwór się zagotuje, zdjąć garnuszek z ognia i zrobić inhalacje. Wdychać parę powoli 75 razy. Jeżeli ból nie minie to na pewno złagodnieje.
Angina – Gardło płukać powoli roztworem: 2 łyżeczki octu jabłkowego i 2 łyżeczki miodu wymieszać
w 0,5 szkl. ciepłej przegotowanej wody. Z tej porcji mieszanki, co kilka minut wypić kilka łyżeczek, bardzo powoli połykając. Płukać roztworem 4 razy dziennie. Dzieciom poleca się płukanie rano i wieczorem roztworem zawierającym 1 łyżeczkę octu jabłkowego.
Kaszel - przygotować syrop: świeży sok z 1 cytryny i taką samą ilość octu jabłkowego, 1 łyżka miodu akacjowego i 1 łyżeczka gliceryny, składniki dobrze wymieszać. Trwałość mieszaniny 14 godz. Dawkowanie co 2 godz. pić 1 łyżeczkę syropu, w przypadku silnego kaszlu 1 łyżkę co 2 godz. w ciągu całego dnia.
Utykanie spowodowane zapaleniem stawów - przed każdym posiłkiem pić 10 łyżeczek od herbaty octu jabłkowego. Według prognozy po 5 dniach choroba powinna ustąpić w ok. 50%, a po 30 dniach powinny ustąpić bóle stawów i zmniejszy się utykanie.
Obniżenie nadciśnienia – podwyższone ciśnienie krwi może być spowodowane niedostatkiem kwasu solnego. Należy ograniczyć spożycie mięsa. Pić przed jedzeniem  1-3 łyżeczki octu jabłkowego, od czasu do czasu ocet można wymieszać z 1 łyżeczką miodu.


Do przerobu nadają się zdrowe spady jesiennych i zimowych jabłek (najlepiej starych genetycznie odmian) pochodzących z upraw ekologicznych, bo przecież ocet ma służyć, jako lekarstwo.
Ocet jabłkowy można wykonać różnymi sposobami. Ważne jest, aby fermentacja była tlenowa i odbywała się w ciepłym i ciemnym pomieszczeniu, bo promienie ultrafioletowe szkodzą prawidłowemu przebiegowi fermentacji. Naczynie powinno być zabezpieczone przed owadami i innymi mechanicznymi zanieczyszczeniami. Otrzymany ocet można również wykorzystać w kuchni, jako dodatek do surówek i zakwaszania innych potraw.

Ocet jabłkowy I
Ilość jabłek jest uzależniona od wielkości naczynia kamionkowego lub słoja. Jabłka umyć, pokroić na połówki i zetrzeć na tarce jarzynowej lub przepuścić przez sokowirówkę razem z gniazdami nasiennymi. Na każdy kilogram miazgi dodać  5 szklanek wody,10 dag cukru, 1 dag drożdży i kawałek razowego chleba. Miazgę umieścić w naczyniu, które należy obwiązać gazą i ustawić  w ciepłym miejscu. W ciągu dnia  3-4 razy zamieszać zawartość naczynia drewnianą łyżką. Fermentację prowadzić przez 10 dni. Po tym czasie przefiltrować przez gazę zawartość naczynia i na każdy litr soku dodać 10 dag cukru lub 1 łyżkę miodu i ponownie odstawić na okres ok.  1,5 miesiąca. Po skończonej fermentacji ponownie przecedzić i rozlać bo butelek, które należy szczelnie zamknąć korkiem (można zalać woskiem). Przechowywać w chłodnym
i ciemnym miejscu.

Ocet jabłkowy II (uproszczony)
Obierzyny i całe zdrowe jabłka umyć i pokroić na drobne cząstki razem z gniazdami nasiennymi, umieścić w szklanym naczyniu. Otrzymaną masę zalać przegotowaną ostudzoną i osłodzoną wodą w proporcji 2 łyżki cukru na 1 szkl. wody. Zawiązać naczynie gazą i pozostawić w ciepłym i ciemnym miejscu. Zawartość naczynia mieszać kilka razy dziennie drewnianą łyżką. Po zakończonej fermentacji, czyli po ok. 3-4 tygodniach, ocet będzie gotowy.

Ocet jabłkowy III
Umyte jabłka i obrzynki zalać ciepłą przegotowaną wodą w proporcji 0,5 l na 0,4 kg owoców. Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, (można też dodać 10 dag drożdży i skórkę prawdziwego razowego chleba). Naczynia nie zamykać, przykryć tylko gazą i trzymać w temp. 20-30oC. Zawartość naczynia mieszać 2-3 dziennie, drewnianą łyżką, przez 10 dni. Następnie fermentującą miazgę przelać do woreczka z gazy, przefiltrować, np. przez lniane płótno, odmierzyć sok i ponownie umieścić w naczyniu. Na każdy 1 litr soku dodać 100 ml miodu i wymieszać dokładnie drewnianą łyżką, przykryć gazą i pozostawić w ciepłym miejscu. Ocet jest gotowy, gdy płyn zjaśnieje. Proces fermentacji w zależności od ilości wody, gatunku jabłek i rodzaju cukru trwa średnio 40-60 dni. Smak i zapach domowego octu można uszlachetnić robiąc z niego ocet aromatyzowany, który jest doskonały do sałatek, majonezów  i sosów.

Coraz bardziej popularne stają się octy ziołowe. Działanie lecznicze octu można wzbogacić poprzez dodanie do butelki świeżych gałązek ziół np. cząbru, majeranku, tymianku itp. Przygotowane w ten sposób nalewki octowe w ozdobnych butelkach  z różnymi ziołami mogą stanowić dodatkowo ładny element dekoracyjny w naszej kuchni.
W produkcji ekologicznego octu jabłkowego wyspecjalizowała się pani Anna Bednarska zamieszkała  w Gumniskach 32 (tel. [phone]), która prowadzi mały sklepik w Międzyrzeczu, gdzie można zakupić różne ziołowe specyfiki.

Ocet ziołowy
10 dag różnych liści (estragon, seler, czarna porzeczka, koper, liść laurowy), zalać 1 litrem octu jabłkowego. Po 2 tygodniach odcedzić i rozlać do wyparzonych butelek. Stosować do sałatek i przyprawiania mięs.

Ocet czosnkowo-bazyliowy
Garść liści bazylii, 7-8 obranych ząbków czosnku, zalać 1 litrem octu jabłkowego. Stosować do skrapiania mięs i do sałatek.

---