MIKROEKONOMIA - wykład 4 22.10.2004
Zasada optymalizacji:
ZM - zysk marginalny, KM - koszt marginalny
a). ZM > KM rozwój działalności
b). ZM < KM ograniczenie działalności
c). ZM = KM optymalny poziom działalności
ZAŁOŻENIE:
Cel działalności ludzi to maksymalizacja korzyści, które można osiągnąć z rzadkich zasobów. Dążąc do osiągnięcia tego celu należy tak długo zmieniać poziom działalności gospodarczej aż korzyści zrównają się z kosztami (ZM = KM). Jest to sytuacja optymalna - punkt równowagi podmiotu gospodarczego.
Zasada malejących korzyści marginalnych:
Im wyższy poziom działalności gospodarczej tym mniejsze korzyści marginalne.
WYKRES 24
Zasada ta mówi, iż wraz ze wzrostem rozmiarów konsumpcji maleją korzyści osiągane ze zwiększenia konsumpcji o dodatkową jednostkę, czyli maleją korzyści marginalne a w pewnym punkcie przyjmują wartość zero. Jest to miejsce, w którym konsument znajduje się w punkcie równowagi. Zasada malejących korzyści marginalnych jest odwracalna. Wzrost korzyści całkowitych jest coraz wolniejszy a po pewnym czasie korzyści całkowite przestają wzrastać, gdyż każdy dodatkowy kilogram (jednostka) dostarcza coraz mniej zadowolenia.
Zasada rosnącego kosztu marginalnego
Korzyściom działalności gospodarczej towarzyszą zawsze koszty alternatywne (możliwość innego zastosowania ograniczonych zasobów). Konsument dysponujący określonym dochodem musi zrezygnować z coraz większej ilości żywności.
WYKRES 26