UCZESTNICY: Dzieci z klas I - III uczęszczające do świetlicy.
CELE: Po zakończeniu zajęć uczeń
wie, jak nazywają się jego koledzy i koleżanki ze świetlicy
wie, co to jest wizytówka
umie wykonać własną wizytówkę
rozwija umiejętności komunikowania się
METODY: pogadanka heurystyczna, elementy pedagogiki zabawy, praktycznego działania, pokaz,
ŚRODKI DYDAKTYCZNE: przykładowe wizytówki, piłka
MATERIAŁY I NARZĘDZIA: kartki, kredki
FORMY ORGANIZACYJNE: indywidualna jednolita, zbiorowa
śpiew piosenki grupowej pt „ Gdy strumyk płynie ...”,
witanie się przez podanie ręki.
Pokazanie dzieciom jednej z przykładowych wizytówek i zapytanie - co to jest?
Oglądanie przez dzieci przykładowych wizytówek.
Poproszenie dzieci, by narysowały własne wizytówki. Na wizytówkach powinno znaleźć się imię dziecka oraz rysunek przedstawiający zwierzę, którym uczeń chciałby być.
Oglądanie wykonanych wizytówek, przypinanie ich do bluzek.
Zabawa ruchowa z wykorzystaniem piłki. Dzieci siedzą w kółku. Jeden z uczniów stoi w środku, w rękach trzyma piłkę, mówi:
„Nazywam się ........(imię) , chciałbym być .......(nazwa zwierzęcia) dlatego, że.......”.
Następnie stojący w kółku uczeń rzuca piłkę, do jednego z kolegów mówiąc:
„ Piłkę rzucam do .....(imię kolegi).
Dziecko, do którego rzucał stojący w środku kółka uczeń zamienia się z nim miejscami. Teraz on mówi : „Nazywam się ......(imię) , chciałbym być.....”.
Następnie rzuca do kolejnego ucznia.
Zabawa „ Stonoga - hej!”.
Dzieci tworzą pociąg i idą śpiewając:
Idzie sobie stonoga, stonoga, stonoga,
Idzie sobie stonoga, stonoga - hej!
Na słowa „Stonoga - hej!” zatrzymują się. Pierwsze dziecko odstawia nogę, mówi „pierwsza noga”i dodaje swoje imię: „ druga noga...”Ostatnie dziecko mówi „odwłok”i biegnie na początek pociągu.
Ćwiczenie relaksacyjne.
Instrukcja. Wychowawca mówi: ponieważ jesteśmy sennymi misiami, kładziemy się wygodnie na podłodze, na wznak, zamykamy oczy, rozluźniamy wszystkie mięśnie. Oddychamy równo, lekko, swobodnie. Rozluźniamy mięśnie prawej ręki, lewej ręki. Oddychamy równo, lekko, spokojnie. czujemy się spokojni, odprężeni. Otwieramy oczy, poruszamy rękoma, unosimy nogi, siadamy.
Zakończenie zajęć.
Zabawa „Zzum”. Wszyscy stoją w kole. Pierwsza osoba wraz z ruchem głowy przesyła dźwięk „zzum”. Osoba następna odpowiednim ruchem głowy przesyła ten dźwięk dalej.
|