APARAT DO ZNIECZULENIA
1. Dopływ gazów anestetycznych z instalacji centralnej gazów:
tlen
powietrze
podtlenek azotu
2. Butle z:
podtlenkiem azotu (szara) - na niej znajduję się reduktory i nanometry
tlenem (niebieska) - na niej znajduję się reduktory i nanometry
3. Układ przepływomierzy:
tlen - ok. 6 litrów przed uśpieniem, przez maskę tlenową
powietrze
podtlenek azotu - ok. 4 litry, podawać po zaintubowaniu
4. Obwód oddechowy:
dwie karbowane rury do podłączenia z maską lub rurką intubacyjną
jedna rura karbowana połączona z workiem oddechowym
5. Dwie zastawki kierunkowe:
wdechowa - pozwala na ukierunkowany przepływ
wydechowa - pozwala na ukierunkowany przepływ
6. Jedna zastawka nadciśnieniowa:
do wyboru: układ zamknięty lub układ półzamknięty (wdech przez Ambu, wydech częściowo do atmosfery)
reguluje ilość powietrza dostającego się do obwodu
umożliwia natychmiastowe opróżnianie płuc
7. By - Pass:
zastawka dopełniająca tlen układu oddechowego
8. Pochłaniacz CO2:
przeźroczysty
wypełniony granulkami świeżego wapna (wchodzą one w reakcję z CO2 >>> wiązki + ciepło + woda
9. Alarm spadku stężenia tlenu:
niezbędny element
dźwiękowy
świetlny
z równoczesną blokadą podtlenku azotu
10. Ssak:
do odsysania śliny
ślina odsysana jest przez cewniki z okienkami pozwalającymi uregulować siłę ssania
drugi ssak tylko do celów anestezjologicznych
11. Aparat do wentylacji mechanicznej:
objętość oddechowa - 10 ml powietrza / kg m.c.
częstość - 12-16 oddechów
stosunek wdechu do wydechu - 1:2
w tym aparacie występuje rozbudowany system alarmów
12. Parownik:
służy do podawania wziewnych środków anestezjologicznych
środki te wlewa się w postaci płynnej
utrzymuje on stałą temperaturę parowania
można nim podawać tylko jeden rodzaj środka wziewnego
13. Kardiomonitor mierzący:
ciśnienie
saturację krwi - ilość hemoglobiny wysycanej tlenem, czujnik pulsoksymetryczny
EKG
14. Strzykawka automatyczna:
podawanie leków automatycznie przez strzykawkę
w ml / godz.
STOLIK ANESTEZJOLOGICZNY
1. Zestaw do intubacji:
a) laryngoskop:
z łyżkami - tzw. makintosze
z łopatkami prostymi - stosowane są u dzieci i dorosłych z trudną intubacją
b) rurki intubacyjne:
różnych rozmiarach - na rurce podany jest rozmiar i podziałka długości
rurka z balonem uszczelniającym (niskociśnieniowym):
ciśnienie nie wyższe niż 25 mm Hg
u dzieci do 8 roku życia stosować rurki bez balonów
rurka zbrojona:
z balonem
bez balonu
stosowana przy zabiegach z nietypowym odgięciem głowy np. pacjent leży na brzuchu
rurka dwuświatłowa:
do intubacji lewego oskrzela
stosowana w zabiegach torakochirurgicznych
c) prowadnica:
miękki, plastikowy lub metalowy pręt
służy do modelowania rurki
nie może wystawać poza światło rurki
d) kleszczyki Maggill'a:
pomocne przy intubacji przez nos
stosowane u dzieci zaintubowanych rurką bez balonu
e) seton:
zwitek bandaży
służy do ustabilizowania rurki i zabezpieczenia jej przed przegryzieniem
f) kwacz:
ciasno zwinięty bandaż oklejony plastrem
funkcje kwacza pełnić może również rurka ustno-gardłowa:
przytrzymuje język, aby umożliwić intubację
odsysa
g) wenflony o różnych rozmiarach:
żółty (dzieci)
niebieski (dzieci)
różowy (dzieci)
biały
szary
zielony
brązowy
do założenia wenflonu jest potrzebna staza oraz plaster aby go podkleić do ciała pacjenta
h) zestawy do pobierania krwi:
rękawiczki
igły:
głównie grube
służą do rozpuszczania leków