1.Niw sposobem punktow rozproszonych.

Polega na okresleniu charakterystycznych punktow terenu i punktow sytuacyjnych, za pomoca niwelacji geometrycznej „w przod” przy równoczesnym wyznaczeniu ich położenia metoda biegunowa. Dokładność wyznaczenia wysokości

punktu nie powinna być mniejsza niż 0,05m względem najbliższych punktow osnowy wysokościowej. Dokładność okreslenia położenia sytuacyjnego metoda biegunowa powinna być mniejsza niż 0,50m w stosunku do osnowy poziomej. Pomiar metoda punktow rozproszonych wykonuje się w oparciu o istniejaca pozioma i wysokosciowa osnowe geodezyjna. Odległość pomiedzy sąsiednimi stanowiskami niwelatora nie powinna przekraczac 200m. stanowiskami niwelatora mogą być punkty, których polozenie zostalo zidentyfikowane na mapie. Stanowiska niwelatora markuje się palikami wbitymi rowno z powierchnia terenu. Stanowiskami niwelatora powinny być punkty osnowy poziomej. Dla każdego stanowiska niwelatora należy okrelic rzedna wysokości. Długości celowych do punktow terenowych(pikiet) nie powinny przekraczac 100m. w terenach rolniczych i lesnych można je wydłużyć do 150m. pikiety powinny być rozmieszczone równomiernie w odległości nie większej niż 50m. na każdym stanowisku należy okreslic:

-numer stanowiska

-wysokosc osi poziomej niwelatora z dokładnością do 0,01m

-kierunki orientujące na dwa sąsiednie stanowiska bądź na punkty sytuacyjne dajace się ustalic na mapie

-odczyt na kole poziomym oraz odczyty na lacie dla każdej pikiety.

Niwelacje metoda punktow rozproszonych stosujemy w przypadku pomiaru wysokościowego:

-elementow naziemnych uzbrojenia terenu

-budowli i urządzeń technicznych o konstrukcji trwalej

-terenu o niewielkich spadkach i urozmaiconym ukształtowaniu.

Na łacie odczytujemy kreske: górna(g), dolna(d), srodkowa(s).

Odległość: D=(g-d)*100 (wynik w mm)

Wysokość punktow do 0,01m.

Obliczenie odczytu środkowego (kontrola): s=(g+d)/2

2.Niw siatkowa:

Polega na okresleniu metoda niwelacji geometrycznej rzednych wysokości punktow terenowych stanowiacych wierzcholki wyznaczonych w terenie regularnych figur geometrycznych.

Metoda niw siatkowej daje możliwość określenia:

-wysokości punktów terenowych względem wysokościowej osnowy geodezyjnej z bledem średnim 0,01m

-położenia sytuacyjnego punktów wysokościowych z dokładnością do 0,50m.

Metodę ta należy stosować na terenach płaskich i niezabudowanych w przypadkach gdy potrzebne jest regularne rozmieszczenie punktów wysokościowych na mierzonym terenie. Rzeźbę terenu opracowana na podstawie niw siatkowej należy przedstawić w formie warstwic lub opisać tylko rzędne wysokości terenu. W celu wykonania niwelacji siatkowej należy w pierwszej kolejności założyć siatkę.

Budowa siatki:

-wyznaczenie figur podstawowych

-wyznaczenie figur zapełniających

Przy doborze wielkości i ksztaltu figur podstawowych należy kierowac się zasadami:

*w każdej figurze podstawowej powinna być zawarta calkowita ilość figur zapełniających

*wielkość firury podstawowej i jej kształt uzależnione sa od wielkości obiektu podjegajacgo pomiarowi.

Jeżeli mierzony obszar ma:

a)do 25ha-projektujemy jedna figure podstawowa

b)ponad 25ha-projektujemy kilka figur podstawowych

Podczas sporządzania projektu wykonuje się szkic pzegladowy na którym zaznacza się:

-figury podstawowe, oznaczenia ich wierzchołków oraz repery boczne

-sposób nawiązania wierzchołków figur podstawowych do poziomej osnowy geodezyjnej

-zaprojektowana siec ciągów niwelacyjnych z zaznaczeniem nawiązania do istniejącej osnowy.

Wierzchołki figur podstawowych należy wyznaczac w terenie w oparciu o istniejące punkty poziomej osnowy geodezyjnej z bledem średnim nie większym niż 0,50m.

Wierzcholki figur podstawowych należy zamarkowac palikami rowno osadzonymi z powierzchnia ziemi.

Na bokach figur podstawowych wyznaczamy wierzcholki figur zapełniających.

Wierzcholki figur zapełniających markujemu palikami wystającymi 10-15cm nad ziemia.

Przy ustalaniu wielkości figur zapełniających trzeba pamiętać aby długość boku nie przekraczala 10-50m.

Niwelacje wierzchołków figur zapełniających należy wykonac w nawiązaniu do istniejących punktow wysokościowej osnowy geodezyjnej, zalozonych reperow roboczych lub wierzchołków figur podstawowych.

Ciągi niwelacyjne powinny być dowiązane dwustronnie. Długości celowych nie powinny przekraczac 80m. niwelacje ciągów należy wykonac dwukrotnie.

Po wyznaczeniu siaki kwadratow (wbiciu palikow wyznaczających kwadraty siatki) projektujemy ciagi niwelacyjne. Za pomoca niwelacji geometrycznej „ze srodka” obliczamy wysokości wierzchołków siatki kwadratow. Najpierw figur podstawowych. Majac wysokości wykonujemy niwelacje figur wypełniających. Majac obliczone rzedne punktow siatki można przystąpić do opracowania wynikow w postaci mapy warstwicowej.

---