POLITYKA SPOŁECZNA - WYKŁADY.

Wykład z dnia 11.05.2012 r.

Egzamin 2.VI.2012 r.

Zagadnienia:

• DEFINICJE POLITYKI SPOŁECZNEJ

• MODELE POLITYKI SPOŁECZNEJ - OPISAĆ !

• CELE POLITYKI SPOŁECZNEJ I JEJ GŁÓWNE NURTY

• ZASADY W POLITYCE SPOŁECZNEJ

• POLITYKA RODZINNA I JEJ ZAKRES (DEFINICJE, TYPY RODZIN, ZACHOWANIA KOBIET)

• PROBLEMY DEMOGRAFICZNE W POLSCE I NA ŚWIECIE - DEFINICJE

• ODDZIAŁYWANIE PAŃSTWA NA RYNEK PRACY

Rynek pracy - miejsce transakcji między pracodawcami a pracobiorcami, gdzie ceną jest płaca robocza, wynagrodzenie.

Podaż pracy - jest zdeterminowana demograficznie, zależy również od innych czynników poza ekonomicznych, a także m.in. od edukacji, korzyści pozapłacowych, świadczeń liczby godzin pracy, miejsca pracy.

Popyt pracy - jest determinowany :

• Musi istnieć popyt rynkowy na dane dobro

Bezrobocie naturalne o stopie bezrobocia 0% bezrobocie frykcyjne

Stopa bezrobocia zharmonizowanego.

W ekonomii mamy dwie strony:

• Strumieniowe np.: pieniądz

• Zasobowe np.: majątek - środki trwałe.

Strumień - ciągle w ruchu

Rynek pracy - 3 strumienie i 3 zasoby

Ludność w wieku produkcyjnym

15 - 60 kobiety

15/18 - 65 mężczyźni

- tworzy zasoby pracy

Przepływy = strumienie

Utrwalone bezrobocie - długotrwałe

Zasób bezrobocia:

• Stagnacyjny - przewaga bezrobocia długoterminowego, gorszy

• Dynamiczny - krótkookresowy, lepszy 18% ale szybki

Wielkość / stopa bezrobocia

Grupy de faworyzowane na rynku pracy:

• Osoby młode 15 - 27 lat

• Ludzie 50 +

Z punktu widzenia polityki społecznej wyróżniamy:

• Polityka zatrudnienia - oddziaływanie państwa w ujęciu makroekonomicznym, które umożliwiają tworzenie miejsc pracy i włączaniem jak największej liczby osób w sferę pracy. Państwo wykorzystuje w tym celu narzędzia makroekonomiczne tj: politykę stopy procentowej, politykę budżetową, inwestycyjną, politykę fiskalną

Cele polityki zatrudnienia:

• Pełne i racjonalne zatrudnienie na granicy stopy bezrobocia naturalnego

• Podporządkowanie działań w zakresie wzrostu zatrudnienia, maksymalizacji, wzrostu produkcji społecznej

• Ograniczenie bezrobocia oraz stałe i efektywne zagospodarowywanie nadwyżek siły roboczej

Polityka państwa na rynku pracy:

• Ma charakter oddziaływania krótkotrwałego, doraźnego

• Sprowadza się do dopasowania zasobów pracy pod względem klasyfikacyjnym, zawodowym do popytu na pracę,

• Jednym z najważniejszych elementów tej polityki to działanie publicznych służb zatrudnienia

Działania na obszarze rynku pracy mogą oddziaływać zarówno na stronę popytową jak i podażową.

Zwiększanie liczby miejsc pracy odbywa się poprzez subwencjonowanie płac i zatrudnienia.

Tworzenie miejsc pracy w administracji publicznej zwiększenie zatrudnienia w sektorze publicznym.

• Wspieranie przedsiębiorczości, pomoc w uruchamianiu działalności gospodarczej

• Szeroko rozumiana aktywizacja zawodowa (kursy itp.)

Zmniejszanie podaży pracy odbywa się poprzez:

• Przechodzenie na emerytury

• Wydłużanie czasu kształcenia

• Skracanie czasu pracy

• Wydłużanie urlopów

• Zatrudnianie w niepełnym wymiarze czasu pracy

Polityka rynku pracy sprzyjać też powinna ulepszaniu jakości i przepływie informacji o popycie i podaży pracy, ruchliwości na rynku pracy.

Polityka państwa na rynku pracy jest uzupełnieniem polityki makroekonomicznej.

W Polsce polityka rynku pracy ma formę zdecentralizowaną i odbywa się na systemie PUP.

PUP podległe władzy samorządowym powinny aktywnie pracować w zakresie pracy.

Pracujący

Biedni zawodowo

bezrobotni