POLITYKA SPOŁECZNA - WYKŁADY.
Wykład z dnia 11.05.2012 r.
Egzamin 2.VI.2012 r.
Zagadnienia:
DEFINICJE POLITYKI SPOŁECZNEJ
MODELE POLITYKI SPOŁECZNEJ - OPISAĆ !
CELE POLITYKI SPOŁECZNEJ I JEJ GŁÓWNE NURTY
ZASADY W POLITYCE SPOŁECZNEJ
POLITYKA RODZINNA I JEJ ZAKRES (DEFINICJE, TYPY RODZIN, ZACHOWANIA KOBIET)
PROBLEMY DEMOGRAFICZNE W POLSCE I NA ŚWIECIE - DEFINICJE
ODDZIAŁYWANIE PAŃSTWA NA RYNEK PRACY
Rynek pracy - miejsce transakcji między pracodawcami a pracobiorcami, gdzie ceną jest płaca robocza, wynagrodzenie.
Podaż pracy - jest zdeterminowana demograficznie, zależy również od innych czynników poza ekonomicznych, a także m.in. od edukacji, korzyści pozapłacowych, świadczeń liczby godzin pracy, miejsca pracy.
Popyt pracy - jest determinowany :
Musi istnieć popyt rynkowy na dane dobro
Bezrobocie naturalne o stopie bezrobocia 0% bezrobocie frykcyjne
Stopa bezrobocia zharmonizowanego.
W ekonomii mamy dwie strony:
Strumieniowe np.: pieniądz
Zasobowe np.: majątek - środki trwałe.
Strumień - ciągle w ruchu
Rynek pracy - 3 strumienie i 3 zasoby
Ludność w wieku produkcyjnym
15 - 60 kobiety
15/18 - 65 mężczyźni
- tworzy zasoby pracy
Przepływy = strumienie
Utrwalone bezrobocie - długotrwałe
Zasób bezrobocia:
Stagnacyjny - przewaga bezrobocia długoterminowego, gorszy
Dynamiczny - krótkookresowy, lepszy 18% ale szybki
Wielkość / stopa bezrobocia
Grupy de faworyzowane na rynku pracy:
Osoby młode 15 - 27 lat
Ludzie 50 +
Z punktu widzenia polityki społecznej wyróżniamy:
Polityka zatrudnienia - oddziaływanie państwa w ujęciu makroekonomicznym, które umożliwiają tworzenie miejsc pracy i włączaniem jak największej liczby osób w sferę pracy. Państwo wykorzystuje w tym celu narzędzia makroekonomiczne tj: politykę stopy procentowej, politykę budżetową, inwestycyjną, politykę fiskalną
Cele polityki zatrudnienia:
Pełne i racjonalne zatrudnienie na granicy stopy bezrobocia naturalnego
Podporządkowanie działań w zakresie wzrostu zatrudnienia, maksymalizacji, wzrostu produkcji społecznej
Ograniczenie bezrobocia oraz stałe i efektywne zagospodarowywanie nadwyżek siły roboczej
Polityka państwa na rynku pracy:
Ma charakter oddziaływania krótkotrwałego, doraźnego
Sprowadza się do dopasowania zasobów pracy pod względem klasyfikacyjnym, zawodowym do popytu na pracę,
Jednym z najważniejszych elementów tej polityki to działanie publicznych służb zatrudnienia
Działania na obszarze rynku pracy mogą oddziaływać zarówno na stronę popytową jak i podażową.
Zwiększanie liczby miejsc pracy odbywa się poprzez subwencjonowanie płac i zatrudnienia.
Tworzenie miejsc pracy w administracji publicznej zwiększenie zatrudnienia w sektorze publicznym.
Wspieranie przedsiębiorczości, pomoc w uruchamianiu działalności gospodarczej
Szeroko rozumiana aktywizacja zawodowa (kursy itp.)
Zmniejszanie podaży pracy odbywa się poprzez:
Przechodzenie na emerytury
Wydłużanie czasu kształcenia
Skracanie czasu pracy
Wydłużanie urlopów
Zatrudnianie w niepełnym wymiarze czasu pracy
Polityka rynku pracy sprzyjać też powinna ulepszaniu jakości i przepływie informacji o popycie i podaży pracy, ruchliwości na rynku pracy.
Polityka państwa na rynku pracy jest uzupełnieniem polityki makroekonomicznej.
W Polsce polityka rynku pracy ma formę zdecentralizowaną i odbywa się na systemie PUP.
PUP podległe władzy samorządowym powinny aktywnie pracować w zakresie pracy.
Pracujący
Biedni zawodowo
bezrobotni