ROZWÓJ MYŚLENIA -
- TEORIA J. PIAGETA

PROBLEM:

Jak rozwija się myślenie?

Jak dzieci myślą, jak rozwiązują problemy?

Jak dzieci konstruują i nabywają wiedzę?

METODA:

• obserwacja w warunkach naturalnych

• sytuacje eksperymentalne, zadania,

• badania podłużne

• badania jakościowe

POJĘCIA:

• schemat - wewnętrzna reprezentacja określonych czynności fizycznych lub umysłowych.
  
  Rozwój myślenia jako adaptacja schematów do wymagań środowiska. Procesy odpowiedzialne za zmiany schematów:
  

• asymilacja - włączanie nowych bodźców do istniejących schematów

• akomodacja - modyfikacja schematów pod wpływem nowych bodźców

• równoważenie - dążenie do spójności własnego systemu wiedzy

Charakterystyka myślenia w kolejnych okresach rozwojowych

OKRES SENSORYCZNO-MOTORYCZNY
(0-2 r.ż.)

• Poznawanie świata za pomocą bezpośredniego spostrzegania i aktywności motorycznej.

• Ograniczenie myślenia do „tu i teraz”.

• Stopniowy rozwój rozumienia stałości przedmiotu.

OKRES PRZEDOPERACYJNY
(2-6 r. ż.)

Osiągnięcia myślenia:

• Myślenie symboliczne (rozwój mowy, funkcja symboliczna w zabawie).

• Wyjście poza „tu i teraz”.

• Uniezależnienie myślenia od działania.

Ograniczenia myślenia:

• Egocentryzm - niezdolność do ujmowania świata z punktu widzenia innego niż własny.

• Centracja - koncentrowanie uwagi na jednej tylko właściwości sytuacji.

OKRES OPERACJI KONKRETNYCH
(6-11 r. ż.)

Osiągnięcia myślenia:

• Odwracalność myślenia.

• Decentracja.

Ograniczenia myślenia:

• Rozumowanie uzależnione od danych wzrokowych i konkretnych przedmiotów.

OKRES OPERACJI FORMALNYCH

• Zdolność do rozumowania abstrakcyjnego, bez odwoływania się do konkretnych przedmiotów.

• Możliwość rozwiązywania problemów za pomocą systematycznego testowania zbioru hipotez.

---