Włosy są ozdobą człowieka. Piękna, odpowiednio dobrana fryzura to połowa ładnego wyglądu.
Blondynka ma na głowie średnio 140.000 włosów, brunetka 110.000, natomiast ruda kobieta - 88.000. Na 1 cm kwadratowym głowy rośnie średnio 120 włosów. W trakcie życia włosy ulegają ciągłemu wypadaniu i odnowie. W trakcie jednej doby zdrowy człowiek traci nawet do 100 włosów. Okres od początku tworzenia się włosa aż do stanu spoczynku i uformowania się nowego nazywamy cyklem włosowym, w którym można wyróżnić 3 charakterystyczne okresy:
1. Anagen – wzrost włosa ( od 2 do 6 lat )
2. Katagen – faza przejściowa , w której opuszka włosa zmniejsza się ( 3 tygodnie )
3. Teogen – okres spoczynkowy ( do 6 miesięcy ) zakończony wypadnięciem włosa i uformowaniem mieszku włosowym nowej opuszki.
Każdy z nich jeżeli jest zdrowy, przyrasta w ciągu 2-4 dni o 1 mm, dożywa 6 lat, a potem wypada, robiąc miejsce następnemu. Najobficiej odrastają włosy blond, jednak mają one słabszą strukturę niż ciemne i rude. Zastanówmy się zatem
CZYM SĄ WŁOSY?
Określając bardzo ogólnie są to wytwory skóry, które w postaci nitkowatej wyrastają w specyficznych wklęsłościach skóry, zwanych mieszkami. Widoczna część włosa nad powierzchnią skóry to łodyga. Część niewidoczna umieszczona w skórze, zwana jest korzeniem, a jego dolna część opuszką lub cebulką. Cebulka jest żywą częścią, z niej wyrasta włos, będący dalej na całej swojej długości martwy. Nitka włosowa zbudowana jest z koncentrycznych warstw komórek. Środek stanowi rdzeń (medulla) otoczony dość grubą warstwą korową (cortex), zawierającą barwnik melaninę. Całość pokrywa zewnętrzna osłonka (cuticula) z komórek ułożonych na kształt rybiej łuski.
1 - zewnętrzna osłonka (cuticula) 2 - warstwa korowa (cortex) 3 - rdzeń (medulla)
Zdrowy włos pod mikroskopem
Z punktu widzenia składu chemicznego włosy zbudowane są głównie z białek, a wśród nich podstawowym jest keratyna, odznaczająca się dużą odpornością fizykochemiczną. W prostym włosie występują wiązania siarczkowe, łączące łańcuchy keratynowe. Układając się w specyficzny łańcuch keratyna już podczas zwykłego nawijania na mokro i suszenia przechodzi w postać zygzaka, co powoduje utrwalenie skrętu. Ta własność zapewnia dużą wytrzymałość mechaniczną. Zdrowy, normalny włos jest w stanie wytrzymać większy ciężar niż drucik aluminiowy o tej samej grubości.
Kolor włosów jest jednym z najważniejszych czynników stanowiących o wyglądzie człowieka. Należy do cech dziedzicznych, warunkowanych genetycznie. W ciągu całego życia ulega z reguły jedynie nieznacznym zmianom, z wiekiem zanika przechodząc w siwiznę.
Kolor nadaje włosom specyficzny barwnik - melanina, rozmieszczony pod osłonką włosa, pomiędzy keratynowymi fibrylami. Jest to ta sama melanina, która stanowi o barwie i odcieniu skóry i powstaje jako czynnik ochronny w procesie opalania.
Melanina obecna we włosach powstaje w czasie ich wzrostu, w procesie zwanym melanogenezą. Substancją wyjściową jest tu aminokwas tyrozyna, przekształcany w wieloetapowym procesie w rozmaite barwne związki przejściowe, które ulegają polimeryzacji, tworząc właściwy pigment. Barwa melaniny zależy od wielkości cząsteczek i stopnia utleniania tworzących ją polimerów.
Rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje melaniny - eumelaninę, brązowy lub czarny pigment, występujący zawsze w postaci stosunkowo dużych ziaren oraz feomelaninę o barwie od żółtej do czerwonej, obecnej we włosach w postaci bardzo drobnych, rozproszonych cząstek. Obydwie melaniny prawie zawsze występują razem, a kolor włosów jest z jednej strony wypadkową nakładania się obydwu barw, z drugiej zależy od sumarycznego stężenia obydwu pigmentów. Na przykład włosy jasnoblond zawierają stosunkowo niewiele feomelaniny i tylko nieznaczne ilości eumelaniny, w rudych przeważa feomelanina występująca w stosunkowo dużych ilościach, a we włosach czarnych eumelanina całkowicie dominuje, maskując skutecznie feomelaninę. Układ taki pozwala na uzyskanie ogromnej liczby możliwych odcieni, obserwowanych w każdej ludzkiej społeczności.
Str
http://www.prosalon.eu/artykuly/troche-teorii-na-temat-wlosow