Grupa I

„Tymczasem Jan skoro usłyszał w więzieniu o czynach Chrystusa, posłał swoich uczniów z zapytaniem:»Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?«. Jezus im odpowiedział: «Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co słyszycie i na co patrzycie: niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się Ewangelię»” (Mt 11, 2-5).

– Co świadczy o Jezusie i potwierdza Jego mesjańskie posłannictwo?

– O jakich czynach i cudach mówi Pan Jezus?

– Czy zwykły człowiek mógłby czynić takie rzeczy?

Grupa II

Kiedy Jezus został pojmany i przesłuchiwany przez Piłata, odpowiadając na pytania namiestnika, powiedział mu w obecności tłumów: „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu” (J 18, 37).

– Na co Jezus zwrócił uwagę Piłatowi i tłumowi?

– Co trzeba zrobić, aby poznać prawdę i żyć w prawdzie?

– Jaki jestem, gdy nie słucham słów Jezusa?

Grupa III

W jednej ze swoich przypowieści Jezus mówił o pasterzu, który miał 100 owiec. Jedna

z nich zginęła mu, więc zostawił pozostałe i poszedł jej szukać. Gdy ją wreszcie znalazł,

wziął na ręce i szczęśliwy wrócił z nią do domu. Zaprosił nawet przyjaciół i sąsiadów, aby

cieszyli się razem z nim ze znalezienia owcy. Jezus zakończył to opowiadanie tak: „Tak samo

w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięć-dziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia” (Łk 15, 4-7).

– Kto jest dobrym pasterzem, o którym mówi opowiadanie?

– Jak Bóg odnosi się do człowieka, który się zgubił?

– Dlaczego Pan Bóg tak postępuje?

Grupa IV

W Wielki Czwartek, przed swoją męką, Jezus spożył w Wieczerniku Ostatnią Wieczerzę

ze swoimi uczniami. Żydowska ceremonia wspólnego posiłku przewidywała wcześniejsze

umycie (a czasem i namaszczenie) nóg przez niewolnika. Było to spowodowane tym, iż

w tamtych czasach chodziło się boso albo w sandałach. Takiej właśnie służebnej czynności

niewolnika podjął się Pan Jezus wobec swoich uczniów: wstał od stołu, przepasał się prześcieradłem i umył im nogi. Gdy to uczynił, zapytał: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie Nauczycielem i Panem i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem” (J 13, 12-15).

– Jaką postawę obrazuje czynność umycia nóg?

– Co ten gest mówi nam o Chrystusie?

– Czego uczy nas Pan Jezus przez tę czynność?