Jeśli wypadkowa sił działających na ciało wynosi 0 to : ciało pozostaje w spoczynku.
Mięsień pobudzany w swoim działaniu ekscentrycznym wykonuje pracę mechaniczną: ujemną.
Koncentryczna: dodatnia
Nie jest prawdą że: w układzie ruchu człowieka jest wiele źródeł energetycznych.
Istota zjawiska amortyzacji polega głównie na rozpraszaniu energii kinetycznej zdarzenia.
Pod wpływem sił zewnętrznych pojawiają się w ciele naprężenia, które wyrażamy w Pa (paskal)
Hook – w swoim prawie przekonywał nas, że w pewnym zakresie wartość przyłożone do ciała siły jest proporcjonalna do wielkości rozciągnięcia.
Największym względnym wydłużeniem pod wpływem sił rozciągających charakteryzują się mięśnie
Najmniejszym: kości
Im większa jest wartość moduły Younga (E) dla danej próbki (tkanki), tym materiał ten: jest mniej odkształcany
Im niższa tym bardziej odkształcalny
Wartość moduły Younga dla kości wyrażamy w gigapaskalach
Kość jest wytrzymała, twarda i krucha
Grupa zjawisk określanych jako utrata stateczności konstrukcji to mechaniczne wyboczenie.
Jeżeli geometryczny środek stawu kolanowego leży na zewnątrz od osi biomechanicznej kończyny dolnej to staw ten jest szpotawy
Leży od wewnątrz: koślawy
Stopień swobody stawu to niezależny ruch możliwy do zrealizowania
Przykład stawu dwuosiowego stanowi staw eliptyczny
Jednoosiowy: bloczkowy
Ruchliwość palca wskazującego względem II kości śródręcza określa liczba 4
Tzw. „jakość chwytu” zależy przede wszystkim od możliwości ruchowych ręki
Zakres ruchu stawu kolanowego w płaszczyźnie strzałkowej, podczas chodu nie przekracza wartości 2 rad
Przyżyciowe zmiany długości włókna mięśniowego wynoszą u ludzi ok. 20%
Tzw. Aktywna składowa sił mięśni szkieletowych (Fa) zmienia swą wartość w funkcji długości mięśnia. Kształt tej funkcji zbliżony jest do paraboli
Mięsień szkieletowy o przekroju fizjologicznym 15 cm2 rozwija maksymalną siłę około 450N (1cm2 -30N)
10cm2 – 300N
Stopień unerwienia różnych mięśni szkieletowych u człowieka jest zmienny
Wartość rozwijanej przez mięśnie siły nie zależy od odległości pomiędzy ścięgnami i osią obrotu w stawie
(Zależy od: wielkości jednostki motorycznej, temperatury mięśnia, rodzaju włókien mięśniowych)
Długość spoczynkowa mięśnia ma miejsce w przypadku gdy kąt stawowy oznacza połowę zakresu ruchu
Na maksymalną prędkość skracania się mięśnia jako całości wpływa: długość mięśnia, długość sarkomeru, kąt pierzastości.
W układzie ruchu człowieka liczebnie dominują dźwignie, w których ramię działania siły mięśniowej jest zawsze krótsze od ramienia obciążenia
Zysk siły w układzie dźwigniowym u ludzi przyjmuje zazwyczaj wartości mniejsze od 1
Składowa obrotowa siły mięśnia może być zapisana w postaci (Fm – siła mięśniowa, α – kąt działania mięśnia) Fm sin α
Liczna opisująca klasę mięśnia dwugłowego ramienia to 3
Ciężar ciała jest wielkością wektorową
W warunkach statyki porównaj wartość momentu siły mięśniowej (Mm) i wartość momentu siły zewnętrznej (Mz) zawsze Mm = Mz
Dwukrotne zwiększenie ramienia siły (d) przy niezmienionej wartości działającej siły (F) spowoduje wzrost momentu tej siły (M) 2 razy
Wielokrotnie: 4 razy