1. Co to jest sieć LAN?
Sieci lokalne - LAN (Local Area Network)
używane są do łączenia urządzeń, które
znajdują się w bliskiej odległości.
2. Różnica pomiędzy WLAN i LAN
Wlan jest siecią bezprzewodową
3. Co to jest sieć WAN?
WAN (Wide Area Network) -Siec rozległa znajdująca się na obszarze
wykraczającym poza jedno miasto (bądź kompleks miejski).
4. Co to jest VLAN?
W sieci takiej nie ma kolizji. W każdej stworzonej w ten sposób sieci
poszczególne stacje widzą się bez przeszkód. Między sieciami nie
ma natomiast możliwości połączenia, nawet jeśli porty leżą w tym
samym przełączniku. Poszczególne VLANY są całkowicie odseparowane. Aby
połączyć logicznie tak powstałe VLANY należy użyć urządzeń sieciowych
zwanych routerami.
5. Topologia sieci.
• Topologia magistrali (szyny, liniowa) (ang. Bus) – wszystkie
elementy sieci podłączone do jednej magistrali
• Topologia pierścienia (ang. Ring) – poszczególne elementy są
połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień
• Topologia podwójnego pierścienia – poszczególne elementy są
połączone pomiędzy sobą odcinkami tworząc dwa zamknięte pierścienie
• Topologia gwiazdy (ang. Star) – komputery są podłączone do jednego
punktu centralnego, koncentratora (koncentrator tworzy fizyczną
topologię gwiazdy, ale logiczną magistralę) lub przełącznika
• Topologia gwiazdy rozszerzonej – posiada punkt centralny (podobnie
do topologii gwiazdy) i punkty poboczne (jedna z częstszych topologii
fizycznych Ethernetu)
• Topologia hierarchiczna – zwana także topologią drzewa, jest
kombinacją topologii gwiazdy i magistrali, budowa podobna do drzewa
binarnego
• Topologia siatki – oprócz koniecznych połączeń sieć zawiera
połączenia nadmiarowe; rozwiązanie często stosowane w sieciach, w
których jest wymagana wysoka bezawaryjność
6. Elementy składowe sieci
• sieciowy system operacyjny
• serwery - urządzenia lub oprogramowanie świadczące pewne usługi sieciowe,
np.: serwer plików (przechowywanie i odzyskiwanie plików, włącznie z
kontrolą praw dostępu i funkcjami związanymi z bezpieczeństwem), serwer
poczty elektronicznej, serwer komunikacyjny (usługi połączeń z innymi
systemami lub sieciami poprzez łącza sieci rozległej), serwer bazy danych,
serwer archiwizujący, itd.
• systemy klienta - węzły lub stacje robocze przyłączone do sieci przez karty
sieciowe
• karty sieciowe - adapter pozwalający na przyłączenie komputera do sieci.
Stosowane są różne rodzaje kart w zależności od tego do pracy, w jakiej sieci
są przeznaczone
• system okablowania - medium transmisyjne łączące stacje robocze i serwery.
W przypadku sieci bezprzewodowych może to być podczerwień lub kanały
radiowe
• współdzielone zasoby i urządzenia peryferyjne - mogą to być drukarki, napędy
dysków optycznych , plotery, itd. Są to podstawowe elementy wchodzące
w skład sieci (lokalnej).
7. Pasywne i aktywne elementy sieci
Pasywne:
• Patchpanel
• Adaptery
• Przełączniki KVM
• Krosownice
• Media kablowe
Aktywne:
• Karty sieciowe
• Przełączniki (ang. switch)
• Koncetratory (ang. HUB)
• Serwery wydruku (ang. Printservers)
• Routery
8. Adres IP.
Adres IP (Internet Protocol address) - unikatowy numer
przyporządkowany urządzeniom sieci komputerowych. Adresy IP są
wykorzystywane w Internecie oraz sieciach lokalnych. Adres IP
zapisywany jest w postaci czterech oktetów w postaci
dziesiętnej oddzielonych od siebie kropkami
9. IPv4 a IPv6.
IPv4 – 32 bitowa liczba
Ipv6– 128towa liczba
10. Brama sieciowa.
Brama sieciowa - (ang. gateway) jest maszyną podłączoną do
sieci komputerowej za pośrednictwem której komputery z sieci
lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.
11.Router.
Router (po polsku - ruter, trasownik) – urządzenie sieciowe pracujące
w trzeciej warstwie modelu OSI, pełniące rolę węzła
komunikacyjnego. Proces kierowania ruchem nosi nazwę routingu,
routowania, rutowania lub trasowania.
12. Protokoły sieciowe.
Protokoły komunikacyjne to zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania,
które są automatycznie wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w
celu nawiązania łączności i wymiany danych. Dzięki temu, że połączenia
z użyciem protokołów odbywają się całkowicie automatycznie typowy
użytkownik zwykle nie zdaje sobie sprawy z ich istnienia i nie musi o
nich nic wiedzieć.
13. Co to jest DHCP?
DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol – protokół dynamicznego
konfigurowania węzłów) – protokół komunikacyjny umożliwiający
komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP
hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci.
14. Co to jest DNS?
DNS (ang. Domain Name System, system nazw domenowych) to system
serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa zapewniające zamianę
adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla
urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki wykorzystaniu DNS adres
strony np. Bron.pl, może zostać zamieniony na odpowiadający mu adres
IP, czyli np 91.198.174.2
15. Model ISO/OSI.
Model OSI (Open Systems Interconnection) opisuje sposób przepływu
informacji między aplikacjami software’owymi w jednej stacji sieciowej
a software’owymi aplikacjami w innej stacji sieciowej przy użyciu
kabla sieciowego
16. Warstwy modelu ISO/OSI.
Aplikacji. Jest bramą, przez którą procesy aplikacji dostają się do
usług sieciowych. Ta warstwa prezentuje usługi, które są realizowane przez aplikacje
(przesyłanie plików, dostęp do baz danych, poczta elektroniczna itp.)
Prezentacji danych. Odpowiada za format używany do wymiany danych pomiędzy
komputerami w sieci. Na przykład kodowanie i dekodowanie danych odbywa
się w tej warstwie. Większość protokołów sieciowych nie zawiera tej
warstwy.
Sesji. Pozwala aplikacjom z różnych komputerów nawiązywać,
wykorzystywać i kończyć
połączenie (zwane sesją). Warstwa ta tłumaczy nazwy systemów na
właściwe adresy (na przykład na adresy IP w sieci TCP/IP).
Transportu. Jest odpowiedzialna za dostawę wiadomości, które
pochodzą z warstwy aplikacyjnej. U nadawcy warstwa transportu dzieli długie wiadomości na
kilka pakietów, natomiast u odbiorcy odtwarza je i wysyła
potwierdzenie odbioru. Sprawdza także, czy dane zostały przekazane we
właściwej kolejności i na czas. W przypadku pojawienia się błędów
warstwa żąda powtórzenia transmisji danych.
Sieciowa. Kojarzy logiczne adresy sieciowe i ma możliwość zamiany
adresów logicznych
na fizyczne. U nadawcy warstwa sieciowa zamienia duże pakiety logiczne
w małe fizyczne ramki danych, zaś u odbiorcy składa ramki danych w
pierwotną logiczną strukturę danych
Łącza transmisyjnego (danych). Zajmuje się pakietami logicznymi (lub
ramkami) danych.
Pakuje nieprzetworzone bity danych z warstwy fizycznej w ramki,
których format zależy od typu sieci: Ethernet lub Token Ring. Ramki
używane przez tą warstwę zawierają fizyczne adresy nadawcy i odbiorcy
danych.
Fizyczna. Przesyła nieprzetworzone bity danych przez fizyczny nośnik
(kabel sieciowy lub
fale elektromagnetyczne w przypadku sieci radiowych). Ta warstwa
przenosi dane generowane przez wszystkie wyższe poziomy.
17. Zalety modelu ISO/OSI
• podział procesu komunikacji sieciowej na mniejsze, łatwiejsze do
zarządzania elementy składowe;
• utworzenie standardów składników sieci, dzięki czemu składniki te
mogą być rozwijane i obsługiwane przez różnych producentów;
• umożliwienie wzajemnej komunikacji sprzętu i oprogramowania
sieciowego różnych producentów;
• wyeliminowanie wpływu zmian wprowadzonych w jednej warstwie
na inne warstwy;
• podział procesu komunikacji sieciowej na mniejsze składowe, co
pozwala na łatwiejsze jego zrozumienie
18. Co to jest ramka Ethernet?
Ramka-struktura zawierająca taką ilośc informacji, która wystarcza do
przesłania danych za pomocą sieci do miejsca ich przeznaczenia
Podstawowa ramka składa się z :
• Preambuły - składa się z 7 bajtów złożonych z naprzemiennych jedynek i zer
• adresu MAC odbiorcy (6 bajtów)
• adresu MAC nadawcy (6 bajtów)
• typu (2 bajty)
• danych (46 - 1500 bajtów) - jeżeli dane mniejsze niż 46 bajtów, to
uzupełniane są zerami
• sumy kontrolnej (4 bajty)
19. Standardy Ethernet
10 Megabit Ethernet
100 Megabit Ethernet
Gigabit Ethernet 1000Mb/s
10 Gigabit Ethernet
20. Budowa ramki Ethernet.
Podstawowa ramka składa się z :
• Preambuły - składa się z 7 bajtów złożonych z naprzemiennych jedynek i zer
• adresu MAC odbiorcy (6 bajtów)
• adresu MAC nadawcy (6 bajtów)
• typu (2 bajty)
• danych (46 - 1500 bajtów) - jeżeli dane mniejsze niż 46 bajtów, to
uzupełniane są zerami
• sumy kontrolnej (4 bajty)
21. Protokół TCP/IPr.
Model TCP/IP (Transmission Control Protocol/ Internet Protocol) –
teoretyczny model warstwowej struktury protokołów komunikacyjnych.
Model TCP/IP został stworzony w latach 70. XX wieku w DARPA, aby pomóc
w tworzeniu odpornych na atak sieci komputerowych. Potem stał się on
podstawą struktury Internetu.
22. Format pakietu TCP.
23. Nawiązywanie połączenia w TCP/IP.
Moment nawiązania połączenia TCP jest nazywany three-way handshake.
Host inicjujący połączenie wysyła pakiet zawierający segment TCP z
ustawioną flagą SYN (synchronize). Host odbierający połączenie, jeśli
zechce je obsłużyć, odsyła pakiet z ustawionymi flagami SYN i ACK
(acknowledge – potwierdzenie). Inicjujący host powinien teraz wysłać
pierwszą porcję danych, ustawiając już tylko flagę ACK (i gasząc SYN).
Jeśli host odbierający połączenie nie chce lub nie może odebrać
połączenia, powinien odpowiedzieć pakietem z ustawioną flagą RST
(reset).
24. Stany połączenia.
LISTEN
Gotowość do przyjęcia połączenia na określonym porcie przez serwer.
SYN-SENT
Pierwsza faza nawiązywania połączenia przez klienta. Wysłano pakiet z
flagą SYN. Oczekiwanie na pakiet SYN+ACK.
SYN-RECEIVED
Otrzymano pakiet SYN, wysłano SYN+ACK. Trwa oczekiwanie na ACK.
Połączenie jest w połowie otwarte (ang. halfopen).
ESTABLISHED
Połączenie zostało prawidłowo nawiązane. Prawdopodobnie trwa transmisja.
FIN-WAIT-1
Wysłano pakiet FIN. Dane wciąż mogą być odbierane ale wysyłanie jest
już niemożliwe.
FIN-WAIT-2
Otrzymano potwierdzenie własnego pakietu FIN. Oczekuje na przesłanie
FIN od serwera.
CLOSE-WAIT
Otrzymano pakiet FIN, wysłano ACK. Oczekiwanie na przesłanie własnego
pakietu FIN (gdy aplikacja skończy nadawanie).
CLOSING
Połączenie jest zamykane.
LAST-ACK
Otrzymano i wysłano FIN. Trwa oczekiwanie na ostatni pakiet ACK.
TIME-WAIT
Oczekiwanie w celu upewnienia się, że druga strona otrzymała
potwierdzenie rozłączenia. Zgodnie z RFC 793 połączenie
może być w stanie TIME-WAIT najdłużej przez 4 minuty.
CLOSED
Połączenie jest zamknięte.
25. Porty w połączeniach Internetowych.
Ponieważ komputery obecnej doby pracują w systemach wielozadaniowych,
często zachodzi potrzeba, aby kilka zadań na danym komputerze
niezależnie od siebie komunikowało się przez sieć opartą na
protokołach TCP/IP. W związku z tym musi istnieć możliwość
rozróżnienia do którego zadania kierowane są przychodzące pakiety. W
tym celu protokół obsługuje tzw. porty.
26. Porównanie TCP i UDP.
Główną różnicą funkcjonalną pomiędzy TCP a UDP jest niezawodność.
Protokół TCP charakteryzuje się wysoką niezawodnością, natomiast UDP
jest prostym mechanizmem dostarczania datagramów. Ta różnica skutkuje
ogromnym zróżnicowaniem zastosowań tych dwóch protokołów warstwy
host-z-hostem.
27. Adresacja w sieciach komputerowych.
Adres MAC – Adresacja fizyczna – warstwa łącza danych
Adres IP – Adresacja logiczna – warstwa sieci
28. Co zagraża użytkownikom Internetu?
• Możliwość podglądania danych przez osoby trzecie
• Fałszowanie danych
• SPAM
• Kradzież osobowości
• Wirusy
29. Zasady korzystania z haseł.
•Nigdy nie korzystaj z istotnych usług i nie
wpisuj ważnych haseł na niepewnych
komputerach!
• Zawsze wyloguj się kończąc pracę
• Staraj się zawsze korzystać z
mechanizmów szyfrowania (logowanie
do stron korzystających z protokołu
https)
30. Zabezpieczenia indywidualne.
• Zapora sieciowa
• Aktualizacja oprogramowania
• Oprogramowanie antywirusowe
• Oprogramowanie anti-spyware
31. Połączenia tunelowe.
32. co to jest IPsec?
IPsec (ang. Internet Protocol Security, IP Security) to zbiór
protokołów służących implementacji bezpiecznych połączeń oraz wymiany
kluczy szyfrowania pomiędzy komputerami..
33. Co to jest openVPN?
OpenVPN to pakiet VPN stworzony przez Jamesa Yonana. Umożliwia on
tworzenie zaszyfrowanych połączeń między hostami
34. Co to jest L2TP?
Protokół L2TP (ang. Layer Two Tunneling Protocol) (dekapsułkowanie
danych tunelowanych za pomocą IPsec) umożliwia szyfrowanie ruchu IP,
IPX oraz NetBEUI i przekazywanie go poprzez dowolne medium
transmisyjne, obsługujące dostarczanie datagramów w połączeniu
punkt-punkt
35. Co ot jest NAT?
NAT (skr. od ang. Network Address Translation, tłumaczenie adresów sieciowych
36. Szyfrowanie danych?
37. Standardy Wi-Fi.
38. Warstwa fizyczna Wi-Fi.
39.Elementy sieci Wi-Fi.
• Access Point (AP) – punkt dostępowy. Urządzenie
zapewniające stacjom bezprzewodowym dostęp do zasobów
sieci za pomocą bezprzewodowego medium transmisyjnego.
• Karty Wi-Fi – bezprzewodowe karty sieciowe (np. standard
PCMCIA do notbook’ów lub PCI komputerów stacjonarnych).
• Zabezpieczenia – firewall’e i antywirusy oprogramowanie
Zabezpieczające przed nieautoryzowanym dostępem dozasobów sieci i
zapewniające b ezpieczeństwo informacji.
40. Topologie sieci Wi-Fi.
• Topologia AP-based topologia (tryb Infrastructure)
• Topologia peer-to-peer (Ad-hoc Mode)
• Topologia „mostu” - Point-to-multipoint
41. Zagrożenia w sieci Wi-Fi.
• Eavesdropping (podsłuchiwanie)
• Man-in-the-middle
• Denial of Service
42. Atak MItM.
• Atakujący przechwytuje pakiety ofiary, blokując transmisję
• Ofiara nie mogąc wykonać transmisji poszukuje najbliższego AP
• Atakujący podszywa się pod AP
• Atakujący używając identyfikacji ofiary łączy się z właściwym AP 43. Atak DoS.
Atak na pasmo fizyczne poprzez wprowadzenie częstotliwości
zakłócających (frequency jamming)
44. Techniki zabezpieczenia sieci Wi-Fi.
• Service Set Identifier (SSID) – identyfikator sieci(max 32 znaki)
• Wired Equivalent Privacy (WEP)
• 802.1X Access Control
• Wireless Protected Access (WPA)
• IEEE 802.11i (WPA2)
45. Standard 802.1x.
• Mechanizm dostępu sieciowego ogólnego przeznaczenia (nie tylko dla
sieci Wi-Fi).
• Uwierzytelnia klienta podłączonego do AP lub przełącznika sieciowego.
• Uwierzytelnianie odbywa się z wykorzystaniem serwera
uwierzytelniającego, który stwierdza czy dany klient jest autentyczny
czy nie.
46. Szyfrowanie WPA, WPA2
WPA (ang. WiFi Protected Access) to standard szyfrowania stosowany w
sieciach bezprzewodowych standardu IEEE 802.11. WPA jest następcą
mniej bezpiecznego standardu WEP.
Podstawowa różnica pomiędzy WPA, a WPA2 jest w sposobie
szyfrowania (odpowiednio RC4 i AES )
WPA i WPA2 są dużo bardziej bezpieczne niż WEP. Powinny być jak
najczęściej stosowane w miarę możliwości.