Politechnika Krakowska
Wydział Inżynierii Lądowej
Sprawozdanie nr 5
Pomiary sytuacyjne metodą biegunową.
Rafał Tyrka
Piotr Mękarski
Patrycja Kordela
Edyta Kochanek
Gr 6
Rok akademicki 2013/2014
Pomiar sytuacyjny
jest to zespół czynności technicznych, których celem jest określenie kształtu, wielkości i wzajemnego położenia szczegółów terenowych, co umożliwia przedstawienie obrazów szczegółów w rzucie prostokątnym na powierzchnie odniesienia. W tym celu w terenie wykonuje się pomiar elementów liniowych i kątowych metodą biegunową w nawiązaniu do osnowy pomiarowej.
Pomiar szczegółów terenowych metodą biegunową.
W metodzie biegunowej wyznaczenie położenia szczegółów terenowych odbywa się w oparciu o pomierzone wartości:
kąt poziomy zawarty między bokiem osnowy, a kierunkiem do punktu zdejmowanego,
odległość między stanowiskiem instrumentu, a szczegółem sytuacyjnym.
Wielkości mierzone określają położenie wyznaczanych szczegółów w stosunku do osnowy pomiarowej w układzie współrzędnych biegunowych.
Czynności na stanowisku pomiarowym.
Kolejność czynności na stanowisku instrumentu w pomiarach sytuacyjnych wykonywanych metodą biegunową:
przygotowanie instrumentu do pomiaru (centrowanie, poziomowanie, ustawienie ostrości obrazu celu, ustawienie ostrości krzyża kresek),
ustawienie limbusa koła poziomego na odczycie 0g00cc przy celowaniu na główny kierunek nawiązania, (tj. wykonanie nawiązania na kierunek główny),
wykonanie nawiązania (pomiar kierunku) na punkty osnowy szczegółowej lub pomiarowej, stanowiący drugi (kontrolny) punkt nawiązania,
wykonanie kontroli poprawności nawiązania, przez obliczenie ze współrzędnych punktów nawiązania wartości pomierzonego kąta,
wykonanie pomiaru położenia kolejnych szczegółów sytuacyjnych (pomiar kierunku i długości),
prowadzenie dziennika pomiaru biegunowego,
prowadzenie szkicu pomiaru biegunowego,
pomiar kontrolny stałości instrumentu (ponowne wycelowanie na jeden z kierunków orientujących; odczyt początkowy i końcowy powinny być takie same).
Obliczenia do pomiarów sytuacyjnych
1.Obliczenie wszystkich azymutów poszczególnych punktów:
Azymut boku nawiązania = 170 g
(A)-azymut danego punktu
D0,D1...-poszczególne punkty
α-kąty
(A)Dn=170 +lub - α
(A)D0=170+125,2700=295,27g
(A)D1=170+22,4000=192,4g
(A)D2=170+40,8000=210,8g
(A)D3=170-399,7400=229,74g
(A)D4=170-398,6500=228,65g
(A)D5=170-391,3500=221,35g
(A)D6=170-363,5300=193,53g
(A)D7=170-359,1850=189,185g
(A)D8=170-352,2500=182,25g
(A)D9=170-340,0500=170,05g
(A)D10=170-322,9300=152,93g
(A)D11=170-321,2300=151,23g
(A)D12=170-291,5000=121,5g
(A)D13=170-270,2600=100,26g
(A)D14=170-261,6000=91,6g
(A)D15=170-231,9750=61,975g
(A)D16=170-185,3000=15,3g
(A)D17=170+153,1550=323,155g
(A)D18=170+133,7200=303,72g
(A)D19=170+84,6200=254,84g
(A)D20=170+78,3100=248,31g
2.Obliczenie przyrostów boków:
d-odległość
(λX)Dn-przyrost danego boku.
Grady zamieniamy na stopnie 1g=0.9°
(λX)Dn=dDn·cos(A)Dn
(λY)Dn=dDn·sin(A)Dn
(λX)D0=dD0·cos(A)D0=15,54·cos265,743°= -1,154
(λY)D0=dD0·sin(A)D0=15,54·sin265,743°= -15,497
(λX)D1=5,7·cos173,16°= -5,659
(λY)D1=5,7·sin173,16°= 0,679
(λX)D2=13,8·cos189,72°= -13,602
(λY)D2=13,8·sin189,72°= -2,33
(λX)D3=18,83·cos206,766°= -16,812
(λY)D3=18,83·sin206,766°= -8,48
(λX)D4=25,27·cos205,785°= -22,754
(λY)D4=25,27·sin205,785°= -10,992
(λX)D5=20,81·cos199,215°= -19,650
(λY)D5=20,81·sin199,215°= -6,849
(λX)D6=16,31·cos174,177°= -16,226
(λY)D6=16,31·sin174,177°= 1,655
(λX)D7=21,9·cos170,2665°= -21,585
(λY)D7=21,9·sin170,2665°= 3,70
(λX)D8=18,39·cos164,025°= -17,68
(λY)D8=18,39·sin164,025°= 5,061
(λX)D9=14,27·cos153,049°= -13,12
(λY)D9=14,27·sin153,049°= 6,468
(λX)D10=12,36·cos137,637°= -9,133
(λY)D10=12,36·sin137,637°= 8,328
(λX)D11=9,23·cos136,107°= -6,651
(λY)D11=9,23·sin136,107°= 6,399
(λX)D12=10,97·cos109,35°= -3,635
(λY)D12=10,97·sin109,35°= 10,35
(λX)D13=6,43·cos90,234°= 0,026
(λY)D13=6,43·sin90,234°=6,429
(λX)D14=10,44·cos82,494°= 1,364
(λY)D14=10,44·sin82,494°= 10,35
(λX)D15=11,86·cos55,7775°= 6,67
(λY)D15=11,86·sin55,7775°= 9,807
(λX)D16=8,39·cos13,77°= 8,149
(λY)D16=8,39·sin13,77°= 1,997
(λX)D17=4,28·cos290,8395°= 1,5223
(λY)D17=4,28·sin290,8395°= -4
(λX)D18=11,56·cos273,348°= 0,675
(λY)D18=11,56·sin273,348°= -11,54
(λX)D19=15,8·cos228,258°= -10,519
(λY)D19=15,8·sin228,258°= -11,789
(λY)D20=15,9·cos223,479°= -11,537
(λY)D20=15,9·sin223,479°= -10,94
3.Obliczenie współrzędnych punktu
(X,Y)D=(100,100)
Xn=XD+(λX)Dn
Yn=YD+(λY)Dn
X0=100+( -1,154)= 98,846
Y0=100+(-15,497)= 84,503
X1=100+(-5,659)= 94,341
Y1=100+0,679= 100,679
X2=100+(-13,602)= 86,398
Y2=100+(-2,33)= 97,67
X3=100+(-16,812)= 83,188
Y3=100+(-8,48)= 91,52
X4=100+(-22,754)= 77,246
Y4=100+(-10,992)= 89,008
X5=100+(-19,650)= 80,65
Y5=100+(-6,849)= 93,151
X6=100+(-16,226)= 83,774
Y6=100+1,655= 101,655
X7=100+(-21,585)= 78,415
Y7=100+3,70= 103,7
X8=100+(-17,68)= 82,32
Y8=100+5,061= 105,061
X9=100+(-13,12)= 86,88
Y9=100+6,468= 106,468
X10=100+(-9,133)= 90,867
Y10=100+8,328= 108,328
X11=100+(-6,651)= 93,349
Y11=100+6,399= 106,399
X12=100+(-3,635)= 96,365
Y12=100+10,35= 110,35
X13=100+0,026= 100,026
Y13=100+6,429= 106,429
X14=100+1,364= 101,364
Y14=100+10,35= 110,35
X15=100+6,67= 106,67
Y15=100+9,807= 109,807
X16=100+ 8,149= 108,149
Y16=100+1,997= 101,997
X17=100+1,5223= 101,5223
Y17=100+(-4)= 96
X18=100+0,675= 100,675
Y18=100+(-11,54)= 88,46
X19=100+(-10,519)= 89,481
Y19=100+(-11,789)= 88,211
X20=100+(-11,537)= 88,463
Y20=100+(-10,94)= 89,06
Wszystkie współrzędne punktów zostały wpisane do dziennika pomiaru sytuacyjnego.