Metody identyfikacji tworzyw sztucznych 1.Wygląd zewnętrzny(- barwa, przezroczystość, przeświecenie, sposób formowania i charakter kształtek) . 2.Prażenie w rurce szklanej(badamy PH gazów, za pomocą płomienia-czy się pali i jaki rodzaj płomienia, jaka jest woń próbki po zgaszeniu) 3.Automatyczne metody identyfikacji 4.Chemiczne 5. Zachowanie się tworzywa wobec rozpuszczalników organicznych i w wodzie 6. Ciężar właściwy
Klasyfikacja chemiczna tworzyw sztucznych 1.pochodzenie zawieranego polimeru -syntetyczne i naturalne dzielą się na organiczne ( niemodyfikowane- białka i peptydy:- polisacharydy: - węglowodory:-modyfikowane :pochodne celulozy • celulozę regenerowaną, tworzywa białkowe ) i nieorganiczne(polikrzemiany, piasek, siarka polimeryczna, diament) Występuje kryterium:pochodzenie gł. Składnika tworzyw sztucznych.
Etapy reakcji syntezy polimerów 1.inicjacja inicjowanie jest aktywne poprzez czynniki: Fizyczne(podwyższona temp., drgania, promieniowanie) chemiczne(wprowadzenie substancji chem.- inicjator-ma wyższą aktywność chemiczną niż monomery) 2.propagacja-rozbudowa makrocząstek (dalszy rozrost) 3.Terminacja - neutralizacja inicjatora przez dodanie inhibitora, obniżenie temp., wstrzymanie promieniowania, usunięcie drgań
Reakcje polimeryzacji Cechy: brak produktu ubocznego, nieodwracalna. Polimeryzacją nazywamy proces łączenia się pewnej liczby cząsteczek (monomerów) na makrocząsteczki (polimery) bez wydzielania produktu ubocznego. Tak więc reakcja polimeryzacji jest reakcją syntezy, w której nie zmienia się skład chemiczny związku, jednak zmienia się jego struktura. Polimeryzacji ulegają związki zawierające wiązania wielokrotne. Reakcje polimeryzacji można podzielić na: -polimeryzacje stopniowe -polimeryzacje łańcuchowe Szybkość reakcji polimeryzacji uzależniona jest od: -temperatury, -ciśnienia, -ilości, -rodzaju inicjatora lub katalizatora.
Poliaddycja: cechy: brak produktów ubocznych, nieodwracalna. W procesie poliaddycji są otrzymywane m.in. polimery epoksydowe, poliamidy, poliuretany, polimoczniki. Poliaddycja reakcja chem, podczas, której nie wydzielają się żadne produkty uboczne, jednak zmienia się nieznacznie wzajemny układ atomów w porównaniu z ich układem w monomerach. Najczęściej zmienia się położenie wodoru jednej z grup funkcyjnych. Zachodzi między monomerami, w których występuję wiązanie nienasycone, czyli podwójne. Jedna więź tego wiązania ulega rozerwaniu, w wyniku czego powstaje możliwość powiązanie się danego monomeru z dwoma sąsiednimi monomerami, w których zaszedł ten sam proces. Poliaddycja jest reakcją wieloetapową, jednakże ze względu na brak produktów ubocznych, jest reakcją nieodwracalną.
Polikondensacja - jest to proces syntezy polimeru polegający na reakcji cząsteczek związków chemicznych ze sobą, zawierających reaktywne grupy, przy czym wydzielają się małocząsteczkowe produkty uboczne, jak np. woda,CO₂ Reakcja polikondensacji w przeciwieństwie do reakcji polimeryzacji jest reakcją stopniową, przebiega wolno. Ze względu na sposób przebiegu reakcji, polikondensację dzielimy na : polikondensacja w bloku, polikondensacja w roztworze Produkty: Fenoplasty, Aminoplasty, Żywice silikonowe
Stopień polimeryzacji to liczba określająca z ilu merów jest przeciętnie zbudowany łańcuch danego polimeru. Np. we wzorze ogólnym polietylenu: CH₃-[-CH₂CH₂-]_nCH₃ CH₃ to grupy końcowe, [-CH₂CH₂-] - to pojedynczy mer, n to stopień polimeryzacji. Ze względu na to, że wiele polimerów stanowi statystyczną mieszaninę łańcuchów merów o różnej ich liczbie, mówi się o średnim stopniu ich polimeryzacji. Stopień ten wyznacza się dzieląc ich średnią masę cząsteczkową pomniejszoną o masę grup końcowych przez masę cząsteczkową jednego meru. Dpn=Mt/Mo Mt – całkowita masa cząsteczkowa polimeru
Mo – masa cząsteczkowa w jednostce monomeru. Równanie Carothersa – zależność wiążąca stopień przereagowania grup funkcyjnych pochodzących od monomerów z stopniem polimeryzacji w reakcjach polimeryzacji stopniowej.