Nagroda Nobla jest pierwszą międzynarodową nagrodą wręczana od 1901 roku za osiągnięcia w dziedzinach: fizyki, chemii, medycyny, literatury oraz działań na rzecz pokoju. Nagroda składa się z medalu, osobistego dyplomu oraz nagrody pieniężnej. W 1968 roku Bank Szwedzki ustanowił także Nagrodę w dziedzinie nauk ekonomicznych, którą zadedykował pamięci Alfreda Nobla, fundatora pozostałych nagród. Na początku nawet więcej niż trzech zwycięzców mogło podzielić się Nagrodą Nobla, chociaż nigdy nie doszło do tego w praktyce. Paragraf czwarty Statutu Fundacji Nobla został poprawiony w 1968 roku, ograniczając liczbę zwycięzców do maksymalnie trzech. Dawniej było również tak, że osoba mogła zostać wyróżniona nagrodą pośmiertnie, jeśli nominacji dokonano przed datą 1 lutego tego samego roku, w którym nominowany zmarł. Od 1974 roku nagroda może zostać przyznana pośmiertnie tylko w wypadku, jeśli dana osoba zostanie ogłoszona laureatem Nagrody Nobla (zazwyczaj dzieje się to w październiku), umrze zaś przed ceremonia wręczenia Nagrody tj. przed 10 grudnia danego roku.
1903 Maria SKŁODOWSKA-CURIE wraz z mężem Piotrem Curie (fizyka)
1905 Henryk SIENKIEWICZ (literatura)
1911 Maria SKŁODOWSKA-CURIE (chemia)
1924 Władysław Stanisław REYMONT (literatura)
1980 Czesław MIłOSZ (literatura)
1983 Lech WAłĘSA (nagroda pokojowa)
1996 Wisława SZYMBORSKA (literatura)